Om heel gericht met een vermogensmeter te trainen, moet je eerst een 'Powertest' uitvoeren: in een tijdritje van 20 minuten geef je je volledig. Op basis van het gemiddelde vermogen dat je dan haalt, worden dan de trainingszones berekend (zowel voor vermogen als voor hartslag, want in die test rij je min of meer op je overslagpols). Voor die test wil ik één van de komende zaterdagen eens naar de wielerbaan van Beveren rijden, omdat er daar geen rekening moet gehouden worden met bochten, verkeerslichten, kruispunten e.d. Om al min of meer een idee te hebben van welk vermogen ik moet rijden (want het is dan wel de bedoeling om 'vlak' te rijden: niet aan 400 watt beginnen en na 5 minuten geparkeerd staan), deed ik vandaag een 'pré-test' op de dijk. In de grafiek kan je de resultaten terugvinden. Mijn eerste bevindingen: - t is 's avonds al enorm koud (zeker langs het water) - op lange vlakke wegen is het redelijk makkelijk om een contant vermogen te rijden (op de grafiek tussen km 4 en 7 + tussen 10.5 en 13.5). De rest is wat bochtig en lichtjes op en af, zodat het vermogen enorm schommelt. Niet ideaal voor een test natuurlijk - gemiddeld haalde ik 272 watt (heel wat minder dan de indrukwekkende cijfers die profs halen ) en een hartslag van 166 sl/min. - gemiddelde trapfrequentie: 86 tr/min. Ik moet dus dringend weer souplessetraining gaan doen! Binnen een 2-tal weken (als het winteruur weer in voege gaat) worden die terug afgewerkt!
Belofte maakt schuld: k ga proberen om weer dagelijks een blogje te posten Vandaag deed ik voor het eerst weer een 'lange' duurloop. In de voorbereiding op de halve marathon/triatlon was deze afstand een lachertje, maar vandaag vond ik het best een serieus eindje lopen! Een bewijs hoe relatief het begrip 'afstand' is, afhankelijk van je getraindheid.
De voorbije dagen had ik al wat twijfel over de correctheid van de Garmin-hartslagmeter. K vond dat die redelijk hoge waarden aangaf in vergelijking met de inspanning die ik leverde. Vandaar dat ik vandaag es wou lopen zonder dat de hartslag zichtbaar was. Gelukkig biedt de Garmin die luxe om de gegevens weer te geven die je zelf wil. Exit hartslag dus (maar uiteraard werd hij wel geregistreerd). Bij het uitlezen bleek die weer redelijk normaal te zijn. Wellicht was die tijdens de vorige trainingen gestegen zijn omdat ik er te vaak naar keek (en er mij op de duur begon in te enerveren?)...
De training zelf verliep redelijk goed. Ik kon het tempo constant houden en het gevoel zat wel goed, tot rond kilometer 9. Dan begon het tekort aan kilometers op te spelen. Niet dat het echt dramatisch bergaf ging, maar het gevoel in de benen is toch wel anders. Maar 't is om aan die basis te werken dat ik deze trainingen nu doe, dus 't komt wel goed hoor
Een eerste vaststelling van het trainen met een vermogensmeter: er kruipt héééééél veel tijd in. Zowel in het analyseren van de bestanden na de trainingen als in het opzoeken/lezen van de litteratuur omtrent deze nieuwe trainingsaanpak. Het 'systeem' is zo nieuw dat er nog bijna geen nederlandstalige werken beschikbaar zijn, dus moeten we ons beste Engels maar bovenhalen :-s Dit is dan ook meteen de (hoofd)reden waarom ik er amper 1 keer per week toe kom om iets op de blog te posten. Maar eens ik alles wat onder de knie heb, hoop ik weer ongeveer dagelijks een stukje te schrijven. Beloofd
Op trainingsvlak was het weer een 'normale' week: 2 duurtrainingen met de fiets, waarvan 1 'uithoudingstest'. Daarbij deed ik zaterdag een duurtraining van 55 km op een vlak parcours (8 identieke rondjes - very boring) met constante parameters (versnelling, trapfrequentie, hartslag, ...). Nadien verdeel je dan de rit in 2 identieke stukken waarbij van elke helft de gemiddelde hartslag en het gemiddeld vermogen in een formule wordt gezet. Met wat rekenwerk kan je dan het 'verval' in de tweede helft zien. Als je uithouding op punt staat, zou dit verval onder de 5% moeten zitten. Bij mij was het 0.09%. Goedgekeurd dus (voor dit onderdeel toch
Het lopen ging ook zn gewone gangetje. In deze week moesten het duurtrainingen van 9 km worden. Zondag heb ik daarvoor een 'specialleke' moeten doen: héél vroeg vertrekken op training, daarna snel de wagen in om 150 km verderop met 2 sportieve dames van op het werk de 5 km 'start to run' in Dwars door Hasselt te gaan afwerken. Een hectisch, maar wel plezant dagske!
't is weer een weekje geleden dat er nog een berichtje werd gepost, dus bij deze kunnen jullie mn trainingsarbeid van de voorbije dagen aanschouwen
Maandag is de vaste rustdag, dus dan werd er natuurlijk niks gedaan (daarvoor dient zo'n rustdag hé). In principe volgt dan op dinsdag een duurloopje. Maar deze jongen werd net dan 30 jaar. Een ander geeft dan een groot feest, maar zelfs was k al wreed content met een groot pak friet met curryworsten En met een cadeautje dat ik mezelf gedaan heb (zie later). Woensdag en donderdag volgden dan 2 'loopdagen'. T is nu de tweede voorbereidingsweek, dus is het plan om telkens een rustig tochtje van 7 km te doen. Woensdag ging dat in 40:35 en op donderdag in 41:11. Daar waar ik vorige week het loopgevoel echt niet kon vinden, ging het nu al stukken beter! Op vrijdag train ik ook nooit: dan is het namelijk mn dagje 'ouderschapsverlof'. En dat dient écht om met de dochter bezig te zijn hoor. In november loopt dat systeem trouwens af, dus het zal wennen worden
Vandaag trok ik rond 9u30 op pad voor een fietstraining. Deze week zijn dat tochtjes van 40 km. Hier komt er voortaan een grote nieuwigheid om de hoek kijken: na héél lang overwegen heb ik me uiteindelijk een Powertap gekocht. Voor de leken onder ons: dat is een systeem dat je op je fiets monteert waardoor je het geleverde vermogen kan zien. Na het tijdperk van de hartslagmeting begint nu de vermogensmeting stilaan ingang te krijgen in het wielermilieu.
In de namiddag deed ik dan ook nog een duurloop van 7 km (dit keer in 40:03).
Morgen staat er dan nog eens hetzelfde programma (40 km fietsen en 7 km lopen) op het menu.
De voorbije dagen werd er terug getraind. Of beter gezegd: het lichaam wordt stilaan terug in trainings-modus gebracht. Dinsdag en donderdag werd telkens een rustige looptraining van 5.61 km afgewerkt (dinsdag in 31:58, donderdag deed ik er 30 seconden minder over). Woensdag werkte ik dan een korte duurtraining van 30 km af in 1u03. De hartslag werd uiteraard redelijk laag gehouden (136 sl/min) Het fietsen ging al een stuk beter dan vorige zaterdag, maar het loopgevoel daarentegen blijft wat afwezig. K heb altijd de indruk dat ik veel te dik ben :-s Mn gewicht is nochtans redelijk constant rond de 75-76 kg gebleven (wel een kilo meer dan in de trainingsperiode, maar dat zou toch zo geen groot verschil mogen maken volgens mij...). Maar de aanhouder wint, dus ooit geraken we wel weer 'in the mood'
De rustperiode zit er op!!! Die 3 weken 'nietsdoen' deden ongelofelijk veel deugd, maar nu kriebelt het toch wel om terug te beginnen Gisteren deed ik een rustig looptrainingske van 5.63 km in 31:56 (5:40/km). En nu ben ik net terug van een eerste fietstraining over 30.12 km in 1:06:45 (27.1 km/u). Eigenlijk is het verbijsterend om te moeten vaststellen hoe snel je je conditie verliest! Het duurt maanden om naar een deftig niveau toe te werken, maar op 2 à 3 weken tijd smelt die dan weg als sneeuw voor de zon. En het rare vind ik: je ondervindt dat niet in het 'dagelijks leven'. In die voorbije weken had ik echt niet het gevoel dat ik steeds minder in vorm zat. Tot je dus terug begint... Nu ja, 't is natuurlijk niet zo dat we terug vanop nul moeten beginnen. De voorbije maanden heb ik zeer veel uithouding getraind, dus daar neem je steeds een heel groot stuk van mee naar het volgende seizoen. Maar t zal wel nog een tijdje duren eer ik blokken van een kilometer afhaspel in 3:45 of bij de fietsintervallen 40 km/u rij
In de voorbije weken heb ik ook goed nagedacht over wat de doelen voor 2011 gaan zijn én hoe we die gaan proberen bereiken. Daarover meer in de volgende blogjes...
K heb gezegd dat k mn zomerseizoen ga beëindigen (en da ga ik ook doen), maar na een paar nachten goed slapen (wat de laatste tijd veel te weinig het geval was, vandaar onder andere de vermoeidheid), voel ik me toch weer opgeladen om nog enkele dagen te trainen, zodat ik de tria van Balen nog met een deftige conditie kan afwerken. Die 3 trainingsloze dagen zullen wel een klein beetje verval met zich hebben meegebracht, maar 500m zwemmen, 20 km tijdrijden en 5 km lopen zouden nog net moeten lukken ;-)
Daarnet trok ik de loopschoenen aan voor een korte tempoloop van 5 km (de wedstrijdafstand dus). Het plan was om 4:45/km te lopen, maar mn Garmin deed wat raar: die gaf steeds 4:50 à 5:00... Tot na 1 km de tussentijd verscheen "4:28". Te snel dus. Vertragen is dan moeilijk, want na 100m zit ik dan weer in het te hoge tempo. T is ook maar 5 km, dus dan konden we wel trekken. Na de 5 km nog heel rustig uitgelopen tot thuis.
Deze week doe ik dinsdag nog een reeks korte versnellingen op de piste en dan nog 1 fietstraining. De laatste dag(en) dan nog wat losrijden/lopen en dan zit het seizoen er écht op
K ga er een streep onder trekken... Het seizoen is lang geweest (train sinds oktober vorig jaar met enkel hier en daar eens een rustweekje) en nu is het bobijntje af. Wellicht neem ik wel nog deel aan de triatlon van Balen, maar voor de duatlon van Wetteren ga 'k passen.
Normaal was ik van plan om in de winter ook wat mountainbike-wedstrijden mee te pikken... Maar deze week is de wedstrijdkalender uitgekomen. Een grote ontgoocheling: vroeger werden er van oktober tot februari wekelijks zowel op zaterdag als op zondag wedstrijden georganiseerd, maar nu is er niet eens meer wekelijks eentje te vinden! K vind het echt niet de moeite om daarvoor 2 maanden specifiek te gaan trainen.
Van het voorbije jaar ben ik overigens zeer tevreden: op uitzondering van de laatste jogging in Overmere zijn alle wedstrijden beter gegaan dan verwacht. De twee wedstrijden waar ik naartoe 'gepiekt' had, hebben ook meer gebracht dan verwacht: 5de in de winterduatlon van Geel (daar waar een top-25 het doel was) en 5u08 op de halve triatlon van Neerpelt (waar ik een tijd van 5u15 à 5u30 in gedachten had).
Vooral die laatste wedstrijd was pure fun: persoonlijk vond ik dit het plezantste wat ik tot nu toe op sportgebied heb gedaan! In de voorbereiding hebben we dan ook mogen debuteren op de halve marathon (waar ik ook zeer tevreden was met 1:31:08).
De rustperiode zal wellicht een 2 à 3-tal weken duren. Daarna gaan we ons voorbereiden op de winterduatlons van Geluwe en Maldegem. Na Nieuwjaar wordt dan de wedstrijd in Geel (eerste helft van maart) het eerste hoofddoel van het jaar. De rest van het seizoen zal ik wellicht ongeveer hetzelfde programma afwerken als dit jaar: in april de 1/4 duatlon van Wevelgem en dan voorbereiden voor de halve triatlon van Neerpelt. Daarna ga ik wat langer rusten dan dit jaar (ook een 2 à 3-tal weken ipv 10 dagen) en dan nog een halve triatlon programmeren op het einde van augustus.
Daags na de loopintervallen volgden de fietsintervallen: 7 blokken van 1'30 (jawel: eentje meer dan de vorige keer ) Rustig naar de 'plaats delict' en daar dan aan het zware werk begonnen. Het was de bedoeling om hetzelfde systeem als de vorige keer (met wat reserve beginnen en dan elk blokje iets sneller rijden), maar deze keer moest ik rekening houden met de wind. De oneven blokjes gingen met rugwind, dus die zouden sowieso wat sneller zijn.
Uiteindelijk is dat nog redelijk goed gelukt: 39.1 - 38.5 - 2x 39.5 - 40.6 - 39.7 en 40.1 km/u.
Ook hier weer hetzelfde gevoel: het ging, maar de frisheid is weg...
Man, wat een wind! De atletiekpiste ligt in het open veld, waar de wind vrij spel had. En 4 à 5 Bft voel je echt wel hoor: t is moeilijk om 'recht' te blijven lopen, maar vooral de laatste meters van de blokjes waren knal tegenwind.
De warming-up bestond zoals gewoonlijk uit 2 km inlopen gevolgd door 10 versnellingen van 20 seconden met 40 seconden rust. Daarna nog wat loslopen om vervolgens de hoofdschotel aan te snijden: 8x 500m aan 3:50/km. Mn benen voelden al wat beter aan dan zaterdag, maar echt fris zit ik toch nog niet/niet meer. Wel werd telkens het tempo gehaald, maar dus met wat meer moeite dan anders.
Voor deze training trokken we opnieuw naar Wachtebeke. In het (verwarmd!) buitenbad werd eerst 500m gewoon gezwommen, vervolgens 500m met zwemvliezen en dan nog eens 500m 'gewoon'. De eerste 100m dat er terug zonder vliezen wordt gezwommen is het precies of ik niet vooruit kwam. Het verschil in snelheid tussen mét en zonder vliezen is namelijk enorm groot! Na die laatste 500m volgde dan nog eens 200m loszwemmen.
Deze middag stond er een jogging op het programma, maar k wou nu toch wel eerst de beentjes nog eens losrijden. De eerste kilometers draaide het 'vierkant': de benen wilden niet echt mee, hoewel het toch wel rugwind was... Geen goed teken. Er was echter nog 1 noodoplossing: eens efkes 'diep gaan'. Maar dat is een risico: de enek keer ben je ermee geholpen (en schud je als het ware je benen wakker), maar voor hetzelfde geld rij je je benen definitief 'kapot' en is er niet zo veel meer mee aan te vangen... K wou het er toch op wagen en in het zicht van een brug schakelde ik naar de buitenplaat en achteraan ergens op de 12 of 13, zodat er tegen 45 km/u naar boven werd gevlamd. En dan voel je het direct: dit zou geen superdag worden De resterende kilometers heb ik dan aan een rustig tempo afgewerkt.
15u30 - Lopen: 8.91 km in 0:39:07 (4:23/km)
Tijdens het 'inlopen' voor de jogging was het gevoel van deze ochtend er zeker niet beter op geworden: aan een rustig tempo lopen ging wel, maar de versnellingen die ik normaal doe gingen deze keer echt stroef. Er zat totaal geen kracht of explosiviteit in de benen. Ook mn eten was totaal nog niet verteerd. We zouden wel zien wat het wordt...
Bij de start maakte ik al een grote beginnersfout door mee te gaan in een te snel groepje. De eerste kilometer ging in 3:39. Zelfde aanvangstempo dan vorge week in Grembergen, maar toen had ik nog reserve terwijl het nu al 'à bloc' was. Noodgedwongen moest ik vertragen en op de duur begon zelfs mn eten naar boven te komen. Op het einde van de eerste ronde ben k dan een minuutje gestopt bij mn pa. Dan weer vertrokken en weer wat tempo gemaakt, maar 2 kilometer verder was het weer van datte... Opnieuw gestopt... Omdat aandringen geen zin meer had, heb ik de laatste 4 km gewoon aan een comfortabel tempo uitgelopen. Geen idee waar ik ergens in de uitslag gestrand ben... maar heel dicht kan het niet zijn
Besluit: k heb zowat alle beginnersfouten gemaakt die je kan maken: - de voorbije dagen wat te weinig geslapen - te intensieve ochtendtraining - te laat gegeten - te snel gestart
T was nu absoluut geen belangrijke wedstrijd, maar t is toch altijd plezanter als je met een goed gevoel uit een wedstrijd kan stappen. Gelukkig is het geen conditioneel probleem en ken ik de oorzaken.
Aangezien het zwembad van Aalst nog tot eind augustus gesloteh is, moesten we op zoek naar een alternatief. T is ondertussen zowat 2 maanden geleden dat er nog een serieuze zwemtraining afgewerkt werd, dus met het oog op de tri van Balen mag het stilaan wat meer worden. In Wachtebeke hebben ze een schitterende accomodatie: 2 baden van 50m! Eentje binnen (dan momenteel opgesplitst is in 2 banen van 25m) en dan nog eentje buiten. Binnen was er bijna geen kat, dus hebben we er ons daar maar ingesmeten. De training was redelijk eenvoudig van structuur: allemaal blokjes van 200m: eerst gewoon zwemmen, dan met zwemvliezen, daarna met pull-buoy, vervolgens met paddles. En dat 2x na elkaar. Qua gevoel zat het nog el redelijk goed. T is te zeggen: t ging niet slechter dan gewoonlijk
Nog es een korte tijdrittraining met dezelfde inhoud als de vorige (6 x 1'30" - er moet de volgende keer zeker een blokje extra ingelast worden). Deze training heb ik eens 'volgens het boekje' gedaan. T is te zeggen: elk blokje net een fractie sneller afgewerkt. Begonnen aan 36.6 km/u en eindigend aan 39.9 km. Als 'compensatie' voor die rustige start moesten de recuperatiestroken dan wel sneller afgewerkt worden. Dus niet de snelheid er volledig uithalen, maar toch zo tussen 27 en 29 km/u blijven rijden.
Op 5 september gaan we van start in de 1/8ste triatlon van Balen. Een sprint-afstand, en dus komt het (in theorie dan toch) op een seconde aan... In de jacht op tijdswinst is het niet-dragen van kousen dan natuurlijk zeer interessant, want een paar sokken aantrekken na het zwemmen (dus met natte voeten) duurt toch al gauw een half minuutje. Vandaar dat ik eens wou testen hoe dat nu eigenlijk voelt, zo gaan lopen zonder kousen aan... En om het direct ook 'echt' te testen liep ik dan maar met mn schoenen waar elastische veters inzitten. De eerste kilometers van mn tempoloop was dit geen probleem. Maar aan kilometer 4 begon ik precies toch wat schuurplekken te voelen aan mn rechterachillespees... en bij kilometer 5 begon mn kleine teen van de linkervoet wat te schuren... nog een kilometerke verder kwamen er schuurplekken op de kleine teen van de rechtervoet. Niks van aantrekken: lopen! Tot ik thuiskwam en mn schoenen uittrok: gans de hielkap was bebloed en k had ook wonden op de kleine tenen... Gevolg: vandaag kan ik niet lopen (want die wonden gaan terug open als k schoenen aantrek) en k zit nog steeds met de vraag of k het in wedstrijd wel zou proberen om met blote voeten te lopen. T is namelijk maar 5 km en van die kleine wonden gaat ge (normaal gezien toch) niet dood... Om het eerste probleem (niet lopen) op te vangen trekken we vanavond de wetsuit nog es aan om een open-water training te doen. T is namelijk (op 1 zwemtrainingske na) namelijk van bij de triatlon van Neerpelt geleden da'k nog es gezwommen heb... Valt het op dat t mn minst favoriete discipline is!?
Aangezien ik de komende maand zowat wekelijks een stratenloop of één keer een triatlon zal doen, volg ik gedurende die periode een (wat het lopen betreft) aangepast trainingsprogramma. Geen 4 trainingen per week (waarvan 2x versnellingen), maar wel 1 pittige pistetraining op dinsdag of woensdag en dan nog één of evt twee duurlopen.
De benen zijn ondertussen al redelijk goed hersteld van de wedstrijd in Grembergen, dus stond vanochtend nog eens een nuchtertraining over 12 km geprogrammeerd. Geen overbodige luxe na de barbeque van gisterenavond
De eerste 3 kilometers waren echt ver-schrik-ke-lijk: t was precies mijn allereerste training ooit! De benen deden enorm pijn, k voelde me net een dikzak, het gevoel was er gewoon niet. Op een moment was ik zelfs van plan om terug te keren, maar iets in mij zei dat het wel beter zou gaan... En inderdaad, na een tijdje zat ik weer in het ritme en ging het zelfs super!
Om de vermoeidheid van gisteren wat uit de benen te werken én om de basistrainingen toch niet te verwaarlozen trok ik er deze voormiddag op uit voor een rustige duurtraining op de fiets. En eigenlijk valt er niet zo veel over te melden: de benen voelden goed aan (wellicht vooral omdat het tempo zo laag werd gehouden ), de hartslag bleef ook goed laag (gem. 121 sl/min), het weer was ideaal, ... Heel leuke training!
De eerste in een (kleine) reeks van stratenlopen waar ik de komende maanden ga aan deelnemen ging door in Grembergen. In functie van de winterduatlons (waar het over loopafstanden van max 4 km gaat) zal ik in die stratenlopen vooral in de middenafstanden (4 tot 9 km) starten. Vandaag werd het een wedstrijdje over 6 km. Vorig jaar haalde ik 24:19, maar aangezien het lopen de laatste weken heel goed gaat zou daar toch een stuk(je) van af moeten. En ook mijn PR op de 5 km (19:55) zou onderweg toch moeten gebroken worden.
De eerste kilometer ging (hoewel ik met de nodige reserve gestart was) wat te snel: 3:39/km. Maar belangrijk: k liep net achter een man die ik nog herkende van vorig jaar. En toen was me bijgebleven dat die héél constant rond de 4:00/km bleef lopen. Dus als k daar kon bijblijven zou ik er allicht een goeie haas aan hebben. En inderdaad: diene kerel liep de volgende kilometers heel egaal aan 3:50. Vanaf kilometer 4 begon ik het wat lastig te krijgen, maar k kon er (mits wat op de tanden bijten) toch bijblijven. Doorkomst na 5 km: 19:16 (PR gehaald - 39 seconden sneller dan in december ). Dan nog een hele zware kilometer (4:01) om uiteindelijk te finishen in 23:20, 'goed' voor een 8ste plaats.
Mijn vrouw heeft het trouwens ook heel goed gedaan: zij deed de 3 km en had daar 18:10 voor nodig. Ze loopt enkel in de zomer wat 'start-to-run' trainingskes, dus 10 km/u is voor haar echt wel goed. En ze had er vooral plezier in Volgende zondag doet ze in Gent trouwens mee aan de Just For Fun triatlon...
Door de geplande wedstrijd van vanavond had ik mn trainingsprogramma wat aangepast. Toen ik woensdag aan de piste aankwam had ik er al dik spijt van: op het voetbalveld dat op het middenplein ligt waren er namelijk trainingen. Jeugdtrainingen dan nog wel, wat wil zeggen: gans de familie van élk spelertje is aanwezig... Daarnaast nog wat vrouwelijke fans van de jeugdige trainer én natuurlijk de onvermijdelijke lokale (overjaarse) 'voetbalexperts' die aan het begin van het seizoen moeten monsteren welk vlees ze in de kuip hebben. T was dus druk... véél te druk naar mn goesting.
Nu ja, we moeten er ons maar bij neerleggen en er het beste van maken (en vooral hopen dat ze een klein beetje 'sportief' zijn en de baan een wat vrijhouden). De warming-up bestond weer uit drie delen: eerst wat inlopen en daarna 10 versnellingen van 20 seconden gevolgd door 40 seconden rust. Daarna weer een kilometerke loslopen alvorens we aan de 'kern van de zaak' begonnen: 5x 500m aan 3:50/km met telkens 500m loslopen erachteraan. Man, dit ging fantastisch gewoon! De vorige trainingen die bestonden uit versnellingen liepen ook al heel vlot, maar dit was echt super! K moest constant hard op de rem duwen om niet té snel te gaan. 3:30/km haalde ik zeer vlot, maar de coach had me gezegd om maximaal 3:40/km te lopen. En aan de hartslagen bij die laatste 3 blokjes is duidelijk te zien dat er bij die tempo's nog marge is. Na het laatste blokje nog 2 km losgelopen en de opdracht was volbracht.
Vanavond gaan we dan in Grembergen beginnen aan het 'stratenloop-seizoen'. K ga in eerste instantie voornamelijk de 'tussenafstanden' (5 à 8 km) lopen om de snelheid wat op te drijven. De bedoeling is om in oktober dan een paar 10 km-wedstrijden te doen en die limiet van 40:00 te doorbreken. Doel voor vanavond: 3:59/km. Hiermee zou ik dan mn PR op de 5 km (nu: 19:55) moeten halen. Vorig jaar liep ik in deze wedstrijd trouwens 24:19. Daar zou nu toch wel wat van af moeten hé
Na t werk hadden we nog een drink in Brussel, maar k wou toch per sé mn intervaltraining op de fiets nog afwerken. Dus was het al na 20u eer de banden van mijnen tijdritfiets opgepompt waren. En daarbij was ik beter wat 'oplettender' geweest, want na de training bleek dat mn voorwiel fel tegen de velg aanschuurde (iets wat ik anders steeds controleer als k mn wielen wissel). Tijdens de warming-up en de eerste blokjes had ik er totaal geen last van: die eerste 3 stuks werden rond de 40 km/u afgelegd, maar bij het begin van het vierde blokje voelden de benen toch wat verzuurd aan. Geen wonder als je het achteraf bekijkt De resterende 4 blokjes gingen aan resp. 38.1 - 37.6 en 38.4 km/u. De motivatie was efkes weg door die 'slechte benen', maar toen ik thuiskwam en voelde welke extra weerstand er moest overwonnen worden, was k wel content met die snelheden
Deze week wordt het wat puzzelen met de trainingen, want vrijdagavond loop ik een wedstrijd over 6 km in Grembergen (Dendermonde). Vorig jaar ging dat in een tempo van 4:06/km, dus dit jaar moet het toch wel een stukje sneller gaan. Vandaar dat ik vanavond geen looptraining doe, maar ze een dagje verschuif: morgen worden de intervallen gelopen. Donderdag wordt dan weer een loop-vrije dag om uitgerust aan de start te komen.
) en een hartslag van 166 sl/min.
)
