ondertussen ben ik alweer enkele uren op mijn oude vertroude kamertje in het uz.
Ik heb genoten thuis! Vrijdagavond was het ook een hele verrassing voor de kinderen dat ik plots op het appartement toekwam. Ze waren dol-enthousiast natuurlijk! " Mama is daar!" Hen wel vlug uitgelegd dat het maar was om 2x te slapen en dat ik toen terug moest, maar dat hoorden ze maar half. Alles verliep vlot, alleen mijn eten was mij niet bevallen vrijdagavond. Toen ik zaterdag opstond lag het nog te draaien op mijn maag. Gebeld naar hier en ik mocht iets innemen. Toch nog moeten overgeven, maar het was er toen uit en de rest van de tijd heb ik geen problemen meer gehad. Kon 's middags zelfs enkele aardappelen, spinazie en vlees eten. ( 't smaakte ook veel beter dan de zieken huiskost hier) 's Avonds zelfs wat chipjes durven eten met een colaatje (durfde nog geen alcohol drinken en had er ook geen zin in). Vannacht weer goed geslapen, Fabian zorgde er wel voor dat ik om 6u30 wakker was, maar dat zijn kindjes hé.
en ondertussen ben ik terug hier. Ik wacht gespannen op de prof, hij moet nog toeren, om te horen wanneer ik nu definitief naar huis mag. Ben ook benieuwd naar mijn bloeduitslagen eens zien of ik genoeg gedronken heb thuis. (gisteren zeker meer dan 2l! en dat met een maag die in de voormiddag helemaal overhoop lag)
Ik laat jullie maar en hoop de volgende keer te kunnen zeggen wanneer ik Gent mag verlaten voor mijn vertrouwde Vlamertinge!
Vandaag ben ik hier een maand (sinds 27.07) en sebiet mag ik al een dag naar huis! Nooit gedacht dat het zo snel zou gaan en dat ik al relatief goed ben. Ik heb natuurlijk mijn slechte dagen had en ben ziek geweest, maar ik dacht dat ik toch veel langer zou moeten recuperen. Ik weet ook wel dat ik thuis nog tot bijna niets in staat zal zijn, heb hier ook al mijn brief met voorschriften gekregen: geen rauwkost, voldoende rusten, weinig bezoek, stof en tocht mijden, veel drinken, binnen blijven,... maar 't is voor 't goede doel hé!
Ondertussen is mijn catheter afgesloten en tel ik de uren af tot Joke me komt ophalen
Ik kreeg gisteren al het nieuws dat ik in het weekend misschien eens een dag naar huis mocht gaan om te proberen hoe het gaat. Vandaag heb ik bevestiging gekregen! Ik mag zelfs al van vrijdag avond tot zondagmorgen naar huis. Fantastisch! Na 32 dagen opname weer eens het huiselijke meemaken! Ik weet ook wel dat ik tot niet veel in staat ben, maar gewoon in de zetel zitten en de kinderen rond me hebben, wat wil een mens meer! En een dag geen ziekenhuiskost!
Het drinken lukt vandaag redelijk goed zit al bijna aan 2l dus, thuis gaan we ook zeker ons best doen. Anders blijft alles een beetje hetzelfde.
hallo iedereen, veel meer nieuws bij gisteren heb ik niet. De dokter is bezig al mijn vocht af te bouwen, wat betekent dat ik het nu zo moet drinken en om een goede werking van de nieren te blijven behouden komt het erop neer dat ik een liter of 2- 2.5 moet drinken per dag. Ik doe mijn best.
Straks komt Quentin nog langs met Iwein en Fabian, de tijd zal ook wat vlugger gaan dan.
hoe langer ik hier ben, hoe langer de dagen worden en hoe meer ik me verveel. Niets kan mij nog echt boeien of bezighouden. Ik kijk echt uit naar de dag dat ik mijn ontslag uit het uz krijg! De dokter kwam deze middag langs en ik zal kiné krijgen om weer wat mobieler te worden denk ik ewel, 't zal toch tijdverdrijf zijn. Voor de rest zitten we weer op het goede spoor praktisch geen pijn meer, enkel bij het hoesten, bloedcellen doen het goed,.... We zullen de dagen aftellen hé
vandaag had ik een redelijk goede dag, vrij van pijn, maar wel nog regelmatig hoesten. De dokter moet nog steeds toeren dus ander medisch nieuws heb ik nog niet.
De kinderen zijn net geweest met Q en mama en het was een drukte van jewelste. Nu, ik vond het leuk, het doorbreekt je namiddag en de tijd passeert vlugger. Alles is nu weer rustig op kamer 926, straks eten en dan een avondje TV.
