Pffff. Het is leuk, maar ook vermoeiend. Ik, Lowieke - vondelingske en kater-geweest - trek sinds dit lang mensenweekend op verkenning. Met (min of meer toch) toestemming.

Op bijgaande foto poseer ik nog als een volleerd fotomodel, maar de wijde wereld verkennen.... dat is toch zo veel leuker. Ik was al enkele keren ontsnapt - op het dak, langs de voordeur (zie mijn vorige avonturen op baasjes blog) - wat leidde tot wanhoop, paniek bij die brave pleegouders. Maar nu hebben baasje en bazinneke er zich blijkbaar bij neergelegd. Ik mag op stap, miauw.

Ok, ik moet me aan wat regels houden, hopen ze..... Niet naar de straat glippen, maar naar de tuinen. En daar is ruimte genoeg. Eventjes bij de buren binnengluren vanop de terrasjes, de schaapjes goeiendag zeggen, grassprieten en bloemen proeven, insecten proberen pakken, te verrassen..... Het is toch plezant.

En ik raak er mijn energie kwijt, miauw. Zodat baasjes nu een betere nachtrust hebben. Maar morgenvroeg zal ik er weer staan, weer van mijn oren maken en luid miauwen. Want er is nog zoveel te zien, te ontdekken.