Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
26-03-2011
Welles nietes spelletjes, politiek steekspel...
Tussen de gesloten wereld van macht met haar bondgenoten en het volk ligt het werkterrein van de media met als speerpunten enkele reporters die pogingen doen om in die diepe duisternis licht te brengen. Gemakkelijkheidshalve beperk ik mij tot deze drie grote groepen en doe daarmee onrecht aan de vele speurneuzen zowel in media, in wetenschap en kritische geesten in het algemeen. Mijn grootste erger gaat naar de onwaardige discussie die de politici van verschillend pluimage geregeld op uitnodiging van de media, voornamelijk TV komen opvoeren. In Rome liet men gladiatoren elkaar bekampen tot de duim over leven of dood besliste. In de TV-debatten lullen de politici gewoon naast elkaar en gaan dan vergenoegd weer naar hun achterban die met emmers stroop klaar staat om wat zonnestralen van hun grote voorbeeld of is het hun grote leider op te vangen. En wij, dom en stom kijkvee gaapt en is nog dommer dan bij het begin en weet absoluut niet wie er misschien gelijk zou kunnen hebben. Misschien hebben all participanten aan het debet geen gelijk. Het programma werd voldoende bekeken en kostte niet veel en de massa mocht gapen, leve onze verlichte democratie. En als men dan al een keer met een wetenschapper of beter nog een professor komt opdraven, dan komt die zijn mening zeggen en laat vaak zijn politieke voorkeur zo sterk doorschemeren dat de kijker ook niets wijzer wordt. Maar ten gronde, met steekhoudende bewijzen, die denkfouten en misvattingen en bedrieglijke meningen aantonen, komt men niet voor de dag. De uitzending duurt niet lang, men mag Jan Modaal niet vervelen, dank U tot een volgende kletsronde.
26-03-2011 om 00:00
geschreven door Walter
24-03-2011
De techniek neemt toe, de waarheid niet.
Zou de mens onder druk van de groeiende kennis van techniek en wetenschap zich automatisch verwijderen van de waarheid? Het lijkt wel zo. Is het niet veel eerder de complexiteit van de toestanden of feiten of verschijnselen die sommigen er toe aanzet de anderen een uitleg te geven die zij meer passend of geschikt achten. Dit vinden wij in alle godsdiensten terug. Wat men niet kan begrijpen of verklaren verwerkt men in een sprookje , een verhaaltje en laat de medemensen slikken. Naar mate de wetenschap dan vordert stelt meen zeer vaak vast dat die door mensen verzonnen verhaaltjes ver naast de waarheid zitten of er zelfs niets mee te maken hebben. In dit geval is het de wetenschap die op zoek gaat naar de realiteit, die geheimen uit het onbekende tracht te achterhalen. Zucht naar kennis, noemt men dat. Is dat verkeerd? Ja, als de motivatie niet is het welzijn van de mensheid, en veel ruimer, het welzijn van het leven te dienen. Natuurlijk is het onmogelijk op voorhand de onverwachte, toevallige ontdekkingen en vergaarde kennis in te schatten. Het is wel mogelijk die inzichten te toetsen aan het grote doel. En zolang er geen duidelijke weg naar dat grote doel in zicht komt, kan en moet zelfs dat pad eventueel tijdelijk verlaten worden. Door deze beperking zullen we waarschijnlijk veel toevallige ontdekkingen mislopen. Aan de andere kant kan men met veel meer middelen en meer doelgericht zoeken naar verbeteringen, beter gezegd naar inzichten en doelen die het leven dienen. Een vorser zo'n beperking opleggen zal niet steeds evident zijn. Het opleggen van de beperkingen ,het definiëren van de doelstellingen wordt dan in handen gelegd van de vertegenwoordigers van de mens, van het leven. Het hoogste orgaan op aarde. Vandaag is dat hoogste orgaan op aarde "macht" en "geld". Macht en geld staan niet ten dienste van het leven, wel van belangengroepen en daar loopt het fout. Om die macht te bekomen wordt de wetenschap in de arm genomen en naar mij lijkt grijpt die de kans met volle teugen. De broodheer van de wetenschap bepaalt wat er naar buiten komt en wat niet. Als dan ook nog politici een graantje meepikken uit de hand van de broodheer dan moet het grote publiek, het volk niet verwachten dat haar rol verder zou reiken dan consumeren. Braaf en druk consumeren en slikken wat aangeboden wordt. Staat de waarheid op dat menu?
