Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
Vorige week was het weer zover. In Aalst werd de zotskap alle eer aangedaan en naar jaarlijkse gewoonte was ik ook van de partij. Het is onder andere daardoor dat ik weinig tijd had om mijn blog te onderhouden, maar daar komt opnieuw verandering in. Het is als een chronische ziekte; aan de carnavalsmicrobe die één keer per jaar toeslaat, ontkom ik niet. Toch was deze carnaval niet zoals andere jaren. Ik had me voorgenomen om mijn loopschema ook in deze moeilijke periode te handhaven, waar ik ook in geslaagd ben. Om dat te doen vierde ik carnaval op een andere manier. In eerste instantie beperkte ik de hoeveelheid bier. Dat lukte vrij goed en ik amuseerde me er niet minder om. Bovendien heb ik ook geen last gehad van een kater, wat ook mooi meegenomen is. Traditioneel bevat mijn dieet tijdens die driedaagse enkele pakken friet, hamburgers, hot dogs en andere vette troep. Dit jaar was het niet anders, een mens moet ook eten, maar ook hier beperkte ik de hoeveelheden. Ik beperkte me tot slechts één portie friet, mayonaise werd vervangen door een magerder alternatief. Thuis, probeerde ik mijn normaal voedingsschema te volgen. Dinsdag, wanneer de stoet van de voil jeannetten uitgaat, waaraan ik ook meedoe, was het wel wat lastiger, maar ook die dag kwam ik zonder al te veel kleerscheuren door. Tijdens de stoet maakten we regelmatig tussenstops aan één of andere herberg, waar telkens enkele pinten op ons stonden te wachten. Keuze was er niet. Om aan die te grote hoeveelheid alcohol het hoofd te bieden, liet ik, al mijn oude principes aan de kant zettend, regelmatig een pint staan. Van een normaal voedingsschema was er die dag helemaal geen sprake. Wel hield ik me aan mijn drie hoofdmaaltijden. Het ontbijt (ook al was dit 's middags) was een normaal ontbijt, de lunch bestond uit een braadworst (van bedenkelijke kwaliteit) met mosterd en 's avonds kwam daar een pitta bij met een rosé wijntje. Het volledige carnavalsmenu leverde wel een kilo extra op, maar ondertussen zijn we daar weer vanaf.
Zoals ik al schreef moest er ook getraind worden. Toevallig waren vorige week enkel rustige trainingen ingepland (zowel in kwaliteit als kwantiteit). Zondag liep ik voor we naar de stoet gingen kijken. Dat was geen probleem en ik liep gemakkelijk in een relatief snel tempo. Maandag, na een eerste bescheiden carnavalsnacht, liep ik een duurloopje van een half uur. Opnieuw verliep het zonder noemenswaardige problemen. Ik voelde me betrekkelijk fris en uitgerust. Dinsdag, was er een 'rustdag'. Normaal ga ik dan spinnen, maar de fitness club waar ik dat doe was gesloten. De gefractioneerde duurloop op woensdag stelde ik met een dag uit. Carnaval was me toch een beetje in de kleren gekropen. Donderdag liep ik dan wel het voor woensdag voorziene duurloopje. Achteraf beschouwd viel het niet geheel tegen, maar 'goed' is toch net iets anders. Onze laatste dag vakantie brachten we al shoppend door in de sympathiekste stad van Vlaanderen, Gent. Die dag werd er dus ook niet gelopen. Zowel zaterdag als zondag waren duurlopen van telkens een halfuur gepland. Zaterdag ging het nog, redelijk gemakkelijk zelfs, maar zondag leek ik niet vooruit te komen. Ik deed meer dan een minuut langer dan gebruikelijk over mijn gebruikelijke parcours. Zou carnaval nu plots weer opspelen of is er een andere oorzaak? Ik weet het niet. In ieder geval, lang tijd om er over na te denken had ik niet, want we zouden onze week afsluiten met een etentje. Douchen, kleren aan en weg was ik weer.
Vanavond probeerde ik iets nieuws. Ik trainde achtereenvolgens in drie hartslagzones. Van de laagste naar de hoogste zone en dat twee keer na elkaar. Het ging redelijk vlot als ik op mijn gevoel mag afgaan.
Dat mijn dieet vorige week geen succes is geweest, konden jullie al lezen, maar toch wil ik jullie tip nr. 8 niet onthouden. Niet iedereen zal het er over eens zijn, maar voor mij werkte het wel. Weeg en meet je iedere dag. In mijn job wordt ik dikwijls geconfronteerd met de uitspraak: "Meten is weten." Ik sta daar voor de volle 100 % achter. In het begin hield ik zelfs een statistiek bij van mijn vorderingen per week. Voor mij werkten die cijfers ook motiverend; ik viel dan ook wekelijks ongeveer 800 gr af. Weeg je wel telkens op het zelfde tijdstip. 's Morgens weeg je normaal gezien het minst; voor het moreel is dat dus het beste.
