|
Hallo iedereen,
Het uur van mijn ontslag komt razendsnel dichterbij! Morgennamiddag mag ik het uz verlaten! Hopelijk moet ik dan nooit meer komen naar de afdeling oncologie-haematologie. Niet dat ik niet tevreden ben van de dienstverlening hier, integendeel, ik ben heel blij dat ik voor Gent gekozen heb, ik kon niet beter zijn. Vriendelijke verpleegkundigen, poetsvrouwen, de dokters en prof zijn echt menselijk en leggen alles met veel geduld uit, ze maken steeds tijd voor je,... Maar als ik terug moet keren is het slecht nieuws en ik hoop nu echt dat de kankertjes in mijn bloed allemaal dood zijn en dat ik kan starten met mijn 2e leven. En Liesbeth, tot mijn grote spijt, werken zal er nog niet onmiddellijk inzitten. Ik moet minimum 6 maanden medicatie innemen tegen afstoting en zolang moet ik me aan al mijn beperkingen houden. Werken tussen (zieke) bejaarde mensen die regelmatig eens hoesten en niezen zit er zeker niet in zei de dokter. Nu ja, liever wat langer thuis blijven (alhoewel ik niet weet wat ik al die maanden zal doen en ik zit niet graag alleen) en binnen een jaar volledig gerecupereerd weer starten dan te vlug willen zijn en een herval kennen.
Ik ben natuurlijk heel blij dat ik morgen thuis zal zijn, ik zal woensdag morgen mijn 2 grote jongens kunnen uitzwaaien als ze weer naar school moeten. Iwein is zo fier met zijn boekentas van Ben X. En naar het 3e kleuter, wat wordt hij groot! En Fabiantje, mijn kapoen die niets liever doet dan dansen en zingen (2 cervesas por favour is momenteel zijn nummer 1) naar het 1e kleuter! Ze zullen er ook deugd van hebben om weer wat vaste structuur te hebben en naar school te kunnen. Ik ben er in elk geval niet kwaad om dat het 1 september is. En het komt nog goed uit, overdag zal ik nog veel kunnen rusten, want als mijn 3 kapoenen thuis zijn is de rust en stilte ver te zoeken.
Misschien dat ik morgen nog een kort berichtje achterlaat en anders is het tot ik eens bij mama ben en op internet kan.
Groetjes, Heidi
|
