Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
13-06-2014
En weer een boekske...
en hup in het hoekske...
Tomas Sedlacek lijkt alleen maar op de originele naam. Mits eindeloos zoekwerk en knip en plak zou ik die naam misschien, wie weet, correct kunnen schrijven. Vermits ik hem ook niet kan uitspreken is zelfs schrijven een bijkomstigheid. Hij, die vernoemde, schreef het werk : "De economie van goed en kwaad. De zoektocht naar economische zingeving van Gilgamesj tot Wall Street." uitgegeven bij Scriptum. Het werk werd mij aangeraden en schijnt een enorm (?) succes te hebben en zou zelfs gebruikt worden om er een toneelvoorstelling mee te maken. Vermits ik rustig met mijn Kareltje Marx de nachtelijke uren doorbreng, kon een ander werk in een soortgelijke sfeer er wel bij. Hebben ze iets met elkaar te maken? Ja , het onderwerp, maar zeker niet de intentie van de schrijvers. Marx is moeilijker, vergt meer tijd en volharding en is dat meer dan waard. Tomas, zal ik de goede man maar noemen, alsof we elkaar regelmatig ontmoeten op een terrasje, vertelt me heel wat echt leerrijke gegevens, die mijn kijk op geschiedenis en economie op een heel wat hoger niveau tillen. Na vijf jaar Griekse spraakkunst en naast de eerste, ook een tweede aurist ( blijkbaar is de spelling verkeerd want het woord werd vervangen door autist!) weet ik nu toch heel wat meer over Socrates, Plato, Aristoteles en Xenofoon. Wat moet mijn arm kopke nog meemaken. Maar het loont echt de moeite, en misschien ontmoet ik ooit nog eens iemand die ook zo dwaas is te willen leren, en daar heb ik wel wat bijzonders van opgestoken, later meer.
