Jaren geleden is Den Duits hier lelijk huis komen houden om hun rijk uit te breiden. Het verzet was echter groot en na een felbevochten strijd is Den Duits met een nederlaag en zijn staart tussen zijn benen teruggekeerd naar eigen land om aldaar te gaan bezinnen en nooit of te nimmer meer te herbeginnen. Of we hem al vergeven hebben? Moeilijke vraag. Wel, misschien zijn we wel geneigd hem te vergeven na dit uitje van onze militaire ploeg naar het Open Duits Militair Kampioenschap. De kans is namelijk groot dat Den Gecamuflierten Deutscher nooit de bedoeling heeft gehad hier binnen te vallen, maar dat ze gewoon verkeerd gelopen waren in hun tocht naar de Fransen. Het is immers heel goed denkbaar dat hij zich vergist heeft met kaart en kompas. Onze eigen militaire ploeg is Den Duits namelijk een nieuwe nederlaag gaan bezorgen, en wel in zijn eigen hol. Den Duits had het kennelijk moeilijker om de kaart adequater te lezen dan den Belgiër. Zowel op de stadssprint, op het sprintje in hun aller-eigenste kazerne als op de lange afstand in het grote woud had de thuisloper had nakijken. Benjamin Anciaux pakte de eerste sprint, Gert Claes stak tijdens de tweede sprint de concurrentie in zijn achterzak, Geert Simkens won de overall (sprint) en hij won tevens de lange afstand. Den Duits kwam op geen enkel podium piepen. Volgens welingelichte bron is Jacky Mathyssen onderweg om er toch een positieve noot voor hen uit te halen.
Ikzelf had maandag duidelijk nog 20 springcupkilometers in mijn benen en de schrik om weer oververmoeid te geraken zat er dik in. Loslopen, ja zelfs bijna wandelen was de enige optie. Tijdens de eerste sprint op dinsdag voelde mijn benen erg goed, zowaar hersteld, al had ik mezelf opgelegd om niet door te lopen. Een fractie van onoplettendheid smeerde me 40" aan mijn broek en ik eindigde soepel maar quasivoldaan op 1' van de winnaar. Na de middag wilde ik wat harder te keer gaan, gezien de soepel en hersteld ogende benen van voor de middag. Na 4' had ik al in de gaten dat mijn benen me lelijk liggen hadden gehad. Niks hersteld! Vertragen was de boodschap en rustig uitlopen was mijn enige bekommernis. Op de lange afstand (9.5km, 350m stijgen) voelde ik me erg fris. Benen, hartslag, geest...nu wel hersteld? Ik denk het wel. Ik maakte 2 foutjes (2'30) en bleef erg ontspannen lopen (gemiddelde HS 168, in vergelijking met 179 op de springcup). Het was een heel zwaar terrein met steile hellingen. Die hellingen lieten uiteraard wel een beetje sporen na, ook al wou ik het rustig aan doen. Geert Simkens ging met de overwinning lopen, hij deed er 2' sneller over dan ik. Ik was heel tevreden, aangezien ik niet te diep in mijn krachtenarsenaal ben gegaan. De afgelopen 2 weken hebben me veel off-road-lopen opgeleverd, en dat zal de kracht wel ten goede komen. Volgende week gaan we met de Vlaamse seniorploeg op stage naar Fontainebleau. Ook daar zal de kracht nog verder toenemen. Het gaat de goede richting uit! Joehoew
|