Ik ben Jan, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De vrije loper.
Ik ben een man en woon in Lede (België) en mijn beroep is Bankbediende.
Ik ben geboren op 17/08/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, lezen en gezelschapsspelletjes spelen.
De voorbije twee weken vertoefden we aan onze Belgische kust. Een paar jaar geleden zouden ze me met geen stokken op het strand krijgen, maar nu genoot ik ervan met volle teugen. Zonnebaden of in de zee ploeteren was er echter niet bij. Iemand die me er wilde spotten moest vooral 's ochtends op zoek. Tja, net als een verstokte roker zijn shot nicotine niet kan missen lijk ik mijn dagelijkse portie endorfine nodig te hebben. In tegenstelling tot thuis, liet ik mijn hartslagmeter niet bepalen hoe hard ik zou gaan lopen. Ik liep puur op gevoel. Raakte ik buiten adem dan vertraagde ik tot ik mijn adem opnieuw onder controle had. Het was heel verfrissend om op die manier te lopen.
Ik was trouwens niet de enige loper. De kust lijkt wel hardlopers aan te trekken. Je had ze in alle maten en van alle leeftijden. Vooral een al wat oudere dame trok mijn aandacht. Haar leeftijd raden was bijna onmogelijk. Haar grijzende haar en met rimpeltjes doorgroefde gezicht verrieden een ietwat gezegende leeftijd. Haar benen waren echter mooi strak gespierd en gekleurd door de zon. Een tikkeltje gebogen, met een pasje dat naar snelwandelen neigde, liep ze dagelijks over de dijk en het strand. Het duurde enkele dagen vooraleer ik doorhad hoe efficiënt deze dame ging. Aanvankelijk vond ik het een tikkeltje grappig, maar toen ik op een ochtend een eindje naast haar liep, kon ik haar snelheid pas echt goed inschatten en geloof me, er zijn veel jongeren die ze niet zouden kunnen bijhouden. Hoe meer ik haar zag, des te meer werd ik getroffen door de jeugdige kracht die ze uitstraalde. Als ik al een levensdoel heb, dan werd het tot op zekere hoogte belichaamd door deze dame.
