Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
23-09-2012
slagen en verwondingen.
23-09-2012 om 19:00
geschreven door Walter
22-09-2012
Niet zo prettig
Het is inderdaad niet zo prettig vast te stellen dat men in een enorme gammele reddingssloep met een massa volk zit en al die mensen zijn zo druk met zichzelf of met hun eigen kringetje bezig, dat gij alleen moet hozen en roeien. En dat is niet prettig, dat is ook uitputtend en na een poos stelt men zich de vraag: waarom? Met begint zich in te beelden dat het normaal is dat alleen gij zou moeten hozen, dat alleen gij zou moeten roeien en dat het normaal is dat al die anderen alleen met zichzelf bezig zijn. Als men tot dat inzicht gekomen is is het zeer twijfelachtig of men verder doet met hozen en roeien. De keuze wordt langzaam duidelijk, men kan proberen zijn volle aandacht op zichzelf te richten, wat voor die niet-normale bovenaards moeilijk is, of wat meer voor de hand ligt, men kan gewoon over boord springen en die enorme reddingssloep vol egocentrische wezens aan haar lot overlaten. Heel waarschijnlijk zal men dan verzuipen, en hulp bestaat dan toch niet, maar dan tenminste niet samen met zo'n amorfe, ongeïnteresseerde bende. Er is echter nog een andere mogelijkheid. Het is niet de enige reddingssloep die zinkend ronddobbert. Zwem als een gek naar die andere sloep waar er een soortgenoot van je zit, die krak hetzelfde meemaakt en dan kan er één hozen en de ander roeien. De kans dat die twee een derde en een vierde en dan steeds meer tegenkomen en kunnen opvissen wordt groter en groter. Eens er voldoende hozers en roeiers zijn kunnen zij die amorfe groep die ook in hun sloep alleen maar met zichzelf bezig zijn, flink en hard tegen hun kloten trappen. Zo lang trappen dat die van pijn en miserie de hoosbeker overnemen en de roeispanen oppakken en beginnen doen wat men van elk volwaardig lid van het menselijk ras zou mogen verwachten. Veel geluk, hopelijk vreten de haaien U niet op tijdens het zwemmen. En trap stevig! Dit gevoelen en deze gedachte bekruipt mij als ik de povere reacties op "De vragende partij" lees en tel. Enkelingen tussen een bende herkauwers die schijten waar ze staan. Bedroevend!
22-09-2012 om 10:04
geschreven door Walter
18-09-2012
Mag ik U in het kruis grijpen,
brutaal op de tenen trappen, nijdig tegen de schenen stampen? Ja, toch, of doet U weer moeilijk? Te zot om los te lopen, te dwaas om mogelijk te zijn! Een groter schoolvoorbeeld van wanbeheer en a-politiek is nauwelijks voorstelbaar. Moet U horen. Samen, ja dat Samen in Niel nu een mengelmoes van vroeger rood en groen, of is het slechts het deel vroeger rood, belegde een extra vergadering, niet om voorstellen en wantoestanden te behandelen, neen, die raken hen blijkbaar niet, zij gaan samen achter hun vaandel van samen ten strijde trekken tegen een andere overheid. Ja, U leest goed, zij trekken met wapengekletter schoorvoetend en omzichtig ten strijde tegen hun vijand. Een boze overheid heeft het namelijk aangedurfd een sedert lang geklasseerd of is het beschermd dorpszicht als zodanig te beschermen. Ze, die durven. Iets beschermen dat al jaren moest beschermd worden, maar dat à la tête du client vervuild, gebruikt, misbruikt, verloederd aan zijn lot werd overgelaten. En samen, geen hoofdletter waard in deze tekst, timmert zich op de borst en wil zelf kunnen beslissen over deze misbruiken, verloedering, verwaarlozing, ze zelfs plannen en leiden. "Komaan, terug naar het verleden, terug naar de duistere Middeleeuwen, die helemaal niet zo duister waren". Dat samen cultuurloos is, is toch niet de schuld van die andere overheid, die eindelijk orde op zaken heeft gesteld. Samen beseft niet dat het Sint Hubertusplein niet hun eigendom is, het is ook niet hun vuilmat, zoals het jaar en dag was. Het is nu, vandaag een plaats van cultuur, van rust, van respect van bezinning! Dit is de druppel die de emmer doet overlopen. Samen is onbekwaam, sorry, neen , geen sorry! Zolang de Heideplaats een "bruisend" plein van "feesten, manifestaties, evenementen en parkeren is, zullen de zeer gewaardeerde kunstenaars, vaklui, de smeden daar een goed onderkomen kunnen vinden. Voor het tentoonstellen van het vee tijdens de jaarmarkt moet een andere locatie gevonden worden. Waarom niet op de weiden van "Boer Pun" Dat is een landbouwer! Samen handen af van ons Sint Hubertusplein. Flets Groen, slapen jullie? Samen, foei, foei!
