Er was een tijd dat de socialisten van Niel mij, mijn aanhangwagen, mijn pattattenschop en mankracht nodig hadden om ook in mijn tuin een reeks verkiezingsborden te plaatsen en daarna ook weg te halen. Vergeten, weten we niks van, willen we niks van weten...
Er was een tijd dat men mij vroeg affiches te mogen ophangen aan mijn garagepoort, dat mocht en vandaag... Niks, geen vraag, geen verzoek.
Blijkbaar, nee het is niet blijkbaar, het is overduidelijk in het groepje dat nu in het partijbestuur zit, zijn er die moeilijk kunnen slikken. Ze weten niks van het verleden, ze waren er niet bij, ze begrijpen niks van de evolutie van de opvattingen over socialisme, want dat zal waarschijnlijk te moeilijk zijn, het schijnt hen niet teinteresseren.
En het is zo dat ik mensen, partijgenoten die zich te goed achten om zelfs beleefd te zijn tegen iemand die zovele jaren een bewust, overtuigd socialist is, wel die mensen kan ik dus nu niet en nooit steunen om verkozen te worden, ik zou wel stapelzot zijn. Het spijt mij oprecht voor enkele andere kandidaten die ik succes wens.
Ik begrijp dat sommige partijgenoten last hebben met slikken. Maar wie niet kan schrijven, moet het ook niet doen, wie niet kan spreken, moet het ook niet doen, wie geen visie heeft, kan ze niet verkondigen, wie geen strijder is voor een ideaal moet niet op de voorgrond treden, wie alleen bezorgd is voor het eigen postje en de voordelen, die krijgt mijn stem nu niet, vroeger niet, en zal ze nooit krijgen.
Dus aan die kwaadwilligen:" Ik ben en blijf socialist!" Is dat duidelijk? Dat wil zeggen dat ik voor socialisten stem. Duidelijk? Als U mij kan overtuigen dat U een echte socialist bent, een beleefde, dan is er geen probleem. Nu terug belangrijker zaken...
13-09-2012 om 13:36
geschreven door Walter
|
