"Van de ene brandweerkorps naar de andere brandweerkorps"

Gisteren had ik nog een nieuwjaarsreceptie(zeg maar feestje) van de brandweer Koksijde of vandaag ging ik de vrienden van de brandweer Diksmuide bezoeken die voor de 10de keer hun brandweertocht inrichten. Na het afhaken van Wandelclub Diksmuide moesten ze op zoek naar een nieuw wandelclub om de bepijling voor hun rekening te nemen. Dat vonden ze gelukkig, en dag nog op eigen grondgebied, door de samenwerking aan te gaan met 'De Tervaetestappers'. Na een korte nachtrust(hooguit 2uur)gepakt de fiets op richting Diksmuide. Inschrijven kan ik doen in de garage, waar normaal de interventiewagens staan. Op het informatiebord van de afstanden zie ik dat de tocht die ik kies 22,7km is en bestaat uit 3 rustposten, waarvan de eerste heel kortbij. Ik wandel door de industriezone, tot we achter één van de bedrijven een graspaadje voorgeschoteld krijgen en de wandelschoenen een beetje worden vastgezogen omdat het nog niet voldoende opgedroogd is. De zon is stilletjesaan aan het opkomen. Toeval of niet maar in domein Zonnestraal is de rustpost voorzien. In de achterliggende woonwijk stelt een  bewoner zijn garage gratis ter beschikking om ons een bekertje soep aan te bieden. Ik laat de 2 kleinste afstanden hun wandeling verder zetten en kies voor de Kruisstraat die lange tijd word aangedaan om in de verte de kerk van Esen te zien. Ja, naar Esen moeten we. In de plaatselijke basisschool is de volgende rustpost voorzien. Straks komen we hier terug, maar eerst moeten we het plaatselijk lusje van 7,1km aflegen. Achter de kerk van Esen bewandel ik een paadje die een beetje moddirig is en bovendien schuin loopt. Gelukkig passeert de trein juist op tijd want dan moet ik niet wachten aan de overweg. Ik wandel een stukje naast de sporen om via de drukke baan te dwarsen, de stilte op te zoeken. Langs de verschillende hoeve's kom ik aan een stukje die ik een beetje ken. Ik dokker(wel te voet deze keer) over de kasseien van de Steenstraat, die we niet helemaal doen. De tocht gaat rechtaf waar we tegen de harde wind opboksen, om de klokken te horen, wat wil zeggen dat we teug in Esen zijn. Via de Hagemolenpad komen we terug in de rustpost juist om de hoek. Nadat de kaart afgestempeld te hebben moet ik eventjes een stukje terug wandelen. Aan de kapel OLV Ter Hulpe houden we links de drukke baan en komen we terug in Diksmuide. De tocht brengt ons even langs het sportpark. Net zoals in het begin van de tocht worden we gratis bevoorraad in een garage van de plaatselijke bewoner. Geen alcohol voor mij(dus geen warme wijn), geef mij maar een fruitsapje. Genoeg vitamientjes binnen zodat ik de laatste kilometer kan aanvatten. Tussen ééén van de huizen kan je als je goed kijkt de Yzertoren zien. We steken de Woumensesteenweg over om terug te belanden in de industriezone en zie dat er veel auto's staan t.h.v. het brandweerarsenaal. 1687 wandelaars hebben net zoals ik de weekend afgesloten met een zondagswandeling. Jammer genoeg is de wind niet gedraaid em moet ik nog tegen de wind in fietsen om terug thuis te zien aankomen. Volgend weekend staat er geen wandeling op het menu en maak dus een afspraak op 4&5 februari.