De voorbije dagen al, maar vooral dit weekend trekt een massa mensen naar het kerkhof. De bloemisten varen er wel bij.

Allerheiligen en Allerzielen, traditioneel de dagen dat we de doden herdenken. De voorbije dagen, weken hebben nabestaanden, vrienden, de graven een opfrisbeurt gegeven, nieuwe bloemen of bloemstukjes op het graf, voor de urne geplaatst. Om hun dierbare overledene of overleden dierbare te eren. Dit weekend wordt er massaal naar de kerkhoven hier ten lande afgezakt, om eventjes te bidden bij het graf, om een praatje te maken met anderen, soms zelf familie nog eens terug te zien na een jaar....

U heeft geluk dit jaar. Zalig herfstzonnetje, droog weer. Waar is de tijd dat ik aan de hand van vader het graf van 'bompa' en andere familieleden ging zoeken op het besneeuwd kerkhof van Hasselt, aan de Truidersteenweg. Het vroor ook nog eens ferm. Het zal een verschil van meer dan 20 graden geweest zijn met vandaag. Het is een herinnering die me bijblijft. Waarom? Ik denk die sneeuw, dat kraken van de bevroren blaadjes. Die graven? Daar stond je even bij stil, mijmerde je over wat je nog wist van de overledenen - sommigen had ik zelf nooit gekend.

Allerheiligen en Allerzielen, twee dagen die ik niet zo graag heb. Net zo als dat opgeklopte Halloween, vanavond. Overgewaaid uit Amerika, commercieel uitgebuit ook bij ons ondertussen. Uitgeholde pompoenen, nagemaakte spinnenwebben, je griezelig verkleden.... Niet echt mijn ding.

Doden herdenken, iedereen doet het op zijn eigen manier. Ik vind dat het niet alleen op deze dagen moet gebeuren. Een overleden dierbare herdenk je constant, in je hart.