Zaterdag hebben we inderdaad een goeie gedronken op mijn 36 jaartjes! Toen ik nog 35 moest worden, dacht ik: ik ben ongeveer aan de helft van mijn leven, maar toen stelden ze mijn diagnose. Ik hoopte dan dat ik er nog enkele jaartjes mocht zijn, maar ondertussen heb ik weer goede moed, alles verloopt voorlopig positief (hout vasthouden) en ik geloof erin dat ik nog enkele tientallen jaren zal krijgen en nog lang mijn kindjes zal zien opgroeien en hopelijk mijn kleinkinderen leer kennen. Bij het zien van de eerste zonnestralen is mijn humeur zeker al veel positiever.
Morgen moet ik terug naar Gent op controle. Normaal ook weer een beenmergpunctie en immunoglobilines. 't zal dus wel weer een voormiddagje duren. Nu, zo lang het positief blijft heb ik het ervoor over. Ik zal nu ook eindelijk horen, hoop ik wat er verder moet gebeuren met mijn sinussen. Morgen weet ik dus meer, groetjes, Heidi
