Het socialisme moet zich aanpassen aan de tijd en de omstandigheden. Maar het mag zijn doelstellingen nooit verloochenen en dat gebeurt vandaag doorlopend. Er is een verschil tussen wat een overtuigd socialist wenst en de weg die een aantal politici in de zogenaamde socialistische rangen volgen.  Vermits socialisme internationaal is, maakt dat de boodschap niet altijd even gemakkelijk. Bovendien is socialisme in slogans niet geschikt voor mensen die er niet van doordrongen zijn. De idee was en zal in de toekomst absoluut noodzakelijk blijven, de uitvoering blijft moeilijk en vaak betwistbaar omdat er zovele verschillende omstandigheden keuzes noodzakelijk maken waarbij sommigen kunnen menen dat ze in de kou blijven staan. Dan heeft de politiek gefaald. Socialisme is een doorlopende dialoog tussen de basis en de leiding en permanent moet de situatie getoetst worden, zowel op korte als op lange termijn. In een zuivere socialistische staat is gebleken dat dat vrij moeilijk is, niet onmogelijk. In een kapitalistisch land is het nog veel moeilijker maar ook nog veel noodzakelijker. Soms zijn de hatelijkheden tegenover Links begrijpelijk. Soms nemen politici die beweren Links te zijn slechte beslissingen mede gedwongen door het compromis en uit zelfbehoud. Dat is dan twijfelachtig en wordt als het verkeerd gaat zeer zwaar aangerekend. Buitenstaanders en partijgenoten maken dan vaak geen onderscheid tussen de persoon en de gedachte. In een kapitalistische samenleving is het koorddansen om een evenwicht te vinden tussen de Linkse eisen en de haalbare complexe rechtse omstandigheden.  Links denken is een permanente inspanning, is het maken van gewetensvolle keuzes, is het opzij kunnen zetten van eigenbelang of groepsbelang. De socialisten zijn er niet in geslaagd zulke gedachten algemeen kenbaar en gerespecteerd te maken onder de ganse werkende bevolking. Dat is een zware fout en daarvoor betalen zij nu het gelag. 

In Rusland , om het zomaar te noemen, zijn ze ook ontspoord, onvergeeflijk, inderdaad. Wie zal het voor de "zwakkere, kwetsbare massa opnemen? 

In het kapitalisme is dat niemand, alleen zal men rekening houden met profijt, en daarvan kan de zwakkere in gunstige,plaatselijk omstandigheden mee profiteren, maar dat wordt nooit een recht of een verworvenheid. Dat is dan de taak en de waakzaamheid en de veerkracht van de vakbonden. Vakbonden zijn menselijke organisaties die de belangen van hun leden moeten beschermen. Als daarboven geen socialistische visie een gezamenlijke toekomst in het oog houdt dan krijgen wij toestanden die in het zuiden (vb. Sicilië) het wereldrijk van de misdaad heeft doen ontstaan.   Kritiek op socialisme en vakbonden is noodzakelijk en kan alleen maar leiden tot strengere zelfkennis en nog meer toetsen van doelstellingen aan objectieven. Socialisme en vakbonden willen afschaffen, verbannen is een absurde bijzonder gevaarlijke gedachte, waar men zich beter ver van houdt. Dan staat het geweld voor de deur. Dan wordt het overleven voor alle zwakkeren tot welke stroming ze behoren,  een prioriteit. Blijkbaar zijn er velen die dat niet begrijpen, niet verstaan, niet willen geloven, niet ernstig nemen, dat is heel erg. Wanneer brengt zo'n onbegrip al dan niet opzettelijk in kaart gezet een samenleving in gevaar? Laten wij het houden bij een democratie waarin verscheidenheid gestoeld op verantwoordelijkheid, solidariteit en menselijkheid  de mens, het leven dient.

25-04-2011 om 11:05 geschreven door Walter