4 maart. Een dag die ik niet snel zal vergeten. Hoop ik toch. 

Vandaag één jaar geleden kon ik genieten van de pasgeboren lammetjes in de wei 'thuis achter'. Dit jaar zullen er geen nieuwe schaapjes meer komen, gewoon omdat de eigenaar (voorlopig?) niet meer kweekt. Een beetje jammer, maar ook begrijpelijk. Al vond ik die eerste voorzichtige stapjes, sprongetjes, dat bedelen om melk bij mama wel heel leuk.

Vandaag, 21 jaar geleden, werd mijn dochter geboren. Een meid waar ik trots op ben, die haar eigen weg gaat, haar eigen willetje heeft. En die verdomme haar best doet aan de KU Leuven. En ook hier, dat eerste kruipen, die eerste stapjes, die beginnende deugnieterij, die kleine ongelukjes, die..... Tijden die niet meer terugkomen.

Maar ik ben een trotse papa, want ik ben zeker dat je je weg gaat vinden. Met voor- en tegenspoed (helaas, c'esr la vie). Nogmaals proficiat meid, happy 21!!!!!!!!

(foto dochter met peter van tante Carla)