Op mijn vorige bijdrage kreeg ik reacties als 'rust doet wonderen' en 'zo een periode zonder lopen kan eens geen kwaad hoor' Ook de hardloopliteratuur raadt aan om regelmatig een rustige pauze in te lassen. Die mensen hebben gelijk, maar toch vind ik het moeilijk om ‘echt’ rust te nemen. Ik had ruim een week geleden wat last in mijn enkel en knie en laste daarom ruim een week rust in. In plaats van op mijn luie krent te blijven zitten, ben ik wel gaan zwemmen, deed wat aan spinning en spierversterkende oefeningen. (Die sporten zijn wel leuk om te doen, maar de vergelijking met lopen kunnen ze niet doorstaan, wat mij betreft. Bovendien vind ik de extra moeite om naar het zwembad of fitnessclub te gaan een ietsje te lastig.)

Nu ik geen pijn meer had, ben ik vandaag opnieuw beginnen lopen (maar verder daarover meer). Anderzijds wil ik alle goede raad niet zomaar naast me neerleggen. Zelf ben ik er immers ook van overtuigd dat rust goed kan zijn, maar wat wordt bedoeld met rust? Doe je helemaal niets of doe je eerder alternatieve sporten? Ik stel me ook vragen over de duurtijd van zulke pauzes. Volstaat een week, twee weken, een maand…? Ten slotte vraag ik me af wanneer je een pauze neemt. Wacht je tot je geblesseerd bent of plan je een pauze op voorhand? Deze vragen hebben me de afgelopen week wat bezig gehouden en in de vermelde hardloopliteratuur vind ik geen pasklaar antwoord.

Voor mezelf besliste ik dan uiteindelijk dat ik eigenlijk al een half jaar pauze genomen heb. In de eerste jaarhelft beperkte lichamelijke oefening zich tot het herbergbeklimmen en petanque spelen . Als pauze kan dat tellen denk ik. Anderzijds is het ook zo dat ik nu nog wat bang ben om weer af te glijden naar een situatie als vroeger. De dagelijkse structuur die ik mezelf oplegde geeft me ergens houvast om door te gaan. Stilletjes aan werd het routine om thuis te komen, mijn loopschoenen aan te trekken en te gaan lopen. Als ik niet alles plan, komt het er niet van, denk ik. Een pauze doorbreekt een deel van dat stramien. Voor volgend jaar denk ik wel iets meer structuur aan te brengen in mijn jaarschema en daarin ook een pauze te voorzien, gevolgd door een minder intensieve loopperiode. Die pauze zou ik dan willen invullen met wat meer alternatieve sporten en een enkel, traag duurloopje. Of ik nu de juiste keuze maakte om nu al opnieuw te beginnen lopen zal de toekomst wel uitwijzen, maar momenteel beleef ik nog te veel plezier aan hardlopen om mijn pauze nog langer te laten duren... dacht ik

Zoals ik al eerder schreef ben ik vandaag opnieuw een kort duurloopje gaan doen. In het begin ging alles goed. Ik ging heel goed vooruit, had geen pijn of last meer, misschien voelden mijn spieren wel wat stram aan, maar niet van die aard dat het me belemmerde. Ongeveer halfweg begon die linkerknie echter opnieuw op te spelen. Op dezelfde plaats als vorige keer kreeg ik een krampachtig gevoel, dat langzaamaan verergerde. Naar het einde toe, verliep het lopen niet echt vlot meer. Het rare is dat de pijn verdween van zodra ik weer thuis stond. Gelukkig bleef mijn enkel deze keer gespaard van alle leed. In ieder geval, ik neem het zekere voor het onzekere en zal de goede raad van mijn blog-bezoekers ter harte nemen en alvast deze week (en misschien de week daarna) niet meer lopen.

Om toch met een positievere noot af te sluiten, mijn PR in de hartslagzone waarin ik vandaag liep, verbeterde met 54 sec / km Ik was dus duidelijk aan rust toe. Als mijn prestaties na het vervolg van mijn pauze in dezelfde richting blijven evolueren zal ik nog een bedreiging gaan vormen voor de Belgische toppers

Tot blogs,

De vrije loper

PS : Mocht je tijd hebben om een heel korte enquête in te vullen, dan nodig ik je graag uit om te antwoorden op de polls aan de rechterkant van het scherm.