Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
De laatste dagen wordt ik geconfronteerd met tegenstrijdigheden. Het is te zeggen, enerzijds voel ik me conditioneel niet opperbest, maar anderzijds lijken mijn prestaties daar niet onder te lijden.
Zondag dacht ik nog dat ik een beetje overtraind aan het raken ben. Zoals ik al eerder schreef, was de snelheid waarmee ik vorige week gelopen heb niet echt om mee te pronken. Slapeloosheid is ook al zo een knipperlicht, naar 't schijnt. Nu heb ik nooit echt behoefte gehad om veel te slapen, maar de laatste tijd ontwaak ik wel altijd voor het afgaan van de wekker, wat wekelijks toch snel neerkomt op enkele uren minder slaap dan gewoonlijk. Daar komt nog bij dat ik spieren en gewrichten wat meer voel dan ik zou willen. Kortom, het leek erop dat ik wat gas terug moest nemen.
Maandag liep ik uiteindelijk toch de geplande duurloop en merkte dan opeens een aanzienlijke verbetering ten opzichte van zondag. Alle problemen van de baan dacht ik.
Het leek erop dat mijn wekelijkse afspraak in de spinningzaal van een leiën dakje zou lopen. Dinsdag deed ik dus alle oefeningen tijdens het spinnen dapper mee en terwijl ik bezig was leek het of ik eeuwig kon doorgaan. Na de sessie voelde ik me echter wel leeg. Een licht gevoel van misselijkheid maakte zich van me meester. Met bevende hand betaalde ik een aquarius, en toen ik dat op had, ging het weer wat beter. Toch een beetje te hard van leer getrokken? Thuisgekomen, analyseerde ik de gegevens van mijn hartslagmeter en merkte dat mijn gemiddelde hartslag lager lag dan gewoonlijk. Tiens, toch verbetering dan?
Gisteren had ik een beetje een baaldag. Ik wond me op over enkele futiliteiten op het werk en het vooruitzicht op een quiz waaraan ik zou deelnemen met enkele vrienden vrolijkte me niet echt op. Mijn spieren kreunden nog wat na van de sessie peddelen op die hometrainer. Om kwart na vijf stond ik dan thuis en tien minuutjes later was ik toch weer vertrokken voor een gefractioneerde duurloop. Tegen de verwachting in liep ik verder dan ik me had voorgenomen. Zelfs met een tussentijdse omweg, arriveerde ik voor de vooropgestelde eindtijd bij me thuis, waardoor ik maar besloot om nog een extra blokje om te lopen. De resultaten logen er niet om. Ik liep met een snelheid van tien seconden per kilometer sneller dan gewoonlijk. Een minpuntje is dat ik wel geplaagd werd door een spanning in mijn rechterkuit. Kramp kan je het nauwelijks noemen en ik had er niet voortdurend last van, maar het viel wel op. Om te vermijden dat het toch tot een kramp zou komen varieerde ik een beetje met mijn paslengte en ritme, wat leek te helpen.
Vandaag voel ik me opnieuw maar slapjes, al zullen dat glas wijn, ouzo, die lekkere trappist en het late uur van gisteren daar ook niet vreemd aan zijn. Vanavond staan enkel wat oefeningen op het programma, maar de oefeningen voor het versterken van de kuiten ga ik deze keer maar achterwege laten.
Morgen ga ik proberen om me wat uit te slapen, volgende week zijn de geplande trainingen wat minder intensief en de wekelijkse spinning-sessie ga ik misschien vervangen door een wat meer relaxte plonspartij in het zwembad. Ik hoop dat de combinatie van dit alles me er weer wat bovenop zal helpen, dat de downs erdoor verdwijnen en de ups blijven voortduren.
Langzaam maar zeker begin ik de duur van de trainingen op te bouwen. Maandag en woensdag deed ik respectievelijk een duurloop en een gefractioneerde duurloop, van telkens een uur. Vrijdag deed ik een duurloop van 40 minuten en zondag was er een langere duurloop van een uur en 10 minuten gepland, en dat allemaal in korte broek . Als ik de harde cijfers analyseer van die duurlopen, merk ik dat ik aan snelheid heb ingeboet. Aanvankelijk dacht ik dat het misschien te wijten was aan het feit dat ik voor het eerst dit jaar een route loop waarin wat meer hoogteverschillen zitten, maar zondag liep ik een vlakke route, waarbij mijn snelheid een absoluut dieptepunt bereikte. Mijn conclusie bleek dus niet te kloppen. Gevoelsmatig liep ik wel wat gemakkelijker, waardoor mijn hartslag binnen de perken bleef en ik minder snel op de rem moest gaan staan. Die hartslag, of liever het gemiddelde, ligt bijgevolg ook een aantal slagen lager dan gewoonlijk. Hoe dan ook, naar mijn gevoel verliep het allemaal redelijk vlot, ik voelde me prima na afloop en genoot met volle teugen. Wat heb je nog meer nodig? Ik heb besloten om geen oorzaak meer te zoeken voor een betere of mindere tijd. Als ik me goed voel is dat voor mij meer dan voldoende. Stilaan begin ik te beseffen dat er dagen zijn dat alles vlotjes verloopt en dat de dag erna een ramp kan worden. Die wisselvallige prestaties zag ik vandaag nog eens bevestigd toen ik op 500 meter na dezelfde afstand liep als gisteren, maar aan een snelheid die ruim 40 sec. / km sneller was.
s Zondags nam ik voor de eerste keer wat te drinken mee op mijn training. Met nieuwjaar kreeg ik van mijn lieftallige echtgenote een drinkgordel die tot dan in de kast was blijven liggen. Het was dus hoogtijd om er eens gebruik van te maken. Uiteraard doe ik het niet alleen om het nut te bewijzen aan Liesbet, maar ik veronderstel dat het ook nuttig is om het drinken te trainen. Voordien heb ik al eens problemen gehad om al lopend te drinken. Vooral in Mechelen had ik af te rekenen met een (kortstondig) misselijk gevoel, na enkele slokken water. Dit wil ik voorkomen in mijn eerstvolgende wedstrijden. Zondag leverde het alvast geen problemen op, maar ik liep dan ook heel traag.
De eerste georganiseerde loop is trouwens ook in aantocht. Op het einde van deze maand ga ik een poging wagen om 15 km uit te lopen. Het is al geleden van 29 november en heb er veel zin in. Het is altijd leuk om eens op een ander parcours te lopen dan je gewend bent. Het is trouwens de eerste test voor de 20 km door Brussel, waarvan ik hoop dat ik een startnummer kan bemachtigen. Een tweede test is voorzien op 19 april in Oostende, waar ik voor de 10 km ga. Daarvoor ben ik dan wel al ingeschreven. In de laatste editie van Runner's World zat een bijlage van de 'Running Tour 2009'. De deelname voor de meeste wedstrijden is misschien niet goedkoop, maar je krijgt wel waar voor je geld. Vorig jaar deed ik mee in Oostende en Mechelen. Beide evenementen zijn me heel erg bevallen, zodat ik besloot om me ook dit jaar in te schrijven op enkele wedstrijden uit hun aanbod. Als je inschrijft voor minstens 5 wedstrijden, krijg je bovendien een leuk T-shirt. Ik besloot om van het aanbod gebruik te maken. Eind vorige week postte ik het inschrijfformulier. Oostende is er dus één van en vervolgens Verviers, Geel, Tessenderlo en de Gaston Roelants 10 km. Op de wedstrijd in Verviers na, waar ik 5 km wil lopen, opteerde ik telkens voor de 10 km. Zo heb ik weer het één en ander om naar uit te kijken.
. Als ik de harde cijfers analyseer van die duurlopen, merk ik dat ik aan snelheid heb ingeboet. Aanvankelijk dacht ik dat het misschien te wijten was aan het feit dat ik voor het eerst dit jaar een route loop waarin wat meer hoogteverschillen zitten, maar zondag liep ik een vlakke route, waarbij mijn snelheid een absoluut dieptepunt bereikte. Mijn conclusie bleek dus niet te kloppen. Gevoelsmatig liep ik wel wat gemakkelijker, waardoor mijn hartslag binnen de perken bleef en ik minder snel op de rem moest gaan staan. Die hartslag, of liever het gemiddelde, ligt bijgevolg ook een aantal slagen lager dan gewoonlijk. Hoe dan ook, naar mijn gevoel verliep het allemaal redelijk vlot, ik voelde me prima na afloop en genoot met volle teugen. Wat heb je nog meer nodig? Ik heb besloten om geen oorzaak meer te zoeken voor een betere of mindere tijd. Als ik me goed voel is dat voor mij meer dan voldoende. Stilaan begin ik te beseffen dat er dagen zijn dat alles vlotjes verloopt en dat de dag erna een ramp kan worden. Die wisselvallige prestaties zag ik vandaag nog eens bevestigd toen ik op 500 meter na dezelfde afstand liep als gisteren, maar aan een snelheid die ruim 40 sec. / km sneller was.
