Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
Het begon allemaal met het boekje 'De halve van Egmond' van Bram Bakker, dat ik destijds ontleende uit de openbare bibliotheek. Wat ik me nog herinner, is dat ik het in één ruk had uitgelezen, maar over de inhoud kan ik niet veel meer vertellen. Het was wel de aanleiding om deze beruchte halve marathon ooit zelf te gaan lopen, ook al liep ik in die periode amper 5 km. De halve van Egmond is trouwens niet zomaar een halve marathon. In het gastenboek op de website van de organisator, noemt een bezoeker het evenement 'de hel van het Noorden'. Harde wind, temperaturen onder het vriespunt en een meer dan geaccidenteerd parcours, zouden van de wedstrijd een echte uitdaging maken. Wie enkel uit is op een PR voor de halve marathon, blijft beter weg uit Egmond.
Mijn marathondebuut was al achter de rug, mijn benen voelden goed aan na een rustpauze, dus besloot ik om me maar in te schrijven voor dit evenement. We zouden er een weekendje van maken, zodat ik op de dag van de wedstrijd fit aan de start zou komen te staan. Ik verlekkerde me al op een heroïsche editie. Siberische temperaturen, sneeuw en ijs, ik was erop voorbereid. Thermisch ondergoed, een extra dikke tight, handschoenen, een muts, een fleece trui en een winddichte jas. Onderkoeling was het minste van mijn zorgen. Voor het vertrek nog eventjes checken op de website om te vernemen dat er een alternatief parcours zou worden voorzien. Goed, daar kon ik mee leven. Vol goede moed en een humeur, dat euforisch mag worden genoemd, vertrokken Liesbet, mijn echtgenote en trouwe supporter, naar Egmond aan zee. Ondanks de ontmoedigende berichtgeving ondervonden we nauwelijks verkeershinder. Enkel in Alkmaar zorgde een rood verkeerslicht voor wat oponthoud. Iets na 13u00 waren we op onze bestemming. We gingen naar de balie van het hotel om in te checken, waar ons het slechte nieuws werd meegedeeld: "De halve marathon gaat niet door." Ik kon het bijna niet geloven. Daar sta je dan, tot in de puntjes voorbereid. Het had iets te maken met ambulances die niet bij eventuele ongevallen konden komen. Eerlijk gezegd, ik had er geen oren naar. Ik wilde die halve marathon doen en daarmee basta! Een dik uur was ik niet om aan te spreken, maar dan berustte ik in de situatie. We maakten er het beste van, gingen naar het centrum van het charmante dorpje, bezochten er een kroeg voor een snelle hap, lummelden nog wat rond en speelden nog een spelletje Cartagena. s Avonds werden we nog vergast op een optreden van Wilfried de Jong, die een boek van Abdelkader Benali kwam voorstellen. Bram Bakker was ook van de partij. Achteraf kocht ik me dan het boek Zandloper van Abdelkader en 'De halve van Egmond', beide gesigneerd door de auteur. De halve van Egmond heb ik dan wel niet kunnen lopen, nu kan ik er toch nog eens over lezen, want beide boeken gaan over deze mooie halve marathon.
Mijn voornemen om toch nog op het strand van Egmond te gaan lopen heb ik laten varen. We besloten om de extra marge om thuis te komen te gebruiken en vertrokken zondag, na het ontbijt; een tikkeltje ontgoocheld, maar vastbesloten om het volgend jaar opnieuw te proberen.