De lijst van de ondertekenaars maakt een en ander zeer duidelijk. Haal al diegenen die op een of andere wijze door hun beroep of bezigheid aan een soort cliëntelisme doen uit de lijst en dan kan men ernstig spreken. Dat de aanpak van deze pandemie allesbehalve behoorlijk gebeurde hoeft zeker geen betoog. De verontschuldiging voor de miskleunen van het beleid dat men er niets over wist, is tekenend voor dit economisch systeem. En deze actie is dat ook. Kortzichtig eigenbelang nastreven. Zoeken naar oplossingen die de gemeenschap dienen met respect voor alle medemensen komt niet aan bot, blijkt afgedaan te hebben.
De media moeten eens diep in eigen boezem kijken. De TV-wereld is jong, richt zich het meest tot jongere generaties en mist de assertiviteit zich in te leven in de ouderen. Maar leeft zich ook niet in in de wereld van een grote groep kinderen en jongeren uit een minder begunstigd milieu. Typisch voor een consumptiemaatschappij, en dat is geen politiek statement.
Onderwijs op afstand werkt prima in vele delen van de wereld. Zet dat hier degelijk op poten en zorg dat de scholen van alle netten open staan voor zij die die het moeilijk of onmogelijk hebben met deze vorming.
Vraag je eens af of dat het opbergen van ouderen in, door het beschikbare budget, beschikbare instellingen, zo ideaal, zo menswaardig is.
Is het je misschien ontgaan dat er nog medemensen zijn , niet behorend tot jeugd of ouderen die het in een pandemie nog moeilijker hebben dan anders en voor alles en nog wat uit de boot vallen. Geef die het woord, toon daar je solidariteit.
Ontdek dan uiteindelijk dat er een heel grote groep ouderen is, vaak even oud, soms zelfs ouder dan die in de centra, die het alleen moeten beredderen. Ouderen die geen familie hebben, nauwelijks of geen contact hebben of kunnen onderhouden. Leef je eens in in hun situatie.
Stop dan met dat gejank over perspectief. Vraag je eens af wat dat perspectief is voor elke mens in onze harde, competitieve consumptiemaatschappij. Denk eens heel goed na over de betekenis van het woord solidariteit!
En speciaal over de jeugd die het moeilijk heeft. Dat is logisch, iedereen heeft het
moeilijk. Maar wij moeten zeer goed beseffen dat er jeugd is , die het ook niet zo gemakkelijk heeft en niet jankt. Zet die jeugd eens in de picture. Laat die eens aan het woord. Wellicht kunnen zij hun leeftijdgenoten raad geven, een beetje opporren, wat meer mans maken. Laat hen tonen wat er vandaag allemaal mogelijk is en nooit, nooit bestaan heeft.
De klagers, de ongelukkigen, de zwakkeren in het beleven van de pandemie treft niet veel te verwijten. Zij zijn het resultaat van het systeem dat de massa omarmt, verkiest. En ook dat is geen verwijt. Het wordt de massa opgedrongen. Een andere visie op samenleven, op menselijkheid, op geluk wordt krachtdadig weggewuifd, belachelijk en onmogelijk verklaard.
Hou op met de beperkingen , de maatregelen permanent voor te stellen als een straf.
Stel pertinente , to the point, vragen aan de politici. Zoek naar tegenstrijdigheden en nonsens. Laat de zuivere wetenschap door deskundigen besproken worden en bespaar ons de absurde mening van een verloren gelopen schaap.
Leg uit waarom ieder van ons de verdomde plicht heeft zich aan de levensbelangrijke maatregelen te houden , of dat leuk is of niet, doet niet ter zake.
Corona is een keiharde analyse en terechtwijzing voor de moderne mens die vergeten is wat het leven betekent.