Dit is de 200ste. En - ondanks alle miserie hier te lande en in de wereld, ondanks onbegrijpelijke politieke spelletjes en aanverwanten - ik vind dat dit blogitem positief moet zijn, opbouwend. Daarom zet ik in de kijker: de 'Dag van de Zorg', nu zondag (19 maart). En meer bepaald Ter Muren in (ondertussen toch) 'mijn' Erembodegem.

Bijna een kwarteeuw geleden kwam ik naar Erembodegem, vond ik er een thuis. Als Limburger, meer bepaald Hesselier, voelde ik me hier vrij snel aanvaard, voelde ik me hier echt 'thuis'. Ik had het geluk om mijn eigen keuzes te kunnen maken, anderen hebben dat helaas niet. En dan zijn er instellingen zoals 'ter Muren', hier in 'mijn' dorp, die aan kinderen uit 'probleemgezinnen' (of erger), pubers een opvang, een oplossing willen bieden. Chapeau, een dikke chapeau.

Het is een begrip in Erembodegem, het 'klooster', zoals ik het in 'den beginne' hoorde noemen. Waar mensen zich inzetten om kinderen, die om één of andere reden, geen '(h)echt thuis' hebben, toch een thuis proberen te geven. En dat verloopt met vallen en opstaan, soms eindigt het met een drama (helaas, RIP Jordy). Maar elke dag vinden die mannen en vrouwen toch de nodige motivatie om te blijven doorgaan, om te blijven werken aan een betere toekomst voor 'hun gasten'. Ik herhaal het: chapeau, ne dikke chapeau.

Nu zondag (19 maart van 10 tot 17 uur) houden ze op ter Muren een opendeur, in het kader van de 'dag van de Zorg'. Dan kan u uitleg krijgen over wat ze er eigenlijk allemaal doen, wat hun doelstellingen zijn, hun toekomstplannen. En een toekomst hebben ze voor ogen, niet alleen voor hun huidige 'bewoners', maar ook voor een betere infrastructuur.

Een bezoekje, een steuntje waard?