heb net mijn blog nog eens volledig gelezen en er is al zo veel gebeurd de laatste weken! Ik was toch al 't een en 't ander vergeten. Ik las dat ik tijdens mijn eerste chemo beurt een slechte smaak had ewel, dat heb ik nu niet. (h v h= hout vast houden) Mijn vingertoppen tintelen wel enorm, precies of er elektriek inzit. Om te typen en te schrijven is het wel ambetant, maar dit is een nevenwerking van de chemo en kan lang aanwezig blijven. Nu, het doet geen pijn en zolang het dat maar is...
Ik zit hier nu nog steeds te wachten op de toestemming om vanavond naar huis te gaan. Zou zo graag meegaan met Quentin want als hij me morgen voormiddag moet komen halen, dan is zijn voormiddag ook weer verprutst. En wat heb ik eraan om donderdag thuis te zitten? Ik zit daar dan alleen. Morgen namiddag kunnen we allemaal tesamen zijn. Ik duim dat de professor groen licht geeft. Hij is terug van een congres en de assistente wil geen beslissingen nemen zonder hem. 't zou zo leuk zijn voor de kinderen dat mama thuis is als ze thuiskomen vanavond. Gisteren had Fabian precies wat heimwee naar mama. Ofwel kwam het omdat de babysit er was en hij was ook heel moe. Niet veel geslapen in 't weekend bij peter en bobonne en dan ganse dagen naar school.... Hij is toch nog klein hé! Iwein zou het ook wel tof vinden want hij vraagt het geregeld wanneer ik nog eens naar huis mag. Nog 100 dagen niet mama? vraagt hij dan. en mijn kleine poppemie: ik zie haar gezichtje al voor mij en brabbelen mamamamamama. Professor: mag ik aub naar huis vanavond? Om 15u is er staf: ik duim! Jullie horen nog van mij!
