Nu de dagen aanzienlijk korter worden, moeten de rollen weer bovengehaald worden. Geen sprake van dat er hier in de living mag getraind worden... die rollen vliegen in het ('s winters héél koude, want niet geïsoleerde) tuinhuis, waar ik met een Apple Shuffle in mn oren de trainingen zo goed mogelijk probeer af te werken. Deze eerste keer stonden er voor het eerst weer souplesseblokjes op het programma. Dat is zo een training die absoluut niet lastig is, maar op termijn wel veel rendement geeft. Spijtig genoeg komt het er nooit van om die trainingen tijdens het seizoen te onderhouden We begonnen dus weer bij 'de basis': 6 reeksen van 3' aan 110 à 115 tr/min, gevolgd door 2' losrijden (aan 100 tr/min). Voor en na ook 5' losrijden en dat is het dan.
De eerste blok verliep héél stroef: er zat precies een rem op mijn benen, waardoor ik de trapfrequentie niet hoog genoeg kreeg. Maar zoals het meestal gaat bij gelijk welke training met 'intervallen': vanaf blok 2 ging het al héél wat beter.
Vanaf volgende week worden er aan die souplessetrainingen ook weer krachttrainingen toegevoegd (zolang de knieën niet protesteren natuurlijk)
Dit is één van dé trainingen waarbij ik telkens het gevoel heb dat ik nadiet "sneller" ben geworden. Enkele series van korte, snelle stukken die telkens gevolgd worden door een wandelpauze. Heerlijk om te doen, en ook het gevoel dat je achteraf in de benen ervaart is zalig
3 series van 5 korte, submaximale sprints (200m) gevolgd door 1' rust. Na elke serie volgt dan 5' loslopen. Voor en na moet er natuurlijk ook 2 km losgelopen worden.
De coach zet in het schema telkens om de intensieve stukjes aan 4:00/km te doen, maar in de praktijk gaan die korte afstanden altijd te snel. Niet dat het echt 'vol sprinten' is, maar het tempo schommelt zo telkens tussen de 4:00 en 3:40/km. Mocht je dit 'koud' (dus zonder inlopen) zou doen, kan je wellicht zitten wachten op een blessure, maar door goed in te lopen en te stretchen/lenigheidsoefeningen te doen voor het eerste blokje valt het allemaal heel goed mee hoor!
Moet ik nog zeggen dat het een plezante training was?
Met een collega van het werk had ik afgesproken om zondagochtend deel te nemen aan de toertocht van Herzele. We haspelden een 37 km af door de velden/bossen met op tijd een stevig stukske bergop, afgewisseld met behoorlijk gladde afdalingen. Fysiek was het niet echt 'zwaar', maar achteraf bekeken was het (met het oog op de winterduatlon van Geluwe) toch nuttig om weer het mountainbike-gevoel te krijgen.
17u - Lopen: 12.26 km in 1:13:06 (5:57/km)
Na een kort middagdutje ging ik dan op pad voor een trage duurloop van 12 km. Mario had gevraagd om dat aan 6:00/km te doen, dus deden we ons uiterste best om dat tempo zo dicht mogelijk te benaderen. Op uitzondering van kilometer 5 (te snel in 5:52) gingen de andere kilometers allemaal nagenoeg exact aan 10 km/u. Ook mijn hartslag bleef heel laag. K heb trouwens de indruk dat die veel lager (en stabieler) blijft sinds ik er niet meer naar kijk tijdens de trainingen...
Na de fietstraining van maandag was ik naar Topsport in Lebbeke gereden om nieuwe loopschoenen te gaan halen. De Echelons van Saucony bevallen me al sinds mijn loopdebuut prima, dus ik wist perfect wat ik moest hebben: terug dezelfde schoenen K heb een maat 45 (USA 11), dus passen hoefde zelfs niet. Bij aankomst bleek dat ze geen 11 hadden, maar bestellen was geen probleem. Vrijdag werd ik gebeld om te melden dat de schoenen aangekomen waren (geef toe: hun service is wel dik in orde hé!). Zaterdagochtend vertrok ik dan terug naar Lebbeke om de sloeffen op te halen. Toen ik ze thuis wou passen... bleken die echt een centimeter te groot! Jawel: zelfde merk, zelfde type, zelfde maat... en toch zo een groot verschil! Mn steunzolen schoven van voor naar achter en bij elke stap kwam de hiel van de schoen precies met wat vertraging omhoog. Dit was écht niet te doen om daarmee te lopen! Op hoop van zegen trok ik dan kort na de middag terug naar de winkel (toch telkens een ritje van 30') in de hoop dat ze nog wilden wisselen met een maat 10. Ook hier maakten ze geen enkel probleem van. Besluit: altijd passen voordat je iets koopt, zelfs al is het 'identiek hetzelfde'!
Uiteindelijk kon ik dan in de vooravond toch nog vertrekken om te gaan trainen. De eerste 'fartlek' van het winterseizoen! Na de warming-up (2 km inlopen) moest er 10x 100m bergop gelopen worden aan zowat 4:00/km. Telkens rustig naar beneden wandelen en rusten tot er 2' voorbij waren. Na het laatste sprintje nog 1 km loslopen om vervolgens aan deel 2 te beginnen: 4 blokjes van 500m aan 4:05/km met telkens 500m loslopen. Hier was ik wat voor bevreesd (nog geen meter intensief gelopen voor deze training), maar het ging heel goed.
Komende zondag ga ik wellicht van start in een 10 km-wedstrijd in Nazareth... daar zullen we snel zien of het ook 'goed' gaat in een wedstrijd
De voorbije dagen werd er niet getraind. Na de redelijk drukke trainingsdagen van zaterdag tem maandag) had ik voor dinsdag sowieso een rustdag voorzien. Op woensdag viel het water met bakken uit de lucht, dus dat was ook niet direct uitnodigend. En gisteren was er een drink op het werk (dus ook geen tijd om te trainen). Dan moest het deze ochtend maar... Om 6u30 uit bed, zodat ik nog kon trainen voordat Agnes naar school moest (en ik op Laura kon passen). Dus om 7u bonden we de sloeffen aan voor een wisselloop over 7 km. De eerste sessie van de specifieke 10-kilometer-trainingen. 500m loslopen gevolgd door 500 meter aan 5:00/km. Op zich is dit tempo een fluitje van een cent, maar aan het begin van het trainingsseizoen (waarbij er de voorbije 4 weken enkel heel trage duurlopen werden getraind) is het toch wel effe aanpassen om 'sneller' te lopen. Niet dat ik stikkapot thuiskwam, maar k voelde toch een verschil met de vorige trainingen. Zo moet het zijn
Het slechte nieuws dan: na de 5de plaats in de winterduatlon van Geel (maart 2010) had ik echt het gevoel dat er voor de volgende editie meer inzit. Ik had absoluut niet specifiek getraind voor het fietsen, dus op 24 km moet er met een goeie voorbereiding toch wel één of enkele minuten tijdswinst (en dus ook een potentiële podiumplaats) inzitten. Vandaar dat ik al bijna een halfjaar met de editie van 2011 in mn hoofd zit/zat. 13 maart 2011 zou mn eerste grote doel van het jaar worden... Het parcours ligt me super (een heel snel fietsparcours), maar vooral: de competitie-atleten starten in een afzonderlijke wedstrijd (maar wel over dezelfde afstand)! Gisteren ging ik uit nieuwsgierigheid eens kijken naar de site van de organisatie... En tot mn grote teleurstelling staat daar dat de recreatieve wedstrijd voortaan maar over de helft van de normale afstand zou gaan. Sorry, maar voor 2 km lopen, 12 km mountainbiken en nog eens 2 km lopen ga 'k het niet zien zitten om een ganse winter specifiek te trainen vrees ik! Een alternatief is om te starten in de wedstrijd voor competitie-atleten en te proberen om sneller te doen dan vorig jaar. Klopt in theorie wel, maar het is toch anders om te kunnen meedoen voor de dichtste plaatsen dan ergens in de achterhoede te proberen om je tijd te verbeteren. Nu ja, we zien wel wat het zal worden. Mn eerste idee was om dan die wedstrijd te laten vallen en dan een ganse winter werk te maken van een debuut op de marathon. Moest het lukken om in het vroege voorjaar (maart/april) een marathon te doen, zou het misschien haalbaar zijn om in Neerpelt (een jaartje vroeger dan oorspronkelijk voorzien) toch de volledige triatlon mee te doen... Maar we hebben nog tijd om daarover na te denken.
Door de staking van de NMBS had ik maandag een dagje vrijaf genomen. En gelukkig was het schitterend (lees: droog) weer... ideaal om een extra duurtraining af te werken Eigenlijk valt er weinig nieuws over te zeggen. Eerst 36 km rugwind, gevolgd door 36 km tegenwind (nu ja, t was gewoon een licht briesje). Hoewel het al de 5de training in 3 dagen was, voelden mn benen nog fris aan. Enkel na het keerpunt in Nederland had ik het enkele kilometers moeilijker. Maar door eventjes wat gas terug te nemen was ik er heel snel weer bovenop en werd het een prima training!
Vandaag stond de eerste 'gerichte' training geprogrammeerd. D.w.z. trainen aan 56 tot 75% het vermogen dat als resultaat uit de Powertest kwam. Concreet betekent dit: tussen 152 en 204 watt. Het gemakkelijkste bereik je dat door zoveel mogelijk rond het 'gemiddelde' van deze zone (170 à 180 Watt) te trainen. De 'pieken' (zowel naar boven als naar beneden) compenseren elkaar dan wat. En dit viel heel goed mee. In het heenrijden had ik tegenwind, dus daar reed ik wat 'met de rem op'. In het terugkeren heb (of beter: had) ik vroeger de neiging om gewoon zowat hetzelfde tempo aan te houden. Nu bleek echter dat er dan véél te traag wordt gereden. Dit kan je duidelijk zien op de grafiek (blauwe lijn geeft de snelheid aan): in het heenrijden zat de snelheid rond de 27 à 29 km/u, terwijl ik in het terugkeren quasi constant boven de 31 km/u moest rijden en zelfs een stuk boven de 32.5 km/u (boven de witte tekst). Uiteindelijk haalde ik 174 watt als gemiddeld vermogen. Perfecte training
16u30 - Lopen: 11 km in 1u01:16 (5:33/km)
Deze middag deed ik dezelfde training als gisteren: 11 km duurtraining aan een comfortabel tempo. Maar mijn inschattingsvermogen bleek vandaga minder goed op dreef dan gisteren: de tempo's schommelden namelijk ietsje meer Maar ik eindig deze dag toch met een goed gevoel: mn lichaam is terug gewoon aan het 2x per dag trainen (in het weekend dan toch). En de trainingen verlopen heel goed. Morgen kan ik dankzij de stakings-fratsen van den 'IJzeren Weg' een extra dagsken verlof nemen, waardoor er een extra duurtraining op de fiets zal afgewerkt worden. En in de loop van de week begin ik dan terug Mario zijn schema voor de 10 km te volgen (doel: 40'00). Als alles goed verloopt zal dit rond de jaarwisseling afgewerkt zijn, waarna we dan aan een schema voor de 5 km gaan beginnen (doel: winterduatlon van Geel in maart).
T was al een eeuwigheid (nu ja, toch al een jaar of 4) geleden dat ik nog eens op de wielerpiste ging rijden. De wielertoeristenclub van een collega had de baan zaterdagochtend afgehuurd en hadden nog enkele plaatsen vrij... een kans die we uiteraard niet lieten liggen. Aangezien de meesten nog nooit op een wielerpiste hadden gereden (jawel, door het ontbreken van remmen, het feit dat je geen vrijwiel hebt én de hellingsgraad van de baan is het iets gans anders dan fietsen op de weg) was er eerst een inleiding/initiatie. Daarna mochten we ons 'ding' doen. K heb er dan een zeer nuttige training van gemaakt. Door woensdag die 'Powertest' uit te proberen, kende ik min of meer mijn overslagpols. Op de baan deed ik dan 3 blokjes van 20 minuten aan overslagpols (zal ongeveer 35 à 40 km geweest zijn). En dat was lang genoeg...
18u - Lopen: 11 km in 1u02:51 (5:43/km)
Bij het begin van deze training vreesde ik dat de kwaliteit wat ging te lijden hebben onder de redelijk pittige pistetraining van daarstraks, maar toen ik na de tocht het overzichtje bekeer kon ik niet anders dan tevreden zijn: heel 'vlak' gelopen, de hartslag bleef goed laag (138 sl/min gemiddeld) en dat aan een behoorlijk tempo voor een trage duurloop (5:43/km).
Op de grafiek hoef je trouwens geen rekening te houden met de groene lijn: bergen zijn hier echt niet te bespeuren ;-)
Nu ik over een vermogensmeter beschik, heb ik ook de mogelijkheid om mijn rollen (eindelijk) eens te ijken. Dus toen Laura lag te slapen heb ik gauw het wiel met de torsiemeter in de fiets voor de rollen gemonteerd en dan de Tacx ingesteld op 130 watt. Aan de hand van het vermogen dat op de Powertap kwam, kon ik dan de regelmoer van de rollen aan- en uitdraaien tot de beide gegevens ongeveer overeenkwamen. Om dan wat grondiger te testen deed ik een korte training: 4' (had me een minuutje miskeken op mn horloge) op 130 watt, en vervolgens telkens 5' op achtereenvolgens 150 watt, 170 watt, 190 watt en 210 watt (het protocol waarmee ook conditie/lactaat-tests worden afgenomen, maar dan wordt het vermogen verhoogd tot uitputting). Nadien nog 5 minuutjes losgereden en we konden tevreden gaan douchen. Resultaat van deze ijking: voortaan kan ik dus ook in de winter op de rollen aan dezelfde vermogens trainen als bij de wegtrainingen.
PS: op de grafiek staan de eerste paar minuten heel wat pieken en dalen. Deze zijn te wijten aan het feit dat ik uiteraard steeds moest stoppen en op/afstappen van mn fiets om de regelvijs van de Tacx aan te passen totdat het vermogen correct was.
Om heel gericht met een vermogensmeter te trainen, moet je eerst een 'Powertest' uitvoeren: in een tijdritje van 20 minuten geef je je volledig. Op basis van het gemiddelde vermogen dat je dan haalt, worden dan de trainingszones berekend (zowel voor vermogen als voor hartslag, want in die test rij je min of meer op je overslagpols). Voor die test wil ik één van de komende zaterdagen eens naar de wielerbaan van Beveren rijden, omdat er daar geen rekening moet gehouden worden met bochten, verkeerslichten, kruispunten e.d. Om al min of meer een idee te hebben van welk vermogen ik moet rijden (want het is dan wel de bedoeling om 'vlak' te rijden: niet aan 400 watt beginnen en na 5 minuten geparkeerd staan), deed ik vandaag een 'pré-test' op de dijk. In de grafiek kan je de resultaten terugvinden. Mijn eerste bevindingen: - t is 's avonds al enorm koud (zeker langs het water) - op lange vlakke wegen is het redelijk makkelijk om een contant vermogen te rijden (op de grafiek tussen km 4 en 7 + tussen 10.5 en 13.5). De rest is wat bochtig en lichtjes op en af, zodat het vermogen enorm schommelt. Niet ideaal voor een test natuurlijk - gemiddeld haalde ik 272 watt (heel wat minder dan de indrukwekkende cijfers die profs halen ) en een hartslag van 166 sl/min. - gemiddelde trapfrequentie: 86 tr/min. Ik moet dus dringend weer souplessetraining gaan doen! Binnen een 2-tal weken (als het winteruur weer in voege gaat) worden die terug afgewerkt!
Belofte maakt schuld: k ga proberen om weer dagelijks een blogje te posten Vandaag deed ik voor het eerst weer een 'lange' duurloop. In de voorbereiding op de halve marathon/triatlon was deze afstand een lachertje, maar vandaag vond ik het best een serieus eindje lopen! Een bewijs hoe relatief het begrip 'afstand' is, afhankelijk van je getraindheid.
De voorbije dagen had ik al wat twijfel over de correctheid van de Garmin-hartslagmeter. K vond dat die redelijk hoge waarden aangaf in vergelijking met de inspanning die ik leverde. Vandaar dat ik vandaag es wou lopen zonder dat de hartslag zichtbaar was. Gelukkig biedt de Garmin die luxe om de gegevens weer te geven die je zelf wil. Exit hartslag dus (maar uiteraard werd hij wel geregistreerd). Bij het uitlezen bleek die weer redelijk normaal te zijn. Wellicht was die tijdens de vorige trainingen gestegen zijn omdat ik er te vaak naar keek (en er mij op de duur begon in te enerveren?)...
De training zelf verliep redelijk goed. Ik kon het tempo constant houden en het gevoel zat wel goed, tot rond kilometer 9. Dan begon het tekort aan kilometers op te spelen. Niet dat het echt dramatisch bergaf ging, maar het gevoel in de benen is toch wel anders. Maar 't is om aan die basis te werken dat ik deze trainingen nu doe, dus 't komt wel goed hoor
Een eerste vaststelling van het trainen met een vermogensmeter: er kruipt héééééél veel tijd in. Zowel in het analyseren van de bestanden na de trainingen als in het opzoeken/lezen van de litteratuur omtrent deze nieuwe trainingsaanpak. Het 'systeem' is zo nieuw dat er nog bijna geen nederlandstalige werken beschikbaar zijn, dus moeten we ons beste Engels maar bovenhalen :-s Dit is dan ook meteen de (hoofd)reden waarom ik er amper 1 keer per week toe kom om iets op de blog te posten. Maar eens ik alles wat onder de knie heb, hoop ik weer ongeveer dagelijks een stukje te schrijven. Beloofd
Op trainingsvlak was het weer een 'normale' week: 2 duurtrainingen met de fiets, waarvan 1 'uithoudingstest'. Daarbij deed ik zaterdag een duurtraining van 55 km op een vlak parcours (8 identieke rondjes - very boring) met constante parameters (versnelling, trapfrequentie, hartslag, ...). Nadien verdeel je dan de rit in 2 identieke stukken waarbij van elke helft de gemiddelde hartslag en het gemiddeld vermogen in een formule wordt gezet. Met wat rekenwerk kan je dan het 'verval' in de tweede helft zien. Als je uithouding op punt staat, zou dit verval onder de 5% moeten zitten. Bij mij was het 0.09%. Goedgekeurd dus (voor dit onderdeel toch
Het lopen ging ook zn gewone gangetje. In deze week moesten het duurtrainingen van 9 km worden. Zondag heb ik daarvoor een 'specialleke' moeten doen: héél vroeg vertrekken op training, daarna snel de wagen in om 150 km verderop met 2 sportieve dames van op het werk de 5 km 'start to run' in Dwars door Hasselt te gaan afwerken. Een hectisch, maar wel plezant dagske!
't is weer een weekje geleden dat er nog een berichtje werd gepost, dus bij deze kunnen jullie mn trainingsarbeid van de voorbije dagen aanschouwen
Maandag is de vaste rustdag, dus dan werd er natuurlijk niks gedaan (daarvoor dient zo'n rustdag hé). In principe volgt dan op dinsdag een duurloopje. Maar deze jongen werd net dan 30 jaar. Een ander geeft dan een groot feest, maar zelfs was k al wreed content met een groot pak friet met curryworsten En met een cadeautje dat ik mezelf gedaan heb (zie later). Woensdag en donderdag volgden dan 2 'loopdagen'. T is nu de tweede voorbereidingsweek, dus is het plan om telkens een rustig tochtje van 7 km te doen. Woensdag ging dat in 40:35 en op donderdag in 41:11. Daar waar ik vorige week het loopgevoel echt niet kon vinden, ging het nu al stukken beter! Op vrijdag train ik ook nooit: dan is het namelijk mn dagje 'ouderschapsverlof'. En dat dient écht om met de dochter bezig te zijn hoor. In november loopt dat systeem trouwens af, dus het zal wennen worden
Vandaag trok ik rond 9u30 op pad voor een fietstraining. Deze week zijn dat tochtjes van 40 km. Hier komt er voortaan een grote nieuwigheid om de hoek kijken: na héél lang overwegen heb ik me uiteindelijk een Powertap gekocht. Voor de leken onder ons: dat is een systeem dat je op je fiets monteert waardoor je het geleverde vermogen kan zien. Na het tijdperk van de hartslagmeting begint nu de vermogensmeting stilaan ingang te krijgen in het wielermilieu.
In de namiddag deed ik dan ook nog een duurloop van 7 km (dit keer in 40:03).
Morgen staat er dan nog eens hetzelfde programma (40 km fietsen en 7 km lopen) op het menu.
De voorbije dagen werd er terug getraind. Of beter gezegd: het lichaam wordt stilaan terug in trainings-modus gebracht. Dinsdag en donderdag werd telkens een rustige looptraining van 5.61 km afgewerkt (dinsdag in 31:58, donderdag deed ik er 30 seconden minder over). Woensdag werkte ik dan een korte duurtraining van 30 km af in 1u03. De hartslag werd uiteraard redelijk laag gehouden (136 sl/min) Het fietsen ging al een stuk beter dan vorige zaterdag, maar het loopgevoel daarentegen blijft wat afwezig. K heb altijd de indruk dat ik veel te dik ben :-s Mn gewicht is nochtans redelijk constant rond de 75-76 kg gebleven (wel een kilo meer dan in de trainingsperiode, maar dat zou toch zo geen groot verschil mogen maken volgens mij...). Maar de aanhouder wint, dus ooit geraken we wel weer 'in the mood'
De rustperiode zit er op!!! Die 3 weken 'nietsdoen' deden ongelofelijk veel deugd, maar nu kriebelt het toch wel om terug te beginnen Gisteren deed ik een rustig looptrainingske van 5.63 km in 31:56 (5:40/km). En nu ben ik net terug van een eerste fietstraining over 30.12 km in 1:06:45 (27.1 km/u). Eigenlijk is het verbijsterend om te moeten vaststellen hoe snel je je conditie verliest! Het duurt maanden om naar een deftig niveau toe te werken, maar op 2 à 3 weken tijd smelt die dan weg als sneeuw voor de zon. En het rare vind ik: je ondervindt dat niet in het 'dagelijks leven'. In die voorbije weken had ik echt niet het gevoel dat ik steeds minder in vorm zat. Tot je dus terug begint... Nu ja, 't is natuurlijk niet zo dat we terug vanop nul moeten beginnen. De voorbije maanden heb ik zeer veel uithouding getraind, dus daar neem je steeds een heel groot stuk van mee naar het volgende seizoen. Maar t zal wel nog een tijdje duren eer ik blokken van een kilometer afhaspel in 3:45 of bij de fietsintervallen 40 km/u rij
In de voorbije weken heb ik ook goed nagedacht over wat de doelen voor 2011 gaan zijn én hoe we die gaan proberen bereiken. Daarover meer in de volgende blogjes...
K heb gezegd dat k mn zomerseizoen ga beëindigen (en da ga ik ook doen), maar na een paar nachten goed slapen (wat de laatste tijd veel te weinig het geval was, vandaar onder andere de vermoeidheid), voel ik me toch weer opgeladen om nog enkele dagen te trainen, zodat ik de tria van Balen nog met een deftige conditie kan afwerken. Die 3 trainingsloze dagen zullen wel een klein beetje verval met zich hebben meegebracht, maar 500m zwemmen, 20 km tijdrijden en 5 km lopen zouden nog net moeten lukken ;-)
Daarnet trok ik de loopschoenen aan voor een korte tempoloop van 5 km (de wedstrijdafstand dus). Het plan was om 4:45/km te lopen, maar mn Garmin deed wat raar: die gaf steeds 4:50 à 5:00... Tot na 1 km de tussentijd verscheen "4:28". Te snel dus. Vertragen is dan moeilijk, want na 100m zit ik dan weer in het te hoge tempo. T is ook maar 5 km, dus dan konden we wel trekken. Na de 5 km nog heel rustig uitgelopen tot thuis.
Deze week doe ik dinsdag nog een reeks korte versnellingen op de piste en dan nog 1 fietstraining. De laatste dag(en) dan nog wat losrijden/lopen en dan zit het seizoen er écht op
K ga er een streep onder trekken... Het seizoen is lang geweest (train sinds oktober vorig jaar met enkel hier en daar eens een rustweekje) en nu is het bobijntje af. Wellicht neem ik wel nog deel aan de triatlon van Balen, maar voor de duatlon van Wetteren ga 'k passen.
Normaal was ik van plan om in de winter ook wat mountainbike-wedstrijden mee te pikken... Maar deze week is de wedstrijdkalender uitgekomen. Een grote ontgoocheling: vroeger werden er van oktober tot februari wekelijks zowel op zaterdag als op zondag wedstrijden georganiseerd, maar nu is er niet eens meer wekelijks eentje te vinden! K vind het echt niet de moeite om daarvoor 2 maanden specifiek te gaan trainen.
Van het voorbije jaar ben ik overigens zeer tevreden: op uitzondering van de laatste jogging in Overmere zijn alle wedstrijden beter gegaan dan verwacht. De twee wedstrijden waar ik naartoe 'gepiekt' had, hebben ook meer gebracht dan verwacht: 5de in de winterduatlon van Geel (daar waar een top-25 het doel was) en 5u08 op de halve triatlon van Neerpelt (waar ik een tijd van 5u15 à 5u30 in gedachten had).
Vooral die laatste wedstrijd was pure fun: persoonlijk vond ik dit het plezantste wat ik tot nu toe op sportgebied heb gedaan! In de voorbereiding hebben we dan ook mogen debuteren op de halve marathon (waar ik ook zeer tevreden was met 1:31:08).
De rustperiode zal wellicht een 2 à 3-tal weken duren. Daarna gaan we ons voorbereiden op de winterduatlons van Geluwe en Maldegem. Na Nieuwjaar wordt dan de wedstrijd in Geel (eerste helft van maart) het eerste hoofddoel van het jaar. De rest van het seizoen zal ik wellicht ongeveer hetzelfde programma afwerken als dit jaar: in april de 1/4 duatlon van Wevelgem en dan voorbereiden voor de halve triatlon van Neerpelt. Daarna ga ik wat langer rusten dan dit jaar (ook een 2 à 3-tal weken ipv 10 dagen) en dan nog een halve triatlon programmeren op het einde van augustus.
Daags na de loopintervallen volgden de fietsintervallen: 7 blokken van 1'30 (jawel: eentje meer dan de vorige keer ) Rustig naar de 'plaats delict' en daar dan aan het zware werk begonnen. Het was de bedoeling om hetzelfde systeem als de vorige keer (met wat reserve beginnen en dan elk blokje iets sneller rijden), maar deze keer moest ik rekening houden met de wind. De oneven blokjes gingen met rugwind, dus die zouden sowieso wat sneller zijn.
Uiteindelijk is dat nog redelijk goed gelukt: 39.1 - 38.5 - 2x 39.5 - 40.6 - 39.7 en 40.1 km/u.
Ook hier weer hetzelfde gevoel: het ging, maar de frisheid is weg...
Man, wat een wind! De atletiekpiste ligt in het open veld, waar de wind vrij spel had. En 4 à 5 Bft voel je echt wel hoor: t is moeilijk om 'recht' te blijven lopen, maar vooral de laatste meters van de blokjes waren knal tegenwind.
De warming-up bestond zoals gewoonlijk uit 2 km inlopen gevolgd door 10 versnellingen van 20 seconden met 40 seconden rust. Daarna nog wat loslopen om vervolgens de hoofdschotel aan te snijden: 8x 500m aan 3:50/km. Mn benen voelden al wat beter aan dan zaterdag, maar echt fris zit ik toch nog niet/niet meer. Wel werd telkens het tempo gehaald, maar dus met wat meer moeite dan anders.
Voor deze training trokken we opnieuw naar Wachtebeke. In het (verwarmd!) buitenbad werd eerst 500m gewoon gezwommen, vervolgens 500m met zwemvliezen en dan nog eens 500m 'gewoon'. De eerste 100m dat er terug zonder vliezen wordt gezwommen is het precies of ik niet vooruit kwam. Het verschil in snelheid tussen mét en zonder vliezen is namelijk enorm groot! Na die laatste 500m volgde dan nog eens 200m loszwemmen.
