Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
01-11-2015
Die machtige bondgenoot... Doet me denken aan die gewapende muis die tegen haar ook zwaar gewapende partner, een olifant zei:" kom we geven die er eens van langs!". Als Mother Earth echt kwaad wordt en ze heeft er nu alle reden voor, dan vallen er rake klappen, heel rake klappen en helaas de zwaksten onder ons, de minst beschutten, de meest kwetsbaren en meer dan waarschijnlijk diegenen die het minst te verwijten vallen, zullen het zwaarst te incasseren krijgen.
Het zou kunnen dat een lezer zich wat ergert aan mijn soms nogal onstuimige taal. Dat is de aard van het beestje, als je echt in iets opgaat, in iets gelooft dan moet je toch ten minste enthousiast worden, Niet?
Mijn hele beroepsleven en ook tijdens mijn studententijd leefde ik met medestudenten en later collega's en ook in een omgeving waar men dat enthousiasme had. Wij hadden vaak lange en boeiende gesprekken, en die waren leerzaam. Ik mis dat enorm. Als Diogenes zou ik met een lantaarn op zoek gaan naar zo'n gesprekspartner, waar steken ze? Als gebiologeerd aan hun smartphone of geketend aan hun oortje met ogen die je zelfs niet opmerken. En dat juist nu!
Wir haben es nicht gewusst! is openlijk achterhaald in Duitsland. Niks weten deden slechts weinigen. Niks willen weten, onbelangrijk vinden, gering schatten, dat is niet hetzelfde als niks weten, dat is weten en geen verantwoordelijkheid nemen. Nihil nove sub sole, blijkbaar is onverschilligheid in onze contreien uitgegroeid tot een besmettelijke ziekte.
Nooit was het vergaren van informatie zo gemakkelijk als nu, nooit waren er zovelen die toch een beetje kunnen lezen en de apathie, de onverschilligheid is hemels, grotesk, onvoorstelbaar.
Wanneer wordt onverschilligheid medeplichtigheid? Op welk ogenblik wordt wegkijken en negeren een strafdaad? Heeft het te maken met lengte, met hoeveelheid, met kleur of met wat dan?
Naomi heeft het nu over Blockadia en dan word ik beschaamd. De situatie o.a. in Niger is gruwelijk, de wreedheid die die gewone mensen daar ondergaan onbeschrijflijk en die komen op, die reageren tegen deze wantoestanden die wij toch wel misdaden mogen noemen en sommigen bekopen dat met hun leven. Ja Niger, want heel wat vluchtelingen komen uit de Nigerdelta. En uitschot bij ons bespot die mensen en roept luidop dat ze die wanhopigen zo vlug mogelijk naar hun land moeten terugsturen. Onbegrijpelijk. Terugsturen ja, dat willen zij ook, maar eerst moet het daar terug mogelijk zijn menswaardig te kunnen leven en dat wordt onder andere in de "rijke wereld" zoals bij ons door politici *beslist.
Ik vraag me nu met de dag meer af hoe Marx met deze kennis, met deze onmenselijke situatie, zou omgaan. Ik veronderstel dat hij in zijn analyse de naderende catastrofe door de opwarming en de uitbuiting van mens en leven als een ontaarding van hebzucht en egoïsme zou zien. De vraag is nu of zijn volgelingen dit ook als een eenheid zullen zien en daardoor de ultieme fout niet zouden maken. **
Wel , Peter,*** wat zeg je van Naomi?
*en wie kiest die politici?
** De Grote Vervuilers, (olie, gas, kool) zullen elke beperking op kap van de arbeiders en de welvaart schuiven en aldus maatregelen tegen de opwarming als slecht voorstellen met de catastrofale gevolgen die wij nu al wereldwijd ziene machtige bondgenoot... Doet me denken aan die gewapende muis die tegen haar ook zwaar gewapende partner, een olifant zei:" kom we geven die er eens van langs!". Als Mother Earth echt kwaad wordt en ze heeft er nu alle reden voor, dan vallen er rake klappen, heel rake klappen en helaas de zwaksten onder ons, de minst beschutte, de meest kwetsbare en meer dan waarschijnlijk diegenen die het minst te verwijten vallen, zullen het zwaarst te incasseren krijgen.
Het zou kunnen dat een lezer zich wat ergert aan mijn soms nogal onstuimige taal. Dat is de aard van het beestje, als je echt in iets opgaat, in iets gelooft dan moet je toch ten minste enthousiast worden, Niet?
Mijn hele beroepsleven en ook tijdens mijn studententijd leefde ik met medestudenten en later collega's en ook in een omgeving waar men dat enthousiasme had. Wij hadden vaak lange en boeiende gesprekken, en die waren leerzaam. Ik mis dat enorm. Als Diogenes zou ik met een lantaarn op zoek gaan naar zo'n gesprekspartner, waar steken ze? Als gebiologeerd aan hun smartphone of geketend aan hun oortje met ogen die je zelfs niet opmerken. En dat juist nu!
Wir haben es nicht gewusst! is openlijk achterhaald in Duitsland. Niks weten deden slechts weinigen. Niks willen weten, onbelangrijk vinden, gering schatten, dat is niet hetzelfde als niks weten, dat is weten en geen verantwoordelijkheid nemen. Nihil nove sub sole, blijkbaar is onverschilligheid in onze contreien uitgegroeid tot een besmettelijke ziekte.
Nooit was het vergaren van informatie zo gemakkelijk als nu, nooit waren er zovelen die toch een beetje kunnen lezen en de apathie, de onverschilligheid is hemels, grotesk, onvoorstelbaar.
Wanneer wordt onverschilligheid medeplichtigheid? Op welk ogenblik wordt wegkijken en negeren een strafdaad? Heeft het te maken met lengte, met hoeveelheid, met kleur of met wat dan?
Naomi heeft het nu over Blockadia en dan word ik beschaamd. De situatie o.a. in Niger is gruwelijk, de wreedheid die die gewone mensen daar ondergaan onbeschrijflijk en die komen op, die reageren tegen deze wantoestanden die wij toch wel misdaden mogen noemen en sommigen bekopen dat met hun leven. Ja Niger, want heel wat vluchtelingen komen uit de Nigerdelta. En uitschot bij ons bespot die mensen en roept luidop dat ze die wanhopigen zo vlug mogelijk naar hun land moeten terugsturen. Onbegrijpelijk. Terugsturen ja, dat willen zij ook, maar eerst moet het daar terug mogelijk zijn menswaardig te kunnen leven en dat wordt onder andere in de "rijke wereld" zoals bij ons door politici *beslist.
Ik vraag me nu met de dag meer af hoe Marx met deze kennis, met deze onmenselijke situatie, zou omgaan. Ik veronderstel dat hij in zijn analyse de naderende catastrofe door de opwarming en de uitbuiting van mens en leven als een ontaarding van hebzucht en egoïsme zou zien. De vraag is nu of zijn volgelingen dit ook als een eenheid zullen zien en daardoor de ultieme fout niet zouden maken. **
Wel , Peter, wat zeg je van Naomi?
*en wie kiest die politici?
** De Grote Vervuilers, (olie, gas, kool) zullen elke beperking op kap van de arbeiders en de welvaart schuiven en aldus maatregelen tegen de opwarming als slecht voorstellen met de catastrofale gevolgen die wij nu al wereldwijd zien.
*** Mertens
01-11-2015 om 20:59
geschreven door Walter
31-10-2015
De machtigste bondgenoot
Kent U dat dwaze gevoelen een weinig te triomferen als uitkomt wat je al lang voorspeld had? Hebt u ook vastgesteld, dat het uiterst zelden voorkomt ,dat anderen dat kunnen of willen toegeven? Dat is natuurlijk logisch, want waarom hadden zij dat niet gezien. Pluimen steekt men op de eigen hoed niet op die van een ander.
Maar als het om werkelijk ingrijpende, belangrijke zaken gaat, dan is triomferen niet de juiste verwoording, eerder een moedeloos herhalen van wat men zoveel eerder ook al had gezegd, maar dat achteloos afgewimpeld werd, niet aux serieux genomen, want het was maar jij die dat beweerde en geen nieuwsanker van TV.
U voelt het, dit gevoelen domineert vandaag mijn innerlijke persoonlijkheid. Niet om op te scheppen, maar om uiteindelijk volwassen te worden en te beseffen dat sommigen inderdaad veel meer intuitief inzicht hebben dan anderen, dat schijnt werkelijk zo te zijn. En als U meent dat dit uit de nek kletsen is, raad ik u aan dit onooglijke blogske eens aandachtig helemaal te herlezen en let op de data. En doe mij een enorm plezier, verbeter de belachelijke type- en andere fouten, maar mij storen ze echt niet. Tot daar.
In een bondige referentie naar dit uitstekende werk van Klein las ik dat ondanks de oceanen van onheil die op ons afkomen er ook hoop is. Tot op bladzijde 295 van de Engelse pocketuitgave is daar geen spoor van te bekennen. En toch, en toch! Tusser de regels door heb ik menen aan te voelen of heb het me ingebeeld dat ondanks, of juist omwille van deze triomf van de smeerlapperij er echte hoop bestaat op grote verandering. Ofwel maak ik me onnoemelijk belachelijk door dit hier te pennen, ofwel, .... ofwel , ziet u wel....
Ik bedenk gewoon wat Marx over het onmenselijk bestaan van de levende machines in het Engeland van de elegante dames beschreef. Kinderen van 4 jaar die naar hun werk gedragen werden omdat ze de kracht om te lopen niet meer hadden. de overheid die kopzorgen had omdat de mannen voor het leger niet aan de lichamelijke eisen voldeden, over de geestelijke zegt men niets. En die vervuilde, afgebeulde, mishandelde levende wegwerpmachines zijn uit de stront en de miserie gekropen, de meeste met achterlaten van hun miserabel leven. Ze zijn er echter uitgekropen, op eigen kracht,alleen op eigen kracht en door niks anders; zeker geen goddlelijke tussenkomst. Laat dit nu even tot u doordringen want deze feiten leerden ze u niet in de geschiedenislessen, of kleurloos, geurloos en smaakloos. De onuitstaanbare stank in de thuiswerkholen was niet te harden... En ze zijn eruit gekropen.
En hoe zit het nu? Ik zit in een van de mooiste landschappen die men zich kan inbeelden, en toch moet ik beseffen dat ons voortbestaan zeer zwaar op de proef wordt gesteld. Ik weet dat er ontelbaren volksgroepen zijn voor wie het moment van uit de stront kruipen nog niet aangebroken is, hoe lang nog? Hoe lang nog lopen wij, ik niet!!!, om een afgewassen jeans met gaten te kopen gemaakt door teringlijdende moeders en gewassen door kinderen in giftige dampen, de zolen van hun schoenen om ze nog goedkoper te kunnen krijgen en ze nog vlugger te kunnen dumpen als vodden voor de derde wereld, die er dik voor betaald? ? Hoelang nog blijven diegenen die vandaag tot consumptievee zijn verworden, nazaten van de levende machines , blind en doof voor de onmenselijkheid van "ons" economisch stelsel? 't Is maar een vraag, meer niet, ik wil u zeker niet storen.
Maar de ellende van de alle mensen op deze aarde die het gevolg is van uitbuiting, grenzeloos misprijzen voor de medemens en gedomineert door een onbeschrijfelijk winstbejag krijgt de machtigste bondgenoot die er ooit bestaan heeft en ooit zal bestaan, Mother Earth.
Lees even niet verder, want eigenlijk hoeft er verder niets gezegd te worden, u moet het aanvoelen. This Changes Everything , zegt Naomi Klein en dit voel ik zo aan.
Over enkele weken zal ik weten of mijn aanvoelen in de richting gaat die echte deskundigen ook zo zien.
31-10-2015 om 20:55
geschreven door Walter
30-10-2015
Miljardaire allochtoon in de ruimte geschoten, hoera!
Toch nog eens aan herinneren dat de laatste schrijfselen als eersten worden opgeroepen op dit blogske. Misschien heeft het alles te maken met het doel en de essentie van een blog en is natuurlijk een boekvorm veel logischer, zeker om iets op te bouwen.
Dus: U weet al wat die geoengeneersmafketels dolgraag zouden doen; weergod spelen, niet in hun badkuip maar met de wereld. Kan het nog erger? Ja! volmondig ja!
Hoewel onze media steevast berichtjes rondsturen dat "de wetenschap niet unaniem achter de idee van de opwarming staat", zijn die geoengeneers daar al tientallen jaren mee bezig. Ik denk, (dat is nu eens mijn idee), dat die kerels maar al te graag zouden zien dat de opwarming zo uit de pan vliegt, dat zij naar hartelust hun confetti in de , is het stratossfeer, kunnen schieten om lastige volkeren het zwijgen op te leggen. Maar dat is mijn idee.
Naomi Klein, die blijkbaar alle informatie weet te vinden en tot een duidelijk beeld verwerkt, voegt daar nog iets, nog meer halucinanter* bij. Die pervers rijken, die zich goden wanen, en inderdaad een enorme macht bezitten, zijn nog met wat anders bezig. Vluchten! Ja gewoon vluchten, allochtoon worden als het hier naar de maan** gaat. Te zot om los te lopen , voor mij wel, wie ben ik. Maar wie toch met de gedachte speelt om ergens onder een kaasstulp met soortgenoten van een zelfgemaakte hemel te genieten, die kan het geen barst schelen hoe snel, en hoe erg, het hier wel wordt. Minder consumeren? Waarom, alles mag op, alles moet op. Niet vervuilen? Waarom, wij hebben toch de confettispuiten, en als het wat te wild wordt voor het grote vertrek, dan komen de stofzuigers op de proppen. Dus verbras de gulle geschenken van Mother Earth, Wie denkt ze dat ze is, De superrijken, de die toch alvast, doen mij enorm denken aan keizer Nero die Rome in brand stak.
In de plaatselijke krant lees je al eens: Pyromaan stak schuur in brand! De hele gemeente leeft in angst en vrijwillgers houden de wacht...
Zie je wat ik nu zou willen schrijven? Kan je die titels voorstellen?
En ondertussen wordt Mother Earth meer en meer bedreigend voor het leven dat wij kennen en dat zo fantastisch mooi zou kunnen zijn. Ware maar nooit of nooit door een profeet, of hoe heten die, gezegd dat de mens het summum is en over alles naar believen mag beschikken. Dat waren echte neoliberalen voordat die strekking (???)***was uitgevonden.
Neen behalve enkele wetenschappers en menselijke mensen met respect voor het leven voor het bestaan wimpelen wij de sporadische meldingen van verdwijnende diersoorten en plantensoorten hoovaardig weg. Ver van ons bed show. BV X laat haar tieten zien en BV Y zijn blote reet, dat is pas nieuws. En de voetbal, een wereldgebeuren van de allerhoogste orde. En over de rest maken de lolbroeken grapjes aan de toog. Mother Earth vergeef het hen zij zijn gewoon te dom, te dom gehouden, zij mogen de perversiteit van "anderen" (wie?)**** niet kennen niet begrijpen.
Warriors for Mother Earth, maak U sterk, de confrontatie wordt zwaar en denk er aan: het orakel van de neoliberalen heeft gesproken :"Gratis bestaat niet!" En wat doet die bende..........?
* dus wel heel, heel halucinant ** zou grappig kunnen zijn, maar zelfs dat is het niet! *** dit woord roept iets degelijker op. **** Ja wie wordt hier wel bedoeld?
30-10-2015 om 21:08
geschreven door Walter
29-10-2015
Warriors for Mother earth
Hi!
Voor het heilig graf, al dan niet met een hoofdletter, voor het heilig land, voor het vaderland, voor de geboortestreek van de voorouders en noem maar op. Dat zijn allemaal redenen om het scherpe zwaard op te nemen en de krijgshoorns te blazen. Tenminste als men niets anders zinnigs te doen had, veronderstel ik. De arme luis, de sukkelaar, de miskleum, de armoezaaier en noem maar op, die kon achter dat geslepen zwaard aan strompelen en telkens als het moest een soort strijdlied aanzetten, moet vreselijk geklonken hebben, meen ik.
Over de koppen van de sukkels werd steeds en altijd en overal beslist waarvoor men ten strijde trok. Het maagdevlies van juffrouw x was al een voldoende reden om alles achter te laten en ten strijde te trekken. Men moet ook niet schijnheilig doen over het feit dat de sukkelaars hoopten om zo nu en dan een oorlogsbuit binnen te halen, al was het maar een oude ongewassen sukkel die per ongeluk tot de vijanden behoorde eens met de gezellen grondig te verkrachten. Stelen en verkrachten maakten het miserabele leven voor de aan de winnende hand zijnde een pak draaglijker. Venerische ziekten en ander onheil stelde de veroveraar maar later vast.
Herlees nu opnieuw de eerste lijn, zin. Weet je wat ik ga beweren? Wel, om het even welke reden was goed genoeg om een strijd voor te voeren, als het de rijksten, de heren, de machtigen maar goed uitkwam. Ooit gehoord van de kruistocht van de bedelaars, blinden en kreupelen? Ik ook niet. Vrouw smeer mijn ijzeren rommel weer eens in met vet en olie, anders ben ik opgeroest voor we er zijn, vooruit mars.
Wat een inleiding om tot de essentie te komen, niet?
Al tientallen jaren en met de dag meer is onze aarde, ons leven in gevaar. Och wist U dat nog niet, sorry, een mopje, we zijn aan het opwarmen en moeder aarde krijgt van die vapeurkes, en voelt zich niet lekker..... Ja, en wat doen wij? Wat doen wij voor Moeder Aarde?
Wij zijn even vergeten dat Mother Earth geen supermarkt is, maar onze biothoop! Wij zijn van een ongekende domheid, overmoed,(Ubris in het Grieks) dat wij onze Mother Earth naar de klote laten brengen door niks minder als aasgieren, neen slechter, als van winst bezetenen die zich de goden van hun eigen schepping wanen. Even tijd nemen om na te denken.....
En waar sta ik? Waar sta ik tegenover Mother Earth? Wil ik die bacterie zijn die haar van binnenuit leegvreet? Is het dat? Is dat mijn normen en waarden systeem?
Of....
Zal ik mijn Mother Earth verdedigen, zal ik voor haar strijden,zal ik haar warrior zijn?Wanneer vertrekt de kruisvaart voor ons aller Mother Earth?
29-10-2015 om 22:11
geschreven door Walter
28-10-2015
geoengenering, stikken of verzuipen
Vandaag geen exploten en dus geen ontmoeting met vriend Moenen met sine ene ooghe. Op een rustdag kan men rusten en overdenken, so did I. Die kerel is nog zo kwaad niet, lijkt wel een teruggekomen kruisridder, waarschijnlijk een Tempelier. Zou kunnen.
De Groote Oorlog van Pauwels, heeft een zeer diepe indruk op mij achtergelaten en dit schiet me nu sterk te binnen. De Militaire en burgerlijke oorlogszotten *waren toch van oordeel dat een "kleine, beperkte" oorlog de problemen van een roder wordend Europa en zelfs heel wat meer dan dat, voor goed van de baan kon helpen. De oorlogszotten kregen hun zin en sloegen de bal vreslijk mis en het volk, vooral het onschuldige volk kreeg de volle laag en de afschuwelijke rekening gepresenteerd.
Naomi Klein heeft het over de geoengenering. Ik meen te lezen, en wil dit zeer graag zo lezen dat een stel, veel te groot stel geoengeneringszotten, dolgraag zouden willen weergod spelen. Beslissen wie waar te veel regen krijgt en wie kan stikken, en bepalen hoeveel de zon ons nog mag beschijnen. 't Is verdomd weer van hetzelfde. Allez, laat ons eens een klein proefke doen, in een streek waar geen belangrijk volk leeft, of volk dat (ZIJ!) liever kwijt dan rijk willen zijn.
Hoe lang is het geleden dat soortgelijke zotten twee kleine bommekes op twee steden lieten werpen en straf maar waar, de overlevenden konden er niet mee lachen.
En die van het uitverkoren ras, volk, cultuur of is het bankrekening, wat hebben die nog allemaal in petto. Ja, ja dat zijn natuurlijk zotten en ze zijn niet met zo heel veel, wel met genoeg en ze maken de rest gewoon wijs wat ze willen. En marcheren maar, kappen met de hielen, voeten tot bijna op schouderhoogte optillend en een blik om dozen mee te openen, en hef het krijgslied aan...
Geoengenering, ik wist zelfs niet dat het bestond, ze zijn er al vijftig jaar of meer mee bezig. Kunnen bepalen wie verzuipt en wie verdroogd! Knap he, en ondertussen met gesloten ogen de Walküren beluisteren op het terras van de supervilla op het private eiland, Verlokkend niet, dan heb je zelfs geen viagra meer nodig.
Tijdens die eneorme erupties van de bekende vulkanen wier naam mij weer eens ontsnapt, deden onze nieuwslezers hun uiterste best om ons duidelijk te maken hoe erg het wel was dat bepaalde vluchten ofwel aan de grond bleven of een ommetje moesten maken met alle ongemakken voor de reizigers. Blijkt dat er bij elke grote vulkaanuitbarsting op andere plaatsen soms ontelbare slachtoffers zijn tengevolge van die uitstoot in de hoogste luchtlagen. Weten wij niks over, moeten wij niet weten, alleen het lot van de reiziger die niet volgens schema tot in zijn strandstoel kan geraken en zich een melanoom door de zon kan laten aansmeren. Ok, dat is wellicht iets te kras, maar niet veel, vind ik.
Ik vat even symplistisch samen.ituatVandaag geen exploten en dus geen ontmoeting met vriend Moenen met sine ene ooghe. Op een rustdag kan men rusten en overdenken, so did I. Die kerel is nog zo kwaad niet, lijkt wel een teruggekomen kruisridder, waarschijnlijk een Tempelier. Zou kunnen.
De Groote Oorlog van Pauwels, heeft een zeer diepe indruk op mij achtergelaten en dit schiet me nu sterk te binnen. De Militaire en burgerlijke oorlogszotten *waren toch van oordeel dat een "kleine, beperkte" oorlog de problemen van een roder wordend Europa en zelfs heel wat meer dan dat, voor goed van de baan kon helpen. De oorlogszotten kregen hun zin en sloegen de bal vreslijk mis en het volk, vooral het onschuldige volk kreeg de volle laag en de afschuwelijke rekening gepresenteerd.
Naomi Klein heeft het over de geoengenering. Ik meen te lezen, en wil dit zeer graag zo lezen dat een stel, veel te groot stel, geoengeneringszotten, dolgraag zou willen weergod spelen. Beslissen wie waar te veel regen krijgt en wie kan stikken, en bepalen hoeveel de zon ons nog mag beschijnen. 't Is verdomd weer van hetzelfde. Allez, laat ons eens een klein proefke doen, in een streek waar geen belangrijk volk leeft, of volk dat (ZIJ!) liever kwijt dan rijk willen zijn.
Hoe lang is het geleden dat soortgelijke zotten twee kleine bommekes op twee steden lieten werpen en straf maar waar, de overlevenden konden er niet mee lachen.
En die van het uitverkoren ras, volk, cultuur of is het bankrekening, wat hebben die nog allemaal in petto. Ja, ja dat zijn natuurlijk zotten en ze zijn niet met zo heel veel, wel met genoeg en ze maken de rest gewoon wijs wat ze willen. En marcheren maar, kappen met de hielen, voeten tot bijna op schouderhoogte optillend en een blik om dozen mee te openen, en hef het krijgslied aan...
Geoengenering, ik wist zelfs niet dat het bestond, ze zijn er al vijftig jaar of meer mee bezig. Kunnen bepalen wie verzuipt en wie verdroogd! Knap he, en ondertussen met gesloten ogen de Walküren beluisteren op het terras van de supervilla op het private eiland, Verlokkend niet, dan heb je zelfs geen viagra meer nodig.
Tijdens die eneorme erupties van de bekende vulkanen wier naam mij weer eens ontsnapt, deden onze nieuwslezers hun uiterste best om ons duidelijk te maken hoe erg het wel was dat bepaalde vluchten ofwel aan de grond bleven of een ommetje moesten maken met alle ongemakken voor de reizigers. Blijkt dat er bij elke grote vulkaanuitbarsting op andere plaatsen soms ontelbare slachtoffers zijn tengevolge van die uitstoot in de hoogste luchtlagen. Weten wij niks over, moeten wij niet weten, alleen het lot van de reiziger die niet volgens schema tot in zijn strandstoel kan geraken en zich een melanoom door de zon kan laten aansmeren. Ok, dat is wellicht iets te kras, maar niet veel, vind ik.
Ik vat even symplistisch samen. Situatie 1: Dankzij de koppige, winsopleverende vervuiling neemt de opwarming zo toe dat de aarde kwaad wordt. Situatie 2: De geoengeneers schieten metaalschilfers in de lucht en vervuilen nog veel meer en waarschijnlijk zullen de arme regionen den dupe worden, noem het verdwijnen. Situatie 3: Duidelijk de moeilijkste, alle winsen gemaakt uit vervuilende activiteieten moeten onmiddellijk ingezet worden om de vandaag al bestaande niet vervuilende energievoorziening massaal uit te breiden en om onze bollebozen aan het werk te zetten om nieuwe zuivere systemen op poten te stellen.
Maar helaas situatie 3 krijgt een njet van het kapitaal, van de neoliberale elite! Of zou een beetje meer druk van de overgrote massa, van de wereldbevolking daar eindelijk wat beweging in krijgen. Volgens Moenen met sine ene ooghe, zit dat er zeer dik in en ik wil hem daarin volgen, en U?
Ciaoooooo, tot trappens
*eerste wereldoorlogie
Ciaoooooo, tot trappens
*eerste wereldoorlog
28-10-2015 om 21:57
geschreven door Walter
26-10-2015
Moene naar Muhlbach
Als zat hij vandaag aan mijn achterwiel, ik kreeg hem niet los. Mijn hoog gegrepen oorspronkelijk doel was van Uttenheim naar Muhlbach te klimmen, maar hij, daar aan mijn acherwiel, maakte dat ik de bocht naar boven miste en dus uiteindelijk maar in Sand in Taufers geraakte , wat ook niet zo slecht was vermits het winteruur mijn trapdag danig inkortte.
Hij, Moene mit sine ene ooghe, ofte Lucifer, ofte den duvel, (duivel) bleef mij maar ondervragen en bleek een vrij vlotte metgezel te zijn.
Dus. als overtuigd atheïst kon ik openhartig met den duivel aan mijn achterwiel een openhartig gesprek aangaan. "Awel, " vroeg hij,"wat doen de kerken op een moment dat wij dit bolleke gaan braden?" Wel, lezer, als er al een lezer is, wat denkt u daarover? ..................
In zijn gezelschap moest ik me echter niet beperken tot beleefde verontschuldigingen maar kom mijn gemoed voluit luchten. "Die", doen niets dan lullen en hun zakken volsteken..." Zo beweren de vroeger kerkgangers wanneer zij zich niet bespied voelen door een kortzichtige onderpastoor. "Opgepast er zijn er nu die uit de kast komen en die riskeren wellicht hun gezekerd pensioen." beweerde Moene.
Samenvatting: Kunnen wij stellen dat het tellen van zielen veel belangrijker is dan het braden van de toekomst, zoals de eindeloze miserie van het verleden en van het heden van ontelbaren met zalvende hand weggewimpeld wordt naar het ooit aanzitten aan de dis met zilveren lepels en rijstpap. Wat voor diegenen die geen suiker in de pap willen?
Wel, lezer mijn, wat doen de grote kerken om de grote, finale cathastrofe, zeker voor de mensheid te voorkomen? Blijven lullen over kuisheid, maar iets minder duidelijk over je weet wel, met knaapjes, hé. Blijven lullen over de blijde boodschap en de grote verwachting?
Sorry, ik moest Lucifer daarin groot gelijk geven, trouwens het was niet aan mij hem tegen te spreken, vooral omdat hij nog steeds aan mijn acherwiel hing.
Hebt u hem? Weet u nog waar ergens in dit eenvoudige blogske al eens iets dergelijks ter sprake kwam?
Lucifer stelde het volgende voor en ik schrok van deze gedurfde gedachte. " Dat ze* nu eens eindelijk al hun onbetamelijke rijkdom gebruiken om de mensheid de mogelijkheden te geven ons uit deze rampspoedige situatie te redden, want de andere rijken vertikken het...." Ik kon slechts met moeite slikken en na lang en diep nadenken ben ik tot de gedurfde mening gekomen dat Lucifer , Moene mit sine ene ooghe, het toch niet zo slecht met ons voor heeft.
Maar ja, steeds maar op kop rijden met zo enen aan je achterwiel belet het heldere denkwerk, zeker onder een koude, blauwe hemen en een zon die zich veel te vlug achter de bergen wil verschuilen.
En dan kwam ik voorbij een nieuwe prachtige blokhut, een hut waar men kaas en melk van geiten aanbiedt? Een hut om verliefd op te worden en een jonge kerel, de zoon van de boer, die met deze ouwe een gesprek begon over respect voor de dieren , respect voor het leven... De kaas is des hemels en de melk en botermelk zal dat morgen ook zijn. Het laatste deel van mijn fietstocht trapte ik vlot en alleen. Prachtige wereld, spijtig dat er zoveel onkruid is. Ciaoooooo.
* wil je meer weten dan gaat u op zoek op dit prachtige bloggen en meer bepaald naar toneel.
www.bloggen/toneeltjes voor en door de jeugd. (voor wie dek leine lettertjes niet lezen kan)