toen ik 3 weken geleden binnen ging in Gent voelde ik me redelijk goed. Ik kon weer het meeste, was niet meer extreem moe, had nergens pijn,... Nu ik terug thuis ben voel ik wat die chemo weer met me deed. Ik voel me zo slap, wankel op de benen, en het ergste van al, mijn mond is nog niet genezen en als ik eet doet het pijn! We hadden gisteren spaghetti klaargemaakt, mmm Tot ik begon eten! Een marteling. Achter elke schep water drinken om te spoelen, blussen. maar ik wou niet opgeven! Je maag knort van de honger en je krijgt niets binnen door de pijn. Ik hoop dat het vlug mag genezen!
Nu dat alles weegt niet op tegen het feit dat ik weet thuis ben bij de kindjes en Quentin! Gisteren geen school en gezellig met ons 5 thuis gecocoond.
Normaal ben ik nu thuis tot na het Pinksterweekend. we zullen genieten! Heidi
hallo, dit is weer het voorlopig laatste berichtje uit het UZ. Vanaf morgen zullen de berichten ook niet meer zo frequent zijn. Mijn valiezen zijn gepakt, ik ben afgekoppeld (=perfusie is verwijderd en catheter afgesloten) ze zijn hopelijk bezig met de ontslagpapieren en dan wachten tot Quentin hier is. Eindelijk weer samen naar Vlamertinge rijden. Ben benieuwd hoe de kinderen zullen reageren. Quentin heeft het hen niet verteld. Fabian en Iwein kunnen al goed verwoorden hoe ze ermee omgaan, mama in het ziekenhuis ik hoor ze ook alle dagen aan de telefoon en ze vragen het soms of ik weer naar huis zal komen. Maar hoe Hermelien zich daarbij voelt dat is toch een groot raadsel. Ze komt wel eens aan de telefoon en zegt dan mama, mama, maar of ze weet of ik dat dan ben? Ik vraag het me af. Ze denkt misschien evengoed dat het mijn moeder is. Daarom ben ik zo benieuwd naar haar gezichtje! (en dat van mijn jongens ook natuurlijk)
De intra-thecale is gisteren goed meegevallen, geen hoofdpijn!
Heb helemaal geen klachten, wil alleen nog naar huis. Groetjes, Heidi
Terwijl Kelly de poetsvrouw hier rondom mij aan het kuisen is wil ik nog wat typen want straks wordt het platte rust. Vanmorgen kreeg ik te horen van de dokter dat ze vandaag de intra-thecale gaan geven en dat ik morgen naar huis mag. Joepie! Mijn medicamenten worden nu overgeschakelijkd naar medicatie via de mond en perfusies zijn ook al verminderd. Het zal nog een lange avond en nacht worden, weer de hele tijd plat liggen, maar dat weegt niet op tegen het vooruitzicht om naar huis te mogen en ik hou hout vast en hoop dat ik geen hoofdpijn heb! Ik mag maar na 16u weg morgen dus, ga ik mee met Quetin naar huis, maar het wil zeggen dat ik hier nog een lange dag voor de boeg heb, want mijn gerief opruimen duurt ook geen halve dag! Ik doe nu ook de computer toe en zal nog wat voortpuzzelen. Ben vanmorgen een nieuwe begonnen . Groetjes, Heidi
