"Tijd voor de 1^ste herdenkingstocht, maar ook voor mijn 1^ste 100 kilometer"

In het jaar dat we het begin van de 1^ste Wereldoorlog herdenken zijn er her en der ingerichte wandelingen van onze Aktivia-clubs in de komende periode. VZW De Nacht mag als het ware de spits afbijten met een nieuwe 100km wandeling genoemd 'Door Vlaamse Velden' waarbij we wandelen langs de frontlijn. Wie deze afstand te lang vond kon ook kiezen voor 7, 12, 28 & 50km om het Houtland te verkennen tussen Torhout en Diksmuide. Waar traditioneel bij de jaarlijkse NVV gestart word bij het sportcentrum is het vandaag te doen in de middelbare school even buiten de stad. Als we onze inschrijvingsdocumenten ophalen herkennen we enkelen die verleden week ook de Dodentocht al dan iet tot een goed einde gebracht hebben beter bekend als de die hards. 10 minuutjes later dan gepland zijn we in groep gestart achter de mensen van de politie die ons door het centra begeleiden. Het doet toch een beetje vreemd aan zo zonder al die toeschouwers die hier een paar maanden geleden ons nog succes wensten. Eens het centra dus achter ons is wandelen we direct in de wijk 't Hoge waar we de echte startstempel met daarbovenop een koek krijgen om een onverhard wandelpadje te volgen die ons zoals altijd lijd naar het kasteel van Wijnendale om al ons vocht bij te tanken nadat we 5km achter de rug hebben. Door het bos wandelen we niet door, dat is alleen bestemd voor de 12km. Wij wandelen helemaal rond tussen de maïsvelden op grondgebied Ichtegem om de Koekelareberg af te dalen via een smal bospaadje dicht bij het prikkeldraad weliswaar. Met een wafel in de hand wandelen we door het stadspark waar de lichtjes stilletjes aan naar boven gehaald te worden om de bekende oranje-fluocerende pijltjes te kunnen zien. Wie wil kan het lijflied zingen van alle lange afstandwandelaars die begint met "Wij zijn de mannen van de nacht. De mannen die gaan stappen als de anderen ontwaken" om de overbrugging plezanter te maken tot aan Vladslo. Hier vind men ook waar we passeren het Praatbos waar het aangrijpend 'Treurend Ouderpaar' zich bevind, gemaakt door Käthe Kollwitz waar haar zoon hier is begraven. We volgen een stukje de Handzamevaart om deze via een bruggetje over te steken en halt te houden om ons op te warmen met een kop koffie met rijsttaart. Het is tijd om na een passage door het gemeentepark achter het stationsplein de markt met middenin het standbeeld ter ere van Generaal Baron Jacques de Dixmude op te wandelen waar we ook afscheid genomen hebben van de 50km die nu al terug keren. Wij zijn nog niet halfweg dus waar de jeugd nog geniet van hun verlengd weekend wandelen we richting de 84m hoge IJzertoren achter de Paxpoort. Veel kunnen we niet zien van de toren want jammer genoeg is ze niet belicht, waardoor we genoodzaakt om op onze honger te blijven zitten en verder te wandelen langs de IJzervlakte die in 1914 werd onder gezet in een ultieme poging om de Duitse opmars te stuiten. We wandelen de dorpjes voorbij die allemaal "kapelle" in hun naam hebben zoals Nieuwkapelle er één van is waar inde camping IJzerhoeve een fruityoghurtje krijgen. We wandelen tot aan de Knokkebrug waar we nu helemaal het kanaal Ieper-IJzer blijven volgen om deze eventjes te verlaten in Boezinge waar enkel medewerkers van wandelclub Nooit Moe Boezinge een bevoorradingspost bemannen. Wij volgen weer het water, al is daar niet veel van te zien tot we deze verlaten aan de Site John McRae bekend om zijn gedicht "In Flanders Fields" die hij hier schreef in de nacht van 2 op 3 mei 1915en zo het symbool voor de herdenking van de gesneuvelden opleveren: de klaproos! Even verder we wandelen we ook voorbij het Duhallow British Cemetery om zo Ieper binnen te wandelen waar in het Koninklijk Atheneum de rustpost die ons even over de helft(52,9km)heeft gebracht. Uitzoeken waar onze bagage staat, opfrissen en de nodige krachten bijvullen om de terugtocht aan te vatten. We zijn eventjes stil niet alleen voor de gedetineerden maar ook om stil te staan bij de Menepoort om de ongeveer 55 000 gesneuvelden die geen bekend graf kregen te herdenken. Een stukje van het hoornwerkpark meepikken om richting de vijver te wandelen die Zillebeke rijk is. We trekken langs Hill 62, de 62m hoge Sorrelberg die ook het Sanctuary Wood op zijn flank heeft. Het is stilletjes weer klaar aan het worden wanneer we door het kasteelpark doorwandelen met zijn Memorial Museum Passchendaele. Niet ver hier vandaan Ligt Passendale met zijn al bekende "Tyne Cot Cemetery". Zo'n 12 000 soldaten waarvan grotendeels ongeïdentificeerd vonden hier hun eeuwige rustplaats. Dit is ook te zien achteraan het kerkhof waar de namen van 35 000 vermiste Britten en Nieuw-Zeelanders die nooit gevonden werden. Na deze wonderbaarlijke herdenkingsmonument is het gedaan met de plaatsen die ons doen herdenken aan de Groten Oorlog. Wij hebben nog 25km voor de boeg en ik begin lichamelijk iets te voelen. Het kopje thee van de vorige bevoorradingspunt is mij blijkbaar niet meegevallen want moet even helemaal vooruitbuigen om een braakske te doen. Een voordeel is dat je maag weer helemaal in orde is zodat we Oostnieuwkerke binnen wandelen en hier ook enkele medewerkers van de plaatselijke wandelclub, de Colliemolen een rustpost bemannen waar zoals de vorige posten nog stilte voor de storm is op deze vroege zaterdagochtend. Het is een dorp waar veel gekweekt word want we bewandelen de onverharde paadjes tussen de serres om de laatste 10tallen kilometers af te leggen. De laatste meters zijn natuurlijk de zwaarste maar we zijn blij als we de andere afstanden als ook de dagstappers van de Moerveldetocht ons toevoegen. Na een stukje van het moereveldpad onder de voeten kregen is de laatste controlepost in de kinderboerderij ook weer een feit. Alléz, de laatste kilometer is in gegaan waar we Torhout terug na geruime tijd weer inwandelen en ons klaarmaken voor....... aan de bel te luiden om onze blijdschap te vertonen.

Aantal deelnemers: 878