Al enkele weken worden we op 'ge zetj van Erembodegem...' verblijd - vind ik toch - met foto's van Erembodegem vroeger en nu. Met deze wil ik de leverancier, Herman Guns, een hart onder de riem steken. En dat hij mag voortdoen.

Ik ben een inwijkeling, zij die me kennen weten dat. In juli 1992 kwam ik aangewaaid - na een tussenstop in Kortenberg - vanuit Limburg. Ik voelde me redelijk snel thuis, legde stilletjes aan contacten, raakte uiteindelijk betrokken bij het basketbal in Erembodegem. In sporthal Denderdal heb ik Herman leren kennen, zo een twintig jaar geleden. Ik gaf toen baskettraining aan zijn jongste zoon, aan de toog van de cafetaria babbelden we veel over sport, over koetjes en kalfjes, over van alles en nog wat. Soms wat te lang....

Tijden veranderen, hobby's ook. We verloren elkaar wat uit het oog, ook omdat hij gezondheidsproblemen heeft gekend. Daarom ben ik zo blij dat ik nu zie wat hij deelt op deze groep: foto's van Erembodegem, ons dorp - ik mag dat toch ook zeggen, denk ik. Tuurlijk herken ik de oude zwart-wit foto's niet, ik woonde hier nog niet, was misschien nog niet geboren. Maar ik vind het tof, fijn, leuk, plezant om te zien hoe alles veranderd is. Ten goede of ten kwade, dat is een andere discussie. En ik ben echt overtuigd dat oudere inwoners, de anciens, discussiëren over wie waar woonde toen. En hoe het vroeger allemaal beter was (of niet).

Herman, doe zo voort. Als ik de likes zie op de pagina ben ik niet alleen met dat gedacht. En hou je fototoestel paraat, want binnen enkele jaren kan ons Erembodegem er weer helemaal anders uitzien....