Hallo, alweer een tijdje geleden dat ik iets schreef. Vorige week maandag nog eens op controle geweest. Het bloed blijft zowat gelijk. Mijn imuuncellen stonden ook hoog genoeg zodat mijn catether verwijdered mocht worden. Ik loop dus al een week zonder. Aangezien ik al mijn spieren moet trainen en de dokter fietsen en zwemmen aanbeveeld, probeer ik elke dat te fietsen en ga ik vanaf morgen proberen elke week te gaan zwemmen. Ik kon niet eerder starten met het zwemmen omdat de insteek plaats van de catether volledig dicht moest zijn. Ik kreeg enkele oefeningen van de kinesist en die ga ik dus nu oefenen zodat ik weer "sterke spieren" krijg.
Vrijdag heb ik een afspraak met de oogarts. Ik heb hier in Ieper ene gemaakt want ik hou het sommige momenten niet uit van de jeuk, stekken,... Ik druppel heel regelmatig in, maar het haalt niet veel uit. Vannacht heb ik met een nat washandje gelegen om het wat te verzachten. Ook mijn hoest houdt me nog steeds uit mijn slaap dus ben ik alles behalve uitgerust. In juli moet ik terug op consultatie bij de oorarts, als een buisje echt de enige oplossing is tegen die hoest, (als de hoest komt door het vocht achter mijn trommelvlies) ewel, dan mag ze er weer eentje plaatsen. Ik neem de pijn er dan maar bij, als ik maar weer eens zonder onderbrekingen kan slapen.
Gisteren was het schoolfeest in De Vlam. Mijn 2 kleuters waren al weken aan een stuk de liedjes aan het zingen en verlangden echt naar hun optreden. Ze deden het fantastisch die kleuters en de juffen. En wees maar gerust, mama (en papa) konden de liedjes ook goed meezingen! Formidabel hoe mijn kinderen en vooral F. die Engelse teksten al kon nazingen en verstaanbaar! Ik sta elke dag versteld van hoe ze alle 3 evolueren en veranderen.
