Gisteren een dagje naar huis geweest. Morgen nog eens.
Bij mijn opname woensdag namiddag werd er nog eens bloed afgenomen. Het cmv virus stond toen alweer boven de 1600, de donderdag ervoor was het nog iets meer dan 600. Het is dus best dat ik onmiddellijk ben binnengekomen. Als het zo snel stijgt moeten we er niet mee wachten om te behandelen. Ik hoop bij de controle maandag dat het al wat zal gezakt zijn.
De dokter kwam deze morgen langs en begon erover om me misschien toch naar een ziekenhuis dichter bij huis te laten gaan. Ze noemde Brugge en Roeselare. Ik heb direct gezegd dat Brugge zeker niet dichter is en heb nog eens gevraagd voor Ieper. Ik heb ook wel gezegd dat ik de banden met hier zeker niet wil verbreken en steeds hier op controle wil blijven komen. Ik ben hier heel tevreden, ze kennen mijn dossier door en door, ik ken hier al veel dokters en personeel en weet wat ik eraan heb. Ze zijn ook steeds heel eerlijk en open. Nu het is zeker niet voor direct. Ze moeten het nog bespreken en afspraken maken. Ik moet hier dinsdag ook nog naar de CT-scan, dokter ORL en MR scan. De CT scan is van mijn longen en sinussen omdat ik nu al weken hoest en er nog steeds geen verbetering is. Ze willen weten wat de oorzaak is. MR is voor mijn knie, omdat ik regelmatig 'zomaar' pijn heb aan de knie. De fysiotherapeute wou eens zien of er iets te zien is.
Vandaag geen nieuws ivm CMV. De medicatie is nu wel al voor de derde keer ingelopen.
Vandaag zijn Q en ik 9 jaar getrouwd. We hebben hier samen op mijn bed een glaasje witte wijn gedronken en wat chips gegeten. Het "grote diner" zal voor later zijn. Maar uitstel is zeker geen afstel bij ons....
Ik heb het antwoord gisteren niet afgewacht. Elke dag dat ik langer thuis zou blijven, stijgt mijn cmv verder en duurt het ook langer om weer te laten dalen. Daarom ben ik direct beginnen regelen en rondbellen en ben ik deze namiddag dus binnengekomen.
Wie weet hoelang nu weer?
De kinderen waren nogal lastig, geweldig en over hun toeren. Ik denk dat dat hun manier is om te laten merken dat ze het ook niet leuk vinden. Toen ik Hermelien gisteren in bed stak, wou zij ook een gebedje zeggen (we bidden dikwijls samen). Ze prevelde iets, maar ik verstond het niet. Toen ik het vroeg zei ze: Ik heb aan God gevraagd of mama vlug mag genezen en weer naar huis kan komen. Ik was zo ontroerd.... Ik heb ze een hele dikke knuffel gegeven en gezegd dat ik dat heel lief vond.
Het afscheid deze middag verliep goed. Peter en Bobonne zijn ze komen oppikken aan het UZ. Ze zullen daar nu enkele dagen logeren.
Hopelijk kunnen we snel weer het gewone gezinsleven opnemen.
Groetjes, Heidi
PS: Ik lig in K12, 9e verdiep, kamer 1920. vast nummer: 09 33 27 597
zonet gebeld naar UZ. Mijn cmv is weer positief. Prof. K zit op congres in Amerika. De dokter die ik aan de lijn had zal mailen om te vragen wat ze moet doen. Medisch gezien zou ik dus direct weer opgenomen moeten worden.
Ik krijg dus nog uitstel tot morgen eer ik het zeker weet.
