Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
22-04-2012
Zo ziet die man er soms uit.
22-04-2012 om 10:15
geschreven door Walter
20-04-2012
Zelfstandig denken is soms verdomd moeilijk.
Wie met wat aandacht mijn krabbels hier volgt, kan zelf vaststellen dat mijn socialistische overtuiging mij dwingt om een persoonlijke koers te gaan varen. Voor mij is dat nu juist op dit terrein, nieuw, ongewoon, onaangenaam. Maar de studie die mijn inzichten en kennis enorm heeft verruimd, vertelt me een ander verhaal. Waar ik het moet hebben van lezen en leren zijn er ontelbare mensen, jongeren, ouderen, arbeiders, bedienden, hooggeschoolden en laaggeschoolden die deze lessen aan den lijve hebben moeten leren en ze hebben ze verdomd goed begrepen. Wij hebben geen leiders, voorzitters of wat dan ook nodig die once in a while ons wat zever komen vertellen of aflezen. Wij hebben kennis nodig kennis en nog eens kennis! Kennis is macht, kennis brengt overtuiging, rotsvaste overtuiging om zelf tot conclusies te komen. Misschien zullen we daarom verplicht zijn de gevestigde structuren te verlaten en losse verbanden aan te gaan met gelijkgestemden. Door met gelijkgezinden samen te werken wint men zoveel tijd, komt men zoveel sneller verder, wordt men zoveel minder gedwarsboomd, het wordt een must. Rood, de Socialisten, PVDA, Echt Rood, Rood Rood doet er dan niet toe, vandaag hebben we bewustwording nodig want er wordt een strop rond onze nek gelegd, de strop ligt al lang klaar. Ik maak me geen illusies, dit is niet gemakkelijk, velen zullen het niet begrijpen...
20-04-2012 om 00:00
geschreven door Walter
19-04-2012
Nu wat actueler, indien u las wat hieronder staat.
Zoals aangekondigd kon deze reus (1) in de journalistiek niet op zijn lauweren blijven zitten rusten en hij verpopte opnieuw als een loonslaaf en lukte erin aan de slag te gaan. Hij vertelt echt uit eigen ervaring hoe het er in bepaalde bedrijven aan toe gaat. Dat verhaal is wat anders dan wat Bart De Wever en zijn aanhang van de NV-A zo lovend bezingen.
Begin dus met dit interview te lezen en schaf dan het boek aan:
Ik ben zo vrij een stuk uit de bespreking letterlijk over te nemen:
" Na alles wat hij de voorbije jaren gehoord, gezien en ervaren heeft schrijft Günter Wallraff dat we teruggekeerd zijn naar de begintijd van het kapitalisme, alsof arbeiders- en vakbewegingen nooit hebben bestaan en nooit successen hebben geboekt. Hij stelt vast dat de politiek, ook de zogenaamde volkspartijen (christen-democraten en sociaal-democraten) de eisen van het kapitaal inwilligen: afbraak van het sociaal stelsel, nieuw uitkeringsstelsel, minibanen, onbetaalde langdurige stages, ondermijning van de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd en toename van de tijdelijke contracten. Vrolijk wordt men niet door de lectuur van dit boek. Hoe zou het ook kunnen? Günter Wallraff toont ons immers het ware gelaat van onze 'heerlijke nieuwe wereld'. Zijn boek maakt ons wel wijzer. Hopelijk ook moediger."(sic)
En? Nog niet overtuigd dat Links NU absoluut nodig is dat talmen en lullen beschamend is? (1) Günther Wallraff
19-04-2012 om 20:06
geschreven door Walter
Van andere mensen.
Er zijn er die wroeten en slaven van 's morgens tot 's avonds om voor wie hen dierbaar is, het leven draaglijk of wat draaglijker te maken. Er zijn er die teren op het bloed, het zweet en de tranen van anderen om zich te rollen in glitter en zich vet te mesten bezeten zijn van materiële onbenulligheden, daarover heb ik het niet, die tellen niet tot mijn kring.
Er zijn er die het niet laten kunnen zich in te zetten voor de medemens. dat zijn de mensen die tot mijn kring horen. dat zijn de mensen die ik bewonder.
Tot die grote groep, want die is groot, groot in aantal, groot in menselijkheid, groot in hun menszijn, behoort ook een Günther Walraff. Zulke mensen mag en kan men niet vergeten, het zijn de reuzen van verzet in onze beschaving die zich met de dag meer vervreemdt.
Of het nu politiek is of club of zelfs familie het stramien
verloopt bijna altijd gelijk. Wie de gangbare stroom verlaat, is fout, doet
iets slecht. Dat kan niet anders. Wie ondertussen al weet wat Parentie zegt
over het grote gelijk hebben moet dat beamen. Wij, allemaal, zijn ervan
overtuigd dat wij gelijk hebben en de ander verkeerd is.
Zeker in de plaatselijke, de gemeentelijke politiek botst
het ene gelijk keihard tegen het andere. Een partij met een prachtig verleden
en een lange traditie, zoals de Socialistische partij (BWP, BSP, SP, SP.a) (1),
verlaten is geen kattenpis. Waarom doen ze dat? Wat zit daar achter? Alle
mogelijke en onmogelijke motieven worden uit de donkerste hoeken en kelders
gesleurd om een laakbare rede voor zon schandalige zet, het verlaten van de
rangen, te duiden. De kromme benen, de lange neus, de kale kop, de broer van,
de grootvader die met de die van... Het zijn allemaal onomstootbare bewijzen
die aantonen waarom de gedoodverfde de echten, de zuiveren, de trouwen, de
ruggengraat, de fiere trotse basis in de steek laten. En dat dan op een
ogenblik dat het juist moeilijk gaat. Op een ogenblik dat de rangen moeten
gesloten blijven. Men blijft toch op een zinkend schip, zeker als men dat niet
ziet.
Zo gaat dat.
Heeft die trouwe, trotse, fiere achterban misschien niet
gemerkt dat hun boot, ondertussen gammel bootje, in verkeerde wateren is geloodst en
dat hun zinkend vaartuigje zo nooit het land van belofte (2) zal bereiken? Heeft
die zich aan de plaatselijke roergangers vastklampendeachterban niet gemerkt dat zij tegen al onze raadgevingen,
tegen al onze verwittigingen, tegen al onze smeekbeden in, naar de opslokkende
watervallen sturen. Heeft die achterban niet willen inzien dat het gemompel van hun roergangers onduidelijk was en hun uitleg verward en misleidend?
Als dat zo is, zullen zij daar komen waar wij, de anderen
niet willen opgeslokt worden. Dan zullen zij daar belanden waar wij, de anderen, hen zo
vaak en tevergeefs voor gewaarschuwd hebben. Maar tot hun bootje van wrakhout de schuimende,
verzwelgende watermassa induikt, zullen de laatste koppige roergangers verwijten
slingeren naar ons die op weg zijn naar wat ooit ons gezamenlijk doel was.
Een stok om te slagen vind je altijd als je er naar zoekt.
En ooit zullen wij of onze kinderen het land dat Socialisme heet bereiken en gelukkig
zijn...
Als dat niet enorm actueel is! Pak dus die stok af...
19-04-2012 om 12:22
geschreven door Walter
18-04-2012
Daarom nu ROOD
Waarom Rood, de Socialisten?
Is SP.a dan niet genoeg?Was dat maar waar...
Toen de werkloze boeren met have en goed naar de steden
trokken en zich geestelijk en lichamelijk kapot moesten werken voor een
beschamend hongerloon was er alleen een socialistisch geïnspireerde beweging
die vooral als vakbond in het verzet kwam. Die genadeloze strijd toen was ook
Links tegen Rechts.
Na de wereldoorlogen, die geen oorlogen waren van Links of
van de arbeiders had het patronaat, de economie vele handen nodig. Arbeiders en
bedienden mochten na stevig sociaal overleg af en toe een graantje meepikken en
de rijken groeiden als reuzen.
Zij groeiden over de grenzen en speelden met de arbeid van
de basis als op een roulette die meestal op winst stil viel. Zij groeiden en als
kannibalen verslonden zij werkkrachten, bodem en milieu en volgevreten loeren
nu de allermachtigsten naar nieuwe buit. Niet meer het bedrijf van de al
verdwenen concurrent kan een doel zijn, neen het zijn nu volledige landen
geworden. Landen worden opgeslokt en verplicht al dan niet als gewillige
medeplichtigen hun, hun arbeidskrachten hun burgers uit te zuigen. Terug naar
uw vuil nest, is de droom die sommigen al luidop uiten.
Divide et impera, verdeel en heers... Eén van de alleroudste
specialiteiten van wie op andermans kosten wil groot worden. Jaag de
autochtonen in het harnas tegen de allochtonen, de jongeren tegen de ouden, die
een bedrijfswagen krijgen tegen die met de bus naar hun shift mogen hotsen, de
gezonden tegen hen die door eigen schuld ziek en onbruikbaar zijn geworden.
Schaf dat hangmatsocialisme af roept rechts en zij vliegen met privaatjets naar
privaatklinieken en spenderen enorme sommen verdiend door de arbeid van dat
gewone volk, dat gepeupel.
De uitgaven moeten omlaag huilen de wolven, neen krijsen de
gieren. Wie heeft die sociale zekerheid opgebouwd? Zij? Wanneer? Met hun
aflaten? Met die aalmoes die madame van... in een gulle bui in een zeldzame bui
gaf?
Vandaag staat de vakbond er alleen voor en kruipt daar ook
al geen houtworm rond? De vakbond, de linkse vakbonden moeten met Links onze
steun krijgen, om de wereldwijde explosie van ontembare machtshonger en
geldzucht aan banden te leggen.
Links moet niet meer in procenten uitgedrukt worden.
Links moet met Links hand in hand Nu samengaan en over de fijntuning kunnen wij
het later hebben.
Daarom is hier en nu Rood, De Socialisten nodig.
Socialisten hebben ervoor gezorgd dat wij vandaag kunnen
lezen en spreken en schrijven. Het is opnieuw Links dat ons vandaag inzicht en
kennis verschaft en dat is wat anders dan slogans waar men zijn gat moet aan
vegen! (Sorry)
Plunder de Linkse bibliotheek en leer. Luister naar sprekers
als Erik De Bruyn van Rood De Socialisten en Peter Mertens van de PVDA. Je zal
je oren en ogen niet geloven.
Is het de Feniks die uit zijn as herrezen is?Toch niet. Maar zoals de Feniks, is uit
de nog gloeiende as van de ontspoorde Socialistische partij opnieuw
een strijdvaardige en echte rode linkse partij opgestaan. Rood,
de Socialisten neemt opnieuw de trotse vlam, de gevreesde fakkel op.
Voor vele
Socialisten moest dit al vroeger gebeurd zijn. Dat is waar. Socialisten en
zeker die met een oude lidkaart zijn trouw aan hun ideaal. Het zijn geen
windhanen of kazakkendraaiers of opportunisten, die oude trouwe leden en hun
familie.
De leiding van de Sp.a is geleidelijk een richting
ingedraaid die niet strookt met onze visie. De leiding is van links naar rechts
geschoven en heeft veel teveel blauw in het rood gemengd.
De kosten van het debacle van de financiële roofridders met
een wereldwijde economische crisis, een humanitaire ramp, tracht het zichzelf
verrijkende kapitalisme op de rug van de arbeidte verhalen.Tot in de gemeenten zullen de gieren het halen, zij zullen ze plunderen.
Een beetje minder krijgen, een beetje meer betalen, alles
wordt een beetje duurder en iedereen moet wat langer en wat meer werken en men
moet maar niet meer oud of ziek worden en zeker niet zonder job vallen, want
gij, arbeiders, bedienden, kleine zelfstandigen, gij zijt de eersten die zullen
dokken, later wordt de rest aangepakt en leeggezogen.
Daarom moeten nu socialisten die deze naam waardig willen
zijn opnieuw op de barricade klimmen om tegen de draak van de geldgier, tegen
de cultuur van zelfbediening en naar hartelust graaien, te strijden. Het wordt
een harde en lange en bittere strijd maar dat kunnen echte Rode Socialisten,
samen met allen die Links zijn en Rood.
Al dat vele dat in Niel ooit door Socialisten met bloed
zweet en tranen werd opgebouwd en waarop we heel fier moeten zijn, mag door de
rechtse roofridders(1° niet afgebroken worden, daar mogen ze zelfs niet over
liegen.
(1): Wie het schoentje past trekt het aan.
Nieuws volgt, let op!
17-04-2012 om 00:00
geschreven door Walter
16-04-2012
De democratie ontglipt ons.
De democratie ontglipt
ons.
De democratie is onze beste en sterkste levensverzekering en
toch laten wij ze verkommeren, waarom?
