Het kan niet meer mislopen. Over een maand drie puntjes pakken in Andorra en dan tegen Israël vele pintjes. En in juni mogen onze Rode Duivels naar Frankrijk, naar het EK.

Allemaal rozengeur en maneschijn? Als je vergelijkt met onze noorderburen: ja. Als je graag wil genieten van een goede voetbalmatch: neen. Want geef toe, het was toch niet om aan te zien de voorbije twee wedstrijden. Tegen Bosnië donderdag ging het nog een klein beetje - toch drie goals gemaakt, maar daarmee is alles gezegd. Gisteren op Cyprus??? Huilen met de pet op. Gelukkig was er één beslissende dieptepass van De Bruyne, een slimme teruglegger van Mertens en schoot Hazard voor een keer zonder voorafgaande dribbel de bal binnen. Oef. 0-1, drie punten, en blij dat we uit die hitte wegwaren, het vliegtuig op naar huis.

Dat het niet goed was, dat beseften spelers en bondscoach zelf wel. Gelukkig. Maar hoe dat komt? Geen flauw idee. Analist Jan Mulder kon dat niet begrijpen, ik ook niet, en vele Belgische voetballiefhebbers evenmin. Stuk voor stuk zijn de Rode Duivels spelers die gegeerd worden door kapitaalkrachtige buitenlandse clubs, stuk voor stuk zijn het spelers die geroemd worden, op handen gedragen als ze in hun clubkleuren spelen. Maar dan komen ze naar de nationale ploeg - allemaal dolgraag, want ze zijn allemaal vriendjes, zeggen ze - en lukt er (haast) niets meer. Passen, balaanname, dribbels, in de vrije ruimte lopen,.... Het lijkt wel of deze Duivels het nog moeten leren, zoals in talrijke provincieclubjes het de duiveltjes - de kleine gasten die beginnen te voetballen - het stapje voor stapje leren. De Rode Duivels zijn volgens een Belgisch dagblad de duurste ploeg ter wereld, op het veld wordt dat niet omgezet in voetbalkwaliteit.

Maar kom, juni 2016 is nog ver weg. Tegen dan hebben de Rode Duivels de voetbalbeginselen wel onder de knie, ze hebben nog een heel seizoen om er (bij hun club) op te oefenen. En dan gaan we de rest van Europa laten zien dat we wel degelijk goed kunnen samenspelen, snel en flitsend combineren zodat de tegenstander - of het nu wereldkampioen Duitsland, Engeland, IJsland of ik weet niet wie is - niet weet waar eerst te lopen. Courtois zal werkloos moeten toekijken daar in Frankrijk, want de Duivels gaan zo vroeg storen dat de tegenstand bijna niet over de middellijn geraakt. En slaagt de opponent daar sporadisch toch eens in, dan lost een secure verdediging dat zonder een dom foutje meteen op.

Ja, we gaan een mooie voetbalzomer tegemoet. We mogen toch eens dromen ook.