Brussel kleurde gisteren weer vakbondrood, -groen en -blauw. Helaas ook wat anarchistisch zwart. Op straat kwamen ze tegen de 'niet-sociale' maatregelen van de regering(en). Tijd voor wat (on)zin dus.

Met honderdduizend waren ze, toch volgens de organisatoren. De politiediensten telden maar tot 81.000. Soit. Boos waren ze. Het moet veranderen, klonk het. Ze zullen doorgaan tot de regering bijstuurt. Het wordt een hete herfst, beloofden ze. En de centrumrechtse regeringspartijen keken er naar en.... lachten er eigenlijk eens mee. "We gaan ons toch niet laten beïnvloeden door één procent van de bevolking." "Tegen 2019 zijn er geen betogers meer." (Omdat er nu enkele duizenden minder waren dan vorig jaar). Nee, de regering Michel is overtuigd dat ze op de goede weg zit en zal niets veranderen aan het beleid. "Er zijn al meer jobs, we geven de bedrijven zuurstof zodat er nog meer jobs kunnen komen. Dus we zijn goed bezig." Zo klinkt het kort samengevat.

Ben ik gelukkig omdat we met zijn allen langer (zullen) moeten werken? Nee. Vind ik de indexsprong logisch? Nee. Is de btw-aanpassing voor elektriciteit - terug van 6 naar 21 procent - leuk? Bijlange niet. Moesten er maatregelen komen om bedrijven 'zuurstof' te geven zodat er meer jobs gecreëerd kunnen worden? Ja. Of het de juiste - en enig juiste - beslissingen zijn, dat is een ander verhaal.

Een eerlijke taxshift, het geld halen waar het zit. Dat vragen de vakbonden en de oppositiepartijen. Wie kan het daar niet mee eens zijn? Dus laten we beginnen bij de politici en de vakbondsleiders zelf. ABVV-voorman Rudy De Leeuw heeft - naar eigen zeggen - zo een 4.800 netto per maand. Veel van 'zijn' leden moeten daar al wat langer (en harder) voor werken. Nu is hij ook nog eens leider van een overkoepelend Europese vakbeweging. Onbezoldigd weliswaar - maar onkostennota's zullen wel betaald worden. Parlementsleden worden ook meer dan deftig vergoed voor hun al dan niet aanwezigheid in het halfrond van de kamer, hebben daarnaast ook nog - akkoord sommige onbezoldigd (sic) - mandaten in intercommunales, bedrijven, enz. Verkozenen des volks hebben ook een gunstigere pensioenregeling dan u en ik, ze mogen zelf al op 55 'op rust'....

Dus het geld halen waar het zit. Elk parlementslid stort nu meteen de helft van zijn wedde terug aan de staatskas, de vakbondsleiders volgen gedwee dat voorbeeld. Samen pompen ze die - ik ben overtuigd - miljoenen euro's in de economie, zodat u en ik ook wat extra euro's op onze bankrekening krijgen. Dat vind ik nu eens een goede taxschift, dat onze politici daar nog niet aan gedacht hebben?

Ik zei toch dat het tijd was voor wat (on)zin.