Het is zo ver: het eerste trainersontslag in de Jupiler Proleague, de Belgische 'Mickey Mousecompetitie' is een feit. Standard heeft trainer Slavoljub Muslin al bedankt voor bewezen (sic) diensten. Terecht of niet?

Mijn supportershart bloedt. Ook al ben ik al jaren niet meer op Sclessin - de thuishaven van Standard de Liège, Standard Luik dus - geweest, ik bleef de Rouches volgen op tv en de geschreven media. Als snotneus met vader eens mee mogen gaan naar een wedstrijd, was ik als (ik denk) achtjarige meteen verkocht. Wat een sfeer, wat een beleving, daar moest je wel in meegaan. Jaren later zelf als voetbaljournalist op de perstribune gezeten, neutraal, maar met in het hart toch veel rood-witte sympathie.

Het omkopingsschandaal in de jaren 80 - weet je nog die match tegen Waterschei die de titel zou opleveren - heeft de Rouches geen goed gedaan. Van die opdoffer, die stommiteit lijkt men in Luik nog altijd niet hersteld. Akkoord, Michel Preud'homme zorgde na 25 jaar nog eens voor een landstitel, met onder meer Witsel, Defour, Felliani, ...., maar dat was toch niet hetzelfde, vond ik, toch heel fier zijnde toen. Eindelijk moest ik me niet meer schamen Standardsupporter te zijn tussen paars-witte en blauw-zwarte vrienden op café. Helaas, het mocht niet blijven duren. Luciano D'Onofrio, de toenmalige sterke man, verkocht (uit noodzaak, na beloftes,...) zijn beste spelers, zag zijn trainer MPH vertrekken en verkocht uiteindelijk de club aan zakenman Duchâtelet

Het bleek geen goede zaak te zijn. Supporters roerden zich, vonden het (sportief) beleid maar niks, gingen over de schreef met vuurwerk en tifo's tegen ex-spelers (remember vorige competitie Defour), belaagden de bestuurskamer en zagen ondertussen (ster)spelers (sic) vertrekken om de clubkas (of de portefeuille van de voorzitter) te vullen. Uiteindelijk besloot Duchâtelet de club terug te verkopen. Oef, slaakte ik een zucht, met Standard gaat het terug goed gaan. Dacht ik, en met mij nog veel rood-witte fans. Helaas.....

Op Sclessin en Sart-Tilman (het oefencomplex) voert men al jaren een raar sportief beleid, toch voor de buitenwereld waarbij ik mezelf reken. Ok er wordt jong talent opgeleid, maar als die even goed meedraaien in het eerste elftal, worden ze verkocht. Trainers komen en gaan, zelfs als ze mooie resultaten konden voorleggen. En dan net voor dit voetbalseizoen: Slavoljub Muslin wordt trainer. Muslin wie? De man die eerder onder andere bij Lokeren passeerde. Zou hij de Rouches terug naar de glorieperiode leiden? Ik had meteen mijn twijfels, maar ja, wie ben ik, een gewone buitenstaander en supporter. Maar wat blijkt nu: vijf speeldagen ver, 7 op 15, maar veel erger Europees uitgeschakeld door godbetert het Noorse Molde. En dus exit Muslin. Terecht? Ik ben geen insider, weet niet wat er op training en binnenskamers gebeurd is, maar normaal moet deze ploeg toch altijd de poulefase van de Europa League kunnen halen.

Wat nu? Eric Gerets zit al enkele weken in de tribune op Sclessin. Hij was in zijn tijd een aanjager, een topspeler in rood en wit. Heeft nadien als trainer ook zijn strepen verdiend in België en buitenland. Maak hem sportief directeur, laat hem de stal uitmesten, een goede trainer - Standardwaardig - zoeken en geef hem tijd (en als het moet geld) om spelers aan te trekken die fier zijn om de rood-witte outfit aan te trekken en hun kop er voor willen leggen. Dan zal het op Sclessin al snel opnieuw weergalmen: 'Allons les Rouches'.