Eerst was de waarschuwing voor de aftakeling van het leefmilieu nonsens, prietpraat bangmakerij volgens de politici, ook volgens die van mijn (hoe lang nog?) partij, zij waren wel van de meest hardleerse. Alleen een Karel Poma, een Liberaal en wetenschapper, deelde onze bezorgdheid.
Het zou nog wel honderd of meer jaren duren alvorens er misschien iets zou veranderen.
Dan spraken ze over een goede vijftig jaar, en wel wat meer, dus minstens twee generaties, erg lang en kan men zo lang op voorhand iets wel voorspellen? Die van mijn partij, die aan de top, begonnen dan ook in te zien dat er iets aan het gebeuren was en dat men beter kon meelopen dan negeren. Er echt mee bezig zijn deden ze niet.
Nu, en geloof mij, dat is nog zeer positief, wordt een tijdspanne van twintig jaren vooropgesteld en dan zijn de gletsjers in de Alpen verdwenen. So What? Hier zijn er geen gletsjers en waarvoor zijn die goed?
En de gevestigde politiek, enkele uitzonderingen niet te na gesproken, is er niet mee bezig, want daar is geen stem en zeker geen geld mee te verdienen.
Ik neem het onze plaatselijke verkozenen niet kwalijk. Waarom ook, begrijpen ze wel waarover het gaat, kunnen zij dat wel begrijpen? Zijn zij voldoende gevormd, geschoold, ontwikkeld om van deze zo complexe materie iets te verstaan?
En als ze dat al zouden zijn, is er een voordeel te halen de kiezers hiermee lastig te vallen? Want laten wij eerlijk zijn, welke kiezers zijn er met de toekomst van het leven van de planeet bezig? Welke kiezers zijn van oordeel dat zij er iets aan kunnen doen? Een klein groepje, altijd dezelfde, een groepje dwarsliggers, alternatieven, anders dan anderen. Veertig jaar geleden noemde de secretaris ons: tegen alles tegen... Sorry brave man, wij waren voor, voor het leven, voor de toekomst, voor een eerlijke samenleving.
Vogels, kleine dieren,insecten, planten, insecten zij weten, ondervinden dat er grote veranderingen op komst zijn. De massa boekt reizen naar de zon, ligt bruin te worden en kankercellen op te slaan en verdient eigenlijk verder geen aandacht.
De natuur zal zijn gang gaan, ik heb geen kinderen gewild, omdat ik de levensomstandigheden van de volgende generatie vrij, te, negatief inschatte. Ik vergiste mij, het duurde nog iets langer, en nu gaat het wat vlugger.
Sorry andere levensvormen, ik heb gedaan wat ik kon, het was veel te weinig, eigenlijk zo goed als niks, reken vooral niet op de gevestigde politiek.
13-07-2012 om 00:00
geschreven door Walter
|
