Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
10-06-2012
Mijnheer is een specialist?
Dus in de verste verte niet. Ik ben zeker geen specialist in politiek gekrakeel, in het uitdenken van achterpoorten en het uitwerken van een net lobbyisten. Waarom zou dat moeten? Met een behoorlijke opleiding, een lange levenservaring, een grote belangstelling voor wat er reilt en zeilt in onze samenleving en ver daar buiten en dan natuurlijk niet te vergeten een flinke dosis solidariteit geloof ik zonder de minste pretentie, dat ik mij een gedacht mag vormen over wat ook mij aanbelangt. Meer nog, ik zou dat gedacht, die mening, die kritiek van de daken mogen schreeuwen, maar hoogtevrees en een verzwakkende stem laten zulks niet meer toe. Ik geloof dat partij-politieke dogma's en mantra's het gezond verstand hebben vervangen. Ik geloof dat de Voodoo-achtige ceremonie van de politieke tribune een voor de leek onbegrijpbaar mysterie is geworden. Die leek trekt zich in alle bescheidenheid terug tot voor de toog van zijn café, of tot aan de keukentafel, waar hij al dan niet met spierballen zijn opgekropte frustratie in het vrije slingert. Dat lucht hem op, hij heeft het tenminste gezegd. Verder gaat die leek meestal niet en als het moment komt om eindelijk zijn stem uit te brengen dan doet hij dat vaak knarsetandend, omdat hij van mening is dat hij er niets kan aan veranderen. Fout! Fout! Driewerf fout! De leek die zo denkt is verkeerd, die vergist zich, die is zeker op het gebied van leven in gemeenschap en verantwoordelijkheid in gemeenschap nog niet voldoende ontwikkeld. Het is de verdomde plicht van ieder van ons voor ons aller welzijn en voor het welzijn van het leven te vechten, vechten met woorden, met sterke argumenten, vechten met voorbeelden en met oplossingen. Ja, al is het dan maar op een blog dat nauwelijks gelezen wordt. "Le temp viendra!", zeggen de Franstaligen en die hebben gelijk.
En misschien ben ik toch een beetje specialist....
10-06-2012 om 00:00
geschreven door Walter
09-06-2012
Zijn wij allemaal hoogspringers?
Als een hupje over een lucifer al een prestatie is van een hoogspringer dan is dat zo. Om naar de Olympische spelen te trekken voldoet het niet. Als we onder het mes moeten dan zoeken we met grote onzekerheid een arts, een specialist, de beste, hopen wij. Zitten wij diep in de shit dan rekenen wij op een advocaat die ons er weer uittrekt. Maar staan wij aan de toog dan kan de meest ongeletterde, bijna overlopende dronkaard zijn waanidee in de wereld slingeren en de man of vrouw zelf zal denken dat zijn nonsens het enige ware evangelie is. De eigen beperktheid kennen en aanvaarden is al een bewijs van intelligentie. Zo hoort het ook. Zo is het mijns inziens lang geweest en helemaal niet terecht. Armoede of weinig scholing hebben niets te maken met intelligentie, met gezond verstand. De werkmens, geholpen door mensen die wel wat lettertjes gegeten hadden, maar daarom nog niet heel veel hoger op de sociale ladder stonden heeft in onze rijke wereld dit onrecht grotendeels uitgebannen. Zijn wij er nu? Ik geloof het niet. De kloof tussen intelligentie, tussen veel kennen en inzicht hebben, tussen grote problemen kunnen zien en eventueel oplossen, zich een beeld van de toekomstige evolutie kunnen maken en weinig geschoold zijn en zich niet verder ontwikkelen en misschien heel gespecialiseerd zijn op een minimaal gebied is zeer groot. De hoogte van een IQ is geen verdienste en zeker geen schande. Dit is een zeer teer, gevoelig punt, maar enorm belangrijk. Wie lager scoort met zijn IQ kan bijzonder moeilijk begrijpen dat het verschil zo groot is, dat de denkwereld van een meer begaafde zo anders verloopt. Onze maatschappij spant zich geweldig in om iedereen te overtuigen dat wij grosso modo allemaal specialisten zijn op ons eigen terrein. Dat is goed. Zij moet ook wijzen op verschillen en de mogelijkheden. Dat is heel dringend. Een samenleving waar de indruk verwekt wordt dat verstandelijke mogelijkheden en de verstandelijke verschillen niet zo belangrijk zijn verglijdt naar beneden. Die maatschappij splitst, de zogenaamde intelligentia gaat haar eigen weg en de rest begrijpt niet hoe belangrijk een samenwerking voor beide partijen is. Probeert men dit aan te kaarten moet men zijn woorden duizend maal overwegen en uiterst voorzichtig zijn want bliksemsnel wordt de deur definitief toegesmeten en worden kozennaampjes als : stuk pretentie, dikke nek, parasiet enz, opgeplakt. Wedden dat deze bescheiden bijdrage door die groep nooit zal gelezen worden? Dat is niet hun wereld. Wij moeten nog een heel lange en bijzonder belangrijke weg afleggen. Gnothi seauton (klik: gnothi seauton (Betekenis/definitie van)) telt voor iedereen. Solidariteit telt voor iedereen, respect voor iedereen. De weg is nog zeer lang.
09-06-2012 om 10:42
geschreven door Walter
08-06-2012
Verantwoordelijkheid opnemen.
Met een doordacht uitgekiend en volledig gestructureerd bestuurssysteem in een hoog technologische samenleving wordt de burger ingeprent dat hij al blij mag zijn, dat hij werk heeft of een inkomen en dat hij daarnaast een enorm aanbod van mogelijkheden heeft om zich al dan niet zinvol bezig te houden. Het beleid, op grote of kleine schaal, mag hij gerust aan de specialisten overlaten; en dat doet de burger door ze om de zoveel jaar met een bolletje of een aantikken op het computerklavier zijn stem te geven. En dat werkt dus belabberd! Zelfs die specialisten zijn geen supermensen, het zijn ook geen nedergedaalde goden die de mensheid vanuit een goddelijke genade de weg naar het paradijs wijzen. Wel in tegendeel! Terwijl we grote passen vooruit zetten, glijden we soms nog sneller achteruit en zolang het de anderen zijn die hun benen en armen breken, proberen wij zo goed als het gaat op de been te blijven. Zo kan men blijven klagen en janken. Wat te doen? De burger moet ontwaken en zijn verantwoordelijkheid opnemen! Dat klinkt geweldig. Laat de trompetten schallen en zwaai de banieren. De burger? Welke burger? "Wijs mij een burger," zou de Hondse filosoof Diogenes daarop geantwoord hebben, en hij had gelijk. Is dat de Homo Ludens die elk moment dat hij kan aan een toog hangt of bezig is met zijn sport of zijn piercings? Is dat de Homo Pecunia (Pecunia non olet)? De burger die manu militari rijkdom probeert te vergaren, of die zich in het zweet zijns aanschijns een broodje tracht te versieren? Neen, zo kunnen we een lange lijst doorlopen zonder burgers te vinden die zich eigenlijk ook maar iets aantrekken van het echte reilen en zeilen van ons systeem. Maar ze zijn er wel. Zoals zeldzame planten, prachtige dieren, adembenemende landschappen, ze bestaan, ze leven onder ons. Het zijn de grote mensen, de belangrijke mensen, de betekenisvolle mensen. De mensen die zich inzetten voor de medemens, voor het bestaan, voor de toekomst. Ze bestaan en zijn soms heel bescheiden bezig, proberen hun kleine bijdrage te leveren in een minder snel afglijden. Ze zijn er, maar zoals edelstenen liggen ze niet om op te rapen.en ze zijn van nature bescheiden. Dat is hun zwakte, dat is hun fout! Laat ik ze dan nu de Realistische, Kritische, Rode Positievo's noemen! Kom op, kruip uit je schuilplaats, laat je horen en zien, neem het roer in handen voor we op de klippen varen. Neem je verantwoordelijkheid op.
08-06-2012 om 19:48
geschreven door Walter
04-06-2012
Knoeiboel? Hoe dat?
Tot in den treure zal ik het blijven herhalen dat het huidige resultaat op ruimtelijke inrichting van de gemeente Niel het resultaat is van een aaneenschakeling van perioden van beleid zonder inzicht, zonder cultuur zal ik dan maar zeggen. Dat de uitgeperste arbeiders, mannen, vrouwen en hun kinderen geen oog hadden voor urbanisatie en leefmilieu kon men hen niet kwalijk nemen. Maar wat deed de bezittende klasse? Die bouwde degelijke, mooie, riante huizen vaak met bijpassende tuinen en lieten aan de "anderen" hun knoeiboel over. Dat verhaal is voldoende bekend. Dat in de volgende jaren de macht zogezegd bij de werkmens kwam, heeft zeker geleid tot heel belangrijke verbeteringen. Vergeet dat nooit!
