Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
09-08-2012
Hoog en diep en geen olievlek...
Wij oordelen naarmate wij menen iets te kennen en velen oordelen zonder de minste kennis. Wanneer kennen wij iets? Nogal moeilijk, want ons kennen groeit naarmate wij meer inzicht bekomen naarmate wij ons meer verdiepen in de materie en naarmate wij onze horizon steeds verder verleggen. Twee minuten op het internet rondneuzen, vergt echt geen moeite en dan kan men een gedachte zoals hoog-diep niet met één handveeg naar de idiotenhoek verwijzen omdat men ooit iets gehoord of iets meegemaakt heeft in een sociaal niet aangepast woonblok. Daarom een paar verwijzingen, zomaar los van het net geplukt. Een aanzet om na te denken en te leren, later probeer ik er wat dieper op in te gaan. Stad en Architectuur
En stop nu AUB niet met meer te willen weten, anders gaan we beter met een paar tooghangers zuipen...
09-08-2012 om 12:17
geschreven door Walter
07-08-2012
Neen, geen olievlek...
Toen de wereld enorm, oneindig groot was en de mens nog op ontdekkingstochten naar onbewoonde streken kon gaan, is er bij een aantal volkeren de vreselijk verkeerde en fatale opvatting gegroeid dat men kon pakken wat men maar wou. De sterkste pakte en het was van hem en hij deed ermee wat hij wou. Niet alleen met vrouwen maar ook met de grond. Vandaag zijn er hindernissen gegroeid die dit onbegrensde pakken en veroveren wat hinderen, maar ook niet meer dan hinderen. In onze overbevolkte streken wordt naar de wens van de hebbers naar hartelust geknoeid. Landbouwgronden en natuurgebieden krijgen een andere kleur en zijn op slag een fortuin waard. Die hokus pokus legt al wie er aan vet vingert geen windeieren. En de politieke overheid is er zeker niet vies van, trouwens zij moeten hun kiezers toch plezieren. Om de teergevoelige idealist zoet te houden worden verloren en onbruikbare strookjes grond natuurpunten genoemd en in de straten enkele astmatische boompjes aangeplant. Daar zijn we blij mee want helemaal niks is helemaal niks en een veldmuis en een vlinder zijn met weinig tevreden. De olievlek verspreidt zich nu zo snel dat zelfs de rust van de rijken op hun domeinen verstoord wordt door het snel naderende en opslorpende stadsgewoel met de daarbij horende plaatsverslindende industrieparken. Makelaars beleven gouden en betere tijden want naarmate grond schaarser wordt,wordt de winst onwelvoeglijker. Met mokerslagen wordt de noodzaak van het ieder zijn eigen lap grond in de koppen van deze generaties geramd en zij beleven wat vroeger alleen de rijken konden doen, zij betalen zich ziek voor die verloren lap. Hoe succesvoller wij ons voordoen, hoe uitgestrekter het grasveld waarop geen voetbalploegen spelen, laat staan vee graast. De huidige ernstige crisis van onbeperkte machts- en geldhonger kan deze race naar een algemene collaps slechts even vertragen. De overblijvende en schaarser wordende koek wordt onder minder maar sterkere verdeeld. En wij racen verder naar onleefbaarheid, zullen wij tijdig Mars bereiken? Niet de politici die hun achterban moeten plezieren, niet de makelaars die hun beurzen moeten spekken, niet de promotoren die ook alleen op snelle winst jagen gaan iets veranderen. Dus U zal het moeten doen! U zal het eerst moeten inzien, dan begrijpen en tenslotte willen veranderen. Terzake, geen olievlekken meer! Wij moeten het in de hoogte en in de diepte zoeken. Nogal natuurlijk want een andere dimensie ken ik niet. Hoog en diep maar dan beter als alles wat wij vandaag gerealiseerd hebben. Vergeet niet die woonvorm is steeds een oplossing geweest om de minder gegoede burgers op te stapelen. Laat ons dus beseffen dat het noodoplossingen waren. En sommige van die noodoplossingen waren zeker niet slecht in die periode, niet voor de toekomst. Hoog en diep moet de oplossing zijn voor de gemeenschap. Voor de ganse gemeenschap en dan mag het wat kosten, dan mag het echte kwaliteit hebben. Hoog en diep wil niet zeggen dat de scheten van de buur U doen wakker schieten, en dat gij met een vuurwapen in de hand naar de kelder moet gaan of dat alleen een degelijke GPS U vertelt waar Uw flat is. Hoog en diep moet lucht, rust en zon kunnen bieden in een gezonde omgeving... Hoog en diep is geen project voor snelle poenpakkers en zwakke politiekers en zeker niet voor superegoïsten die menen van uit een ver verleden het onvervreembare recht te hebben nu en tot aan het einde der tijden te doen en te laten wat zij wensen. Hoog en diep is voor de nieuwe mens, de sociale mens, die echte kwaliteit boven kortzichtig eigenbelang kan stellen. Denkers, planners, filosofen, bouwmeesters, wetenschappers psychologen en echte mensen met een hart en een geest zijn gevraagd. Doet U mee?
07-08-2012 om 00:00
geschreven door Walter
06-08-2012
Ook wonen zal anders moeten...
Op een heerlijke zomerdag door een riante villawijk rijden en de verzorgde tuinen en vaak oogstrelende huizen met garages waarin een kleine allochtone gemeenschap zou kunnen verblijven, roept bij mij geen beeld van afgunst of weerzin op. Ik kan dat mooi vinden maar stel me onmiddellijk de vraag of zo wonen kan in een samenleving waar over enkele jaren onvoldoende plaats zal zijn om slechts een klein gedeelte van onze voeding te verbouwen. Ik voel me er niet thuis, en vermits ik zo'n halve eigendom bezat, kan ik uit ervaring zeggen dat dit een onnatuurlijke woonvorm is. Vraag het maar aan opgroeiende kinderen, aan ouderen, aan eigenaars die geen personeel nodig hebben om hun zogezegde hobby waar te maken. Dorpjes en kleine steden in het zuiden, waar ook tonen hoe het samenwonen anders kon en daar nog kan. Trouwens die vind je niet alleen in het zuiden, het is de echte oorspronkelijke woonvorm die wij vergeten zijn. Een dichte kern waar alle leden van de plaatselijke gemeenschap bijna alles te voet kunnen bereiken en waar de groene open ruimte vlak naast de kern ligt. Daar voel ik me wel thuis. Dat is gezellig, gemakkelijk, en zeker zeer sociaal. Dat is de charme van van die zuiderse dorpen en stadjes waar men midden in de drukte rustig kan worden. Dat zijn de gemeenschappen waar de inwoners zich niet alleen moeten voelen. Heel opvallend schieten daar de immobilliën kantoren nog niet als paddestoelen uit de grond, maar ze zitten klaar om hun verderfelijke slag te slaan en ook daar niet alleen de streek maar ook de gemeenschap te verknoeien. De hele kuststreek hebben zij reeds vast in hun verwoestende greep en gelukkig heeft de crisis daar nu even een stok in de wielen gegooid. Helaas ook daar is het te laat. Het verleden toont ons overduidelijk de enige weg naar de toekomst. Het zal moeten, het zal niet anders kunnen, of wij, neen, jullie zullen er voor moeten strijden, voor eigen bodem en eigen plaats... Kan het verleden onze toekomst worden? Wat denk je?
