Ik zit hier te wachten tot Q en de kinderen komen. Ze zijn nu nog maar vertrokken dus duurt het nog drie kwartier. Ik vind het zo'n baaldag vandaag. Ik zit hier mijn tijd te verdoen. Alleen mijn medicatie tegen de schimmel krijg ik nog via infuus, maar dat kan ook met siroop gegeven worden. Dat ze dat dan verandert hé. Nu ja ik begrijp, 't was de dokter van wacht, ik heb ze nog nooit gezien, zij zal nu ook geen beslissingen nemen. Maar morgen zal ik aandringen hoor. Ik wil hier buiten. Ik word depressief. Heb hier vanmorgen al een huilbui had toen ik besefte wat de kinderen allemaal meemaken, mama al zo lang moeten missen. aub bid voor mij dat ik volledig mag genezen dat ik volgend jaar niet helemaal mijn gezin in de steek moet laten. Ik weet, zal nu massa's reacties krijgen dat ik positief moet denken en dat probeer ik ook zo veel mogelijk, maar zo'n dag als vandaag is moeilijk. En als je de diagnose kanker krijgt dan spookt de dood veel door je hoofd. Ik zal maar afsluiten, ben te emotioneel om nog veel op te schrijven, hopelijk heb ik morgen goed nieuws! groetjes, Heidi
Veel nieuws heb ik niet, alles blijft positief verlopen. Enkel nog mijn zuurstof moet ik volledig kwijt geraken.
Quentin en de kindjes zijn geweest en ik merk het aan Iwein dat het tijd wordt dat ik naar huis kom. Hij is wat trunterig, hangerig en vraagt veel aandacht. Als ik thuis ben zal ik mijn 3 (4) schatten weer eens goed in de watten leggen. Fabian geniet er ook van om eens dicht bij mij te zijn of op mijn schoot te zitten. Hermelien is een volledig papa kindje geworden. Ze komt wel eens bij mij, maar gaat dan weer aan papa's broek trekken. Nu ja, andere meisjes trekken ook meestal naar hun papa hé. Als ik thuis ben en wat sterker zal ik ze dan misschien eens een dag bij mij alleen houden. Sterk ben ik nog niet. Liep eens de gang op en af en heb 10 minuten gefietst en mijn benen zijn versleten! Ze wegen precies 100kg. Zal weer afzien thuis! Pijnlijke kuiten en de trap niet opkunnen! Nu, dat zijn zorgen voor morgen, we trekken ons plan wel en alles is beter dan deze 15 vierkante meter hier.
Goed nieuws deze middag: mijn neutrofielen (soort witte bloedcellen) zijn boven de 3000 gestegen en ik lig niet meer in isolatie. Gedaan dus voor het bezoek en de verpleegkundigen om zich volledig in te pakken als ze moeten binnen komen. De kweek van mijn spoeling is nog niet volledig, de resultaten waren nog niet binnen. Ik voel me ook redelijk goed. De dokter zal de medicatie die nog in mijn baxter zit beginnen afbouwen en ook de zuurstof wordt afgebouwd. Ik moet wel nog veel hoesten, maar dat is normaal want mijn WBC zijn nu heel actief in de longen alle ziektekiemen aan het opruimen. Mijn rood hoofd en rode oortjes zijn de laatste dagen ook goed verbeterd met dank aan de WBC. Als alles goed blijft gaan, geen koorts meer, WBC blijven hoog, longontsteking beterd, dan mogen we na het weekend beginnen uitkijken naar een tijdelijk ontslag! JOEPIE! Ik durf nog niet te vragen wanneer en voor hoe lang, maar het doet er niet toe. Weten dat het er aankomt is al fantastisch!
Door het feit dat mijn oren aan de betere hand zijn heb ik vanacht een prachtige nachtrust had. Ik kan voorzichtig weer op mijn zij slapen en dat scheelt toch wel hoor! en na een goede nacht voel je je ook direct stukken beter overdag.
Ik weet dat er thuis enkele personene dolgelukkig zullen zijn als ik thuis ben en ik verlang er ook zo achter, ik heb het allemaal gemist. Zal hier eens een lijstje maken met dingen die ik zeker wil eten eens thuis. Frieten staan zeker vanboven! Quentin, nog 1 weekendje alleen en ik kom dan hopelijk enkele weekends thuis zodat je ook je batterijen weer kan opladen! We zullen genieten!
Mijn witte bloedcellen zijn gestegen boven de 1000. Morgen zullen ze ze de verschillende soorten laten tellen om te zien of ik nog in isolatie moet liggen. Als ik zeg dat mijn WBC gestegen zijn, krijg ik direct vele keren de vraag: wanneer mag je nu naar huis? IK weet het niet alhoewel ik ook heel graag zou gaan. Maar ik heb leukemie, mijn WBC beginnen nu nog maar stijgen, ik heb een zware longontsteking met schimmel (taai om te behandelen),had tot gisteren nog verschillende koortspieken boven de 38°, loop hier voortdurend rond met 5l zuurstof en mijn oren zijn ook nog steeds niet genezen. Hoe graag ik ook thuis zou zijn, het zou nu toch nog niet gaan, ik voel me nog te zwak. Ik hoop dat we nu op de goede weg zijn en met het stijgen van de WBC dat ik vlug beter word en misschien na het weekend? Ik kijk er naar uit en hou me hier strikt aan alle regeltjes, alhoewel ik dat zuurstofbrilletjes hier nogal ambetant vind in mijn neus en die perfusiestaander dat ik altijd moet meetjsolen waarvan de draden dan vernestelen en ronddraaien... voor het moment hangen er weer 5 zakken aan!
Ik heb mijn blog van gisteren nog eens herlezen en er staan verschillende fouten in. Ik moest een medicament nemen tegen de schimmel en je kan daar raar op reageren. Dingen zien, vlekken zien,... Ik viel veel in slaap en droomde dan precies levensecht. Ik kwam wakker omdat ik hoorde dat ik luidop aan het praten was. Ik lag in mijn slaap ook te trekken en draaien aan de lakens,... Het medicament stoort ook mijn levertesten en de dokter zal het even stoppen. 't is raar hoor beseffen dat je precies "hallucineert". Er belde gisteren avond nog een vriendin en ze zei slaapwel toen ze ging neerleggen. Ik antwoordde: ja, ik help nog de jongens in bed steken en ga dan ook slapen!!!!! Toen het eruit was besefte ik dat het niet juist was. Wat heb ik hier niet nog allemaal uitgekraamd..... Ik merk nu wel, zonder die pil voel ik me al "nuchterder". Gelukkig!
Mijn puzzel van Anne Geddes is af en ik kreeg ene van wasgij? in bruikleen van een verpleegster; Ben eraan begonnen en 't is niet simpel hoor, iets puzzelen zonder te weten wat. Maar we geven niet op, 't is een nieuwe uitdaging.
Groetjes, Heidi
PS: als ik eenmaal thuis ben zal ik wel moeten afkicken van mijn blog want thuis hebben we geen internet!
Ben vandaag weer moe, suf, slaperig, lusteloos,... Ik krijg er geen fut in. Moest deze morgen nuchter zijn en het onderzoek vond maar plaats op 14u! kon dus pas om 16u30 eten en drinken. Mijn vorige nacht was ook en ramp. Heel veel moeten hoesten, naar 't toilet gaan. Dan ook nog eens een koortspiek. Deze morgen was ik al versleten en wat kortedemig. Toen ze mijn saturatie kwamen meten stond die maar aan 92 (bedoeling is 100) IK kreeg dus een zuurbrilletje op gezet. Heb wat liggen dommelen. dan was het tijd om te vertrekken. Weer helemaal ingepakt en hop naar het 7e (eens niet via de kelder en met de trein) Daar werden we direct opgevangen. Ik moest helemaal recht zitten in een zetel. Ook hoofd mocht niet steunn. De verpleegster begon dan met mijn mond te verdoven. k moest het topje van mijn tong vaspakken en mijn tong goed uit de mond trekken. Weer verdoving. Slechte smaak!! Ik kreeg toen een mondstuk in mijn mond, endoscoop van de dokter erin en nog eens wat spuiten in mijn luchtpijn om te verdoven.! IK dacht dat ik zou stikken! Zo'n akelig gevoel, ik zat daar te hoesten en te fluimen zoals een vies oud ventje. het spoelen ging dan wel snel. Nu nog de andere long. Weer wat uittrekken, endoscoop opschuiven en weer verder inbrengen en verdoven! Ik stikte weer bijna. Dacht bij mezelf, spoel dat direct, doet minder pijn dan dat. Gelukkig was het toen voorbij. Dit onderzoek staat dus zeker op het blaadje onaangenaam! Hopelijk kunnen ze goed kweken en weten ze om welke schimmel het nu precies gaat.
mijn oren zijn nog altijd heel gevoelig en verbrand, de zorgcoôrdinator van het brandwondencetrum komt morgen nog eens kijken of het aan het verbeteren is. (amandelolie mocht ik niet gebruiken van die man, ze gebruiken dat al 15 jaar niet meer op brandwonden. Ik moet er Flamigel aandoen.
Mijn witte bloedcellen waren ook weer gestegen. Heb er al 460. 't is misschien ook wel dat dat ik me mottiger voel en meer moet hoesten want de WBC gaan gaan aanvallen hé.
Omdat mijn lichaam rijd zou hebben om de recuperen zal ik me nu in bed nestenlen en sebiet slapen.
veel veranderd sinds gisteren is er niet. Nog steeds koortsopstoten, hoesten (denk soms dat ik erin zal blijven) en moe. De dokter kwam deze middag langs en zei dat ik nu eigenlijk wel ziek ben. Infectie op de longen met hoogstwaarschijnlijk een schimmel, WBC die nog steeds maar aan 250 staan, maar toch zie je het niet zo aan mij. Ze heeft me wel verwittigd dat ik me misschien wel ziek zal beginnen voelen, verstopte neus,... als de WBC stijgen. want die gaan zich dan gaan groeperen rond de infectiehaarden en hun werk doen. Ze had wel wat positief nieuws ook. Mijn 3 weken thuis gaan dus waarschijnlijk toch kunnen doorgaan, nu alleen wat later, maar mijn lichaam moet eerst hersteld zijn (schimmel weg, bloed met min of meer normale waarden,..) Zal misschien zelfs nog wat meer tijd moeten hebben. Dus met een beetje geluk zal ik ook nog enkele dagen in de paasvakantie thuis zijn!
De dokter kwam net zeggen dat het een serieuse schimmel is en de medicatie nogal straf en toxisch voor de lever. Om 100% zeker te zijn moet ik morgen een onderzoek v de longen ondergaan. Met een dun buisje gaan ze via de neus of mond in mijn luchtpijp en naar de longen. Ze spuiten vocht in om goed te spoelen en onderzoeken dan om welke schimmel het gaat! 't Zal ook niet van het aangenaamste zijn, maar alles voor het goede doel hé. Wie weet kunnen ze het dan goed behandelen, stijgen de WBC en kan ik in het weekend naar huis?
Ik lig hier met leukemie in het UZ, de prof heeft dat zo ingevuld op de papieren van de ziekenbond en wat krijg ik nu al: een brief van de adviseur! Ik moet me maandag gaan tonen en mijn medisch dossier meebrengen. Ik was er eerst niet goed van. Al die loping en papier winkel weer. Ik weet zelfs niet of ik thuis zal zijn of niet! Ik zal morgen eens bellen en zeggen dat ik nog opgenomen ben. Ik heb zelfs geen tijd om op mijn gemak uit te zieken!
vandaag weer een dag met ups en downs. Ik heb een paar koorts opstoten gedaan en dat vergt toch veel energie. Je voelt het opkomen, ik begin koud te krijgen, te rillen, moe en dan mag ik zeggen we zitten bijna aan de 38°. Gelukkig krijgen we het snel onder controle, ze hangen perfusalgan aan mijn baxter en binnen het half uur zakt de koorts weer.
het is normaal dat ik nog opstoten doe, ook al krijg ik sinds vrijdag antibiotica. Door het tekort aan witte bloedcellen duurt het veel langer eer de antibiotica goed zijn werk kan beginnen doen. Ben deze morgen naar de scanner geweest en mijn hoest komt inderdaad van infectiehaarden in de longen. De prof zei dat je verschillende vlekken zag. Het is blijkbaar een schimmelinfectie. Ik nam al Diflucan, maar hij zal dat nu vervangen door iets dat nog meer efficiënt werkt.
Vandaag ging het wat beter met de kinderen. Ik heb ze slaapwel gewenst via de webcam en ze vele zoentjes gesmeten. Fantastisch als je Hermelien dat ziet doen. De jongens hadden ook veel te vertellen. Er waren kuikentjes in de klas. 2, in een kooi. Ze waren wel bang van de diertjes, Iwein durfde ze niet vasthouden. Ze stonken ook een beetje! Ik hoop dat ze vanavond wat gemakkelijker in bed te krijgen zijn.
De koorts blijft nu maar komen en gaan. Vannacht om 23u30 voelde ik weer rilingen. Meer dan 38°, dat wil zeggen: weer haemoculturen. rond 2u kwam de verpleegster dan kijken of de koorts goed gezakt was. Om 4u nog eens controle. rond 5u30 voelde ik het weer opkomen. Heb toen gewacht tot 7u, tot de vroegdienst kwam: 38,8° weer bloed prikken. en deze namiddag nog eens! De prof heeft nu juist getoerd en ik krijg nog een antibioticum bij omdat ik vandaag nog zulke pieken boven de 38° doe.
In een week tijd ben ik hier zogezegd ook 6kg verdikt! Dat kon ik niet geloven en eindelijk geloven ze nu ook dat ik water ophou! Mijn enkels zitten gezwollen. Juist een Lasix gekregen. Zal dus veel mogen gaan plassen nog vanavond. Nu alles voor het goede doel. Mijn chemo pillen (Sprycell) worden enkele dagen gestopt, in de hoop dat ik dan sneller weer WBC zal aanmaken en het ziekenhuis eens kan verlaten zei de prof. Ik hoop dat we vanaf morgen alle bloedwaarden, WBC, RBC, plaatjes in stijgende lijn zie gaan! En wie weet volgend weekend thuis! Ik zou zeker nog 4 andere mensen gelukkig maken! Kreeg hier net een crisis telefoon. Iwein is doodmoe en wou zijn mama. Hij was aan het wenen aan de telefoon, ongelooflijk. Hij wil dat ik nog eens naar huis ga, maar ja, hoe leg je dat uit aan een kind van 4 jaar. Hij is nu wat gekalmeerd en ik hoop dat hij vlug in slaap valt. Het duurt allemaal veel te lang voor de kinderen hé! Ik heb beloofd dat ik goed mijn best zal doen om vlug nog eens naar huis te kunnen. Zo iets breekt toch je moederhart hoor! Kon ik maar even over en weer gaan om hem in bed te stoppen en nog een knuffel te geven!
Ze hebben hier steeds koorts gevraagd ewel, ik heb koorts gekregen. Zit nu aan 38,1°. Er zijn haemoculturen geprikt (om te onderzoeken van welke bacterie de koorts komt) en ik krijg nu iets tegen de koorts. Ik voel me ook helemaal niet lekker. Oorpijn, keelpijn, hoesten, ... Ik hoop dat ze de koorts onder controle krijgen nu want anders moeten ze met nog een ander antibiotica starten.
Quetin belde al verschillende keren en hij is echt ontgoocheld dat ik hier moet blijven. Ik heb me al bij mijn lot neergelegd en ben ook niet in staat om thuis rond te tjolen. Q begrijpt het niet en is bang dat ik in die 3 weken niet thuis zal kunnen zijn. Ik zie het nog positief. Zoals iemand zei: uitstel is geen afstel. Volgend weekend ben ik misschien in Vlamertinge. Fabian is weer helemaal in uitslag van antibiotica. Ik hoop dat het vlug wat verminderd want Q zou morgen gaan zwemmen met de jongens. Het zou een nuttige daginvulling zijn en dan in de namiddag eens naar hier komen. De dag zal rapper passeren. Ach zwijg, als de kapitein niet op zijn schip zit loopt alles in 't honderd hé. Als het weer nu nog wat beter was, dan zouden de kinderen in de tuin kunnen spelen.
Veel ander nieuws heb ik niet. Ik zal sebiet proberen een boterham te eten en mij dan nestelen in bed. Tot morgen, Heidi
De prof is net geweest en alhoewel ik nog steeds geen koorts heb, starten we met antibiotica. Mijn witte bloedcellen staan nog heel laag, de CRP was gestegen tot 10 (merker in het bloed die aantoont dat er ontsteking aanwezig is) en ik moet veel hoesten. Maandag krijg ik een scan van de thorax om te zien of ik geen longontsteking heb. Het doel is bereikt, mijn immuniteit is er volledig aan en nu moet mijn lichaam alles nieuw maken en hopelijk zo veel mogelijk gezonde cellen!
Het doet deugd om de reacties te lezen. Ik werd er stil van toen ik zag dat de kindjes aan Onze Vader vragen of ik mag genezen. Ik doe het ook, maar voel me gesteund en gesterkt als ik zie dat jullie me helpen! Ik geloof sterk dat God hierboven mij zal helpen vechten en overleven, want ik wil er nog lang zijn voor de kinderen, Q en de familie!
Mijn hoop om in 't weekend thuis te zijn mag ik opbergen! Mijn witte bloedcellen zijn weer gedaald, ik heb keel en oorpijn en begin zwaar te hoesten. Mijn lichaam kan zich ook niet verdedigen want ik heb geen witte bloedcellen. De prof zei zelfs tegen de verpleegster dat ze niet moeten wachten tot ik 38° koorts heb, vanaf 37,5° mogen ze starten met antibiotica. En hij denkt dat dat heel binnenkort zal zijn.
Deze morgen is er nog iemand van het brandwonden centrum komen kijken naar mijn oren en hoofd. Ik moet nu toch geen vaseline aandoen maar de gel dat ik eerst kreeg. Zij hebben daar hele goede resultaten mee. Ik mag er wel niet aankomen (moeilijk als het steeds jeukt) omdat het eventueel zou infecteren. 's morgens voorzichtig wassen met Eucerin zeep.
Vanavond heb ik de kindjes nog eens gezien op de webcam. Dat vrolijkte mijn dag toch op! Fabian toonde een hart dat hij gemaakt heeft op school, I love mama, staat erop. Mooi! Ze kunnen dat ook zo leuk zeggen I love You! Hermelien was gul in het zoentjes smijten. Ik verlang toch om naar huis te gaan hoor, als ik toch koorts moet krijgen dat het dan nu begint zodat ik maandag naar huis kan. Gelukkig hadden we nog niets gezegd tegen de kinderen! Anders waren ze ook sterk ontgoocheld geweest.
Ik ga me nu nestelen in bed en wat TV kijken. Groetjes, Heidi
Ik typ snel wat want ik ben doodmoe, val bijna in slaap voor mijn scherm hier. Het resultaat van een paar nachten veel wakker zijn denk ik. Door mijn keel en oor pijn en de vele toiletbeurten moet ik er veel uit en kan ik niet doorslapen. Ik zal er vanavond vroeg in zitten!
Professor Boterberg (radiotherapie) is geweest en hij vindt dat ik nog niet zo erg verbrand ben. Ik kreeg gisteren zalf, maar ik zou het beter vet houden met vaseline en amandelolie. Die andere zalf is meer om op open wonden te doen. Morgen komt er nog iemand van het brandwonden centrum. Benieuwd welk advies zij me zullen geven.
Mijn witte bloedcellen staan nog steeds laag. De plaatjes waren ook aan de lage kant, maar ik heb er bij gekregen deze morgen. Spijtig dat ze dat niet kunnen met de WBC. Ik hoop dat ze vlug stijgen (begin nu nog te hoesten) en tegen het weekend naar huis kan. Gelukkig hebben we niet gezegd aan de kinderen dat ik naar huis mocht. Ze zouden ferm ontgoocheld zijn nu ik hier nog steeds ben.
Ik kreeg deze namiddag onverwacht bezoek van een collega en het was tof, de tijd passeert rapper en ik ben weer wat op de hoogte van de nieuwtjes op de wering 2.
Ben benieuwd hoe het thuis geweest is met Q en de kindjes. Toen hij belde deze namiddag ging hij vertrekken om te wandelen in de palingbeek. Ik hoop dat het meegevallen is en dat ze slapen als roosjes deze nacht!
Ik ga me ook klaarmaken voor de nacht! groetjes, Heidi
Ik wou wachten tot de professor getoerd heeft om mijn blog te typen, maar hij is nog steeds niet geweest en niemand weet of hij nog zal komen! Deze morgen was ik moe en voelde ik me slap! Ik kon mijn ogen bijna niet open houden of op mijn benen staan. Tegen de middag kwamen ze dan zeggen dat mijn Hemoglobine maar aan 7,7 stond (deel van rode bloedcellen stonden veel te laag) en ik kreeg weer 2 zakjes bloed. Ik voel nu weer duidelijk het verschil. Ben wel nog moe, maar voel me niet meer zo slap. In de namiddag zijn ze hier dan met 5 verpleegkundigen binnen gekomen, waaronder de hoofdverpleegster. (ik had ze nog nooit gezien). Blijkbaar is mijn verbrande kop toch wel iets speciaals en hebben ze dat hier nog niet veel tegen gekomen. 't was staf deze namiddag en ze zouden het nog eens bespreken. Ik word ook met de dag roder! Nadien kwam de hoofdvpk zeggen dat ze een verkoelende zalf had besteld en het brandwonden centrum van het UZ gecontacteerd. Morgen komt er eens iemand kijken om te zien wat ik er best moet aansmeren en de professor van de radiotherapie komt ook zien!
De professor is juist binnen geweest en mijn hoofd moet verbeteren want er zijn tekenen van 'allergische' reacties in mijn bloed daardoor. De chemo die ik vandaag normaal moest krijgen moet ik niet meer hebben, ik krijg nog mijn Sprycel pillen en dat is blijkbaar nu het belangrijkste. Mijn WBC staan nog steeds te laag en morgen krijg ik nog eens plaatjes. Ik hoop dan toch tegen het weekend helemaal opgelapt ben en naar huis kan want 't is nu niet omdat ik hier langer moet blijven dat ik langer thuis kan blijven. De 3 weken starten morgen ...
Mijn keelpijn is nu wat onder controle, ze hebben een pijnstiller in mijn baxter gedaan. Het trekt nu ook niet meer zo straf tot aan mijn oren.
Sinds het weekend heb ik nu last van keelpijn. De dokter zei gisteren, dat dit daarom geen ontsteking is, maar mijn slijmvliezen worden aangetast door de chemo en dit doet pijn. Ik heb echt last om te slikken. De professor is net geweest en ik zal iets krijgen tegen de pijn. Deze morgen kreeg ik ook iets en het verbeterde toch voor enkele uren. Mijn mond is gelukkig gespaard gebleven, maar ik moet hem ook twee keer per dag spoelen met iets speciaals. De chemo doet goed zijn werk! Ik zit volledig op schema volgens de prof. Mijn witte bloedcellen moeten nu nog stijgen. Zolang die te laag staan kan ik niet naar huis. Ik hoop dat de spuitjes Neupogen hun werk doen! Wat mijn rode kop en oren betreft: dit is nog niet beter. Nu ik ook keelpijn heb, trekt het tot in mijn oren als ik slik. De professor van de radiotherapie zal blijkbaar eens komen kijken wat ik best eraan doe. Ik hoop dat hij een "paardemiddel" heeft. Je ziet, er komt steeds iets bij en nog een pilletje voor dit en eentje voor dat! Mijn nieren hebben het ook hard te verduren, maar ze doen hun best, samen met mij want ik drink tegen de sterren op!
Iemand mailde dat ze schrok dat ik er zo 'scherp' uitzie. Ewel ik jullie meegeven dat ik nog niet vermagerd ben. Integendeel met al dat vocht weeg ik soms een paar kilo's meer. Ik heb gewoon een langwerpig hoofd en zonder haar valt dat blijkbaar nog meer op. Ik denk dat ik momenteel zelfs niets op mijn hoofd zou kunnen verdragen!
Ik weet ook al een tijdje dat mijn broer en zus niet compatibel zijn om te fungeren als donor. Ze zijn nu op zoek in de data bank. Ik hoop dat ze iemand vinden en dat die persoon nog wil donor zijn! Voor mij is dit mijn kans om verder te leven. Het meest ideale zou zijn dat ik na de volgende chemo kuur kan getransplanteerd worden. Hebben ze nog geen donor, dan herhalen ze om de zoveel weken die chemo kuur. De transplantatie zal nog een heel zware behandeling zijn, maar daarna kan je recuperen en weer verder leven. De chemokuren zijn dan ook afgelopen. Ik bid en hoop op een goede donor en hoop dat jullie mij helpen!
met wat hulp van Quentin, die de foto's op de harde schijf zette en een mailtje van Gregory, en wat uitleg op de blog is het mij gelukt foto's van mijn puzzels erop te plaatsen! En ze zijn niet super groot zoals de vorige keer!
De eerste was ene van kuifje, dan een voetbal veld van Jan Van Haasteren en de laatste die ik afwerkte was een poes. Daar heb ik wel op gezweet, het was in de vorm van een poes. Aan de rechterkant heb ik Iwein gezet zoals hij eruit zag als hij ingepakt was.
De kinderen zijn net weg en ik ben blij dat ik weer mijn schort, masker en handschoenen kan afdoen. Ik ben moe. Vind het eigenlijk erg om te zeggen maar ze waren vermoeiend de kinderen. Na een uur ben ik content dat ik weer wat op mijn positieven kan komen en alleen ben. Thuis is dat helemaal anders. Daar hebben ze hun speelgoed en kunnen ze zich met vanalles bezig houden. het is ook veel ruimer, we zitten niet zo op elkaar gepakt. Ik heb moeite om te typen, ik heb zelfs de bibberaar. Zal weer vroeg onder de dekens zitten. Ik neem geen slaappil meer omdat ik daar niet afhankelijk wil worden en heb vanacht bijna de klok rond geslapen. Moest wel verschillende keren naar het toilet, maar ik viel nadien direct weer in slaap!
Mijn witte bloedcellen staan nog steeds niet fameus hoog vandaar dat ik nog steeds in isolatie lig; Morgen geen chemo, ik hoop dat ze stijgen dat ik deze week dan naar huis kan! Mijn plaatjes stonden ook aan de lage kant, en ik kreeg er deze namiddag; Ik had het al gemerkt want telkens ik mijn neus snuit was er wat bloed bij. dit is nu voorbij!
Er staat hier nog een foto op van mezelf als ik chips aan het eten was, ik zal hem ook op de blog zetten. Niet verschieten, ik heb geen haar! en je ziet een beetje hoe rood mijn hoofd is. Deze voormiddag scheen de zon hier mooi binnen en het was echt warm achter glas, maar ik moest de zonnestoor toedoen, die zon op mijn verbrande huid deed pijn. Mijn oren zijn nog steeds het ergst. Hopelijk passeert het rap!
't Is weer weekend en ik zit hier in mijn kleine kamertje met de tussendeur dicht. Mijn witte bloedcellen waren iets gestegen, maar nog niet genoeg. Ze worden ook tegen gewerkt door de chemo. Morgen nog een dag en maandag is het een dag zonder. Ik hoop dat ik niet ziek word, geen koorts krijg zodat ik volgende week de deur van dit kamertje voor een paar weken achter mij dicht kan trekken.
De dag is nog tamelijk rap gepasseerd. Deze morgen tot rond 11u gedut, ik raakte niet wakker. Dan er toch uitgerold en mijn 3e puzzel afgewerkt. Als ik eens wist hoe het moest , zou ik een foto van mijn puzzels op de blog zetten, maar ik kan het niet. Deze namiddag weer een dutje gedaan en toen kwamen Q en de kindjes. Ik heb me deze keer ingepakt want Hermelien en Fabian met zo'n blauwe schort, dat gaat niet. Warm dat ik had op den duur! Na een uurtje zijn ze vertrokken. De kinderen worden het hier dan ook wat beu, beginnen kattekwaad uithalen, mijn bed omhoog en omlaag doen, in de zetel staan,... Nadien kreeg ik nog bezoek van een nicht van Quentin en zo is het weer avond, ik mag sebiet weer slapen want ik begin alweer gapen.
Hoop dat er nog iets is op tv laat ik jullie, groetjes, Heidi
ik las in 1 van de reacties dat het kermis is in Ieper. en mmmmmm oliebollen! 't is maar als je allerlei verboden bent om te eten dat je weet hoe lekker die dingen zijn! Alhoewel ik vandaag niet echt veel honger heb. Mijn maag doet wat raar, van de chemo waarschijnlijk. Deze middag heb ik me echt moeten forceren om mijn soep op te drinken en wat van het bord. Ik heb nergens goesting in en drinken kost me ook al veel moeite. Ik krijg nochtans medicatie tegen de misselijkheid. Nu, nog chemo tot en met zondag denk ik en dan is het voor een tijdje gedaan. Mijn intra-thecale gisteren (ruggeprik) viel goed mee gisteren en het platliggen is ook alweer achter de rug. En (hvh) ik heb geen hoofdpijn. Die spuiten zijn nu ook voor enkele weken niet nodig! Wat kijk ik uit naar het naar huis gaan! Ik hoop dat ik goed blijf want mijn RBC en WBC zijn serieus aan het dalen. Misschien moet ik nog in isolatie. Gisteren kreeg ik al bloedplaatjes omdat die te laag stonden, maar ze zijn weer gestegen nu. Ik had dat wel zelf al wat gemerkt want elke keer als ik mijn neus moest snuiten was er wat bloed bij. Voila 't is zo ver: de verpleegster kwam net de tussendeur toedoen, de wittekes staan te laag. De rode staan ook laag en ik krijg deze avond nog 2 zakjes bloed. Ik zal ook Neupogen krijgen, dat is iets die de witte doet aan maken en mijn lichaam reageert daar normaal goed op. Dus de isolatie zal hopelijk niet te lang duren. Ik heb nu ook nog een ander probleem. Mijn oren zagen wat rood en jeukten nogal. Ik was bang dat ik een infectie zou hebben of schimmel of ik weet niet wat. Durfde het eerst niet zeggen. Thuis begonnen mijn oren echt veel te jeuken en wat pijn te doen, ook vanbinnen. Gisteren gezegd tegen de dokter en wat blijkt: Ik ben verbrand van de bestraling. Mijn oren nog het meest. Mijn slapen en voorhoofd zien ook rood, maar dat jeukt niet zo. Ik moet het nu vet houden en krijg pilletjes tegen de jeuk. Dit kan enkele weken duren eer het weg is! Ik vroeg hoe dat mogelijk is, ewel je wordt heel hevig bestraald op een relatief klein oppervlak en dat kan wat verbranden. Ze zien dat dikwijls. Als ik naar de stralen zal moeten voor mijn transplantatie moet ik over het hele lichaam bestraald worden en dan gebeurt dat niet. Ze doen hier iets met je hoor! Maar ja, laten we het allemaal een noodzakelijk kwaad noemen. Ik wil genezen en moet er blijkbaar wel iets voor over hebben!
Straks komen Quentin en Iwein, ze zullen zich mogen inpakken! Iwein werd gisteren inderdaad in de watten gelegd van zijn papa en ze hebben alle 2 heel goed geslapen. Ben benieuwd hoe mijn 2 kleinste geweest zijn!
ben terug in Gent. Perfusie is aangesloten en krijg weer zo 2l vocht. Gisteren echt mijn best gedaan om veel te drinken. Had toch zo'n 4l binnen denk ik tegen de avond. Straks komen ze chemo aanhangen en vandaag krijg ik nog mijn ruggeprik. Ze willen vandaag alles opstarten omdat ik hier toch ben en het is anders een verloren dag voor mij. en het betekent ook dat ik dan volgende week waarschijnlijk een dag eerder naar huis mag! Thuis was het fantastisch. Weer bij de kindjes, bij Quentin. Lekker eten, aan mijn eigen keukentafel. Maar ik moet wel zeggen. Eenmaal thuis voel je pas hoe slap je bent. Gewoon wat rondlopen in huis, bezig zijn met de kinderen,... Iedereen was bezig met: "je moet niets doen als je thuis bent, rust maar." Ewel het verbiedt zichzelf. Ik kon bijna niets. Ik had dan ook wat maaglast en je bent dan helemaal gelijk een vod. Vandaag doen mijn kuiten ook pijn. Echt van die stijve spieren, waarschijnlijk van thuis rond te lopen, de trap te doen en mijn benen zijn niet meer gewend van veel te stappen. Zal deze week toch nog meer wandelen op de gang en wat fietsen op de home-trainer. Misschien gaat het volgende week dan beter. De kinderen waren ook heel tevreden dat mama thuis was. Fabian natuurlijk ziek: koorts, hoesten, snotneus. maar papa heeft hem goed verzorgd (Quentin is nu snipverkouden) We hebben hem thuis gehouden van school en nu is hij voor 2 dagen gaan logeren bij peter en bobonne. Hermelien is ook mee want ik vrees dat Fabian wat verloren zou zijn als hij zijn broer en zus niet heeft. Iwein is alleen naar school. Wat tegen zijn zin, maar vanavond heeft hij eens zijn papa voor hem alleen! Quentin zal misschien ook een nachtje kunnen doorslapen nu de 2 kleinsten uit logeren zijn. Hij zal er deugd van hebben wat dat was weer wennen: verschillende keren 's nachts opstaan omdat er iemand weent en wakker is. Ik ga jullie nu laten, wil nog mijn mails eens bekijken en moet me deze namiddag voorbereiden op de ruggeprik en plat liggen!
15u40: staf vergadering is gedaan en ik krijg het goede nieuws: ik mag vanavond mee naar huis met Quentin! Joepie de poepie! Ben uitgelaten als een kind, na meer dan 2 weken hier op mijn kamertje eindelijk weer eens de wijde wereld in!
Ga me nu klaarmaken dat we hier wegkunnen tegen 17u en de kindjes op tijd ophalen. Tot donderdag!
heb net mijn blog nog eens volledig gelezen en er is al zo veel gebeurd de laatste weken! Ik was toch al 't een en 't ander vergeten. Ik las dat ik tijdens mijn eerste chemo beurt een slechte smaak had ewel, dat heb ik nu niet. (h v h= hout vast houden) Mijn vingertoppen tintelen wel enorm, precies of er elektriek inzit. Om te typen en te schrijven is het wel ambetant, maar dit is een nevenwerking van de chemo en kan lang aanwezig blijven. Nu, het doet geen pijn en zolang het dat maar is...
Ik zit hier nu nog steeds te wachten op de toestemming om vanavond naar huis te gaan. Zou zo graag meegaan met Quentin want als hij me morgen voormiddag moet komen halen, dan is zijn voormiddag ook weer verprutst. En wat heb ik eraan om donderdag thuis te zitten? Ik zit daar dan alleen. Morgen namiddag kunnen we allemaal tesamen zijn. Ik duim dat de professor groen licht geeft. Hij is terug van een congres en de assistente wil geen beslissingen nemen zonder hem. 't zou zo leuk zijn voor de kinderen dat mama thuis is als ze thuiskomen vanavond. Gisteren had Fabian precies wat heimwee naar mama. Ofwel kwam het omdat de babysit er was en hij was ook heel moe. Niet veel geslapen in 't weekend bij peter en bobonne en dan ganse dagen naar school.... Hij is toch nog klein hé! Iwein zou het ook wel tof vinden want hij vraagt het geregeld wanneer ik nog eens naar huis mag. Nog 100 dagen niet mama? vraagt hij dan. en mijn kleine poppemie: ik zie haar gezichtje al voor mij en brabbelen mamamamamama. Professor: mag ik aub naar huis vanavond? Om 15u is er staf: ik duim! Jullie horen nog van mij!
