|
Om mijn ticket naar het EK (EOC) binnen te halen mocht ik op een vooruitgeschoven datum de fysieke test afleggen. Aangezien de trainers speciaal voor mij waren komen opdagen mocht ik er dan ook niet aan denken om te falen. Bij he vastleggen van de daum heb ik blijkbaar iets te weinig rekening gehouden met mijn trainingsprogramma. Uit optimisme vermoed ik. Vorige week voelde ik nauwelijks vermoeidheid in de benen, en voor de test rekende ik op weinig problemen. Afgelopen weekend liep ik in Alicane nog 2 wedsrijden, weliswaar de zondag op reserve (HS 170-175 ipv 180-185) maar de benen voelden vandaag al snel vermoeid aan. De eerste twee ronden liep ik zo'n 8sec sneller dan de limiettijd per ronde. Daarna vertraagde ik bewust een beetje,om me niet op te blazen. De benen voelden immers na 2 ronden al vermoeid aan. Ik hield min of meer gelijke tred met het opgelegde tempo en had aan't begin van de laatste ronde nog zo'n 8sec voorsprong op het schema. Hijgend als een rund en met de hartslag stevig in't rood kon ik het tempo handhaven of lichjes versnellen, en met een eindjump kwam als bij wonder nog mijn snelste ronde uit de doos. Toch wel een enorme geruststelling, want 2 ronden voor het einde, met een opkomende steek en een hartslag die boven de overslagdrempel bleef, leken de laatste 4km nog een onoverbrugbare afstand.
Gezien de vermoeide benen en me het oog op het VK nacht nu vrijdag zal ik mijn weekschema eens onder de loep moeten nemen.
|
