Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
29-01-2013
Schenk mij ook zo'n machientje
Uitgenodigd door een vriend, één van de laatsten, velen zijn al aan het jagen op een andere wei, velen ben ik hun naam en bestaan vergeten, anderen wens ik niet meer te ontmoeten of te vernoemen, dus van het bos schieten alleen nog een paar krakende knoestige boomstronken, zoals ik er een ben, over, naar een amateurtoneelgezelschap en hun dito voorstelling gaan kijken. Alle bewondering voor het zware werk dat die mensen geleverd hebben om in hun achtertuin een hok met bijhok en aanleunende afdaken in elkaar geknutseld te hebben. Alle lof voor echte jeugdclubhuisjesachtige ruimte waar aan tafeltjes, jawel tafeltjes een biertje tegen nogal schappelijke prijs kon, mocht, wenselijk, gedronken worden. Het stuk kon gemakkelijk zonder enige afbreuk aan de inhoud te doen tot één tiende herleid worden. Alleen dat stukje waarin een actrice, eigenlijk de enige, zeker niet moest blozen in een gesubsidieerd gezelschap, was meer dan de moeite waard. De moeite bestond in de reis met de bus. Ondanks de zich maar verder aanslepende ondermaatse prestatie op het toneel dat slechts gedeeltelijk voor ons zichtbaar was, haalden wij, mijn vriend en ik nog net de voorlaatste bus. Wij namen de laatste vrije stoeltjes in gebruik en zaten als extraterrestre(sers...) tussen gekapte, overkapte, als gehypnotiseerde, gebiologeerde zogezegde jeugdigen die met hun ene hand, neen ene duim vingervlug, of beter duimenvlug met hun lichtdoosje bezig waren. Ik schrijf bezig waren, omdat ik echt niet zou weten wat ze uitspookten. De ganse rit, met mechanische concentratie en een totale contemplatie op een voor mij onbereikbaar vlak, communiceerden zij met een provider, naar het schijnt. Af en toe werd er gesproken, hoewel nooit duidelijk werd wie wat tegen wie zei. En dan zijn er die zeggen dat de jeugd, die op die bus, niet sociaal zijn... Als dat niet sociaal is, permanent met de sociale media druk, geconcentreerd bezig zijn. Zo geconcentreerd dat onze overburen zelfs niet zagen dat wij onze voeten eigenlijk op hun voeten moesten plaatsen. Eerlijkheidshalve waren er wel enkelen die hun voeten met schoeisel op de bank tegenover hen plaatsten, hoewel dat zulks niet nodig was, vermits er daar niemand kon gaan zitten. Maar dat konden zij verdiept in hun bezigheid vast niet vermoeden. Ik heb al jaren een GSM, maar nu zou ik ook zo'n machientje willen hebben, tegen mijn vriend er ook niet meer is...
29-01-2013 om 12:58
geschreven door Walter
Sloeg ik blauw uit?
Ik kan het niet geloven, hoewel het vrij koud was en zeker op de dijken langs de Schelde of de Rupel, dat ik blauw zou uitgeslagen zijn. Maar! Gwendolyn Rutten stuurde een brok gebak in het verkeerde gat en zodoende werd ik eerst rood, wat normaal is en even kreek ik al een blauwe schijn. Een blauwe politica, klinkt enorm, leest mijn blog! Rutten leest niet alleen mijn blog maar haalt er ook haar mosterd, hoewel ik die niet verkoop. Rutten, de hevig, diep-blauwe Rutten, verklaarde zonder mij te citeren dat wie de middelen heeft om de beste raadgevers in te huren alle poortjes om te ontwijken, ontduiken naar hartelust en zonder schaamte kan aanwenden om de idioten alleen belastingen te laten betalen. Ja, dat beweer ik al jaren en ik ben door studie en observatie en informatie tot die tergende vaststelling gekomen na zelf al een heel leven tot de achterlijkste van alle achterlijke idioten te behoren. Blauwe Rutten, nog groen achter de oren weet dat nu al, hoe weet ze dat? Het belasting systeem moet eenvoudig en eerlijk! Ja, maar... Beseft blauwe Rutten dan niet dat in deze economische crisis na het financieel schandaal het vereenvoudigen van het belastingstelsel een geweldige toename van werklozen tot gevolg zal hebben. Die duizenden snelklaar gestoomde ontwijkings- en ontduikingsdeskundigen* en experten vallen dan zonder job, miserie miserie, man, man. Om niet te spreken over de humanitaire tragedie die als een sunamie door de rangen van de argeloze ontwijkers-ontduikers zal rollen. Waar blijft de golf, de reactie op en in de media op zo'n ongepaste uiting van klassenhaat. Blauwe klassenhaat, waar gaan we naartoe? Waar blijven onze vergoddelijkte nieuwsankers met hun zo gestroomde spitsvragen? Stilte, Blauwe Rutten sprak, heeft gesproken en the rest was silence zei schakkespejare of zo. Natuurlijk , ik begrijp het, blauwe Rutten had al aangekondigd dat ze een vroege aprilgrap zou vertellen en dat zal ze geweest zijn. Dom dat ik daardoor bijna blauw ben uitgeslagen... * wat een woordkeuze!
29-01-2013 om 12:27
geschreven door Walter
't Zou spijtig zijn
dat ook de paarden en gouden, vergulde, koetsen verdwijnen. Waarom laten wij de prinsen Carnaval niet door het land bollen in die getuigen uit ons aller verleden, gemaakt door kundige en gedreven arbeiders. Hetzelfde telt voor de kastelen en hun parken, die moeten wij in ere houden en een bestemming geven die cultuur, verfijning, opvoeding, kennis en fierheid voor het vakmanschap van zovele generaties eert. Men mag de verpakking niet weggooien omdat de inhoud "geperimeerd" is. Waarom kunnen mensen die door hun bijdrage aan de maatschappij, aan de mens niet bij feestelijke gelegenheden in deze riante omgevingen eren. Mensen die een voorbeeld zijn, mensen die anderen kunnen inspireren. En het blijven dan speciale gewone mensen? 't Is maar een gedacht! Och , ja met al dat gedoe over abdicatie of wat dan ook zat ik zo te denken aan die verpakking... Ondertussen vorder ik traag maar gestaag in :"Le Roi des Ombres" van Eve de Castro. Zij voert je mee in de stank, de smeerlapperij in en rond het paleis der paleizen, Versailles. Prachtig is hoe de katholieke geestelijkheid de bevolking van hoog tot laag leerde dat zich wassen, dat baden zeer ongezond en levensgevaarlijk was. Wat die bende allemaal heeft uitgespookt is onvoorstelbaar. Enfin wie ben ik, het is Eve die dat schrijft en ik geloof haar absoluut, hoewel ik niet gelovig ben. En dat brengt me als door de wind gedreven naar mijn andere boek waarvan ik nu al drie centimeter met spanning verorberd heb. Ja, Van Reybroeck, gij schrijft me daar nogal wat in je boek; "Congo". Van dat stuk Belgische geschiedenis wil ik liefst volledig afstand doen. Ik durf nu zelfs de meest antipathieke zwarte niet meer in de ogen zien. Wie weet wat werd die zijn familie door mijn rasgenoten aangedaan. En het is onmogelijk dat er daar bij de geestelijken geen prachtige mensen waren die geholpen hebben, maar de bijdrage van diezelfde katholieke kerk daar in die streek kan tellen. Jongens jongens, wat daar allemaal gebeurd is, 't is niet te geloven. Alleen al om alles wat daar gebeurd is, moeten wij uit respect voor het onnoemelijk leed van de Congolezen de monumenten gebouwd op hun zweet, tranen en bloed met de grootste zorg omringen en voorzien van héél veel correcte uitleg. 't Zou spijtig zijn dat, omdat de jonge leerkrachten nog nauwelijks iets weten, ons hele volk nog meer analfabeet wordt, misschien is dit niet de beste woordkeuze maar een beleefdere kan ik helaas niet vinden...
