Pinksterzondag:

Ik heb niets met Pinksteren, ik ben ook geen lid van zulke organisaties of groepringen en als het van mij afhangt zal dat ook zo blijven. Neen, het is alleen een precisering van de tijd en het is koud en het regent. Echt gezellig zou mijn vader gezegd zich verkneukelend aan een hem privaat eigen gevoelswereld die hij steevast kon oproepen tijdens onze reizen met de tent. Vader is al heel lang dood, en ik zit in de in-, aan- en omgebouwde cabine van mijn verder ook zelf ingerichte kamper. ’t Heeft een zekere charme, maar het mag niet te lang duren.

Terug naar ernstige dingen. Ngo’s hadden in mijn brein een vrij positieve klank. Mijn onwetendheid was blijkbaar weer eens beschamend. Sla me niet om de oren met het verwijt dat “veralgemenen” ongepast en onrechtvaardig is. Jaaaaa! Weet ik! Lees dan maar eens wat David Van Reybrouck in zijn boek: “Congo” over ngo’s vertelt. Sommige van die zaken-ngo’s gebruiken tot 70, ja zeventig percent van het voor hulp te besteden geld aan eigen werking. Zeventig percent van door milde gevers geschonken en door overheid gesubsidieerd geld aan lux en weelde. Ik hoop dat David liegt dat ook hij zwart ziet, maar ik denk dat hij net zo blank is als ik.

Wat dezelfde David daar over Heineken weet te vertellen met getuigenissen van een topman van dat bier imperium zelf is schrijnend. Het is even een blik werpen op onze eigen toekomst. David zegt het volgens mij zeer juist, Congo is een testcase om te leren hoe de Vrije Handel bevrijd van Vakbonden, Linkse Partijen, een kritische, mondige oppositie zijn gangen kan gaan.

Bijna komisch is het relaas van de getuige, die vertelt dat zij tijdens de brutaalste gevechten en het platleggen van steden, even gingen schuilen en dan verder groeven om kabels te leggen voor het gsm-netwerk. De krakkemikkige telefoon zo goed als  totaal vernietigd en daar biedt zich een reusachtige  Vrije markt aan.

Och U moet het zelf lezen, brokje na brokje doorslikken en langzaam laten verteren.

Nog één buitengewone openbaring. Over corruptie! Geen gebruik maken in zo’n land is de kans iets voor de vaak door ziekte, honger, miserie bedreigde familie een kans om het wat beter te hebben, laten liggen. Denk daar eens over na. Misschien moeten wij ons meer focussen op merkwaardig “vrijgevige” schenkers die deze reusachtige corruptie laten bestaan. Waarom?

De nieuwe Paus spreekt toch al een andere taal, zet toch enkele andere accenten en is het daarom dat het vandaag koud is en regent? Mijn Boef, Jelke, is voor de tweede maal in haar Doggyride getrokken en geniet opgerold van een leven met menselijke baasjes. 

19-05-2013 om 18:39 geschreven door Walter

Pinksterzaterdag. Wellicht bestaat deze dag alleen maar omdat hij aan de zondag vooraf gaat. Geen zorg. Duitsland ontwaakt uit zijn nieuwe ijstijd en met een sprong van tien graden minstens werd bewezen dat de zon niet aan kracht had ingeboet.

De vlakte tussen zwarte woud en Rijn is een fietsparadijs en gelukkig voor mij lag het er nog braak bij. Eindeloze wegen en paden ooit alleen gebruikt voor bosbeheer en landbouw zijn verbeterd en grotendeels bewegwijzerd. Fietsen is er voor  de hedonistische fietseling een ontspannend genot.

Voor de stadsmens die natuur alleen herkent als voorverpakt in de rekken van de supermark kan een confrontatie met de evolutie van brakke grond naar wuivende plantenzee pijnlijk verwarrend overkomen.

Hoe lager men zijn hoofd boven de vaak schier eindeloze akkers houdt hoe groener ze worden. Verheft men zich dan stelt men vast dat miezerig kleine plantjes meetkundig weden gezaaid en nu het verwarde weer trotseren en proberen te groeien.

Toch mooi dat nieuwe leven, leve de landbouw, bron van leven en gezondheid. Dag Jan. Het is niet omdat de een of de ander wat leutert over Pinksteren dat deze akkers geen bron van miserie zullen worden. Maïs! Biodiesel! Verbrandingsmotor! Ik juichte ooit de groene evolutie in concurrentie met de aardolie toe. Vandaag Heb ik opnieuw zeer grote twijfel.

Zelfs op de halve meter brede strook naast de akker woekert geen rijke variante van weidebloemen. Geen weidebloemen, eigenlijk nauwelijks een bloem, alleen wat harde sprietige grassen die gisteren als vulgair onkruid, met de zwaarst mogelijke nadruk op on, tot in de grond werden afgereden.

Stijn Streuvels zou zijn ogen niet geloven. Geen zingend vrouwvolk zwetend en gebukt met de schoffel wiedend op rijen vorderend. Geen levende ziel, ook geen onkruidje, alleen een naamloos massaplantje, onpersoonlijk, gedoemd om zo snel mogelijk te groeien en verlaten en geperst te worden. Oil is Thy Name, my Lord.

Wordt deze maïs gesubsidieerd door U en door mij? Wordt deze maïs beschermd door milieuwetten tegen pesticiden, schimmelwerende onkruidbestrijdende insecticiden en snelgroeiers om van mogelijke andere weldoeners die ik niet ken maar te zwijgen. Ik heb mijn twijfels. Waarom zou men toekomstige brandstof beschermen? Waarom groeien er op die akkers geen andere planten, ook niet op de halvemeter brede stroken langs de eindeloze akkers. Waarom zwermen er geen zoemende insecten rond mijn kop? Waarom jagen er geen vogels achter die zoemende insecten? Waarom zie ik nooit een spoor , zelfs geen achtergelaten spoor van een vierpotige bezoeker van de zich vergroenende woestijnen? Boer, wat spook jij uit? Politicus wat ben jij voor een onbekwame kluns. Zum kotzen! Richtige Schijse!

Gelukkig voert mijn trip ook regelmatig door een bosje met waterplassen, grachten en insecten die zich achter mijn bril trachten te vestigen. Jelke plukte als een geniepige domoor steeds die sprietige grasstoppels, zouden ze niet vergiftigd zijn? Kotst ze die daarom uit? Is wandelen in een stadscentrum dan toch niet zo slecht? Ik weet het niet, U?

19-05-2013 om 18:37 geschreven door Walter