Misschien een rare titel voor jullie, maar hier is dit thema up to date!! Sinds begin deze week zijn de verpleegkundigen verplicht om "werkschoenen" te dragen. Je kan geloven dat er nogal wat over gepraat wordt. Ze lopen nu rond met witte verpleegschoenen en voor de mannen bestaat er een zwarte variant, precies met stalen toppen. Ik heb al een soort of 4 gezien en ik moet zeggen ze vallen eigenlijk goed mee, ze zien er niet ouderwets uit, en ogen best mooi. Waarover ze dan wel klagen, ze zijn "warm" en ze kunnen bijna niet anders dan kousen dragen omdat ze anders blènen hebben of pijn aan de voeten (of zweetvoeten). Ik begrijp als je hier 8 uur met bijna toe schoenen en kousen moet rondlopen dat het niet evident is. want het is hier alles behalve koud. Nu zoals het goede verpleegkundigen betaamt (en ze zijn fantastisch) dragen ze hun lot en klagen ze niet te veel.
Ik melde het al dat de verpleegkundigen fantastisch zijn en ik meen het ook. Toen ik deze morgen wakker werd, hoorde ik ze praten en lachen op de gang, ze waren goed gezind en ze dragen het ook over op je. Ze staan steeds klaar voor een babbel, kennen hun vak, je kan ze vanalles vragen en ze tonen oprecht interesse voor je als mens! Je bent niet zieke nummer zoveel uit die kamer. Ook de dokters zijn vriendelijk en doen niet uit de hoogte. Ze spreken je aan, geven je de nodige uitleg, soms 3 of 4 keer en doen niet uit de hoogte. Ik weet niet hoe het gaat in andere ziekenhuizen, maar ik ben blij dat ik hier op deze dienst ben terecht gekomen en als iemand mij kan genezen, dan ben ik zeker dat het dit team hier is!!!
Mijn dag hier is tamelijk snel verlopen. Ik ben dus begonnen met een puzzel en het werkt verslavend!!!! Aan het tempo dat ik bezig ben werk ik hem binnen de paar dagen af, ik had bijna geen tijd om te eten! en over eten gesproken. We kregen rond 11u een heel speciaal "Alfred Judocus Kwak" masker. Ze moesten het hele ventilatie systeem kuisen op zolder en omdat de ventilatie werd uitgeschakeld kregen we zo iets op de neus en mond. Lastig! Op den duur spande dat op de neus, aan de oren,.... en het duurde tot 13u! Pas toen mochten we ook eten want met zo'n masker aan lukt dat niet. Nu dat hebben we ook weer meegemaakt en ik heb mijn masker gehouden, zal het geven aan de kinderen.
Ik heb ze trouwens weer kunnen zien via de webcam! Het duurde wel heel lang voor we in contact geraakten (mama is toch nog zo dom wat computers betreft) maar het resultaat mocht er zijn. Hoe Hermelien reageerde. Wijzen naar het scherm: mamamamamama. Fantastisch! Had haar nog nooit zo mooi en goed horen mama zeggen! Ook Fabian en Iwein waren weer heel enthousiast, wat te misschien want ze hadden een muziekinstrument in de hand en door hun lawaai hoorden we elkaar heel moeilijk.
De vermoeidheid begint nu wat door te wegen, ik wens jullie allemaal slaapwel en tot morgen!
Mijn leukemie heeft er nog een naam bijgekregen. Het is een afwijking van het chromosoom van Philadelphia (ze kunnen het toch een mooie naam geven hè) Wat het precies allemaal is, kan ik nu niet navertellen, maar het komt erop neer dat die afwijking van dat chromosoom dus eigenlijk de oorzaak is van mijn leukemie.
Wat houdt dit in voor mij. De enige effectieve behandeling om die verkeerde deling van dat chromosoom tegen te gaan is: transplantatie.
Ze kunnen de kanker zogegd wel wegnemen met chemo en medicatie, maar studies hebben uitgewezen dat kans op herval héél groot is als er geen transplantatie plaatsvindt.
Voor mij verandert er nu niet zo veel, ik moet eerst verder met mijn chemo, bestraling, medicatie, maar hier in het uz gaan ze dus beginnen zoeken naar een donor. Mijn broer en zus zijn de enige die in eerste lijn in aanmerking komen (1 kans op 4) omdat wij dezelfde chromosomen meekregen van onze ouders. Zijn zij niet compatibel, dan kijken ze in een wereld wijde databank. Ik hoop dat ze succes hebben op hun zoektocht en dat er ergens (als mijn broer of zus niet kunnen) een goede ziel vinden die mij wil helpen.
Daarom wil ik ook via mijn blog een warme oproep doen: beste mensen, help andere mensen leven en geef bloed en plasma!!!!!!!! Veel meer kan je niet doen voor ons, maar voor ons is dit van levensbelang! Zonder donoren kunnen wij niet verder.
Mijn fibrinogeen (stollingsfactor) was deze morgen ietsje gestegen, maar nog steeds niet in orde. Omdat de dokter niet wil dat ik plots ergens zou gaan bloeden kreeg ik vandaag maar liefsts 8 zakjes plasma. ze had dit wat afgesproken met een andere dokter. Ik ben jong, mijn circulatie kan tegen het extra vocht en beter voorkomen dan genezen hé. Mijn nierfunctie doet het nog steeds goed, andere bloedwaarden zijn ook "goed". Maar mijn bilirubine was wat gestegen (een afbraak product van de lever.) Daar moet ik me nu niet direct zorgen om maken. Ik heb nu een paar dagen geen chemo en mijn lever heeft nu een beetje de tijd om te recuperen.
Mijn slechte smaak blijft. Ik heb wel een "beetje" honger, maar als ik eraan begin, dan smaakt het niet. De warme maaltijd valt dan nog mee, maar die boterhammen! 2x2 voorverpakte sneetjes bruin brood, verpakt 2 dagen geleden, .... Lang leve het verse, malse brood met harde korstjes van bij de bakker! Ik ben ook moe! Nu, ik geef eraan toe, ik rol hier maar uit bed rond 8u, smijt me aan het ontbijt, tegen 9u begin ik aan mijn toilet en dan rommel ik hier wat rond. (ik ben een puzzel beginnen maken, heb hier de tijd en moet er niet mee inzitten dat de kinderen rondlopen met de stukjes). Na het middag maal neem ik een lange siësta en dan is het alweer bijna 15u.
Ondertussen word ik wel om de 4u gecontroleerd (dag en nacht). pols, bloeddruk, saturatie, koorts,.... Ook 's nachts dus je begrijpt, mijn nachten zijn steeds onderbroken. We mogen wel steeds zelf bellen 's nachts als we wakker worden. Het is hier ook zowat geregeld, ik kijk naar de slimste mens, doe me klaar om te slapen en ze komen dan controleren. Het is dan al 23u gepasseerd en ze laten me dan slapen. Met al het vocht dat ik binnenkrijg wordt ik dan meestal tussen 3 en 4u wakker en dan bel ik voor de volgende controle. Ze zijn wel meegaand en beseffen ook dat we nood hebben aan onze nachtrust, maar ja, gezondheid en controle gaan voor.
Deze morgen heb ik ook een kapbeurt ondergaan. Mijn verpleegkundige is zowat de verantwoordelijke voor de hoedjes en sjaaltjes en we hebben samen overlegd om mijn haar wat in te korten (het zal nu toch binnen de korste keren volledig uitvallen) en morgen passen we dan mutsjes en sjaaltjes om te dragen. Ben benieuwd naar mijn metamorfose. Ik wil wel al meegeven dat ik waarschijnlijk iets op mijn hoofd zal dragen, maar als je me ooit kaal ziet, verschiet niet, want ik weet niet of ik dat altijd de hele dag zal verdragen.
Ik ben nu wat uitverteld, slaap wel iedereen! Heidi
Misschien een wat rare titel, maar toen ik het blaadje van de druivelaar aftrok deze morgen viel de naam me natuurlijk op hé. Ik kreeg ook een tip om steeds een titel te gebruiken, kwestie dat het gemakkelijker is voor jullie om te volgen, en zo was de keuze vlug gemaakt.
Vandaag kreeg ik weer chemo en ben ik weer heel moe geweest. De nevenwerking 'slechte smaak in de mond' begint ook goed van toepassing te worden. Ik heb ook het gevoel dat mijn lippen en tong slapen, tintelen, raar om uit te leggen. Als ik mijn platteau krijg denk ik mmm, eten, maar ik kan nu niet zeggen dat het smaakt. Ik had ook zin in cola deze namiddag. Quentin brengt er speciaal mee, maar smaken deed het me nu niet echt. Toch moet ik mijn best doen om te drinken. Volgens mijn bloed uitslagen drink ik niet genoeg. (en ik die de patiënten altijd maar water inschenk.) Aangezien plat water ook zo'n platte, zeepachtige smaak heeft heb ik het nu in het bruis gesmeten en ik ben fier op mezelf: ik heb al bijna 2l binnen! Mijn fibrinogeen stond gisteren avond na toediening plasma beter, maar was deze morgen al weer goed afgebroken. Vandaag 6 zakjes gekregen en ze zullen eens verder onderzoeken (via levertesten) waar de oorzaak ligt. Misschien voeren ze een plasmaferese uit. (ze nemen bloed van mij af, bewerken het in het labo en geven mijn eigen plasma, zonder zieke cellen terug.) We wachten af. Iedereen is hier heel vriendelijk, de dokters en verpleegkundigen staan klaar met raad en daad, leggen alles is begrijpbare taal uit. want toen de dokter deze middag binnenkwam was ik wat aan het dutten en nogal moe, suf, maar ze bleef maar uitleggen en uiteindelijk drong het toch tot me door.
De dagen hier passeren raar maar waar toch tamelijk snel. Een mens past zich snel aan. Ik heb hier ook een hometrainer staan. Kwestie van wat in beweging te kunnen blijven en de spieren wat te trainen. Ik heb er zo'n 5min op 'getraind' deze namiddag en het was alsof ik een halve marathon had gelopen! Je ziet de RBC zijn ook nog niet in orde. Ook mijn Wbc beginnen wat te dalen, maar voorlopig heb ik er nog genoeg om niet in isolatie te moeten. Hoewel we zeker weten dat deze dag er aankomt. (misschien nog wat uitstel van executie want normaal gezien krijg ik de volgende dagen geen chemo.) Ik weet niet of ik jullie ook al zei dat ik chemo zal krijgen via het ruggemerg, maar voorlopig kan dat niet owv de te lage stollingsfactoren. Nu uitsel is geen afstel in dit geval.
Verder wil ik nog eens iedereen danken die reageren via mijn blog, mail en face-book, het doet deugd dat zoveel mensen meeleven, maar gebrek aan kennis en af en toe ook goesting, belemmeren de reacties van mijn kant.
Het is nu 1 week geleden dat ik de diagnose kreeg. De wereld staat niet stil en we staan al een stap verder. Vandaag dus wat straffere chemo en 2 soorten gekregen. Morgen normaal nog eens van hetzelfde en dan zijn er enkele dagen chemo stop. De bloedcontroles blijven wel verder lopen, cortisone, alle andere medicatie,... Kreeg vandaag weer plasma want die fibrinogeen wil maar niet stijgen. De dokter kan niet goed inschatten of het voortdurend wordt afgebroken door mijn ziekte of als het plasma niet voldoende werkt. Daarom hebben ze vanavond na het plasma direct bloed afgenomen om te zien of die fibrinogeen wat gestegen is. (anders gebeurt de test maar 's morgens, toch zo'n 8 à 9u later.) Naargelang de uitslag kunnen ze dan eventueel andere stollingsfactoren toedienen. de wetenschap staat blijkbaar niet stil en ze hebben hier voor vele zaken een oplossing (of we hopen het toch)
Deze avond mijn kindjes dus gezien op de webcam!!!! Eerst zaten ze er wat onwennig bij, mama die op de computer staat, maar toen kwamen ze wel los. Alleen voor Hermelien was het precies wat raar want elke keer ze voor de computer kwam begon ze te huilen. (misschien ook wel al moe van een hele dag kribbe) Hanneloreke: 1OOOX merci dat je het mee mogelijk hebt gemaakt, ik heb ervan genoten!
als ik mijn ventje en moeder hoor, loopt alles bijna gesmeerd in Vlamertinge en dat is een hele geruststelling.
Poepie, dank u dat je zo goed zorgt voor de kindjes, er bent voor mij en wonder boven wonder zo goed je plan trekt! Je ziet, het verstand komt blijkbaar (noodgedwongen) toch nog met de jaren! Zoals Fabian het zo mooi zegt aan de telefoon: I LOVE YOU
Na mijn goede nachtrust had ik vandaag een goede dag en ik hooop dat het een van de vele mag worden. We vechten en strijden verder! Tot binnenkort!
MAANTJE, MAANTJE IN DE NACHT GEEF ONS LICHT EN HOUD DE WACHT STERREN, STERREN TWINKEL ZACHT IEDEREEN EEN KUSJE EN GOEDENACHT
2.5 jaar geleden lag ik ook in het ziekenhuis! Toen waren de omstandigheden natuurlijk helemaal anders want ik kreeg er mijn tweede fantastische zoon bij. Jaja, Fabian was gisteren exact 2.5 jaar! Hij wordt groot! en dan te bedenken dat ons Hermelientje vrijdag 14 maanden is!
Ja, het doet deugd om ook eens terug te denken aan al die mooie momenten.
Deze nacht wat beter geslapen, (met een Stilnoct), maar ik ben wel de hele dag wat groggi geweest. Waarschijnlijk de vermoeidheid van de laatste week, de bijwerking van de chemo, de emoties,... Me geforceerd om me te wassen, deze morgen wat in bed gelegen en gelezen, telefoontjes beantwoord, chemo gekregen,... Na de middag toegegeven aan de moeheid en een paar uur gedut. Het is nu avond en ik kom er precies wat door.
De dokter kwam langs met wat nieuws over de verdere behandeling. De eerste 5 dagen inductie periode met opstart van de medicatie is voorbij. Morgen starten ze met wat straffere chemo. We zullen zien hoe we dat ervaren. Tot nu toe verdraag ik het goed (dankzij de vele preventieve medicatie) we blijven positief en de volgende stap zal ook wel meevallen. Vanavond krijg ik wel nog eens plasma. Mijn fibrinogeen blijft laag en dat willen ze wat bij werken.
De TV staat hier op en het nieuws is zopas begonnen. Op 12 januari stond de wereld stil in Haïti, het is vreselijk voor die mensen, maar die datum zal ook levenslang in mijn geheugen gegrift staan. Op 12 januari 2010 kreeg ik de diagnose ALL. Gelukkig woon ik in een goed ontwikkeld land, ik krijg de beste medische hulp, heb alle comfort en mag eigenlijk helemaal niet klagen. Deze computer is ook een pracht geschenk, ik kan wat contact houden met de buitenwereld en ik heb een webcam.
Morgenochtend mag ik zeker de verpleger van dienst niet vergeten aan te spreken want hij is hier blijkbaar de computer deskundige en ik met weten hoe die webcam marcheert want de kindjes gaan na 16u bij mijn nicht en dan kunnen we zo eens contact hebben. Ben benieuwd hoe dat zal verlopen!
Ik ben wat uitverteld, ik ga me in bed nestelen en wachten op het plasma, dikke knuffel iedereen en slaapwel XXX
Deze nacht weer niet goed geslapen (Loramet 1mg ewel mijn voeten hoor), maar ja, mag ik dat hier verwachten. Ik lig in een box, de muur naar de gang bestaat uit een venster en het licht blijft branden op de gang. En dat voor iemand die gewend is om te slapen in het donker!
Was dus tamelijk moe, maar ik moet hier niets doen en ik heb deze middag wat ingedommeld. Ik kreeg ook weer wat bezoek en dat verzet de zinnen. Men vraagt of ik bang ben? Ewel ang st is nu niet echt aanwezig. De overlevingsdrang zit er zodanig diep in geworteld dat ik maar aan 1 iets kan en wil denken en dat is: GENEZEN! De eerste dagen hier waren verwarrend, de traantjes zaten heel hoog en bij het minste dat ik dacht aan mijn kinderen, Quentin, mama, broer, zus waren ze daar, maar dat is nu wat gepasseerd. Ik moet verder, vechten en ik ga ervoor. Ik word hier ook ontzettend goed opgevangen, iedereen maakt veel tijd voor je zelfs gisteren en vandaag kwam de professor langs, dus ik kan nergens beter zijn.
Mijn fibrinogeen stond vanmorgen nog steeds te laag, dus ik heb weer 4 zakjes plasma binnen (= 1l extra vocht bij al het andere) en omdat mijn RBC ook wat aan de lage kant blijven krijg ik vanavond nog 2 zakjes bloed. Ik moet heel goed mijn gewicht opvolgen want door al dat extra + nog wat meer water drinken om de afvalstoffen van de chemo uit te scheiden zou ik kunnen water ophopen. Dan volgt Lasix! Jaja collega's de plaspil: ik zal meedoen met de mictietraining! Alle geluk dat ik mezelf nog kan behelpen en alleen naar het toilet ga. Ik loop hier wel met een perfusiepomp met alle zakken aan en moet er geregeld aan denken dat ik mijn kapstok overal meeneem en uit het stopcontact trek als ik te ver loop. (deze namiddag kreeg ik wel hulp van Fabian en Iwein om mijn kapstok te duwen!)
De kindjes zijn deze namiddag nog eens geweest (ik zal ze nu waarschijnlijk weer een week moeten missen) en alles verliep naar wens. De wereld gaat open voor Iwein nu hij hier op de computer kan spelen. (ongelooflijk hoe hij daar weg mee kan, zelfs zonder muis). Hermelien was precies ook heel blij mama te zien en speelde wat op mijn bed, alleen voor Fabian valt hier weinig tot niets te beleven. De verpleegster bracht hem een opgeblazen handschoen waarmee hij wat speelde en ik ben dan met hem wat op de gang gaan wandelen. Mijn drie schatjes, ik hoop dat jullie er geen trauma, slechte ervaring op na houden nu mama er het komende jaar zo weinig zal zijn, maar papa, meme, meter Joke, peter en bobonne gaan alles doen om dat gemis zo draaglijk mogelijk te maken en jullie zijn niet uit mijn gedachten te krijgen.
Ik ben de computer vandaag nu wat beu, ik sluit hem sebiet af en vanavond kijk ik nog eens naar de pappenheimers. Ik hoop dat ik eens goed kan lachen en met dat beetje endorfines beter slaap!
Dikke knuffel iedereen, bedankt voor de vele berichten, telefoontjes en de talrijke steun! Groetjes, Heidi
Zaterdag avond: dag 4 in het UZ is bijna om. Elke morgen komen ze bloed afnemen (gelukkig via de centrale catether, dus voel ik er niets van) maar deze middag kwam Kris de verpleger zeggen dat mijn fibrinogeen (eiwit die instaat voor de bloedstolling) te laag stond. Ik moest dus 4 zakjes plasma krijgen. Dit is niet onrustwekkend, eerder normaal. Ik zal regelmatig, bloedplaatjes, bloed, plasma nodig hebben.
Deze namiddag was het D-day! Eindelijk zag ik mijn kindjes terug! Woensdag morgen in de kribbe afgezet met een dikke kus en vandaag kon ik ze eindelijk weer eens vastnemen en knuffelen. Eerst waren ze nog wat onwennig, vooral Hermelien keek wat raar, maar Iwein en Fabian waren direct blij hun mama te zien.
Ik heb een tekening gemaakt voor Iwein met wat uitleg wat er nu allemaal gebeurd met mij. Mijn bloedcellen worden opgegeten door de kankercellen en de medicamentjes zijn de soldaten die de kankercellen moeten dooddoen. Toen ik net mijn verhaal gedaan had, kwamen ze het eerste zakje plasma aanhangen. Hij was gefascineerd tot en met! er zaten een paar heel miniscule luchtbelletjes in de leiding en hij heeft die gevolgd tot ze in mijn lichaam waren. Dit waren de "echte" soldaten die mama gaan genezen.
Hij weet ook dat de soldaten zullen vechten in mama's hoofd en mijn haar kapot gaan maken en ik dus kaal zal worden. Dit vindt hij niet erg, ik zal een sjaal aandoen en het zal terug groeien!
Ze zijn hier heel flink geweest, onder de indruk van vanalles, gelukkig heb ik ook tv waar ze wat naar gekeken hebben en na anderhalf uur zijn ze naar Peter en bobonne vertrokken. Het afscheid nemen is lastig. Ik ben meegegaan tot aan de lift (nu ik nog kan mijn kamer verlaten) en Fabiantje had het lastig dat ik niet mee ging naar beneden.
Vanavond zijn mama en Joke ook nog geweest en het deed deugd om mijn moetje en zusje ook eens te kunnen vastpakken.
We hebben nu zoveel mogelijk regelingen getroffen tot de krokusvakantie en ik hoop dat het in Vlamertinge wat goed loopt.
Nogmaals: iedereen die hulp aanbied: heel hartelijk bedankt, we vergeten het zeker niet, maar mijn behandeling duurt een jaar dus ik zal waarschijnlijk nog veel hulp kunnen gebruiken (ook eens ik thuis ben tussen de behandelingen zal ik ook wel hulp kunnen gebruiken).
Ik ga me nu klaarmaken voor de nacht, want vorige nacht heb ik niet veel geslapen. Slaapwel iedereen en tot binnenkort!
Ik probeerde iedereen op de hoogte te brengen van mijn ziekte via email. Ik kreeg veel hartverwarmende berichtjes terug, daarvoor dank iedereen! Maar omdat het voor mij wat teveel wordt om iedereen terug te mailen heb ik een blog opgestart! (jaja, ik die een leek ben op de computer heb het klaargespeeld!)
Vandaag zijn we zaterdag 16 januari. Mijn vierde dag hier in het UZ. Ik ben heel blij dat ik ondanks het slechte en zware nieuws hier ben terecht gekomen. De verpleegkundigen, dokters, profs, poetsvrouwen, psychologen, sociale dienst, ze maken ontzettend veel tijd voor je en ze luisteren!
Ik heb dan misschien het voordeel dat ik een gemakkelijke prater ben, maar het doet deugd dat je steeds een luisterend oor krijgt.
De eerste dagen hier bestonden nog uit wat onderzoeken, voorbereidende medicatie geven en vandaag om 9u50 kwamen ze mijn eerste zakje chemo aanhangen. Ondertussen is dit leeg en morgen volgt het volgende.
Ik hoop dat alles volgens wens verloopt, over mijn prognose kunnen ze nog niets zeggen, de genetica van mijn leukemie moet nog bepaald worden en ik zit nu in de inductie periode (= eerste periode van chemo en stralen en pas na die behandeling weten ze hoe goed alles zal aanslaan bij mij)
ze zijn hier ook heel eerlijk. Ik krijg de bloeduitslagen, ze verbloemen niets en ze willen de patiënt volledig informeren. Ik heb misschien ook wel het voordeel dat ik een kleine medische achtergrond heb en niet alles nieuw is.
Ik hoop iedereen wat van dienst te zijn met mijn blog, je mag steeds reageren, telefoneren mag ook nog en ik hoop jullie allemaal spoedig eens terug te zien!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
