Ben vandaag weer moe, suf, slaperig, lusteloos,... Ik krijg er geen fut in. Moest deze morgen nuchter zijn en het onderzoek vond maar plaats op 14u! kon dus pas om 16u30 eten en drinken. Mijn vorige nacht was ook en ramp. Heel veel moeten hoesten, naar 't toilet gaan. Dan ook nog eens een koortspiek. Deze morgen was ik al versleten en wat kortedemig. Toen ze mijn saturatie kwamen meten stond die maar aan 92 (bedoeling is 100) IK kreeg dus een zuurbrilletje op gezet. Heb wat liggen dommelen. dan was het tijd om te vertrekken. Weer helemaal ingepakt en hop naar het 7e (eens niet via de kelder en met de trein) Daar werden we direct opgevangen. Ik moest helemaal recht zitten in een zetel. Ook hoofd mocht niet steunn. De verpleegster begon dan met mijn mond te verdoven. k moest het topje van mijn tong vaspakken en mijn tong goed uit de mond trekken. Weer verdoving. Slechte smaak!! Ik kreeg toen een mondstuk in mijn mond, endoscoop van de dokter erin en nog eens wat spuiten in mijn luchtpijn om te verdoven.! IK dacht dat ik zou stikken! Zo'n akelig gevoel, ik zat daar te hoesten en te fluimen zoals een vies oud ventje. het spoelen ging dan wel snel. Nu nog de andere long. Weer wat uittrekken, endoscoop opschuiven en weer verder inbrengen en verdoven! Ik stikte weer bijna. Dacht bij mezelf, spoel dat direct, doet minder pijn dan dat. Gelukkig was het toen voorbij. Dit onderzoek staat dus zeker op het blaadje onaangenaam! Hopelijk kunnen ze goed kweken en weten ze om welke schimmel het nu precies gaat.
mijn oren zijn nog altijd heel gevoelig en verbrand, de zorgcoôrdinator van het brandwondencetrum komt morgen nog eens kijken of het aan het verbeteren is. (amandelolie mocht ik niet gebruiken van die man, ze gebruiken dat al 15 jaar niet meer op brandwonden. Ik moet er Flamigel aandoen.
Mijn witte bloedcellen waren ook weer gestegen. Heb er al 460. 't is misschien ook wel dat dat ik me mottiger voel en meer moet hoesten want de WBC gaan gaan aanvallen hé.
Omdat mijn lichaam rijd zou hebben om de recuperen zal ik me nu in bed nestenlen en sebiet slapen.
Groetjs, Heidi
Reacties op bericht (6)
17-03-2010
dag Heidi
gelukkig Heidi weer een heel zware dag die voor jou voorbij is maar hetzijn juist die dagen ,die voor jou de weg korter maken om terug Vlamertinge onveilig (dat kaperschip hé) te maken er zijn heel wat belangrijke dingen in iemands leven maar de belangrijkste vind ik toch zijn hoop, geluk , liefde LIEFDE die je vooral krijg van je eigen gezinnetje maar ook van de rest van de familie, je collega's ,vrienden en iedereen die jou kent GELUK dat je uit een grootte familie komt,en dus ook een afstammeling bent van meme Jeanne ,in haar vaandel stond (weer dat kaperschip) kop op, morgen is een andere dag en zeker een betere HOOP (hoop doet leven)dat je inderdaad binnen de kortste keren terug voor enkele weken thuis kan zijn (laat die kasten dan maar zijn anders trek ik toch eens aan je pijnlijke oren)( kben nu een maal een oude zaag )en als het zo ver is alleen maar genieten en terug krachten op doen tot een beetje later Heidi veel groetjes knuffels en kusjes nonkel Rony en tante Mariane
17-03-2010, 22:13
Geschreven door mariane clauw
Dikke pak moed!!!!!
Aj aj,dat onderzoek lijkt me inderdaad enorm onaangenaam! Maar nu kunnen ze weer meer specifiek tewerk gaan é! HEEEEEL VEEEEEEEEEEEEL BETERSCHAP,en weg koorts!!!!!!!!!!
XXX Virginie
17-03-2010, 22:01
Geschreven door Virginie
Sterkte, kracht en moed
Heidi, we leven echt met je mee. Dat je dit allemaal moet verduren is zo onrechtvaardig. Elke keer dat ik je blog lees, bedenk ik dat ik je een ontzettend moedige vrouw bent. We bidden en duimen mee voor jou en je gezin. Heidi hou de moed er in. We denken elke dag aan jou en hopen je zo kracht en steun te geven.Eef en Jef en de kindjes
17-03-2010, 21:19
Geschreven door Eef
Sterke, kracht en moed
Heidi, we leven echt met je mee. Dat je dit allemaal moet verduren is zo onrechtvaardig. Elke keer dat ik je blog lees, bedenk ik dat ik je een ontzettend moedige vrouw bent. We bidden en duimen mee voor jou en je gezin. Heidi hou de moed er in. We denken elke dag aan jou en hopen je zo kracht en steun te geven.Eef en Jef en de kindjes
17-03-2010, 21:18
Geschreven door Eef
hallo,
Hallo , ja zo'n buis in je mond das nie geestig hé. Ze hebben da bij mij nog gedaan denk dat het was vo in maag te kijken , khad toen een maagzweer. Ze hebben dan 2 keer moeten doen want ik wilde de hele tijd braken en dan kwam die buis weer uit. echt nie leuk dat!!! Maar chapeau da jij alles zo goed oorstaat , je bent een échte vechter!!! Juist op FB gezien dat Ward Thorrez terug papa geworden is van een dochter Juliette. Alé da de WBC maar omhoog gaan hé , da je vlug naar huis kan nu het mooi weer wordt. Da je er ook kan van profiteren!!! slaapwel en tot later, Delphine
17-03-2010, 21:14
Geschreven door delphine
wat een mens lijden kan
Heidi,
wat jij toch allemaal moet doormaken! Jonk toch, kwam er maar gauw eens goed nieuws en opmerkelijke verbetering dat al die vreselijke toestanden eindelijk verleden tijd worden! Zo zie je maar dat een mens in tijden van echte nood serieus sterk kan zijn. Daar bij jij meer dan het goede voorbeeld van! Ongelofelijk! Ik ben blij voor jou dat je je kunt toeverlaten op onze lieve Vader, schepper! Hij staat je nabij en geeft je kracht! Jammer dat je niet even naar buiten kunt, wat frisse lucht gaan opdoen. Een toertje gaan wandelen in de mooie natuur... Ik hoop dat je ook wat vreugde kunt beleven aan het feit dat het lente wordt? Dat na die lange winter eindelijk weer de zon schijnt, de plantjes weer tot leven worden geroepen... Ik wens je opnieuw heel veel sterkte! Nele
koorts!!!!!!!!!!
