Het heilige recht te raaskallen.

De vrije meningsuiting is een verworvenheid die ongelooflijk waardevol is en een garantie betekent voor onze democratie. Aan dat  toch nog vrij jonge recht prutsen is meer dan gevaarlijk. Het is ons, klein volk, gewone mensen zo maar niet in de schoot geworpen, er  was strijd en bloed voor nodig. 

Met zo’n verworvenheid ga je dan ook zorgzaam en verantwoordelijk om. 

Dat was zo, lang geleden. Vandaag kan elke windhaan zijn bericht, zijn gedacht, zijn verzuchting, zijn nonsens onbeperkt in de ruimte slingeren. Ook dat is de vrijheid, de vrije meningsuiting. 

Is de strijd voor deze basisvrijheid voor deze evolutie gevoerd? Ik betwijfel dat. Zijn deze permanente  tsunami-golven van oncontroleerbare meningen over de geïndustrialiseerde mens een verworvenheid van de democratie? Ik kan het me moeilijk voorstellen. 

De vrijheid van de ene eindigt daar waar de vrijheid van de ander begint. En dat is van toepassing op alle gebied., op elk menselijk gedrag. 

Als deze grote beperking nog telt,  dan telt ze ook voor de vrije meningsuiting. En dan moeten wij deze vrijheid met de grootste voorzichtigheid en verantwoordelijkheidszin toepassen. 

Meningen verkondigen die anderen in gevaar brengen , misleiden, bedriegen of welke schade ook kunnen toebrengen vallen dan niet onder de vrije meningsuiting.  De vrije meningsuiting is dan geen onbeperkte vrijheid. 

Wordt het in het corona geraas niet de hoogste tijd daarover zeer grondig na te denken. Het zal zeer moeilijk zijn.  Het is zeer complex. Maar onze moeilijk verworven vrijheid is dat meer dan waard. 

26-02-2021 om 08:46 geschreven door Walter

Het westen wordt al tien jaren geteisterd door een nooit geziene droogte. De weinige neerslag kan nauwelijks in de rivierbeddingen een stinkend slipspoor trekken. Hier en daar vecht een overgebleven boom tussen zijn verdorde, uitgedroogde soortgenoten. De bevolking is gedecimeerd, wie kon is weggetrokken, op zoek naar ongewisheid. Uit de uitgemergelde lijven, van tussen de verschrompelde lippen stijgt een zwakke zucht in het ijle :” Oh heer, geef ons een perspectief….”

In de Sahel-landen die al tientallen jaren kampen in een ongelijke, reeds verloren strijd tegen een zich dagelijks uitbreidende droogte, blijkt dit geen fictie, maar bitterharre realiteit. Hoewel in de schaarse verslagen, die ons af en toe eens bereiken, ontbrak het woord “perspectief”. 

Even terug alles op een rij zetten: hier in het westen is er nog meer dan genoeg water, er is geen hongersnood, de bevolking is niet gedecimeerd, de jonge bevolking al helemaal niet. Van echte, gedwongen volksverhuizingen is ook geen sprake, tenzij men de trek naar de vakantieparadijzen of naar het tweede of derde verblijf al een volksverhuizing zou durven noemen. Dus neen. 

Er is Corona. Niet alleen in het westen, dan zou men niet spreken over een pandemie. Corona trekt over de aarde, dus ook nog eens over de Sahel-landen. Maar waar blijft ons perspectief?  Wat blijft er ons nog zonder perspectief? Hoe kunnen wij verder zonder perspectief?

Behoefte aan perspectief groeit met de dag. Uit het niets rijzen specialisten in perspectief. Perspectief heeft oneindig veel gezichten. Wie voor zichzelf nog zijn perspectief niet heeft vastgelegd is niet in. Die mist iets. 

Moet men zich als westerling beperken tot één enkel perspectief, een collectief perspectief, een individueel perspectief, een materieel , een geestelijk perspectief, een natuurlijk, een vreemdsoortig, een positief , een egoïstisch, een destructief, een sociaal, een obscuur, een intiem…. ? Er is werk genoeg aan de winkel voor de zelf uitgeroepen specialisten in geestelijk welzijn. Elk nadeel heeft toch zijn voordeel, zelfs oorlog voeren, hoewel daar gaan de voordelen zeker niet naar iedereen. 

Wat is nu voor ons, westerlingen, het moeilijkste, het allerbelangrijkste: de pandemie overwinnen of ons perspectief?  De media koesteren beide. De wetenschappelijke wetenschappers sloven zich uit, het zorgpersoneel en het leger van de dienstverlening staat in de eerste linie en wij, wij gaan dubbel gebukt op zoek naar ons perspectief… schenk ons, ons perspectief….

25-02-2021 om 09:06 geschreven door Walter