HELAAS (aflevering 3) Helaas zijn de beleidsmakers - op federaal, regionaal, provinciaal en zelfs gemeentelijk vlak - er niet in geslaagd om de verwarring, de onduidelijkheid over de strijd tegen het corona-virus weg te werken. Integendeel. Helaas maken politici er soms echt een potje van, weet de ene niet wat de ander heeft gezegd, weten ze zelf niet wat er nu echt beslist is, geven ze er telkens weer een eigen draai aan. Zodat we het vooral niet zouden begrijpen? Helaas zijn er mensen die (soms zijn ze er) duidelijke regels aan hun laars lappen - 'Ik een mondmasker dragen in een winkel, in een horecazaak als ik niet zit? Waarom zou ik? - en (helaas) vind je dergelijke personen in alle bevolkingsgroepen en leeftijdscategorieën. Helaas is 'ons beestje' nog lang niet weg, blijft het vrij rondspringen, blijft het slachtoffers maken. En helaas, sommige mensen lijken het (nog altijd) niet te beseffen. DUS HOPEN Dus kunnen we alleen maar hopen dat zo snel mogelijk het gezond verstand wint. Dat iedereen voorzichtig is, afstand houdt, mondmaskers draagt waar nodig, enzovoort. Feesten, (groeps)knuffels,.... we zullen ze nog een tijd achterwege moeten laten. HOE LANG? Geen idee. Liever gisteren dan morgen zou ik terug in een 'normale' wereld willen leven. Ik denk velen met mij. En daarom moeten we dus nu op onze tanden bijten, dat maskerke op onze smoel zetten, geen zotte dingen doen, en vooral duimen. Duimen dat het allemaal helpt en dat 'het beestje' ons snel verlaat.
