Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
07-11-2012
Oef, Barack
Ik ken het Amerikaanse volk te weinig om met de "overwinning" van Obama in een uitgelaten jubelstemming te verkeren. Was het de andere geweest, dan zou ik verstomd en onthutst zijn, dat is dus gelukkig nu niet nodig. Maar een natie waarin een enorme massa kiezers denkt en beweert dat Obama Links is, een Marxist is, stemt mij eerder wanhopig. Zoveel onkunde, zoveel domheid, zoveel slechte wil, ik kan er niet bij. Dat er astronomische sommen uitgegeven moeten worden omdat een enorme massa Amerikanen vindt dat zij zich overal gewapend moeten kunnen bewegen, dat zij het recht hebben naar eigen goeddunken iemand die hun land betreedt te mogen doodschieten, dat zij zelf mogen bepalen welke sukkelaars geholpen worden en welke niet, dat zij zich blijkbaar geen barst aantrekken van de verloedering van het klimaat, dat het eigen belang, het eigen beslissingsrecht primeert, is zelfs geen misplaatste mop. Een zo groot land waar hele streken een blind godsdienstfanatisme beleven, dat andersdenkenden uitstoot, dat schijnbaar permanent de "Heer" aanroept en als getuige vermeldt en tegelijkertijd met vuur en zwaard de wereld probeert te regeren. Een cultuur, misschien een verkeerd gekozen woord, die blijkbaar het geld laat primeren boven het leven. Gelukkig waren er opnieuw meer mensen die alvast zulke extreme standpunten niet goedkeuren en een andere kijk op het leven en de mens hebben. Ik kan me voorstellen dat de plaats waar je woont, en de wijze waarop je leeft, een grote, wel zeer grote invloed heeft op je overtuiging. En in zo'n reusachtig land zijn de verschillen blijkbaar enorm, dus zullen er ook verschillen zijn in cultuur en opvatting. Dat kan ik begrijpen. Dat echter een door de omstandigheden gegroeide opvatting en cultuur door bepaalde overheid, door godsdienst en politici veralgemeend wordt en opgedrongen aan de rest, tot over de grenzen heen, maakt mij meer dan ongerust. Neen Barack is geen Marxist, is in de verste verte geen Socialist, het is een mens die aan een betere wereld wil werken, ook voor de zwakkere landgenoten, en dat is een geweldige stap voorwaarts in het land waar ooit Thomas Jefferson zijn Declaration of Independence schreef. Barack en Michelle Obama, grote mensen in een groot land met grote problemen, denk ik.
