Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
Het is weer een tijdje geleden dat ik nog iets op mijn blog schreef. Een beetje eindejaarsdrukte op het werk, een weekendje Amsterdam en sociale verplichtingen zijn daar niet vreemd aan, al heb ik de laatste tijd wat moeite met discipline. Na de marathon was de druk van de ketel. Ik verwaarloosde mijn dieet een beetje en de voorbije week liep ik amper 20 km bij elkaar in 2 rondjes. Akkoord, de overvloedige sneeuwval van de voorbije dagen maakt lopen er niet veiliger op, maar toch zijn er momenten dat ik al te gemakkelijk toegaf aan zogenaamde overmacht om er niet op uit te trekken. Een licht schuldgevoel is het resultaat. Vanaf morgen ga ik er weer tegenaan en mijn dieet ga ik weer wat strikter beginnen opvolgen (voor zover dat mogelijk is met de feesten voor de deur).
Zondag 13 december was van het loopdipje nog niets te bespeuren. We waren samen met vrienden naar Nederland getrokken voor een kort verblijf in Amsterdam. De zon was nog niet op als ik het hotel verliet. Via de Leidsestraat en langs het Leidseplein waar de laatste nachtbrakers het feestgedruis afsloten, kwam ik terecht in de Vondelstraat om dan uiteindelijk de ingang te vinden naar het beroemde Vondelpark. Aanvankelijk lag het er verlaten bij en leek ik de enige loper te zijn in de prachtige stadsoase. Eerst liep ik de hele lengte af tot het andere einde wat neerkomt op anderhalve kilometer. Dan verliet ik het hoofdpad dat aan de zijkant van het park ligt om ook het midden te verkennen. Gaandeweg werd ik getrakteerd op een prachtige zonsopgang. Geluk doorstroomde mijn aderen. Van zodra de zon de nacht definitief verdreven had, vulde het park zich met collega-lopers. Hele horden stroomden toe om er ook hun rondjes vol te maken. Na zelf drie rondjes gelopen te hebben hield ik het dan voor bekeken en keerde terug naar het hotel waar ik een verkwikkend hete douche nam. De dag kon niet meer stuk.
Nu is het nog enkele weken wachten om opnieuw richting Nederland te vertrekken om er in Egmond een halve marathon te lopen. Ik kijk er al naar uit.
