Europe is managed and ruined by psychopathic money
vulture, stupid capitalism and sickly antisocial old nobility. Psychopathic and
antisocial behavior and money vulture is base for the sickly capitalism and the
collapse of the European economy.The transformation of the Economic Community for Coal and Steel
Community (ECSC) to a European Union without the prior states of economic and
monetary equalization or common interests and laws to normalize was and is an unparalleled
blunder.
The European Union:
The large inequalities in all areas, remains a
handicap that is too deeply rooted, and the result of communities which through
the centuries by natural selection totally grown apart.A phenomenon that us
developments indicates that genetically determined and transmitted to each
succeeding generation, whereas we today can determine that the majority of
students in our schools who come from other than Western European regions, the
educational level of the average Western Europeans often barely or cant match.Migrations to other
developed areas will obviously change in the average level of development and can
result in gradation as well as in degradation, depending on the needs of the
industrial and craft area, while industrial or craft adaptation to be necessary
or useful and advisable as well.In contrast, development and opportunities at levels other than college
education for students coming from some foreign territories, often better than
those of the native population, so that migrants and their children in the
labor market gaps will fill.The high degree of automation and the throwaway manual works have
repressed, so manual only covers a small area and manual works less be qualified.The emerging crisis
may be a pest and threat to be regarded, but will be at relatively short-term
mass production and throwaway society from sheer necessity reform to society
that demands will make in the field of sustainability, with more recycling and
recovery of valuable things, equipment and buildings for personal comfort and
so the social level for the masses to safeguard and maintain.There will be a new
labor market grow with more opportunities for manual workers and skilled
craftsmen.
Belgium is one of those rotten
apples:
This is a country that only present a dot on the world map, and whose
average American just thinks it is a province of France or Germany. Belgium was
before "the gang of Nivelles and the Dutroux affair" world news
reached, barely known outside Europe.The allure of the Belgian federal government, however,
arrogates to oneself and the resources they devote to these pretensions to
maintain are those of a superpower. Belgium has indeed an absolute world record
for number of governments to this small piece of land to govern, while of
governing in fact nothing comes home, and the country is in an ongoing
Community chaos standing where ministers apparently just bickering and stuffing
their pockets.
As a center of the Union everyone can best understand that one is
certain allures be assuming the status as capital and center of the Union to
uphold, it was not that Messrs. Ministers of the Union and various governments
at various additional excessive privileges andfeast on privileges and position massive replenished with mandates in
brain trusts and organizations against excessive fees, arising from the
widespread abuse of power, not to mention, while in the bargain, and thus
conflicts of interest are not coming from nowhere.
Corruptionis anno 21st century commonplace of the Belgian
federal government, although here, the question may determine the extent that
the regional governments not infect, a danger which can not be excluded, and
seen the federal government politically linked with the regional governments,
may be regarded as inevitable. Corruption and tampering behind the scenes can
only be temporarily hidden, unless leakage or internal be forestall, which
hardly without violence can be achieved or without the members who join the
governments first to screening and honest persons may be excluded or, as at the
time of the "Pink Ballets" through blackmail members to subject.
Collegiality is a common phenomenon in all
sectors of society, in which like-minded or colleagues spontaneously close
ranks to outsiders in their fields to ward, a phenomenon resulting from the
individualism that Western society dominates, while this individualism just as
well is cause of competition within a caste of like minded.Collegiality is
useful to prevent unskilled on the professional field or influence their
opinions and views would impose, and protected the professional field against
unwanted or troublesome intruders. Collegiality is apparent by the Belgian
Government, however, be used to outrageous and undemocratic actions and
decisions, errors or indelicate affairs of members of the government and the
curiosity of the public and to avoid. Collegiality however opens the door to
corruption and crime in the field of management, and sets the democracy and
participation of the people on the slope, and infects the society.
Governmental Criminality will be in almost all countries present, but Belgium is a maverick since
the crime by the Belgian Government itself in its own circles is orchestrated
and protected by forced collegiality of its members.Both the Pink
Ballets, research and activities of the gang of Nivelles, the assassination of
Minister André Cools, on policeman Peter De Vleeschauweren, on meat inspector
Karel Van Noppen as well the activities of Marc Dutroux and his companions
Michel Nihoul and Michelle Martin, catch the eye either by protecting of
involved criminals by the governments or through researchers who in an
implausible and prominently way blunder.From these data one can only assume or conclude that
there was to deliberately blunder to offenders or other stakeholders, behind
the scenes or even senior principals to protect.
The turbulent conditions and developments in the
Congo, Rwanda and Burundi, former colonies and mandated territories of Belgium,
together with the efforts and masses humanitarian interventions by the Belgian
government in the area give a lot of questions.
Congo Free State from 1885 to 1908 was the private property of the Belgian King Leopold
II. If one considers that the former Western, self-proclaimed owner, the
Belgian King Leopold II and after him from 1908 to 1960 the Belgian State, is
immense and brutal worthy enriched with the natural resources of eastern Congo,
where industrial activity of the Belgian and Western European non-ferrous
metallurgy was founded, the question "why
is actually still in this area continuously fighting" more than
justified. Remember that Leopold II in 1906, founder and co-founder of the
operations by establishing Union
Minière in his personal colony.One area that after a series of scandals about
atrocities against the population, cruelties of slavery of colonies not only
equaled but also surpassed, and forced him the administration of the territory
in 1908 to the Belgian government to transfer.That the monarchy rights and shares in the mining of
the area retained is beyond dispute, but means that the resources for flowing
from the mining and trading of minerals from the area, in important dimensions
to the Belgian monarchy arrive, so we may assume that these monarchy
exceptional and unprecedented wealth has obtainable.This objection
raises questions concerning the alleged genocide of Rwanda, a genocide in which
Hutus, Tutsis and extremist Hutu rebels were involved, but these peoples lived
peacefully for nearly 600jaar together, while blending of these peoples the
presence of ethnic communities was no longer possible, and the population by the
times and the sexual freedom of unmarried young people into a mixed population
had developed. Above is the tip of an enormous iceberg that lies hidden beneath
the surface.
See also: http://menselijkrecht.blogspot.com/
(Rwanda the Genocide to Ghost of the past) ...
The case law is massively wrong in such sizes that lawyers consider this as normal and melancholy shrug
as yet another sentencing where the rights of Joe Public will be ignored.The legal operations
seem often haggling with the position of the parties prevails and the little
man is the dupe. Separation of powers is a dead letter and paper in Belgium
exceptionally tolerant and even written unreliable. The Ministry of Justice is
more concerned about protecting criminals than those of their victims.Whichever political
group that the Minister of Justice delivers remains undemocratic and antisocial
tendency preserved, which can refer to a power of influence over politics.
Abuse of power, forgery and explanation, manipulation of jurisdiction or counsel for
the prosecution and research are rife with buzzing names of Ministers and
Secretaries of State from the ranks of classic majorities, Christian Democrats,
Liberals and Socialists, repeatedly emerged as Paul Vanden Boeynants (PSC),
Stefaan De Clerck (CD & V) Melchior Wathelet Sr. & Jr. (PSC cDH), Karel
De Gucht (VLD) Annemie Turtelboom (Open VLD), Maggie De Block (Open VLD),
Etienne Schouppe (CD & V), Jean-Luc Dehaene (CD & V) individually, or
exceptional administrative incompetence give evidence, or social, psychopathic
edge cases that the interests of the citizen in a criminal manner to their
boots rags, while corruption and collegiality leaks must close.Both excesses as
pedophilia and homosexuality are in closed circles as standard tolerated, but
while homosexuality hardly a threat may be called, has pedophilia especially
Psychical a violent background, while this phenomenon the most defenseless of
the society to power and arbitrariness of governments or authorities subjects.It is precisely this
violence that the phenomenon did come into the spotlight, and both
ecclesiastical government as Priest in disgrace brought. Here it is clear that
authorities all too quickly abuse their power to make their personal wishes
shamelessly to fill.Scandals through ecclesiastical authorities brought the ball rolling,
but the civil authorities were hitherto outside shot, what many may give reason
to meditate upon. That the political forces and the government is not ashamed
to judges to manipulate or to put pressure on and even challenge, is more than
once proved.The Dutroux case and conduct of investigations into the gang of
Nivelles, showed us that the action or complaint to a prosecutor is meaningless
if the government such prosecutor under pressure places, or higher authorities
prohibits or prevents them their operation to fulfill.Here the question
arises whether there ever complaints against officers or ministers were submit,
which the managers through their power on the prosecutor and law were dismissed
or ignored. Experiences with complaints against public officials and
mandataries proved that such complaints are swept under the carpet, while the responsible
perpetrators continue unaffected with disgusting and criminal practices, and
the complainant on the grain is taken or is subjected to harassment.
Bulky and crowded codes provide any jurist headaches
while judges assailed with lawsuits for trivialities that the college of lawyers
coarse make money while making unrealistic lawsuits impunity the entire system
play with devil, and even experts in the tangle barely out can come. Especially
those who have money and time, and an army of lawyers to establish, take
advantage of this chaotic tangle of laws, while the healthy mind and discretion
of judges to be curbed, and healthy jurisdiction often no longer exists.
Eventually the white collar criminals will profit thereof, while the victims
remain frustrated and the population by growing injustice increasingly
demanding will be, which only flows into more resistance and more fuel to the
fire of the crisis. There are however opportunities for lawyers against
fraudulent statements to oppose it, but it is the case all too often dependent
on the power of the parties, allowing lawyers wisely no resistance mean if the
recipient party political power represented whether this is supported, so that
they themselves not come be victim.
The monarchy, curse on the internal peace. While Western European States take pride in their democratic policies,
there are many countries where the monarchy a finger in the pie has, to say
nothing of the Belgian and British Monarchs who through their private capital
governments and leaders let dances to their piping, which way democracy and the
people be excluded from participation. Especially the last decades, the
resistance in Europe against the rising right front strikingly orchestrated,
but again, the influence of the monarchy in Belgium goes so far as that blatantly
population and the democratic rights of the majority openly be bypassed and
ignored. Causing internal peace and future of the Belgian federation on one
side thread is to dangle without saying; given the clear to everyone that the
country is governed by a patchwork of minorities corresponds to a ship where
everyone can give the command, while all have a different objective aim.
Central to this is the monarchy that manipulates politics to personal needs
that are contrary to the interests of the mass of citizens and allowing for the
participation of the people nothing be left over while the discontent of the
masses increases.
Protection of capitalism or
death blow to the economy.
That both Belgian and European governments do anything to shareholders
and capitalists to indemnify is obvious, but refusing to large capitalists
severely taxing put bad blood among the working masses which to the last penny
be taxed.Ultimately the dwindling purchasing power is a fact that direct result
of the collapse of the market and related employment, and the fact that the
damage attempts to limit by load increase that nearly all workers and less
well-off, will make the laborer directly or indirectly the dupe.
The collapse of the banks, markets and the economy is
due to the unprecedented subvention of producers to stimulate employment, with
the result that massive trade surpluses were created.Banks herein take
part in permit on base of those subventions faster and easier credit, so the
mass of unsold goods and products at top soar, and they eventually restraint on
productions had to put what was then translated into work reduction or even
unemployment and decrease of purchasing power to the mass, but this was a small
snow ball that of a high mountain down began to roll.Reduced work or even
unemployment means that the purchasing power of workers is shrinking, while the
emerging countries and their high competition, the decline of the western
industrial share quite continues to strengthen, and reduce the work gave an
extra push.
The snowball effect:A vicious circle with downward spiral that will only
end up where supply demand equals, but the question has been more and morefilled by the emerging economy countries ,
while the western participation, particularly in Europe, will continue to
dwindle. Hopefully the end of the European Union comes not too late, any delay
to the union to dismantle and reform into a confederation only makes the
problem bigger.Each State must return to take control their own powers, to
self-supporting and to equity and freely determinate trade surpluses to trade
in, if they will to overcome the crisis. But confederation also means that it
remains externally connected and cooperates without the internal autonomy to
deliver.Belgium is just as many Western European countries due to lack of own
resources very vulnerable, making for Belgium maintaining technological
development is an absolute necessity. Mismanagement and rapidly rising crime
make, however, not directly from Belgium "a place to be" but
contrary. Investment in a country's that own people give no rights, is as
investing in a time bomb, and can be any sensible industrial discouraged. The
refusal to capitalists to tax on their capital, make the country attractive for
the rich people of the planet, but as the population and economy has no profit
in it, while costs continue to the working population is shifted, and the
unrest is rising. One can infer that monarchies officially or unofficially
influence has on politics may exert a curse on the progress and democratic
rights of citizens, and paralyze a country in the same sizes as a dictatorship.
Support to companies that create sustainable employment. Especially the lowest hourly wages has to urgently and simultaneously
be relieved, allowing the employee be remunerate and not discouraged. Lower
labor costs should also improve the competitiveness of Belgian companies, but
one must realize that a large part of the European market, irrevocably by the
strong competition from Asian companies to Asia is moved.Lower labor costs do
not mean the impoverishment of the population, but mainly to the wage reduction
where it is excessive. Also efficiency of a company and productivityshould be increase, factors which especially the
unions sometimes at outrageous and irresponsible way, part in has through all
too quickly to the weapon of the strike to intervene.The entrepreneur
also wear a responsibility and must known that he has the people to
appropriately compensated, so they have no reason to complain. The American
system whereby workers without prior notice to leave, but where the employer is
not bound to a notice to give, means that both parties have reason to care and
respect each other as well, while the system the good worker assured
employment, and the less obliged to accept the jobs for which he is good
enough.Recovery of the economy can only by first and foremost European need to
cover, and where the external industry, production and markets, in a healthy
manner and unsubsidized exposed to competition. Small scale industry activities
aimed at European consumption or weak competing markets indicates less risk and
better work insurance.A direct consequence of the crisis that the relatively short term the
employment can promote is need for prolonged use of technical means. Such
widespread and almost inevitable growth of the market for reconditioning or
"back in good condition bring" from used objects, devices, buildings
etc., will a sustainable employment giving, while the country and the industry
to supply their own consumption, less import dependent.
Youth Training and education:The education of our youth in
Belgium leaves much to be desired, and the initiative of the French language in
Flanders as a second language to better stimulate while international
communication almost exclusively conducted in English, is a measure of nothing
in a world in which both French and Dutch hardly have any future.Belgium needs high
technology workers, but which one creates not only more students in a
university course to take. The university degree is a useful reference but does
not guarantee competence, a phenomenon that we can establish daily by the
results of our governments which consist primarily of representatives who have
a university diploma.We know from the past that good forces with their abilities and
knowledge, all too often only found support in the U.S., and thus migrated to
America. Flemish industry has to care for capability and well skilled people,
and instead of flatly diploma to orient them more based on the actual ability
and knowledge of people, and skilled people see encouraging.Efficient tests at
school on their skills and abilities would be many possibilities may uncover
that still remain untapped.
Throw the rudder to: Can and shall they alter their
course without violence, whether one should take the road of the Nazi regime to
the man in the street give the rights for which he works? First and foremost,
the system of law and order must be mucked, in spite all honest lawyers and
judges. But law and justice are the occasion of above the politics prevented,
by those who use corruption to ensure their own wellbeing, and Belgium has only
one constant power outside the political or democratic voting influence of the
mass, namely the Belgian monarchy.
Europa wordt
beheerd en te gronde gericht door psychopathische geldgier, dom kapitalisme en
ziekelijk asociale oude adel. Psychopathisch asociaal gedrag en geldgier zijn basis
van het ziekelijke kapitalisme en de ondergang van de Europese economie. Ook de
omvorming van de Economische Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) naar een
Europese Unie zonder voorafgaandelijk de deelstaten economische en monetaire
gelijk te schakelen of gezamenlijke belangen en wetten te normaliseren, was en is
een blunder zonder weerga.
De Europese Unie:
De grote
ongelijkheden op alle terreinen, is en blijft een handicap die echter te diep
geworteld is, en het gevolg van maatschappijen die door de eeuwen via
natuurlijke selectie totaal uiteengegroeid zijn. Een fenomeen dat ons ontwikkelingen
geeft die genetisch bepaald en overgedragen worden op elke volgende generatie,
waardoor men vandaag kan vaststellen dat de meerderheid van leerlingen in onze
scholen, die stammen uit andere dan West-Europese gebieden, het scholingsniveau
van de doorsnee West Europeaan vaak nauwelijks of niet kunnen evenaren. Migraties
naar anders ontwikkelde gebieden geeft uiteraard een wijziging in het doorsnee
ontwikkelingsniveau wat zowel kan uitmonden in gradatie als in degradatie,
afhankelijk van de industriële en ambachtelijke behoefte van het gebied, terwijl
industriële of ambachtelijke aanpassing nodig of nuttig en geraadzaam kan
blijken.
Hiertegenover
staat dat ontwikkeling en mogelijkheden op andere dan hogeschoolopleiding voor
leerlingen herkomstig uit sommige vreemde gebieden, vaak beter liggen dan deze
van de autochtone bevolking, waardoor migranten en hun kinderen leemte in de arbeidsmarkt
kunnen vullen. De hoge graad van automatisering en de wegwerpmaatschappij hebben
handvaardigheid verdrongen, waardoor handarbeid slechts een beperkt terrein bestrijkt
en handvaardigheid moeilijk aanbod komt.
De opkomende
crisis mag dan als een plaag en bedreiging aanzien worden, doch zal in vrij
korte termijn de massaproductie en wegwerpmaatschappij uit pure noodzaak
hervormen tot en maatschappij die eisen zal stellen op het terrein van
duurzaamheid, met meer hergebruik en herstel van voorwerpen, toestellen en
gebouwen, om persoonlijk comfort en sociaalniveau voor de massa te vrijwaren en
te onderhouden. Hier zal dus een nieuwe arbeidsmarkt groeien met meer
mogelijkheden voor handarbeiders en bekwame stielmannen.
België is één van die rotte appelen:
Dit is een
landje dat slechts een stip is op de wereldkaart, en waarvan de doorsnee
Amerikaan slechts denkt dat het een provincie is van Frankrijk of Duitsland.
België was voordat de bende van Nijvel en de Dutroux affaire het wereldnieuws
haalden, nauwelijks buiten Europa bekent. De allures die de Belgische federale regering
zich echter aanmeet en de middelen die zij besteden om deze allures te
onderhouden zijn die van een grootmacht. België bezit trouwens een absoluut
wereldrecord aan aantal regeringen om dit lapje grond te regeren, terwijl er
van regeren in feiten niets in huis komt, en het landje zich in een voordurende
communautaire chaos bevind, waar ministers blijkbaar slechts bekvechten en hun
zakken volstoppen.
Als centrum
der Unie kan men best begrijpen dat men zich zekere allures aanmeet om de
status als hoofdplaats en centrum van de Unie hoog te houden, was het niet dat
de heren ministers van de Unie en van diverse regeringen zich aan allerlei
extra buitensporige privileges en voorrechten tegoed doen en hun ambt massaal
cumuleren met mandaten in bestuursraden en organisaties tegen buitensporige
vergoedingen, van het alom voortkomende machtsmisbruik nog maar te zwijgen,
terwijl op de koop toe, belangenvermenging niet uit de lucht gegrepen zijn.
Corruptie is anno 21ste
eeuw gemeengoed van de Belgische federale regeringen,hoewel men hier toch de vraag mag stellen in hoeverre dit de deelregeringen
niet infecteert, een gevaar dat niet uit te sluiten is, en men gezien de
federale overheid politiek verweven is met de deelregeringen, als
onvermijdelijk mag beschouwen. Corruptie en geknoei achter de schermen kan men slechts
tijdelijk verborgen houden, tenzij men lekken of intern verzet voorkomt, wat
nauwelijks geweldloos verwezenlijkt kan worden, zonder de leden die toetreden
tot de regeringen te screenen en integere personen eventueel uit te sluiten of
zoals ten tijde van de Roze Balletten te chanteren.
Collegialiteit is fenomeenen gemeengoed in alle sectoren van de
maatschappij, waarbij gelijkgezinden of collegas spontaan de rangen sluiten om
buitenstaanders op hun terrein te weren, een fenomeen dat voortvloeit uit het
individualisme dat de westerse maatschappij domineert, en net zogoed oorzaak is
van competitie binnen een kaste van gelijkgezinden. Collegialiteit is nuttig om
te voorkomen dat leken op het terrein hun invloed of mening en visie zouden
opdringen, en beschermd het professionele terrein tegen ongewenste of lastige
indringers. Collegialiteit blijkt door de Belgische regering echter gebruikt te
worden om ongehoorde en ondemocratische daden en beslissingen, fouten of
onkiese zaken van leden van de regering aan de nieuwsgierigheid en bemoeiing
van het publiek te onttrekken. Collegialiteit opent hiermee echter de poort
naar de corruptie en criminaliteit op bestuurlijk vlak, en zet daarmee ook de
democratie en inspraak van het volk op de helling, en verziekt de maatschappij.
Criminaliteit bij de overheden zal men in
haast alle landen tegenkomen, doch ook hier is België een buitenbeentje, daar
de criminaliteit door de Belgische regering zelf in eigen middens georkestreerd
is en via de gedwongen collegialiteit beschermd. Zowel de Roze Balletten, onderzoeken
en activiteiten van de bende van Nijvel, de moord op Minister André Cools, op Rijkswachter
Peter De Vleeschauweren, op Vleeskeurder Karel Van Noppen als de activiteiten
van Marc Dutroux en zijn kompanen Michel Nihoul en Michelle Martin, vallen op door
ofwel pistes die op bescherming van betrokken misdadigers wijzen ofwel waar
overheden en onderzoekers op een ongeloofwaardige en opvallende wijze
blunderen. Uit dergelijke gegevens kan men slechts veronderstellen of opmaken
dat er opzettelijk geblunderd werd om daders, andere betrokkenen, achter de
schermen of zelfs hooggeplaatste opdrachtgevers te vrijwaren.
De
turbulente omstandigheden en ontwikkelingen in Kongo, Rwanda en Burundi,
voormalige kolonies en mandaatgebieden van België, gepaard gaande met de
bemoeiingen en massas humanitaire interventies in het gebied roepen heel wat
vragen op.
Kongo-Vrijstaat
was van 1885 tot 1908 privé-eigendom van de Belgische koning Leopold II. Indien
men bedenkt dat de vroegere westerse, zelf uitgeroepen eigenaar, de Belgische Koning
Leopold II en na hem vanaf 1908 tot 1960 de Belgische Staat, zich immens en
onmenswaardig verrijkte aan de natuurlijke rijkdommen van Oost Kongo, waarop industriële
activiteit van de Belgische en West Europese non-ferro metallurgie werd
gefundeerd, is de vraag waarom er nu eigenlijk
nog in dit gebied onafgebroken gevochten wordt meer dan gegrond. Bedenk
dat Leopold II in 1906 initiatiefnemer en medestichter was van de exploitaties door
oprichting van Union Miniére in zijn persoonlijke kolonie. Een gebied dat na
een reeks van schandalen over wreedheden ten opzichte van de bevolking,
wreedheden die de slavernij der kolonies niet alleen evenaarden doch ook
overtroffen, en hem dwongen het bestuur van het gebied in 1908 aan de Belgische
overheid over te dragen. Dat de monarchie de rechten en aandelen in de mijnbouw
van het gebied behielden staat buiten kijf, doch betekend dat de rijkdommen
voorvloeiend uit de ontginning en handel van ertsen uit het gebied, in
belangrijke maten bij de Belgische monarchie terechtkomen, waardoor we mogen
aannemen dat deze monarchie over uitzonderlijke en ongekende rijkdom kan
beschikken. Deze bedenking roept vragen op betreffende de vermeende genocide
van Rwanda, een genocide waarbij Hutus, Tutsis en extremistische Hutu rebellen
betrokken waren, doch deze volkeren leefden vreedzaam gedurende nagenoeg 600jaar
samen, terwijl door vermenging van deze volkeren de aanwezigheid van etnische
gemeenschappen niet meer mogelijk was, en de bevolking door de tijden en de
seksuele vrijheid van ongehuwde jongeren zich tot een mengbevolking had ontwikkeld.
Voorgaande is echter het topje van de reusachtige ijsberg die onder de
oppervlakte verscholen ligt.
De rechtspraak loopt massaal fout, in
dusdanige maten dat juristen dit als normaal gaan beschouwen en melancholiek de
schouders ophalen als er weer eens een vonnis wordt uitgesproken waarbij de
rechten van Jan Publiek worden genegeerd. De juridische activiteiten lijken
vaak een koehandel waarbij de positie van de betrokkenen primeert en de kleine
man kop van jut is. Scheiding der machten is een dode letter en papier is in
België uitzonderlijk verdraagzaam en onbetrouwbaar. Het ministerie van justitie
lijkt meer bekommerd om de bescherming van misdadigers dan om deze van hun
slachtoffers. Ongeacht de politieke fractie die de minister van justitie levert
blijft de asociale en ondemocratische tendens behouden, wat kan refereren naar
een machtsinvloed van boven de politiek.
Machtsmisbruik,
valsheid in geschrift en verklaring, manipulatie van rechtspraak, parket en
onderzoek zijn schering en inslag waarbij gonzende namen van Ministers en
Staatssecretarissen uit de rangen der klassieke meerderheden,
christendemocraten, liberalen en socialisten, telkens weer opduiken zoals Paul
Vanden Boeynants (PSC), Stefaan De Clerck (CD&V), Melchior Wathelet Sr
& Jr (PSC-cdH), Karel De Gucht, (Open VLD) Annemie Turtelboom (Open VLD),
Maggie De Block (Open VLD), Etienne Schouppe (CD&V), Jean-Luc Dehaene (CD&V)
stuk voor stuk, of uitzonderlijk bestuurlijke onbekwaamheid aan de dag leggen, of
op sociaal vlak, psychopathische randgevallen die de belangen van de burger op
een criminele wijze aan hun laarzen lappen, terwijl corruptie en collegialiteit
de lekken moet dichten.
Zowel
uitwassen als pedofilie en homoseksualiteit worden in gesloten kringen als norm
getolereerd, doch terwijl homoseksualiteit nauwelijks een bedreiging kan
genoemd worden, heeft pedofilie vooral Psychisch een gewelddadige achtergrond,
terwijl dit fenomeen wel de meest weerloze der maatschappij aan de macht en
willekeur van overheden of gezagdragers onderwerpt. Het is net deze
gewelddadigheid die het fenomeen in de kijker deed komen, en zowel kerkelijke
overheid als bedienaars ten schande werd. Hier is duidelijk gebleken dat
gezagdragers maar al te snel van hun macht misbruik maken om hun persoonlijke
wensen schaamteloos in te vullen. Schandalen bij kerkelijke overheden brachten de
bal aan het rollen, doch de civiele overheden bleven tot hiertoe buiten schot,
wat menigeen aan het denken mag zetten. Dat de politieke machten en de regering
zich niet schamen om rechters te manipuleren of onderdruk te zetten en zelfs te
wraken, is meer dan eens gebleken. De Dutroux zaak en verloop der onderzoeken
naar de bende van Nijvel, toonde ons duidelijk dat de werking of klachten bij
een parket zinloos zijn indien de regering parketten onder druk zet, of hogere
instanties hun werking verbiedt of verhindert.
Hier rijst
de vraag of er ooit klachten tegen mandatarissen of ministers werden
neergelegd, die door de verantwoordelijken via hun macht op het parket en de
rechtspraak werden geseponeerd of genegeerd. Ervaringen met klacht tegen de overheidsdiensten
en functionarissen bewezen dat dergelijke klachten onder de mat worden geveegd,
terwijl verantwoordelijken ongestoord verder gaan met wansmakelijke en
criminele praktijken, en de klager op de korrel wordt genomen of aan pesterijen
wordt onderworpen.
Lijvige en overvolle
wetboeken zorgen elke jurist kopzorgen terwijl rechters bestormd worden met
rechtzaken voor futiliteiten die het college van juristen grof geld bezorgen,
terwijl het aanbrengen van onrealistische rechtsgedingen straffeloos het hele
systeem in de war sturen, en zelfs deskundigen aan het kluwen nauwelijks nog
eraan uit kunnen. Vooral degene die geld en tijd hebben, en een leger van
juristen in kunnen zetten, profiteren van deze onoverzichtelijke kluwen van
wetten, terwijl de gezonde geest en oordeelkundigheid van rechters aan banden
wordt gelegd, en er van gezonde rechtspraak vaak geen sprake meer is.
Uiteindelijk zijn het witte boordcriminelen die hieruit munt slaan, terwijl de
gedupeerden gefrustreerd achterblijven en de bevolking door groeiend onrecht
zich steeds meer eisend gaat opstellen, wat slechts uitmond in meer verzet en
meer olie op het vuur van de crisis. Er zijn nochtans mogelijkheden voor
juristen om tegen frauduleuze uitspraken verzet aan te tekenen, doch is de
rechtspraak maar al te vaak afhankelijk van de macht der partijen, waardoor
juristen wijselijk geen verzet betekenen indien de bevoordeelde partij een
politieke macht vertegenwoordigd of hierdoor gesteund wordt, zodat zijzelf niet
het slachtoffer kunnen worden van de corruptie in het systeem.
De monarchie, vloek op
de interne vrede. Terwijl westerse Staten prat gaan op hun democratisch
beleid zijn er nog vele landen waar de monarchie een vinger in de pap heeft, om
maar te zwijgen van de Belgische en Engelse Monarchen die via hun privaat
kapitaal regeringen en regeringsleiders naar hun persoonlijke noden laten
dansen, waardoor de democratie en het volk buiten spel gezet worden. Vooral de
laatste decennia is het verzet in Europa tegen het opkomend rechtse front
opvallend georkestreerd, doch ook hier gaat de invloed van de monarchie in
België zover dat men schaamteloos de bevolking en de democratische rechten der
meerderheid openlijk omzeilt en negeert. Dat hierdoor de interne vrede en
toekomst van de Belgische federatie aan een zijde draadje komt te bengelen
hoeft geen betoog, gezien het voor iedereen duidelijk is dat het land dat
bestuurd wordt door een samenraapsel van minderheden overeenkomt met een schip
waarop iedereen het bevel kan geven, terwijl allen een diverse doelstelling beogen.
Centraal hierbij is de monarchie die de politiek manipuleert naar persoonlijke
behoefte die tegengesteld zijn met de belangen van de massa der onderdanen, en
waardoor er van inspraak van het volk niets overschiet terwijl het ongenoegen
van de massa stijgt.
Bescherming van het kapitalisme of de doodsteek
voor de economie.
Dat Belgische
zowel als Europese overheden alles doen om aandeelhouders en kapitalisten te vrijwaren
is duidelijk, doch weigering om grootkapitaal ernstig te belasten, zet
kwaadbloed bij de werkende massa die tot de laatste cent belast wordt.
Uiteindelijk is het slinken van de koopkracht een feit dat direct gevolg is van
de instorting der markten en bijhorende tewerkstelling, en het feit dat men de
schade tracht te beperken door lastenverhoging waar nagenoeg alle werkkrachten en
minder gegoede, direct of indirect de dupe van zijn.
De instorting
van de Banken, markten en de economie, is te wijten aan de ongehoorde subsidieringen
van producenten om tewerkstelling te stimuleren, met als gevolg dat er massaal handelsoverschotten
werden gecreëerd. Banken die hierin meegingen stonden op grond van de subsidiering
ook sneller en vlotter kredieten toe, waardoor de massa onverkochte goederen en
producten ten top steeg, en men uiteindelijk de rem op de producties moest
zetten, wat zich dan weer vertaalde in werkvermindering of zelfs werkloosheid
en daling dar hoopkracht bij de massa, doch dit was een klein sneeuwballetje dat
van op een hoge berg naar beneden begon te rollen.
Werkverminderde of zelfs werkloosheid betekent dat de koopkracht
van de werknemer slinkt, terwijl de opkomende industrielanden en hun hoge concurrentie,
de aftakeling van het westerse industrieelaandeel behoorlijk blijft versterken,
en de werkvermindering een extra duw gaf.
Het sneeuwbaleffect: Een vicieuze
cirkel met neergaande spiraal die slechts zal eindigen daar waar het aanbod de
vraag evenaart, doch de vraag wordt al langer hoe meer door de nieuwe
industrielanden ingevuld, waardoor het westerse aandeel, vooral in Europa, zal
blijven slinken. Hopelijk komt het einde van de Europese Unie niet te laat, elke
uitstel om de unie te ontmantelen en te hervormen tot een confederatie maakt
het probleem slechts groter. Elke deelstaat moet terug de eigen bevoegdheden in
handen nemen, in eigen behoefte voorzien en naar eigen vermogen en
handelsoverschotten zijn handel vrij kunnen bepalen, wil men de crisis
overwinnen. Doch confederatie betekend ook dat men extern blijft verbonden en
samenwerken, zonder de interne autonomie in te leveren. België is net zoals
vele West Europese landen door gebrek aan eigen rijkdommen zeer kwetsbaar, waardoor
voor België het behoud van hoogwaardige technologische ontwikkeling een
absolute noodzaak is. Wanbeheer en snel stijgende criminaliteit maken echter
van België niet direct a place to be, integendeel. Investeringen in een land
dat het eigen volk geen rechten geeft is investeren in een tijdbom, en kan elke
verstandige industrieel ontraden worden. De weigering om kapitalisten te
belasten op hun kapitaal mag het landje aantrekkelijk maken voor de rijkeren
van de planeet, doch daar heeft de bevolking en economie geen boodschap aan,
terwijl de kosten verder naar de werkende bevolking wordt doorgeschoven, en de
onrust stijgt. Men kan hieruit opmaken dat monarchieën die officieel of
officieus invloed op de politiek kunnen uitoefenen, een vloek zijn op de
vooruitgang en democratische rechten van de burger, en een land verlammen in gelijke
maten als een dictatuur.
Steun aan bedrijven die duurzame tewerkstelling
creëren. Vooral de laagste uurlonen moeten dringend omhoog en
gelijktijdig ontlast worden, waardoor de werknemer beloond en niet ontmoedigd
wordt. Lagere loonkost moet ook de concurrentiepositie van Belgische bedrijven
verbeteren, doch men moet zich wel realiseren dat een groot deel van de Europese
markt, onherroepelijk door de sterke concurrentie naar Aziatische bedrijven
verhuist. Lagere loonkosten betekend niet de verarming van de beroepsbevolking,
doch wel de looninkrimping daar waar zij buitensporig is. Ook efficiëntie van
een bedrijf en productiezekerheid moeten verhoog worden, factoren waar vooral
de vakbonden wel eens op ongehoorde en onverantwoorde wijze, deel aan hebben
door maar al te snel naar het wapen van de staking te grijpen. De ondernemer
zelf draag ook een verantwoordelijkheid en moet toezien dat hij bekwame mensen
gepast vergoed, zodat ze geen reden tot klagen hebben. Het Amerikaanse systeem waarbij
arbeiders zonder vooropzeg kunnen vertrekken, doch waarbij ook de werkgever
niet gebonden is aan een vooropzeg, heeft tot gevolg dat beide partijen er alle
belang bij hebben om elkaar te ontzien en te respecteren, terwijl het systeem
de goede arbeider verzekerd van zijn tewerkstelling, en de minder goede
verplicht te aanvaarden waarvoor hij goed is.
Herstel van
de economie kan slechts door eerste en vooral Europese behoefte te dekken, en daar
waar de externe industrie, producties en markten, op een gezonde en
ongesubsidieerde wijze kunnen beconcurreerd worden. Kleinschalige industrieactiviteiten
gericht op Europese consumptie of zwak beconcurreerde markten geeft minder
risico en betere werkverzekering.
Een direct gevolg van de crisis dat ook op vrij korte termijn de
tewerkstelling kan bevorderen, is de noodzaak tot langer gebruik van technische
middelen. Dergelijke grootschalige en haast onvermijdelijke groei van de markt
voor reconditionering of het terug in goed conditie brengen van gebruikte voorwerpen,
toestellen, gebouwen enz. zullen een duurzame tewerkstelling geven, terwijl het
land en de industrie voor de bevoorrading van de eigen consumptie, minder van
import afhankelijk worden.
Jeugdvorming en
onderwijs: De vorming van onze jeugd in België laat veel te wensen over,
en het initiatief om de Franse taal in Vlaanderen als tweede taal beter te
stimuleren terwijl de internationale communicatie haast uitsluitend in het Engels
gevoerd wordt, is een maat voor niets in een wereld waarin zowel Frans als Nederlands
nauwelijks nog toekomst heeft. België heeft nood aan hoogtechnologische werkkrachten,
doch die creëert men niet alleen door meer leerlingen in een universitaire opleiding
op te nemen. Het universitaire diploma is een nuttige referentie doch waarborgt
geen bekwaamheid, een fenomeen dat we dagelijks kunnen toetsen aan de resultaten
van onze regeringen die voornamelijk bestaan uit mandatarissen die een universitair
diploma op zak hebben. We weten uit het verleden dat goede krachten met hun bekwaamheden
en kunnen, maar al te vaak slechts steun vonden in de VS, en dus naar Amerika
uitweken. Vlaanderen moet zijn bekwame mensen zien te behouden en in plaats van
zich botweg op diplomas te oriënteren, zich ook meer baseren op het
daadwerkelijke vermogen en kennis van mensen, en bekwame mensen zien te
stimuleren. Deskundige testen voor bij schoolverlaters betreffende hun
bekwaamheid en mogelijkheden zou veel pistes kunnen blootleggen, die nu nog onbenut
blijven.
Gooi het roer om: Kan men en
zal men het roer omgooien zonder geweld, of moet men de weg op van het Nazi
regime om de man in de straat de rechten te geven waarvoor hij werkt? Eerst en
vooral moet het systeem voor recht en orde uitgemest worden, alle oprechte
juristen en rechters ten spijt. Doch recht en rechtspraak worden bij gelegenheid
van BOVEN de politiek verhinderd,
door hen die corruptie benutten om het eigen welzijn te waarborgen, en België
telt slechts een constante buiten de politiek of de democratische steminvloed
van de massa, namelijk de Belgische monarchie.
Tewerkstelling en heropbouw der economie, laat ons niet lachen! Eerst en vooral mag men niet uit het oog verliezen dat men de massaproductie en automatisering, door hoge lasten op arbeidsuren, voordurend heeft gestimuleerd. Uit noodzaak om productiekosten en hoge loonkosten te drukken werden noodgedwongen mensen vervangen en machines ingezet. Hoge omzet zn massa verkoop moesten het systeem in stand houden. De tweede wereldoorlog verspreide het NAZI systeem over de, door Duitsland, bezette gebieden, een systeem met uitgebreide sociale voorziening en bescherming voor de werknemer, waardoor de industrie zich plots voor een nagenoeg tweevoudige loonkost geplaats zag. Daar grondstoffen tegen belachelijk lage prijzen uit de derdewereld werden ingevoerd leverde dit systeem zowel de industrie als overheden grof geld. Het einde van der koloniale bezettingen brachten ook het einde van de roof van grondstoffen uit ontwikkelingslanden en daarmee ook een onvermijdelijke ommekeer in het systeem. Hoewel men de roof der koloniale gebieden en derde wereld trachtte op te vangen door handelsovereenkomsten met voormalige kolonies, stuitte men hier op weinig begrip en bereidheid, waardoor vaak geweld tegen vermeent ondemocratische heersers werd aangevoerd om in deze gebieden hun eigen vazallen aan de macht te brengen. (Kongo Rwanda Het middenoosten enz.) Zowel de industrialisering en productie aan de lopende band, als de verbeterde inkomens der arbeiders en werknemers stuwden de modernisering en industrialisering verder op, net zoals de welstand bij de werkende bevolking. Onder druk van vakbonden werd het betere loon een gemeengoed en steeg de welstand onder de bevolking, een gegeven dat door vele overheden gul werd aan gegrepen om de loonlasten door extra belastingen op te voeren, waardoor de loonlasten voor industrie en werknemer verder stegen. De industrie kan echter haar kosten door rekenen aan de consument en wentelt daarmee de hogere lasten af, de werknemer daar en tegen niet, en moet dus de volle lasten dragen. De massale inzet van vrouwen in het werknemerscircuit, veroorzaakte echter bij vele gezinnen een uitzonderlijke doch welverdiende welstand. Waar westerse bedrijven, overheden en particulieren, met steun van overvloedige kredietverlening, hun leefwijze en investeringen op grond van de schijnbaar eindeloze stroom van goedkopen producten en grondstoffen, de onderlinge competitie en weelde ten top hadden gevoerd, loopt uiteindelijk de molen spaak op overproductie en schuldenbergen bij overheden, ondernemingen en particulieren. De opkomst van nieuwe industrielanden en de naoorlogse industriële opmars van Oost Azië met Japan op kop, ontplooide een reusachtige concurrentie voor de westerse industrie. De instorting van het systeem was voor hen die de wereldwijde evolutie volgden te voorspellen, doch ook de logica verried dat dit niet eindeloos kon blijven duren. Heropbouw van de westerse economie naar het model van voor 2000 is een waanbeeld en zinsbegoocheling, ver buiten de mogelijkheden van de westerse maatschappij. Geld en macht hebben echter hun plaats veroverd en een groot deel van de bevolking geïnfecteerd, en terwijl luxe een gemeengoed werd, bood dit de Psychopathische geldgier (Arische ziekte) de gelegenheid om de kop op te steken wat extra voeding gaf aan graaicultuur, fraude en corruptie. Door de jaren zijn rechten ver van evenredig met plichten gegroeid, en werden steeds meer rechten en voordelen toegewezen aan hen die zich niet nuttig maakten voor de gemeenschap, naast een stroom van voordelen en vergoedingen die voor verantwoordelijken en mandatarissen buiten elke proportie worden toegekend. Neem hierbij dat in vele der westerse landen, rechten en voordelen worden erkend op grond van politieke kleur, wat slechts de vonk in het kruitvat der corruptie doet terechtkomen.
Een drastische ommezwaai is meer dan nodig, doch hiervoor is, vooral in Europa, eerst en vooral het herstel van de democratie nodig, wat slechts kan door het opblazen van de Europese Unie en deze om te vormen tot een confederatie. Echter de ongelijkheid op alle terreinen der lidstaten, is en blijft op korte en middenlange termijn een handicap die de Unie de nek omwringt, en vooruitgang onmogelijk maakt. Via een confederatie kan Europa toch tot een eenheid groeien, zonder dat de band met het volk verbroken wordt.
Landen als België zitten niet alleen met de betutteling van Europa opgezadeld, doch hebben op de koop toe af te rekenen met het feit dat hun democratie via de invloed van de monarchie een lege doos is. Dat de corruptie ten diensten van de monarchie onderhouden wordt, en de democratische meerderheden in het land terzijde worden geschoven waar het de monarch past, mag niemand verwonderen. Uiteraard wordt de rechtszekerheid bij dergelijke toestanden ondermijnd, en kan de burger op minder rechten steunen dan criminelen en illegalen, terwijl de rechtspraak ondanks integriteit bij de meeste rechters een lugubere grap is. In immense wetboeken wordt elk mogelijk dispuut via wetsartikels behandeld, waardoor de bekwaamheid en oordeelkundigheid der rechters aan banden wordt gelegd, terwijl de hoeveelheid der wetten en uitzonderingen de rechtspraak en rechten onoverzichtelijk maken. Deze onoverzichtelijkheid is vooral waardevol voor hen die tijd en geld kunnen besteden om recht naar hun hand te zetten, zodat de Jan Publiek nauwelijks kans heeft om op zijn rechten te hunnen rekenen. Een nog grotere handicap in de rechtspraak is limitering in tijdsduur en verjaring der feiten, waardoor kapitaalkrachtigen een procedure weten te rekken tot de termijn verstreken is en hierdoor vrijuit gaan, terwijl de termijn waarin een procedure of beroep gevoerd moet worden, vaak zodanig kort is dat de benadeelde niet zelden te laat te weten komt dat er nog beroep mogelijk was. In bepaalde rechtzaken kan en mag de particulier zelf zijn rechten verdedigen, doch hier wordt Jan Publiek niet zelden via corrupte uitspraak voor schut gezet, waardoor de gedupeerde zijn vertrouwen in de rechtspraak aan diggelen wordt geslagen, en hij ontmoedigd af zal zien van verdere stappen om zijn rechten op te eisen. Vooral dit laatste schaad de rechtspraak en draagt bij tot het wantrouwen en ongeloof in de rechtspraak en het recht bij de meerderheid van de bevolking.
Heropbouw van de tewerkstelling is de eerste hindernis die moet genomen worden.
Economie herstellen naar de oude glorie, lijkt onhaalbaar en zelfs niet wensbaar, doch tewerkstelling kan men herstellen zodat de economie een evenwicht kan bereiken en de welstand voor de verdienstelijke bevolking op een gezond peil kan blijven. Hier is echter de interne autonomie de enige piste die dit doel binnen een landelijk en aangepast bereik zal brengen. Voor België moet de monarchie afgeschaft worden wil men de democratie en rechten van de bevolking vrijwaren. Monarchieën hebben tegengestelde belangen dan democratieën, en kunnen daar waar zijn politieke invloed hebben of kopen, hun persoonlijke belangen laten primeren ten nadelen van het volk. Subsidieringen van bedrijven mag men gerust afschaffen, waardoor slechts gezonde en goed beheerde bedrijven tot ontwikkeling kunnen komen en overblijven. Lasten op extreme luxe moet verder verhoogd worden. Lasten op een tweede verblijf moet men drastisch verhogen. Corruptie moet bestrijden door cumulaties van ambten voor mandatarissen en topambtenaren te verbieden. Persoonlijk inkomen uit tewerkstelling, onderneming of mandaat van de echtgenote of wettelijke partner van mandatarissen en topambtenaren verbieden. Bedrijfswinsten moet men hoger belasten, ook indien deze niet uitgekeerd worden. Werving van personeel door oplopende lastenverminderingen naar het aantal werknemers bemoedigen. Arbeidsuren moet men direct ontlasten tot een netto basisinkomen van 2000. In België moet men koopkracht voor de verdienstelijke bevolking verzekeren door basis gezinsinkomens extra vrij te stellen vanaf 1000 per gezin, vermeerderd met 700 per gezinslid. (Vb. Man + Vrouw = 1000 + (2x700) = 2400 vrij van lasten index 01.11.2012 kinderbijslag, invaliditeit en andere sociale uitkeringen niet inbegrepen. Een minimum behoefte waarvan men anno 2112 nog ver verwijderd is.) OCMW herleiden tot tegemoetkoming voor legale burgers. Werkloosheidsuitkeringen koppelen aan het aantal gepresteerde jaren, uitgezonderd werkloosheid door toedoen van heerkracht, zoals bedrijfssluiting of bewezen ontslag door herstructurering enz. Directe uitzetting van illegalen die geen bedreigende situatie ontvluchten of hun identiteit niet onbetwist kunnen aantonen. Het aanmoedigen van hergebruik van materialen en bedrijven die zich op hergebruik specialiseren, wat vooral een hoge tewerkstelling zal opleveren.
Heropbouw van de welstand voor de verdienstelijke bevolking is de volgende hindernis.
Diegene die zich niet in wil zetten voor de gemeenschap kan zich ook niet beroepen op verworven rechten of verdiensten. Heropbouw van de welstand is een gegeven dat slechts kan gerealiseerd worden door werkverschaffing met redelijk inkomen voor de werkende bevolking, niet door de werkende bevolking uit te buiten, noch door de arbeider tot werken te dwingen tot op de leeftijd boven de 60 jaar, om een vol pensioen te genieten. De praktijk net zoals de wetenschap wijzen op het feit dat de werkkrachten die na hun 60ste nog 100% productief zijn, slechts tot de uitzonderingen moeten gerekend worden. Het afschaffen van vergoedingsrecht voor werkloosheid voor de schoolverlaters moet leiden tot een hogere graad van tewerkstelling bij jongeren, waardoor de noodzaak voor langer werken bij de arbeiders boven 60 jaar vervalt. Zonder drastische maatregelen om de tewerkstelling te herstellen loop men de volksopstand tegemoet. De Belgische regeringen der laatste decennia hebben hun kiezers bedrogen met tewerkstellingscijfers op basis van niet productieve en deeltijdse tewerkstelling, en het aanmoedigen hiervan om hun statistieken hiermee te tooien, waardoor men een oneerlijk beeld van de economische toestand aan de bevolking voorhield, terwijl hun mandatarissen schaamteloos het geld binnen graaiden. Scholing moet lokaal beter afgestemd worden op de noden van plaatselijke industriële activiteiten in overleg met de industrieën. Het wordt tijd dat men in dit bekrompen landje rekening gaat houden met de noodzaak van de kennis van het Engels, en dit als tweede taal gaat aanbieden, zodat de jeugd beter bewapend is tegen de toekomst en de toenemende globalisering op alle terreinen. Gebrek aan kennis van het Engels zal in de naaste toekomst elke werknemer zijn kansen om een degelijke betrekking aan te nemen beperken.
Alle kritiek door de overheden over de Ford beslissing zijn
eieren na Pasen. Men weet al decennia lang dat de arbeidskosten in België te
hoog liggen, doch ondanks deze kennis van zaken zijn het overheden die op een
onvoorstelbare wijze morsen met de belastingsgelden, die verkwist worden aan
prestige projecten, sociale dienstverlening voor de stroom van immigranten, aan
extreme hoge vergoedingen voor top functionarissen en mandatarissen in bestuursraden
enz. Het zijn allemaal druppels die het vat vulden tot aan de rand om
uiteindelijk over te lopen, terwijl overheden weigeren om ernstige stappen te
ondernemen en de lasten naar de hoge inkomens te verleggen. België is het
paradijs voor inwijkelingen, de ene vlucht omdat men geen lasten op zijn
kapitaal heft, de andere vlucht omdat men hier parias en leeglopers kost en
inwoon levert en weer anderen komen omdat men hier haast straffeloos als
crimineel aan de slag kan.
Men maakt zich druk om Kongo en onze ministers pendelen op en af,
terwijl het enige doel de handel in ertsen en de winsten der ertshandel en hun
aandeelhouders betreft, daar waar men met eenvoudige doch gezonde overeenkomsten
en minder moeite een eerlijke handel met deze landen zou kunnen handhaven, in plaats
van geweld te manipuleren om extreme winsten voor aandeelhouders in de wacht te
willen slepen.
De Belgische werknemers en brave onderdanen vragen zich niet af
Wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld. Acht dat liedje is al van voor WO
II, en de vrouw moet mee gaan werken wil men met de tijd mee en aan de
maatschappelijke trends kunnen voldoen. De heren die rijkelijk hun zakken
vullen spartelen als duivels in een wijwatervat als het op betalen aankomst en
schuiven de rekening naar de burger.
Massale tegemoetkomingen door onze overheid aan bedrijven heeft
de opbouw van bedrijven op ons grondgebied gestimuleerd, doch deze
tegemoetkomingen hebben een ander luik waar niemand over nagedacht heeft,
namelijk de noodzaak voor deze bedrijven hun producten massaal te promoten en
afzet er van, via massale productie te drukken, waardoor de markten een oververzadiging
bereikten.
De enorme opstuw door extra hoge productiviteit door een gunstig
investeringsklimaat en een over verzadiging der markten, extra gesubsidieerd om
de werkgelegenheid op peil te houden, creëert vroeg of laat een strop rond de
nek der investeerders en kredietverleners, daar afzetmarkten niet eindeloos
kunnen blijven groeien, net zo min als de verbonden tewerkstelling.
De wisselwerking tussen lage nettolonen voor de arbeider en
massaal werkaanbod, bood de overheden een overvloed van inkomsten die vooral
door de werkende bevolking werd opgehoest, zonder dat er enerzijds armoede
ontstond, terwijl de arbeider een relatief laag loon genoot en desondanks door
hoge lasten de loonkosten te hoog opliepen.
Je kunt een ballon opblazen, doch zoals Paul Vanden Boeynants
zei; trop c'est trop, en inderdaad de ballon knalde in 2008 via de
bankencrisis uiteen met als gevolg het instorten van een brokje van een geheel,
doch ongelukkig genoeg was er al een oververzadiging waardoor alles al lang op
losse schroeven draaide.
De kettingreactie is nog maat net goed op gang, we staan dus
voor een catastrofe, doch onze politici hebben het blijkbaar nog niet begrepen
en gaan hun gangen maar, bouwen verder aan een Europese Unie die op voorhand op
instorten gedoemd was door gebrek aan onderbouw. De opbouw van het Europees
centraal gezag, zonder degelijke onderbouw en voorbereiding, heeft de autonomie
en het vertrouwen in de politiek bij het volk ondermijnt en het gehele Europese
gemeenschap hierdoor op de helling gezet.
De grootschalige politiek en de Unie lijken wel gemaakt om aan
het toezicht van de bevolking te worden onttrokken, en Eurocraten de volle
gelegenheid te geven om met het geld van de massa, schoon weer te maken. Cumulaties
in hun inkomens zijn schering en inslag, waardoor onoverzichtelijkheid en
belangenvermenging uiteraard onvermijdelijk zijn, en de werkende krachten van
de gemeenschap uitgezogen worden tot er niets meer overblijft. Doch de Unie
levert slechts rampspoed en ellende voor de werknemers der lidstaten, terwijl
men geconfronteerd wordt met het paradijselijke leventje der groten, mandatarissen
en Eurocraten die zich tegoed doen aan de overvloed en per maand tot vele
jaarlonen der werknemers binnen halen.
Nee, geloof niet dat dit het einde is, het is nog maar een
begin. Weer 10.000 of meer gezinnen die financieel gekortwiekt worden door de
sluiting van FORD Genk, waardoor de afzetmarkt verder instort, en dit is
slechts een van de vele gevallen waar we haast dagelijks mee geconfronteerd
worden, de ene al wat groter en rampzaliger dan de andere.
Net zoals een sneeuwbal die van de berg rolt, steeds dikker en
groter wordt en tot lawine zal groeien, zal dit bij aankomst het gehele dorp onderaan
die berg verwoesten.
Municipal and provincial election
October 14, 2012
The
strong rise of the center-right NV-A is a direct signal that the political
right wing and the confederation rightly appeals to the general public in
Flanders. From this moment it is clear that to continue without the division
into confederacy or internally independent States, is meaningless. This
wouldEurocrats have warned, while also
this movement increasingly more acclaim gets of the mass, and the population is
not established with the patronage from the European Union, seen the Union
strives for a deep involvement in internal affairs and self-determination of
States threatens. Confederation or internal independence and external cooperation
is the only way to a healthy collaboration with the other members of the
confederation to build. The current policy and objective of the classical
political parties, the state reform Belgium as a whole must remain bound
existence, from the creation of Belgium yielded nothing else than quarrel
between the two main linguistic communities.
The language barrier:
The
southern boundary of the Lage Landen was located where the Roman occupation at
the beginning ended, which is the present Wallonia and France by the Roman
Empire and then by the conquest of the Huns in their wake Germanic tribes, were
influenced. The lage Landen was virtually spared from these influences. This
limit is also today the difference between Wallonia and Flanders, as the
difference between France and Germany. The conflict between Wallonia and
Flanders is almost impossible to solve without give the two their internal
independence, after which they can come to cooperation based on free choice.
The security of independence coupled with inevitable economic need for
cooperation is the best remedy for a healthy cooperation, which both parties
will benefit.
The future of Belgium and Europe:
Confederalism:
For clarity, this means that all states keep their internal autonomy and bind
through arrangements and agreements as regards cross-border interests while all
what is possible and useful, jointly outward run. The essence of the
confederation lies in the autonomy of each partner in the fact that anyone at
any time can walk out and leave the confederation.
The
preservation of the autonomy of the internal economy and society benefit that
neither the identity of the community, nor the internal affairs by other
members of the confederation may be affected.
Confederation
shall not exclude the use of a single currency or any joint deployment,
provided that clear agreements are made.
The delusion:
The European Union, the population is presented as the ideal solution for the
future and welfare of the community.
The
Union is composed of a patchwork and lacks a clear structure, while the
specificities and levels of various states lie too far apart and people here
hardly can build a unit. The impact of the Union on the states is too large
causing many of these states fully disrupted, what possibly even would be to
patch up, were it not that the prosperity of the Western countries, a stark
contrast to the eastern countries, and in important dimensions constructed by
exploitation of their former colonies, poor regions and countries that
stubbornly resisting against further exploitation. Dwindling income from the
third world, the shift of the labor market and labor income to low-wage areas,
the reduction of purchasing power through the Western population, and the
emerging economies of the Third World and East Asia, however, have a
devastating effect, while the states no individual steps to own requirements of
the European Union may undertake. It is incomprehensible that they a union
would form with countries that in no way are similar, since both developments
in the social, economic, societal, industrial and general development area from
west to east as the crow flies stand apart.Europe stifles the internal peace and future of the
federal states, while this call for a massive and legitimate resistance. The
Union also has the disadvantage that people indefinitely and arbitrarily within
the Union to move and settle, despite sometimes extreme differences between
different communities, and while by the disappearance of border controls the
cross-border crime flourishes.A
federation binding is only possible and useful if the various States have or
approach sufficient uniformity, so that any differences can be eliminated, and
to come to be effective in all areas. The current European Union has only
utility for the Eurocrats and big business, while the union politics too far
from the citizens and their interests is to be recognized as a democracy, and
only provides unlimited opportunities for abuse and corruption.
Order & Judiciary:
Despite
an army of incorruptible judge who justice take to heart, knowing the Belgian
courts and prosecutors massively to blunder, and this despite all sincere
efforts of those who sincerely strive for law and order.First and foremost,
there is an almost guaranteed impunity for minor offenses, which offenders are
encouraged and one from getting worse. A vicious circle that a snowball effect
which a fast growing crime is delivered, making servants of the law and order
indefinitely discouraged and a resistance here against itself as a cancer in
society spreads.
Punishment:
If
convicted of petty crimes are not required to the damage if possible personally
restore are punishments almost inefficient.The forced restore by the perpetrator gives direct confrontation with of
damage caused is a method that proved its efficiency in many societies, and
thus the perpetrator clearly confronted with the impact of his actions and the
impact on the individual and society. Such punishment may already during the
nursery period and is more effective than corporal punishment. Obviously, this
concerns mainly cases of relatively minor crimes that particularly children,
youth and adolescents in a reckless mood or inexperience were done.
Impunity:
The
lack of direct confrontation with punishment or consequence of an outrage is
like a cancer and promotes the irresponsible behavior by the offender therefore
who feel that his actions only be "peanuts" are,and not really be blamed, yet still he feels
something to perform what are friends dare not or can't.It flatters his self-esteem
compared to his peers and friends, while paving the way to a competition in the
robust but often irresponsible and unacceptable behavior. Such conduct gives
rise to repetition and competition while such young people lead to each other
trying to outpace, which often flows into real and serious crime.Effective accountable
by requiring them to repair the damage, gives the possibility that such young
people realize in time that they have landed on the wrong track, an awareness
that can lead to efforts to find an acceptable slope to seek and maintain order
in better accepted and stable environment to be included.
Become barred of the facts:
Become
barred of the facts or the indirect protection of criminals and crime. Become
Barred of offenses is one of the possibilities for criminals to protect them
from prosecution. Limitation of punishable being is useful and desirable if
there is no repetition, and the crimes of not of a serious nature or not any
serious physical or moral harm has caused.Become barred of conscious, deliberate and
irresponsible heavy physical or moral violence should never exist and goes
against the logic and the interests of the masse. Become barred of such serious
crime is irresponsible and it is absolutely incomprehensible that the legislators
in the law is provided.It
is against the public interest and safety of the people while only conceivable
reason for such laws to enforce, namely ensuring impunity for (political)
offenders and the safeguarding of protégés, where we has to come to demand, or
our elected representatives that such laws do accept, as members of illegal or
criminal organizations belong or acquire illegal and socially unacceptable but
massive gains about.
Early release:
Where
become barred of facts by circumstances one has to miss the target a second
track to protégés can take in protection, namely the law Lejeune or the right
to early release. While become barred of facts already is a bridge too far,
early release is one more bridge further.The latter allows the government to allow convicted
after a portion of the sentence has been served, their further punishment to
dismiss. Such laws are unfortunately also applicable for perpetrators of
extremely serious criminal acts, and keep an extra possibility for give preferential
treatment to criminals who in a legal way to the full penalty can escape, and
his sentence to only one part of the punishment to reduce.This
law is already more than 10 years out of service and therefore has no sense in
the Belgian criminal law. This law was, however, replaced by
the provisional release and by the conditional release, both under the
incorrect name of "Law Lejeune" popularly further life. In 2009 there
were 17,440 detainees set free of which only 532 had served their full
sentence. Since there is an acute shortage of places for prisoners we may
assumed that the inflow exceeds the 17,440 per year.By maintaining
favorable laws for criminals, which in the case of extremely serious crimes
applicable, will be asked whether the intentional meaning in the law was to
provide criminals to meet their wishes. Here you can the intention of the
legislator take rightly in questioning.In order for a Early release must be fulfill by the
condemned to certain conditions. However, there are almost no criminals who
can't enjoy the opportunity to parole to apply for and obtain, and so after a
short period of punishment to regain their freedom.Here the question
arises, "why certain criminal offenses mapped to a certain punishment and
execution, if later replacement can be done". This applies especially for
serious offenses or convictions to life, while the lower penalty for extremely
serious offenses a blow below the belt of jurors and judges means and destroys
their verdict. Not to mention the impact on the safety of the population and
the heartrending injustices opposite victims or survivors.
The distinction, justice and
injustice:
Injustice
and chaos go hand in hand, and early release seems made for extremely dangerous
criminals like Dutroux and his accomplices to reward after an extremely short
stay in three star States hotel (prison). To remember that such criminals in
less developed countries become a death penalty, an apparently, according to
us, barbaric principle whereby innocent forever from further crimes of the same
perpetrator be protected.Our
supposed civilized governments prefer no death penalty to apply, and give the
perpetrators of the most heinous and senseless crimes the opportunity to action
after a brief stay required at the expense of victims and good citizens, their
operations back on track.
Public Safety:
An
honest citizen can hardly imagine that murderers or rapists are free to roam,
while they are a continuous and proven threat. Once it is proven to be capable
to such crimes, it is clear that on occasion it may also simply to redo, making
such criminals becoming a threat to the environment. The latest developments in
the field of camera control and plate recognitions are a major breakthrough in
the area of monitoring
in cities and crowded public places. Another laudable breakthrough is to make
car free city centre and cores beside pressure built-up residential areas, by
the through traffic to redirect. However, this can in many cases be improved by
dense residential areas through speed limit of 30km / h to decrease, combined
with speed bumps, which one and let the centers accessible to all and
simultaneously safety and avoid inconvenience. The latter solution requires an
alternative to fast traffic through a bypass for through traffic outside urban
areas. In some cases, bridges over the residential zones can make a bypass
unnecessary, but this depends on the cost and expected profitability by current
solutions. Fast Traffic through a village or town is definitely not an option
as this is the safety of young and old to spend much disruption, while the
allowed low speed eventually gets used.
The authorities and internal crime.
Belgium
is political a contrasting institution which is described as democracy, and therefore
governed by the people, but under the supervision of a monarch, where the
influence of the monarchy is not to exclude.Two administrative principles diametrically opposed to
the objective of the importance of the people and on the other hand the importance
of the monarch, while the monarchy apparently supported by an unprecedented
wealth that may be attached to the shares in the ore trade from the mining area
of eastern Congo, a mining
and trading which under King Leopold II came about. The last decades have
clearly shown that political ideologies which royal power and participation
would restricting, politically be sidelined, regardless of the number of votes
such party acquires, thus the term "Democracy" in Belgium seems a
foolish caricature. The fact that a
majority through coalition within the opposition, can be excluded in the govern
of the community, raises many questions, given such a coalition cant meet the
expectations of full rank and file, not to mention the majority, making
"democracy" is a farce, and that therefore nothing has to do with
democracy. Here, under given circumstances, the corruption within reach given
the system itself already is corrupt.The Belgian jurisdiction stumbles upon a lack of
resolve to fight crime, but simultaneously by disgusting excesses of
governments, such as laws and decisions that criminals give unnecessary and
unjustified benefit, not their victims. Illegality by mandataries who are
protected by their governments through the excuses of collegiality required,
not be culpable of corruption and scandals where nobody can or will act
against. Irresponsible affairs of jurisdiction and investigations, judicial
blunders and collegiality which apparently mainly used to like-minded,
colleagues and comrades from the distress and power abuse or wrongdoing to
cover.Deliberate
forgery in written and statement are rife, and the total unreliability of many
of our politicians and governments. Set hereby the culture of greed that many
mandataries use to their personal use and enriching, so those of us who are
bona fide, complete in their shirts come to be, while the belief in justice and
righteousness of civilians melt like snow in the sun. Of het allemaal nog
niet genoeg is, tracht men de massa voor te houden dat de schuldigen degenen
zijn die niet aan de regering of beslissingen mochten deelnemen, en omschrijft
me hen die aan de zijlijn staan als gevaar voor de democratie en de toekomst
van het land, negeert men de elementaire rechten en normen der democratie en
verraad men de massa door massaal verkozen afgevaardigde en partijen in
onderling overleg uit te sluiten.
Unbelievable
but true, those who ruled and are partly responsible for the downfall of the
country and the economy, have outside their candidates also followers.
Law and codes.
Our
highly civilized Western world is inundated with laws and regulations for the
society to organize, while still modern countries that require little or no
codes have and just a bundle of general agreements using to maintain order,
while disagreements are settled by a court based on the logic that the
strongest has to respect the right and priority of the weakest and of the
wellbeing of the community.In
many Western countries, however, laws build out of nothing to the issuer to
honor and his name immortalized, but in which the healthy mind of a judge is
curtailed, while not a lawyer yet has view of the matter to which he must act
or advise. To make matters worse knowing lawyers to make money from the
duration of the dispute and litigation endlessly stretching, a phenomenon that
in many third world countries we scornfully as uncivilized qualify, by the
court be denounced, and even lead to exclusion from the right of plead to the
court. The question here is "who is now civilized?" Also making
senseless disputes or factual indisputable disputes often encounter on
penalties for the lawyer who in such a way attempts with the law for personal
gain a mockery to take.Our
codes are obese because laws often supplemented with masses exceptions in each
additional attachments are enclosed and issued. A minister in Belgium does not
seem respectable Minister may, if he does not know the tangle of laws with new
laws or corrections to fill, and chaos knows no more by making such a piece of
own intellectuality theatre to demonstrate.However, this is not good for the population while
only abuses by ingenious interpretations of laws is facilitated, while judicial
costs and uncertainties potential victims the courage and possibility take away
to oppose this. Legal uncertainty pushed down rightly faith in the traditional
parties and create one for the people confusing and uncertain European Union,
especially as the Union on loose soil and lack of foundation was built, making
the Euro-citizens only disadvantages and costs are stuck, while border criminality
through the roof swings.The
healthy spirit of law and justice is often looking while judges their wisdom
and judgment be restricted, where they each case separately and individually
would have to assess.
Crime or offense:
It
should be understood, however, that crime means that without life necessity
acts against the acceptable relative to their own kind, a nature that even the
most instinctive species present. The own species count in nature as possible
rival or as an ally, but not as an enemy or prey. Until nonspecifics no danger
to the survival or the survival requirement territory not claim, is normally no
violence directed at own kinds.Both
the Gorilla and in a limited number of animals we see a strong hierarchical
behavioral making the strongest possible violent others to dominate. Rivalry
can lead to the killing of rivals, but such violence is part of the natural
primitive drive to reproduction where such logic is not crossed. The killing of
rivals is more the exception and parts of the natural selection causes species
only through the best specimens are propagated.
Gender Drift, individualism and
violence:
By
the Gorilla we find the rare phenomenon of "killing newborns to subject
the mother and get her loyalty, so they are at the disposal for a dominant
male." Sex also leads in case of individualism to especially violence
against recalcitrant partners, even in nature observable. The focuses for
species that are not sexually mature in nature rather exceptional, considering
animals generally only respond to signals as posture, smell etc. of mature
candidates. Choosing others that natural sex partners to meet their own sexual
impulses is also in nature rather exceptional, and can be regard as a
degradation which spread by natural reproduction excludes.The remaining
homosexuality is a phenomenon that apparently only individualists human about
the species occurs. This phenomenon is usually due to an inability to adapt to
the mental diversity and individuality of the opposite sex on the one hand and
a form of genetic disorder causing one's own sexuality and instead, focused
individual needs, needs and views in question and it is ultimately conveniently
focused to that pool which no direct uncertainties strengthened.One can globally from
childhood brands among young people that physical contact with members of their
own sexual orientation, especially in male children, a clear aversion may
exhibit, and they admittedly limited intimacy and contacts of women and significantly
older girls or mother figures will tolerate, a phenomenon that in the strongly
individualistic world by black individualists can be observed.Individualistic female
toddlers and infants experiencing these limitations have not, seen them since
birth as boys by a mother be nursed and cared for. Puberty, however, provoked
the curiosity about the sexuality of the opposite sex from, and opens the sex
feelings.Sex
and togetherness should lead to positive social and common trend, but low
general development, with low developed individualism and lack of social
feeling, coupled with a reasonable to good general education and training often
makes social samples of what people should be.
In not individualistic developed
nations is approach to the opposite sex a peculiarity that is not interrupted
by individual sentimental needs. Natural need to reproduce, nest formation or
own security, but not their own individual needs, send here the attempts of
rapprochement toward sexual opposites. Homosexual development may not join
other than pro-Western peoples and their descendants, and therefore scarcely or
not occur and remain by them would be unthinkable and unacceptable.
The Crisis, 2008/2009 / .... :
Icesave
was the trade name of the second largest bank in Iceland, Landsbanki Íslands
since May 2008 on the Dutch market was attracting savings from online savings
accounts. Under the same name, the bank was already active in the UK market.
Icesave depositors promised 5% interest on their savings (and later 5.25%),
while in the Netherlands the average interest rate at that time was around 4%.
With
the collapse of the Icelandic Icesave in 2008, many English and Dutch savers
are duped. In the U.S. investment bank Bear Stearns was rescued, but the former
powerhouse Lehman Brothers went bankrupt.
The
banking crisis of 2008/2009 would be after 10 years bygone, a prediction that
only limited chances to come, given the credit crisis through irresponsible
high credit and loans a decisive influence on the world economy and lending
drastically needed be reduced.The
western economy is like a chain in which the failure of one link the operation
is disturbed. The crisis also has the huge surpluses, storages, spills and
overproductions of our industry exposed to top it all the generosity and
irresponsible subsidies to industry were provided to workers to recruit or
productions and economy to maintain.On top of all this, the Western markets flooded with cheap products from
low-wage countries which the Western industrial and profitability in the
jeopardized.
Colonial
exploitations and post-colonial manipulation of the former colonies of Western
prosperity in countries like Belgium, however, so far inflated and the
profligacy of governments and the population with increased debt which reached
immense heights. The suppression of the wealth in the working ranks had in
countries like Belgium to ensure that the population is not too demanding and
power would unfold.Especially
aristocracy and capitalists feared the rise and power of the workers, their
unions and democracy.
Pink
Ballets and sex partying with even minors gave the possibility to senior
blackmail to get them to commit to undeniable collegiality, which the government
ranks against democracy and the mass could be closed, a system that not only
democracy in Belgium total has hollow out, but also the crime by eliminating
freedom of opinion did grow explosively.
The
operations of the gang of Nivelles had only resulted in the chaos was out of
all proportion, while apparently the only result was this chaos. During
research, all possible results, surprisingly, by the highest court supervision
always taken this research out of hands of the investigating judge who means to
get a trace, and so research is destroyed.The Gang of Nivelles committed murders of women and
children for supermarkets, without the victims them bothered or threatened,
what madness seemed, but the precision with which the paramilitary team
employed was, it was too professional to a gang of madmen attributable or to
professional to made heavily blunder or robberies without significant booty or
with such precision work but without result.It must for anyone with any common sense clear that
the gang of Nivelles be booked any results, namely chaos and systematically disables
all serious research and the free press. Researchers were sent walking and the
press was muzzled, what justifies the question whether the purpose was.In the case of the "Pink Ballets"
was then Prince Albert, later King Albert II named, maybe the press bloodhounds
were gone too far, and was freedom of speech a threat to some senior?
In Rwanda's 1994 genocide took place, where the
largest population of the Hutu, the Tutsi minority would attempt to murder.
More than 800,000 Tutsis were murdered. The Hutus and Tutsis living since then
together again in Rwanda, but there is much fear of new violence. For a long
time Rwanda has been a Huttu kingdom, which was inhabited by three groups: the
Hutus, the Tutsis and the Twa (half pygmies). Between these groups, there were
no ethnic differences. (so
far, the official version)
The Tutsis as nomadic stockbreeders had crossed the
area and through the centuries in the political and social structure of the
most power in the hands and protected the area from slave hunters. The Huttu's
who as farmers in villages stayed protected the individual roving Tutsi
families through them transit stay in their villages to offer. (So far, according to the reports
of the first researchers who visited the area before 1860)
Spontaneous mixing was inevitable given the sexual
freedom of unmarried young people.Rwanda is by the height of 2000-2500 meters a climatic region on the
equator where day temperatures below 30 ° C. and night temperatures above 15 °
C. Rwanda is seen the near mining areas of Katanga, Kasai and Kivu the ideal
place for deployment of troops for monitoring and pressure to bear on this
exceptional rich mining area. (Conclusion)
News
and reports from the conflict zone betrayed that of a wild outburst as they
tried to imagine, there was no question, but the Belgian Radio Reporter was
through a political leader of the Christian Politic Party seduced and gagged.
The
nearby mines yielded gross profits for the shareholders of the ore trading is
for almost 80% in Belgian hands.The
ore operation in 1906 through the creation of "Union Minière" under
Leopold II, and one can guess who the largest shareholder will be. The sole and
indisputable interested in the area of the great lakes, Rwanda, Kivu, Kasai and
Katanga, are the shareholders of the ore trade.
So-called
genocide on ethnic populations who by fusion no more exist, have therefore not
taken place, while the slaughter in Rwanda, a political and economic target
had, and especially the shareholders of the ore trade from the area have
benefited.
The
end of the pillage of the Third World for Belgium specifically, a coarse upset
the calculations of the non-ferrous ores and metals trading and their
shareholders. The western industry had indeed a great success by the massive
looting of raw materials from the Third World, of which the lion's share,
however, by the shareholders of our highest nobility ended.
The ultimate responsibility lies
with the masses who repeatedly cheats by their voice back to power assist, and
passively grumble against the disgusting state of affairs, despite the medieval
oppression and exploitation by the governmental mafia repeatedly express their
support. Western politics and morbid extravagance which today they get the bill
offered and a population that all more than necessary demands, which way own
neighbors as well as the third world will be sucked out.
Gemeentelijke en provinciale verkiezing 14
oktober 2012
De sterke
opkomst van het centrum rechtse NV-A is een direct signaal voor de politiek dat
rechts en het confederalisme terecht aanslaat bij het grote publiek in Vlaanderen.
Vanaf dit ogenblik is het duidelijk dat verder gaan zonder de opdeling in
confederale of intern onafhankelijke Staten, zinloos is. Dit zou de Eurocraten
moeten waarschuwen, daar ook deze stroming meer en meer bijval krijgt bij de
massa, en de bevolking niet opgezet is met de betutteling vanuit de Europese
Unie, terwijl ook de unie streeft naar een verregaande inspraak in interne
aangelegenheden en zelfbeschikking der lidstaten bedreigt.
Confederalisme
of interne onafhankelijkheid en externe samenwerking is trouwens de enige weg
om een gezonde samenwerking met de andere leden van de confederatie op te
bouwen. Het huidige beleid en doelstelling van de klassieke politieke partijen,
waarbij de staatshervorming België als een gebonden geheel moet blijven
bestaan, heeft vanaf het ontstaan van België niets anders opgeleverd dan twist
tussen de twee grote taalgemeenschappen.
De taalgrens:
De
zuidelijke grens der lage landen bevond zich daar waar de Romeinse bezetting
bij aanvang ophield, waardoor het huidige Wallonië en Frankrijk door het
Romeinse rijk en vervolgens door de verovering der Hunnen met in hun kielzog
Germaanse stammen, beïnvloed werden. De lage landen bleven echter nagenoeg van
deze invloeden gespaard. Deze grens vormt ook vandaag het verschil tussen
Wallonië en Vlaanderen, net zoals het verschil tussen Frankrijk en Duitsland.
Het
conflict tussen Wallonië en Vlaanderen is haast onmogelijk op te lossen zonder
de twee een interne onafhankelijkheid te geven, waarna men tot een samenwerking
kan komen op basis van de vrije keuze. De zekerheid van onafhankelijkheid
gekoppeld aan onvermijdelijke economische nood aan coöperatie is de beste
remedie voor een gezonde samenwerking, die de beide partijen ten goede zal
komen.
De toekomst van België en Europa:
Het confederalisme: Vooralle
duidelijkheid betekend dit dat deelstaten hun interne autonomie bewaren en zich
binden via afspraken en overeenkomsten voor wat grensoverschrijdende belangen
betreft terwijl al wat men mogelijk en nuttig is, gezamenlijk naar buiten uit beheerd
wordt.
De
essentie van de confederatie ligt in de autonomie voor elke partner daarin, dat
iedereen op elk ogenblik uit kan stappen en de confederatie verlaten.
Het
behoud van de autonomie heeft voor de interne samenleving en economie het
voordeel dat de eigenheid van de gemeenschap, noch de interne aangelegenheden, door
andere leden der confederatie kan
aangetast worden.
Confederatie
staat het gebruik van een eenheidsmunt of hetzij eender welke gezamenlijke andere
gezamenlijke ontplooiing niet in de weg, mits duidelijke afspraken.
De Zinsbegoocheling: De
Europese unie wordt de bevolking voorgesteld als de ideale oplossing voor de
toekomst en het welzijn van de gemeenschap. De unie is echter samengesteld als
een lappendeken en mist een duidelijke basisstructuur, terwijl de eigenheden en
niveaus der verschillende deelstaten te ver uiteenliggen en men hieruit
nauwelijks een eenheid kan opbouwen. Ook de impact der Unie op de deelstaten is
te groot waardoor vele van deze deelstaten voluit ontwricht worden, wat
mogelijk nog te lijmen zou zijn, was het niet dat de welstand der westelijke deelstaten,
dat een schril contrast vormt met de oostelijke staten, en in belangrijke maten
werd opgebouwd door uitbuiting van hun gewezen kolonies. Arme gebieden en
landen die zich echter hardnekkig tegen verdere uitbuiting verzetten. Snel slinkende
inkomsten uit de derdewereld, de verschuiving van de arbeidsmarkt en
arbeidsinkomsten naar lage loongebieden, de vermindering der koopkracht bij de westerse
bevolking, en de opkomende economie uit de derdewereld en Oost Azië, hebben
echter een verpletterend effect, terwijl de deelstaten geen individuele stappen
naar eigen behoefte van de Europese Unie mogen ondernemen. De druk door Europa
om gebieden te verplichten aan voorwaarden te voldoen, die voor hen slechts een
juk betekenen en hun ontplooiing en welstand onderdrukken, zonder dat hiervoor
enige voordelen vroeg of laat in het verschiet liggen, is meer dan nefast. Elk
gebied wordt verplicht bepaalde normen of opdrachten na te komen, ook indien dit
voor de bevolking onaanvaardbaar is of slechts nadelen levert.
Het is
dan ook onbegrijpelijk dat men een Unie wil vormen met landen die in geen enkel
opzicht een eenheid kunnen vormen, daar ontwikkelingen zowel op sociaal,
economische, maatschappelijk, industrieel als algemeen ontwikkelingsvlak van
west naar oost hemelbreed van elkaar verwijderd zijn.
Europa drukt
de interne vrede en toekomst de grond in, terwijl dit een massale en terechte weerstand
oproept. De unie heeft ook het nadeel dat mensen zich onbeperkt en willekeurig binnen
de unie kunnen verplaatsen en vestigen, dit ondanks soms extreme verschillen tussen
diverse gemeenschappen, en terwijl door het wegvallen van grenzen de
grensoverschrijdende criminaliteit welig tiert.
Een
bindende federatie is slechts mogelijk en nuttig indien de diverse deelstaten
een uniformiteit hebben of benaderen, zodat eventuele verschillen kunnen weggewerkt
worden, en men tot een daadwerkelijke op alle terreinen kan komen. De huidige
Europese Unie heeft slechts nut voor de eurocraten en het grootkapitaal,
terwijl de unie politiek te ver van de burger en zijn belangen staat om als
democratie erkent te worden, edn slechts onbeperkte mogelijkheden biedt voor
misbruik en corruptie.
Orde & Rechtspraak:
Ondanks
een leger van integere rechter die de rechtspraak ter harte nemen, weten het
Belgische gerecht en de parketten massaal te blunderen, en falen hiermee alle
oprechte inspanningen van hen die zich welgemeend inspannen voor recht en orde.
Eerste en
vooral is er een haast gewaarborgde straffeloosheid voor kleine misdrijven,
waardoor daders aangemoedigd worden en men van kwaad naar erger gaat. Een
vicieuze cirkel die een sneeuwbaleffect en snel groeiende criminaliteit levert,
waardoor dienaren der wet eindeloos worden ontmoedigd en het verzet hiertegen
zich als een kanker in de maatschappij verspreidt.
Straffen:
Indien de
veroordeelden van kleine criminaliteit niet verplicht worden om de aangerichte
schade zomogelijk persoonlijk te herstellen, zijn straffen haast inefficiënt.
Het verplicht herstellen met directe confrontatie voor de dader, van
aangebrachte schade is een werkwijze die in vele maatschappijen zijn
efficiëntie bewees, en waardoor de dader duidelijk geconfronteerd wordt met de
impact van zijn daden en de weerslag op het individu en de samenleving. Dergelijke
bestraffing kan al van tijdens de kleuter periode en heeft meer effect dan
lijfstraffen. Uiteraard betreft dit vooral die gevallen van relatief kleine
vergrijpen die vooral door kinderen, jongeren en pubers in een onbezonnen bui of
door onervarenheid werden aangericht. Straffeloosheid:
Het
ontbreken aan directe confrontatie met straf of gevolg van een wandaad is net
als een kanker en bevorder het onverantwoorde gedrag doordat de schuldige hierdoor
het gevoel krijgt dat zijn daden slecht peanuts zijn en niet echt kwalijk
worden genomen, terwijl hij toch het gevoel heeft iets te presteren wat zijn
vrienden niet aandurven of kunnen. Het streelt zijn gevoel van eigenwaarde
tegenover zijn soortgenoten en vrienden, terwijl het de weg effen naar een
competitie in het stoere doch vaak onverantwoorde en onaanvaardbare gedrag.
Dergelijk verloop geeft aanleiding tot herhaling en competitie waarmee jongeren
elkaar trachten te overbluffen, wat vaak uitmond in reële tot zware
criminaliteit. Effectief verantwoordelijk stellen voor herstel der schade geeft
de mogelijkheid dat dergelijke
jongeren zich tijdig realiseren dat ze op een verkeerde piste beland zijn, een
besef dat kan leiden tot
inspanningen om een aanvaardbare piste te zoeken en te behouden, om zo in een
beter aanvaarde en stabiele omgeving opgenomen te worden.
Verjaring der feiten:
Verjaring
der feiten of de onrechtstreekse bescherming van criminelen en criminaliteit.
Verjaring van delicten is één der mogelijkheden om criminelen te beschermen en
hen buiten vervolging te stellen. Verjaring der feiten is nuttig en wenselijk
indien er geen herhaling is en de delicten van geen ernstige aard zijn of geen
ernstige fysieke of morele schaden berokkende.
Verjaring
van bewust, vrijwillig en onverantwoord zwaar fysiek of moreel geweld zou nooit
mogen bestaan en druist tegen de logica en het belang van de massa in.
Verjaring van dergelijke zware criminaliteit is onverantwoord en het is
absoluut onbegrijpelijk dat dit door de wetgevers in de wet wordt voorzien. Het
druist in tegen het volkbelang en veiligheid van de massa terwijl er slechts
één denkbare reden is om dergelijke wetten te handhaven, namelijk het
verzekeren van een straffeloosheid voor (politieke) delinquenten en de vrijwaring
van beschermelingen, waarmee we bij de vraag belanden of onze gezagdragers die
dergelijke wetten aanvaarden niet tot illegale of criminele organisaties
behoren of massaal gewin verwerven op illegale en sociaal ontoelaatbare wijze.
Vervroegde invrijheidstelling.
Daar waar
de verjaring der feiten door omstandigheden het doel missen heeft men nog een
tweede piste om beschermelingen in bescherming te nemen, namelijk de wet Lejeune of het recht op
vervroegde invrijheidstelling. Terwijl verjaring der feiten al een brug te ver
is, is vervroegde invrijheidstelling nog een brug verder. Deze laatste laat de
overheid toe om veroordeelden na een gedeelte der straf te hebben uitgezeten, van
hun verdere straf te ontslaan. Dergelijke wetten zijn ongelukkig genoeg ook
toepasselijk voor daders van extreem zware criminele daden, en houden een extra
mogelijkheid in om criminelen te begunstigen waardoor men gunstelingen op een
legale manier aan de volle straf kan onttrekken, en zijn straf tot slechts 1/3
van het vonnis te reduceren. Deze wet is
echter al meer dan 10 jaar niet meer van kracht en heeft dus geen betekenis in
het Belgische strafrecht.
Deze wet werd
wel vervangen door de voorlopige in
vrijheidstelling en de voorwaardelijke
invrijheidstelling, die beiden onder de onjuiste noemer van Wet Lejeune
in de volksmond verder leven. In 2009 werden er 17440 gedetineerden vrijgelaten
waarvan er slechts 532 hun volle straf hadden uitgezeten. Gezien er een nijpend
tekort is aan plaatsen voor gedetineerden verondersteld dit dat de instroom de
17440 per jaar overschrijd.
Door het handhaven
van, gunstige wetten voor de criminelen, die ook in het geval van extreem zware
misdaden toepasselijk zijn, krijgt de vraag of het opzettelijk in de wet
voorzien werd om criminelen te gemoet te komen, zin. Hier kan men terecht de
intentie van de wetgever terecht in vraag stellen.
Ondanks voor
vervroegde invrijheidstelling in aanmerking te komen, moet een veroordeelde aan
bepaalde voorwaarden voldoen. Er blijven haast geen criminelen verschoont van
de gelegenheid om een vervroegde invrijheidstelling aan te vragen en te verkrijgen,
en zo na een korte strafperiode hun vrijheid te herwinnen. Hier is de vraag
gerechtvaardigd, waarom de strafwet bepaalde delicten koppelt aan een bepaalde
straf en uitvoering, indien deze later via vervroegde invrijheidstelling teniet
kan worden gedaan Dit geld zeker voor zware delicten of veroordelingen tot
levenslang, terwijl de strafvermindering voor extreem zware vergrijpen een slag
onder de gordel der juryleden en rechters betekend, en hun vonnis vernietigt.
Om nog te zwijgen van de impact op de veiligheid van de bevolking en het
schrijnende onrecht ten overstaan van slachtoffers of nabestaanden.
Het onderscheid, recht en onrecht:
Onrecht
en chaos gaan hand in hand, en vervroegde invrijheidstelling schijnt gemaakt om
extreem gevaarlijke criminelen als Dutroux en zijn medeplichtigen te belonen na
een extreem kort verblijf in driesterren Staatshotels. Wel te bedenken dat
dergelijke zware criminelen in minder ontwikkelde landen de doodstraf krijgen,
een blijkbaar barbaars principe waardoor onschuldige voorgoed tegen verdere
wandaden van dezelfde dader beschermd zijn. Onze geciviliseerde overheden
verkiezen echter geen doodstraf toe te passen, en geven de daders van de meest
zinloze en gruwelijkste wandaden de gelegenheid hun actie na een kort verplicht
verblijf op kosten van slachtoffers en brave burgers, hun activiteiten terug op
te nemen.
Openbare Veiligheid:
Een
oprechte burger kan zich nauwelijks indenken dat moordenaars of verkrachters
vrij mogen rondlopen, terwijl ze een voortdurende en bewezen bedreiging vormen.
Eens men bewezen heeft tot dergelijke misdaden in straat te zijn is het
duidelijk dat men bij gelegenheid dit ook zondermeer kan herdoen, waardoor degelijke
misdadiger steeds een bedreiging is voor de omgeving.
Ook de
veiligheid en leefbaarheid op openbare plaatsen en de openbare wegen vereisen
meer aandacht en voorzieningen dan men tot noch toe wist te leveren, hoewel er
in de laatste decennia heel wat verbeteringen werden doorgevoerd. De jongste
ontwikkelingen op het vlak van camera bewakingen en nummerplaat herkenningen
zijn een belangrijke doorbraak op het punt van de bewaking in steden en druk
bezochte openbare plaatsen. Een andere lovenswaardige doorbraak is het autoluw
maken van gemeentekernen en druk bebouwde woongebieden, door het doorlopende
verkeer om te leiden. Dit kan echter in vele gevallen verbeterd worden door
dichte woonzones via maximum toegelaten snelheid van 30km/h te verlagen,
gecombineerd met verkeersdrempels, waardoor men en de centra toegankelijk laat
voor iedereen en gelijktijdig de veiligheid en overlast vermijd. Deze laatste
oplossing vergt echter een alternatief voor het snelverkeer via een ringweg
buiten de bebouwde kom. In bepaalde bevallen kunnen bruggen over de bebouwde
zones ee ringweg overbodig maken, doch dit is afhankelijk va, welk der
oplossingen het beste en meest rendabele zal zijn. Snel verkeer door een
bebouwde gemeentekom is zeker geen optie daar dit de veiligheid van jong en oud
te zeer in het gedrang breng, terwijl men aan de lage toegelaten snelheid
uiteindelijk wel went.
De overheden en interne criminaliteit.
De
Belgische rechtspraak struikelt niet alleen over een gemis aan daadkracht om
criminaliteit te bestrijden, doch wansmakelijke uitwassen bij overheden zoals
wetten en beslissingen die criminelen onnodig en onverantwoord ten goede komen
en niet hun slachtoffers. Illegaliteit door mandatarissen die door hun regering
worden beschermd via het excuses van de vereiste collegialiteit, niet
aangeklaagd kunnen worden of corruptie en schandalen waartegen niemand optreed.
Onverantwoorde gang van zaken in rechtspraak en onderzoeken, gerechtelijke
blunders en collegialiteit die blijkbaar vooral gebruikt worden om
gelijkgezinden, collegas en partijgenoten uit de nood te helpen en
machtmisbruik of wandaden te dekken. Bewuste valsheid in geschrift en
verklaring die schering en inslag zijn, en de totale onbetrouwbaarheid van vele
van onze politici en overheden. Stel hierbij de graai cultuur waarmee vele
machtbekleders zich persoonlijk tegoed doen en verrijken, waardoor degene van
ons die te goeder trouw zijn, kompleet in hun hemd komen te staan, terwijl het
geloof in recht en rechtvaardigheid bij de massa smelt als sneeuw voor de zon.
Of het
allemaal nog niet genoeg is, tracht men de massa voor te houden dat de
schuldigen degenen zijn die niet aan de regering of beslissingen mochten
deelnemen, en omschrijft me hen die aan de zijlijn staan als gevaar voor de
democratie en de toekomst van het land, negeert men de elementaire rechten en
normen der democratie en verraad men de massa door massaal verkozen
afgevaardigde en partijen in onderling overleg uit te sluiten.
Ongelofelijk
doch waar, zij die regeerden en mee verantwoordelijk zijn voor de ondergang van
het land en de economie hebben buiten hun kandidaten ook nog volgelingen.
Wetten en wetboeken.
Onze hoog
geciviliseerde westerse wereld wordt overstelpt met wetten en regels om de
maatschappij te ordenen, terwijl er nog steeds moderne landen zijn die
nauwelijks of geen wetboeken bezitten en slecht een bundel van algemenen
overeenkomsten hanteren om de orde te handhaven, terwijl onenigheden worden
beslecht door een rechter op grond van de logica dat de sterkste de zwakste
moet ontzien en zijn rechten moet respecteren. In vele westerse landen worden
echter wetten uit de grond gestampt om de opsteller te lauweren en zijn naam te
vereeuwigen, doch waarbij de gezonde geest van een rechter aan banden wordt
gelegd, terwijl geen jurist nog zicht heeft op de materie waarnaar hij moet
optreden of adviseren. Tot overmaat van ramp weten juristen geld te slaan uit
de duur van de betwisting en betwistingen eindeloos te rekken, een fenomeen dat
in vele derde wereldlanden die wij smalend als onbeschaafd betitelen, door de
rechtbank kordaat gewraakt worden en zelfs kan leiden tot uitsluiting van
pleitrecht aan de balie. De vraag is hier wie is er nu beschaafd? Ook het
aanbrengen van zinloze betwistingen of feitelijk onbetwistbare geschillen stuit
niet zelden op sancties voor de jurist die op dergelijke wijze met de
rechtspraak om eigen gewin een loopje tracht te nemen.
Onze
wetboeken zijn echter lijvig doordat wetten te vaak aangevuld zijn met massas
uitzonderingen die telkens in additionele aanhangsels zijn bijgesloten en
uitgegeven. Een minister in België schijnt geen respectabele minister te kunnen
zijn, indien hij de warboel van wetten niet weet te voorzien van nieuwe wetten
of correcties, en de chaos niet groter weet te maken door dergelijk staaltje
van intellectualiteit te demonstreren. Dit komt echter de bevolking niet ten
goede terwijl slechts misbruiken door spitsvondige interpretaties van wetten in
de hand wordt gewerkt, terwijl juridische kosten en rechtsonzekerheden de slachtoffers
de moed en mogelijkheden ontnemen om hiertegen verzet aan te tekenen.
Rechtsonzekerheid druk echter terecht het geloof in de traditionele partijen en
de opbouw van een voor het volk onoverzichtelijke en onzekere Europese Unie,
temeer daar de Unie op losse bodem en met gebrek aan fundamenten werd
opgetrokken, waardoor de Euroburgers slechts met nadelen en kosten worden
opgescheept, terwijl de grensoverschrijdende criminaliteit de pan uit swingt.
De gezonde geest van recht en rechtspraak is echter veelal zoek terwijl
rechters hun gezonde beoordeling aan banden wordt gelegd.
Misdaad of delict:
Men dient
echter wel te verstaan dat misdaad betekend dat men zonder levensnoodzaak handelt tegen het aanvaardbare ten opzichte
van de eigen soortgenoten, een natuurwet die zelfs bij de meeste diersoorten
instinctief aanwezig is. De eigen soort geld in de natuur als mogelijke rivaal
of als bondgenoot, niet als een natuurlijke vijand of prooi. Zolang soortgenoten
geen gevaar ter overleving zijn of het ter overleving vereiste territorium niet
opeisen, wordt normalerwijze geen geweld naar deze soortgenoten gericht.
Zowel bij
de Gorilla als bij een beperkt aantal dieren zien we een sterk hiërarchische
gedrag waardoor de sterkste de anderen mogelijk gewelddadig gaan domineren.
Rivaliteit kan wel leiden tot het doden van de rivalen, doch dergelijk geweld
kadert in de natuurlijke oerdrift ter voorplanting waar deze niet door logica
wordt doorkruist. Het doden van rivalen is echter eerder uitzondering en
onderdeel van de natuurlijke selectie waardoor soorten slecht via de beste
exemplaren worden voortgeplant.
Geslachtdrift, individualisme en geweld:
Bij de
Gorilla vinden we het zeldzame verschijnsel van doden van pasgeborenen om de
moeder te onderwerpen en aan zich te binden, zodat deze immers ter beschikking
is voor een dominant mannetje. Geslachtsdrift leidt ook vooral bij
individualisme tot geweld tegen onwillige partners, wat zelfs in de natuur
waarneembaar is. Het zich richten naar soortgenoten die niet geslachtsrijp zijn
is in de natuur eerder uitzonderlijk, gezien dieren over het algemeen slechts
reageren op de signalen als houding, geur enzovoort, van geslachtsrijpe
kandidaten. Het kiezen van anderen dat de natuurlijke geslachtspartners om aan
de eigen geslachtsdriften te voldoen is ook in de natuur eerder uitzondering,
en kan men als een degradatie aanzien die verspreiding door natuurlijke
voorplanting uitsluit. De blijvende homoseksualiteit is een verschijnsel dat
blijkbaar slechts bij individualisten van de menselijks soort voorkomt. Dit
verschijnsel is veelal te wijten aan een onvermogen tot aanpassing aan de
mentale diversiteit en individualiteit van het andere geslacht enerzijds, en een
vorm van genetische afwijking waardoor de eigen seksualiteit en plaats, door
individuele gerichte noden, behoefte en zienswijze, in vraag staat en men
uiteindelijk gemakshalve zich richt tot die pool die geen directe onzekerheden
versterkt. Men kan wereldwijd van kindsbeen merken bij jongeren dat fysiek
contact met de eigen geslachtgenoten, vooral bij mannelijke kleuters soms een
duidelijke afkeer kan vertonen, en zij weliswaar beperkte intimiteit en
contacten van vrouwen en beduidend oudere meisjes of moederfiguren gaan dulden,
een verschijnsel dat zich in de individualistische wereld sterk uit bij de zwarte
individualisten.
Vrouwelijke
individualistische kleuters ervaren deze beperkingen niet gezien ze vanaf de
geboorte net zoals jongens door een moeder werden gezoogd en verzorgd. Puberteit
echter lokt de nieuwsgierigheid naar het seksuele van het andere geslacht uit,
en doet de geslachtdrift ontluiken.
Geslachtsdrift
en samenhorigheid zouden moeten leiden tot een positieve sociale maatschappelijke
tendens, doch lage ontwikkeling, maar vooral laag ontwikkeld individualisme en gebrekkig
sociaal gevoel, gekoppeld aan een redelijke tot goede algemene ontwikkeling en
vorming maakt vaak sociale monsters van wat mensen zouden moeten zijn.
Bij niet individualistische ontwikkelde
volkeren is toenadering tot het andere geslacht een eigenheid die niet gestuit
wordt door individuele gevoelsbehoefte. Natuurlijke behoefte tot voortplanting,
nestvorming of eigen zekerheid, doch niet de eigen individuele behoeften,
sturen hier de pogingen van toenadering tot seksuele tegenpolen. Homoseksuele ontwikkeling
kunnen zich bij andere dan prowesterse volkeren en hun nazaten, nauwelijks of
niet voordoen en blijven bij hen dan ook ondenkbaar en onaanvaardbaar.
De Crisis, 2008/2009/ . :
Icesave
was de handelsnaam waaronder de op één na grootste bank van IJsland, Landsbanki
Íslands sinds mei 2008 op de Nederlandse markt actief was met het aantrekken
van spaargeld via online spaarrekeningen. Onder dezelfde naam was de bank al
langer actief op de Britse markt. Icesave beloofde spaarders 5% rente op hun spaargeld
(en later 5,25%), terwijl in Nederland de gemiddelde rente op dat moment rond
de 4% lag.
Bij de
ondergang van het IJslandse Icesave in 2008 werden veel Nederlandse en Engelse
spaarders gedupeerd. In de Verenigde Staten werd zakenbank Bear Stearns gered,
maar ging voormalig grootmacht Lehman Brothers failliet.
De banken
crisis van 2008/2009 zou na 10 jaar achter de rug moeten zijn, een voorspelling
die slechts beperkte kansen heeft om uit te komen, gezien de kredietcrisis door
onverantwoord hoge kredieten en leningen een doorslaggevende invloed heeft op
de wereldeconomie, en kredietverlening drastisch moest teruggeschroefd worden.
De westerse economie is als een ketting waarvan bij het uitvallen van eenschakel
de werking verstoord wordt. De crisis heeft ook de enorme overschotten,
stokkeringen, verspillingen en overproducties van onze industrie blootgelegd
met bovenop dit alles de gulheid en onverantwoorde subsidies die aan
industrieën werden verstrekt om arbeidskrachten te werven of producties en
economie op peil te houden. Bovenop dit alles werden de westerse markten
overspoelt met goedkope producten uit lage loonlanden waardoor de westerse
industrie en rendabiliteit op de helling staan.
Koloniale
uitbuitingen en postkoloniale manipulatie van de vroegere kolonies hebben de
westerse welstand in landen als België echter zo ver opgedreven en de spilzucht
van overheden en de bevolking opgevoerd waardoor schulden immense hoogten
bereikten. De onderdrukking van de welstand in de arbeidersrangen moest in landen
als België er voor zorgen dat de bevolking geen te hoge eisen en macht zouden
ontplooien. Vooral adel en kapitalisten vreesden de opkomst en macht van de
werkende krachten, hun vakbonden en de democratie.
Roze
Balletten en seksfuiven met ook minderjarigen gaven de mogelijkheid om
hooggeplaatste te chanteren om hen te verplichten tot ontegensprekelijke
collegialiteit, waardoor de overheidsrangen tegen de democratie en de massa
konden gesloten worden, een systeem dat niet alleen de democratie in België totaal
uitholde, doch ook de criminaliteit door uitschakeling van vrijheid van mening
explosief deed toenemen.
De
operaties van de bende van Nijvel hadden slechts tot resultaat dat de chaos
buiten alle proporties werd, terwijl ogenschijnlijk het enige resultaat deze
chaos was. Tijdens onderzoeken werden alle mogelijke resultaten verrassend
genoeg, door het hoogste rechtstoezicht telkens uit handen genomen van de
onderzoekrechter die op sporen meende te stuiten, en zo teniet gedaan. De bende
van Nijvel pleegde moorden op vrouwen en kinderen voor supermarkten, zonder dat
de slachtoffers hen hinderde of bedreigde, wat op pure waanzin leek, doch de
precisie waarmee dit paramilitaire team tewerk ging, was te professioneel om
aan een bende waanzinnigen toe te schrijven, te professioneel om zwaar te
blunderen, om overvallen te plegen zonder noemenswaardige buit of om met
dergelijke precisie te werken zonder resultaat. Het moet voor iedereen met enig
gezond vertand duidelijk zijn dat de bende van Nijvel wel enige resultaten
boekten, namelijk chaos en het systematisch uitschakelen van alle ernstig
speurwerk en de vrije pers. Onderzoekers werden wandelen gestuurd en de pers
werd monddood gemaakt, wat de vraag rechtvaardigt of dit het doel was. In de
zaak van de Roze Balletten werd toenmalig prins Albert, de latere Koning
Albert II genoemd, misschien waren de pers speurhonden te ver gegaan, en
wasrije meningsuiting een bedreiging voor sommige hooggeplaatste?
In Rwanda heeft in 1994 een genocide
plaatsgevonden, waarbij de grootste bevolkingsgroep de Hutus de Tutsi
minderheid zou hebben trachten uit te moorden. Meer dan 800.000 Tutsis zijn
daarbij om het leven gekomen. Hutus en Tutsis leven sindsdien wel weer samen
in Rwanda, maar er heerst veel angst voor nieuw geweld.
Rwanda is
voor een lange tijd een Huttu koninkrijk geweest, wat bewoond werd door drie
bevolkingsgroepen; de Hutus, de Tutsis en de Twa (half pygmeeën). Tussen deze
bevolkingsgroepen bestonden er geen (etnische) verschillen.
De Tutsis die als nomadisch veehouders het
gebied doorzwierven hadden wel door de eeuwen heen in de politieke en
maatschappelijke structuur de meeste macht in handen en beschermde het gebied
tegen slavenjagers. De Huttus die als landbouwers in dorpen verbleven
beschermde de afzonderlijk zwervende Tutsis families door bij hundoortocht verblijf in hun dorpen te bieden.
Spontane vermenging was onvermijdelijk gezien de seksuele vrijheid der
ongehuwde jongeren voor het huwelijk.
Rwanda is door de hoogte van 2000 tot 2500
meter een klimatologisch gebied op de evenaar waar de dagtemperaturen onder de
30°C blijft en de nacht temperaturen boven de 15°C. Rwanda is gezien de nabije
mijngebieden van Katanga, Kasaï en Kivoe de ideale plaats om via stationering
van troepen een bewaking en drukking uit te oefenen over dit uitzonderlijke
rijke mijngebied.
Nieuwslezing
en reportages uit het conflictgebied verrieden dat er van een wilde uitbarsting
zoals men trachtte voor te stellen, geen sprake was, doch de Belgische
Reportster werd door een CVP kopstuk verleid en de mond gesnoerd.
De nabije
mijnen leverde grove winsten voor de aandeelhouders van de ertshandel die via
Belgische handen liep. De erts exploitatie werd in 1906 via de oprichting van
Union Minière onder Leopold II, en men kan gissen wie de grootste
aandeelhouder was. De enige en onbetwistbare belanghebbende in het gebied der
grote meren, Rwanda, Kivoe, Kasaï en Katanga, zijn de aandeelhouders van de
ertshandel.
Deze
zogenaamde genocide op en door volkeren die door versmelting etnisch niet meer
bestaan heeft dus ook niet plaats gehad, terwijl de slachting in Rwanda een
politiek en economisch doel had, en vooral de aandeelhouders van de ertshandel
uit het gebied ten goede kwam .
Het
uitsterven van de plunderingen van de derdewereld is voor België specifiek, een
grove streep door de rekening van de non-ferro ertshandel en metaalindustrie en
hun aandeelhouders. De westerse industrie kende trouwens een groot succes door
de massale plunderingen van grondstoffen uit de derdewereld, waarvan het
leeuwenaandeel echter bij de aandeelhouders terecht kwam.
De eindverantwoordelijkheid ligt bij de
massa die keer op keer bedriegers door hun stem terug aan de macht helpen, en
lijdzaam mopperen tegen de wansmakelijke gang van zaken, en zo de overheidsmaffioso
ondanks middeleeuwse onderdrukking en uitbuiting, telkens opnieuw hun steun
betuigen. De westerse politiek en de ziekelijke spilzucht waarvan men vandaag
de rekening krijgt aangeboden en een bevolking die kost wat kost meer dan nodig
eist, waarvoor de eigen buren net zo goed
als de derdewereldbevolking worden uitgezogen.
Men zoekt maar al te vaak de oorzaken der jeugdproblematiek
bij opvoeders en ouders, doch de drang tot het plegen van geweld is eigen aan
een bepaalde groep van mensen, met in de eerste plaats individualisten die een
aangeboren gebrek aan algemenen en sociale intelligentie bezitten, waardoor zij
zich niet soepel kunnen aanpassen aan veranderingen in het sociale leven rondom
hen enerzijds, doch die de natuurlijke behoefte hebben aan individuele
aanvaarding in een gemeenschap anderzijds. Een probleem dat hen naar
aansluiting met een gelijkgezinde of voor hen begrijpelijke en aanvaardbare
gemeenschap of groep drijft.
Jeugd problematiek ontstaat vooral door ophoping van
spanningen en gebrek aan vrijheid om deze af te reageren, terwijl het vooral
jongeren met lagere sociale intelligentie, die door gebrek aan pluralisme
hierdoor sterk beïnvloedbaar zijn. Ook beter ontwikkelden zullen echter ten
prooi vallen en door hardnekkige uitsluiting uit de gemeenschap in de problemen
terecht kunnen komen. In Europa worden we momenteel massaal geconfronteerd met
uitsluiting en verzet, terecht gericht tegen islamextremisme, doch waarbij vaak
alle islamieten met inbegrip van de gematigden, die zich integreren of dit
betrachten, evenzeer geviseerd worden en het slachtoffer zijn.
Een tweede belangrijke oorzaak is betutteling door de
maatschappij en gebrek aan mogelijkheden om frustraties af te reageren. Het
gebrek aan vrije natuur en leefruimte zonder constante betuttelende bewaking is
een bijkomend element dat frustraties in de hand werk. Integratie of het gebrek
hieraan speelt hier een belangrijke rol, doch integratie kan niet in één, twee,
drie, doch heeft tijd nodig. De Europese maatschappijen verzetten zich massaal
tegen de zeden en gewoonten van leden uit islamitische landen en hun
godsdienstige regel en gewoonten, zoals het dragen dan een hoofddoek, terwijl
men door de ontstane discriminatie de spontane integratie hindert en deze
mensen tot verweer en verzet dwingt, wat slechts leidt tot hardnekkige
afscheiding en verzet tegen de autochtone bevolking, en de steeds rebelse
pubers ophitst. In schril contrast heeft men echter in geen van deze landen
ooit verzet getoond tegen de klederdracht van Orthodoxe joden of andere
klederdrachten en gewoonten die door migranten worden benut, terwijl het
aanvaarden van godsdienst, klederdracht en gewoonten die geen bedreiging
vormen, een geleidelijke en ontspannen integratie slechts ten goede zullen
komen. In landen waar diverse godsdiensten, kleding en gewoonten getolereerd
worden, merkt men een duidelijke en vloeiende integratie, die echter toelaat
dat men bepaalde normen die eigen zijn aan de herkomst, zeden en
geloofsovertuiging behoudt, terwijl de autochtone bevolking er per slot toch
aan went.
Uiteraard moeten immigranten zich aanpassen aan de
maatschappij en de bevolking van het gebied waarin zij integreren door rekening
houden met de wetten die hun eigenheid niet beperken of de openbare orde en
veiligheid moeten garanderen. Zo is de gelaatbedekkende kleding, zoals in
bepaalde Moslim gemeenschappen verplicht voor vrouwen, om veiligheidsredenen
ontoelaatbaar en druist in tegen de westerse normen en wetten die de maskering
in het openbaar, om veiligheidsredenen verbieden. Islamieten die dit niet
aanvaarden moet men weigeren en kunnen zich vestigen daar waar dit getolereerd
wordt. Overtredingen moeten net zoals anderen overtredingen bestraft worden,
doch in verhouding tot de overtreding en het feit dat een een bedreiging voor
de veiligheid en de openbare orde toelaat.
Respect voor de filosofische eigenheden of het geloof van
immigranten zou een automatisch recht en vereiste moeten zijn, en publieke
aanvallen hierop zouden als laster moeten bestraft worden, zeker daar waar het
tegen godsdienstwaarden of normen gericht is. Veiligheid en openbare orde
moeten echter een prioriteit blijven.
Het zou moeten volstaan dat jongeren die fysiek of psychisch
geweld plegen streng gestraft worden, bij voorkeur door verplichte
gemeenschapsdienst, indien dergelijke misdrijven niet leiden tot ernstige en
blijvende fysieke of psychische letsels, zonder automatisch dergelijke straf te
koppelen aan blijvende openbare melding op een strafblad. Kleine criminaliteit,
straatrellen en openbare orde verstoringen voor de leeftijd van 21 zouden
automatisch uit het openbare register en melding gewist moeten worden na 5 jaar
aanvaardbaar gedrag als eerbaar burger. Kleine criminaliteit en straatrellen
zijn van alle tijden en eigen aan de puberteit en studenten revoltes. Men moet
het onderscheid maken tussen pubergedrag, de natuurlijke behoefte tot ontdekken
en ervaren of criminaliteit. Ontdekken en ervaren dat echter gepaard gaat met
direct en vrijwillig geweld tegen personen en dus neerkomt op bewust
machtmisbruik met blijvende gevolgen voor slachtoffer moet men kordaat
bestraffen en registreren voor opvolging van de dader.
Steden en gemeenten die geen vrije recreatie en natuur in de
onmiddellijke omgeving ter beschikking hebben zouden dit moeten oplossen door
het inplanten van parkjes en speeltuinen met onaangelegde natuurlijke ruimten
om jongeren een gevoel van vrijheid te geven. Toegangen kunnen voltijds dag en
nacht door videocameras bewaakt worden waardoor gebeurlijke misdrijven
achteraf gemakkelijk ontrafeld kunnen worden.
Het creëren van voldoende leefruimte en ontspanning kan
slecht een deel van de problemen oplossen en moet daarom gepaard gaan met het
opleiden van monitoren die eigen zijn aan een groepsideologie om als
gelijkgezinde de groep te benaderen, op te volgen en te beïnvloeden, om zo
groepsgevoel sociaal in het spoor te houden en groepsactiviteiten binnen de
redelijke perken te houden of tijdig de ordediensten te verwittigen.
Belgium has in recent decades a policy that was
particularly beneficial for entrepreneurs, but at the expense of the net income
of the employee, allowing low skilled second income needed to survive.This strategy spent
instead of harm a high average standard of living, but requirement of low
skilled whether high stake or second income.This high average as standard of living is in sharp
contrast to the grinding poverty in working families with only one incomes just
have to survive, and thus often of adequate health and social affiliation
deprived.
In an industrial society the unskilled strength often
the ubiquitous work force and engine of the economy, and ungrateful automation
is an essential element in the industrial exploitation. Low skilled constitutes
the great mass of workers in the industry and their income, keeps the industry
also alive. They represent a mass that has rights by labor and also wants to
consume.
Working environments consume on average more than 25%
of their income on mere luxuries and entertainment, and form a massive dietary
supplement of the industry and an important link in the economic cycle, but the
growing crime spoils the food and press the prosperity of honorable workers or
whether we call as the mass of employees.
The Western European countries until the second world
war was dominated by the Liberals which mainly represented the middle class and
the Christian democrats who stood up for the people but dastardly knelt before
church and nobility whether call it the power and money.The influence of the
Nazi regime seemed to change this and forced the breakthrough of socialism,
which is now a third player in the political game would represent. Since 1945
and the end of the war, it is these three that the cake share and take on turns
participating in the political dis.
In Belgium curiously changed fundamentally nothing to
the political strategy, and keep Liberals and Christians tight rein, which the
Socialists incrementally adapt their strategy and direction to take in order to
join. One thing is clear, the strategy is being implemented as before, focused
on the interests of the nobility and the capital, while the social services
provided by the Nazi regime were developed be gradually dismantled and where
possible eliminated.
While under and immediately after the German
occupation of Belgium, during world war two, hardly any crime to note fell,
brought the period after 1950, one wave after another of small street crime.
Growing crime is only fueled by lax legal action, but
this can only where the legislature fails and thus the crime is given free
rein. However, crime erodes the wealth, a phenomenon where the mass is
extremely sensitive to by low income, what their enthusiasm not onlyrestrains, but on top of that a chain
reaction create and the worker obliged to on his turn to grab what he can.Here it is again the
lack of legislation that the culture of greed fueling, and the prosperity of
the active and honest citizen on the slope places.
The Belgian crime has become market leadership in the
field of European illicit trafficking and trafficking in drugs, weapons and
diamonds but also a market for illegal employment, resulting in a growing
dissatisfaction of excluded legally workers, while one government after another
there fails to provide the affairs one halt.
Growth in the field of crime can only be explained if
crime by the government (consciously) is maintained, or where the government
any action can't take without risk there own share in the crime be jeopardized.
Even by the governments are many things on the illegal
trail, but in Belgium in government circles the revelation of this problem as
all leaks and reactions be covered by collegiality, manipulation of the law and
influencing the public prosecutors.Such a system is so well established that the crime since the period
after 1980 has increased explosively with highlights including the Gang of
Nivelles (1982, 1983 and 1985), killing government officials, Karel Van Noppen
(20 February 1995) on policeman Peter De Vleeschauwer (november 14, 1996) and
Minister André Cools (18 July 1991), to be persecuted by the Dutroux affair,
and wisps pedophile networks and ditto to the ecclesiastical organization, with
the crowning glory of the early releases of accomplices of the pedophile and
mass killer Marc Dutroux.
Particularly serious crime as intentional abuse for
the purpose of victim severe mental or physical injury or harm, or death of a
victim effect, may lead to life imprisonment or the death penalty as effective
result. But the needs of proper punishment and deprivation of civil rights
arises for officers who clearly and intentionally abusing their power as
mandated to civilians or community to harm, while the abuse of power and
position by officers currently rife, and by collective collegiality shielded
be.
Dissatisfaction among the population is only the drop
on the hot plate and so negligible as bethought apparently, but over the years there have been too many cases
while all this drops the plate too strong and too quickly cools and thus became
so threatening to burst .
Growing crime has a financial side, while the stolen
property by the owner often need replacing, what the producer, trader and insurer
any no harm yields, and looks good for the industry, but a hole delivers in the
budget of the consumer and the government toactions forced and control by the servants of the law, courts,
magistrates, lawyers and prisons, to which excess human rights organizations
connivance so that the rights of detainees are not violated, while only little
attention to the rights of victims are spend. Also this fight with aftercare
carries a heavy price tag that the community should be worn. Such costs
pyramids are partly responsible for the demand for credit, with enormous debt
mountains to individuals and governments, and the resulting as the credit
crisis that we know as "the banking crisis of 2008/2009" which
launched was a foreseeable chain reaction with snowball effect, and least well
for 10 years, which as an optimistic estimate should be regarded.
Besides the crime has also corruption, mismanagement
and importance mixing at political level sparked the crisis. Belgian
politicians seem pretty intellectual talkers who often lack practical insight
to social organization on its feet and to govern the country, but it can also
appear on this, that mandataries be lore busy with their personal interests at
the expense of the community. With the establishment of the European Union and
its uneasy large scale was this plague only amplified and transmitted to the
Union to spread like a metastatic cancer.
Wat als de NV-A de volgende federale verkiezing wint?
In de veronderstelling dat NV-A de volgende federale
verkiezing met vlag en wimpel zou winnen, en men zich à la Bart Dewever hardnekkig
aan de vooropgestelde beloftes en opties zou houden, of zo goed mogelijk na zou
komen, mag men wel ernstige veranderingen die de stabiliteit van het land en de
economie slechts heil kunnen brengen,verwachten.
Dat een overwinning op federaal vlak door NV-A een
enorme lawine kan ontketenen is haast zeker. Doch dergelijke lawine zal vooral
een negatieve impact hebben op de parasieten en criminaliteit die door het huidige
beleid onderhouden worden. Het is duidelijk dat vanuit de top van de
maatschappij allerlei onderzoeken en maatregelen tegen de stijgende
criminaliteit verhinderd worden, waardoor vele linke zaken niet aan het licht
kunnen komen. Neem maar de bende van Nijvel of de Dutroux affaire, om de meest
in het oog springende te noemen. De twijfels aangaande eventuele betrokkenheid
van de regering of hoger geplaatste, zijn in deze zaken terecht gegrond en de steun
aan dergelijke criminaliteit van uit de hoogste kringen van het land, zijn
haast onvermijdelijk.
Doorbraak van een Vlaamse nationale partij zou de
navelstreng tussen regering en andere machten of invloeden kunnen verbreken,
waarna in bepaalde gevallen grondige en degelijke onderzoeken op gang zouden
kunnen komen. Ook het ontmantelen van corrupte systemen zoals men die vandaag
kan vaststellen, en waarbij mandatarissen van de klassieke partijen duidelijk
betrokken zijn, moet een prioriteit worden, wil men de democratie herstellen en
het vertrouwen van het volk behouden.
Het gaat niet op dat mandatarissen willekeurig of om
fervente tegenstanders te raken of te pesten, documenten vervalsen, kinderen of
wezen hun rechten ontzeggen zoals dit door Melchior Wathelet jr. zijn
superieure Annemie Turtelboom en de voltallige regering met medeweten van de hofhouding
en de koning werd toegestaan, en uiteindelijk definitief doch onwettig door
Maggie De Block bezegeld en bekrachtigd.
Dergelijke doorbraak zou of zal, indien dergelijke
machten van achter de coulissen het land en de regering in haar greep houden, voor
deze machthebbers een nachtmerrie betekenen, doch de stabiliteit, de economie, het
economische vertrouwen en toekomst van het land in belangrijke maten ten goed
komen.
Het einde van de wantoestanden zoals wij die vandaag
kennen, en die een loopje nemen met de democratie, de rechten en het belang van
het volk, en dus ook van de economie die per slot afhankelijk is van de massa
en haar koopkracht, zou een positieve ommekeer betekenen voor Vlaanderen doch
ook voor België en Europa. Ook de rechtzekerheid die momenteel een lachertje is
zal de gemoederen doen bedaren en het land naar een stabielere en meer collectieve
opstelling van de bevolking leiden. Men kan moeilijk van een bevolking wiens
rechten genegeerd worden enige solidariteit verwachten, terwijl men deze van de
nuttige leden van de maatschappij brood nodig heeft om de maatschappij overeind
te houden.
Politieke verschuiving van dergelijke omvang zal
echter slecht effect hebben na een hele reeks van ingrepen en hervormingen, die
gepaard zullen moeten gaan met het uitzuiveren van de bestuursorganen en
Staatssecretariaten. De weg naar een totaal herstel
is dus lang en zal tijd vergen, doch het hertstel van de rechtzekerheid voor de burger moet het
vertrouwen en geduld leveren, die van de kant van de burger te verwachten en
nodig zal zijn.
Rechtzekerheid en bestrijding van de criminaliteit
kunnen slechts indien de totale persvrijheid en vrijheid van meningsuiting hersteld
worden, doch vrijheid van meningsuiting mag niet leiden tot bewuste laster of het onterecht en opzettelijk schaden van personen of instellingen,
het welk strafbaar moet blijven, zeker daar waar deze daad onbetwistbaar en bewust
werd gepleegd.
In de Dutroux affaire
zijn er enkele opmerkelijke feiten waar te nemen.
In 1989 werden Dutroux en
Martin beiden veroordeeld voor verkrachting van minderjarigen. Dutroux kreeg
hiervoor een gevangenisstraf van 13 jaar, en zijn echtgenote Michelle Martin
een straf van 5 jaar. In 1992 werden ze door de
toenmalige Minister van Justitie Melchior Wathelet (sr) in het kader
van de Wet Lejeune vervroegd vrijgelaten. Dit
is dus na 3 van de 13 jaar waartoe hij veroordeeld werd of al na slechts ¼ van
zijn straf.
Het feit dat Michelle Martin verklaarde angst te
hebben voor Dutroux was al meer dan opmerkelijk gezien Michelle Martin, terwijl hij tijdelijk vast zat, slechts de plaats had aan te
duiden waar de kinderen verborgen waren om deze te bevrijden en Dutroux voor
levenslang te laten veroordelen, wat haar aandeel aanzienlijk zou
geminimaliseerd hebben. De angst voor Dutroux was zeker geen rede waarom zij de
kinderen niet uit hun hachelijke positie verloste, noch om ze te laten
verkommeren.
Angst voor Dutroux kon slechts een rol spelen indien
zij wist dat Dutroux van hogerhand bescherming genoot en zij bij haar ingrijpen
zelf het doelwit zou worden van Dutroux of van zijn opdrachtgevers en
beschermheren.
De zekerheid waarmee Dutroux aanneemt dat hij op een
dag vrij zal komen is onvoorstelbaar, temeer daar hij er van overtuigd lijkt
dat hij niet onder voorwaarden vrij zal komen. Ook dit fenomeen wijst in de
richting van een beschermheer en hoog geplaatste opdrachtgever.
De veroordeling op 13 augustus 1996, van Marc
Dutroux tot levenslang kan uitmonden in een vervroegde invrijheidstelling, of
tot de effectieve levenslange straf.
Een veroordeling zou in soortgelijke gevallen moeten
bestaan uit een levenslange opsluiting zonder mogelijkheid tot straf vermindering,
zolang de gedetineerde fysiek en mentaal in staat is om dergelijke misdrijven
te plegen of te plannen.
Indien er echter een machtige beschermer van achter
de coulissen als opdrachtgever, cliënt of sympathisant, bestaat, is de absolute
levenslange opsluiting van Dutroux een directe bedreiging voor dergelijke persoon
of personen, gezien het niet uit te sluiten is dat Dutroux in dit geval zeker
zou trachten zijn hachje te redden en uit de biecht zou spreken.
België heeft de afgelopen decennia een beleid gevoerd dat vooral voordelig lag voor de ondernemers, doch ten koste van het netto inkomen van de werknemer, waardoor laaggeschoolden een tweede gezinsinkomen nodig hadden om te overleven. Deze strategie bracht in plaats van windeieren een hoge gemiddelde levensstandaard op, doch vereiste van laaggeschoolden een hoge inzet of tweede inkomen. Dit hoge gemiddelde levensstandaard staat echter in schril contrast met de schrijnende armoede in arbeidsgezinnen die met slechts één inkomen rond moeten komen, en hierdoor vaak van degelijke gezondheidszorg en maatschappelijke aansluiting verstoken blijven.
In een industriële maatschappij is de laaggeschoolde kracht vaak ook de alom aanwezige werkkracht en motor der economie, en ondank automatisering een onontbeerlijk element in de industriële exploitatie. Laaggeschoolden vormen de grote massa van werkkrachten in de industrie en hun inkomen houdt de industrie ook in leven, zij vertegenwoordigen een massa die door arbeid het recht hebben en ook wil consumeren. Arbeidsmilieus verteren gemiddeld meer dan 25% van het inkomen aan louter luxueuze artikelen en ontspanning, en vormen een massaal voedingssupplement der industrie en belangrijke schakel in de economische kringloop, doch de groeiende criminaliteit gooit roet in het eten en druk de welstand der eerbare arbeiders en werknemers, of de massa zeg maar. De West-Europese landen werden tot aan de tweede wereldoorlog gedomineerd door de Liberalen die vooral de middenstand vertegenwoordigde en de Christelijke die voor het volk opkwamen doch geniepig knielde voor kerk en adel of noem het maar de macht en het geld. De invloed van het NAZI regime scheen hierin verandering te brengen en forceerde de doorbraak van het socialisme, dat voortaan een derde speler in het politieke spel zou vertegenwoordigen. Sinds 1945 en het einde van de oorlog zijn het deze drie die de koek delen en om beurten mee aan de politieke dis zitten. Merkwaardig genoeg veranderde er in België fundamenteel niets aan de politieke strategie, en houden liberalen en christenen de touwtjes strak in handen, waarop de socialisten stapsgewijs hun strategie en koers aanpassen om mee in te kunnen stijgen. Een ding is duidelijk, de strategie die gevoerd wordt is net zoals vroeger gericht op de belangen van de adel en het kapitaal, terwijl de sociale dienstverlening die door het Nazi regime ontplooit werden geleidelijk worden ontmanteld en waar mogelijk geëlimineerd. Terwijl er onder en onmiddellijk na de Duitse bezetting van België, nauwelijks of geen criminaliteit op te merken viel, leidde de periode na 1950 de ene golf na de andere aan kleine straatcriminaliteit in. Groeiende criminaliteit wordt slechts gevoed door laks juridisch optreden, doch dit kan slecht waar de wetgever tekort schiet en waardoor de criminaliteit vrij spel krijgt. Criminaliteit holt echter de welstand uit, een fenomeen waar de massa met lage inkomens uiterst gevoelig aan is, en hun animo niet alleen bederft, doch op de koop toe een kettingreactie teweeg brengt en de arbeider verplicht van op zijn beurt te graaien waar hij kan. Hier is het ook weer de gebrekkige wetgeving die de graaicultuur aanwakkert, en de welstand van de actieve en eerlijke burger op de helling plaatst. De Belgische criminaliteit is uitgegroeid tot markleiding op het terrein van de Europese illegale trafiek en handel in drugs, wapens en diamanten doch ook een markt voor illegale tewerkstelling, met als gevolg een groeiende ontevredenheid van uitgesloten legale werkkrachten, terwijl de ene regering na de andere er niet in slaagt om de gang van zaken een halt toe te roepen. Groei op het terrein der criminaliteit is slechts te verklaren indien criminaliteit door de overheid (bewust) wordt onderhouden, of wanneer de overheid geen maatregelen wil of kan nemen om mogelijk alsnog het eigen aandeel in de criminaliteit niet in het gedrang te brengen. Ook bij overheden lopen heel wat zaken in het illegaal spoor, doch in België wordt in regeringskringen de openbaring van dit euvel, alle lekken en reacties tenietgedaan door collegialiteit, manipulatie van de rechtspraak en beïnvloeding van de parketten. Dergelijk systeem is zo goed ingeburgerd dat de criminaliteit sinds de periode na 1980 explosief is toegenomen met als hoogtepunten de Bende van Nijvel (1982, 1983 en 1985), moord op overheidsambtenaar, Karel Van Noppen (20 februari 1995) op rijkswachter Peter De Vleeschauwer (14 november 1996) en op Minister André Cools (18 juli 1991), om vervolgd te worden door de affaire Dutroux en slierten pedofiele en dito netwerken tot in de kerkelijke organisatie, met als kroon op het werk de vervroegde vrijlatingen van medeplichtigen van de pedofiel en massa moordenaar Dutroux. Ongenoegen bij de bevolking is slechts de druppel op de hete plaat en dus te verwaarlozen, dat dacht men blijkbaar toch, doch in de loop der jaren zijn er teveel druppels gevallen waardoor uiteindelijk de plaat te sterk en te snel afkoelt werd en dus dreigt te barsten. Groeiende criminaliteit heeft een financieel plaatje, terwijl het gestolen goed door de eigenaar vaak uit noodzaak vervangen wordt, wat de producent, handelaar en verzekeraar geen windeieren opbrengt, en goed lijkt voor de industrie, doch een gat levert in het budget van de verbruiker en de overheid verplicht tot acties en bestrijding via de dienaren der wet, rechtbanken, magistraten, juristen en gevangenissen, waarbij tot overmaat mensenrechtenorganisaties oogluikend toezien dat de rechten der gedetineerden niet geschonden worden, terwijl er nauwelijks aandacht is voor de rechten der slachtoffers. ook deze bestrijding met nazorg draagt een zwaar prijskaartje dat door de gemeenschap moet worden gedragen. Dergelijke kostenpiramides zijn mee verantwoordelijk voor de vraag naar krediet, met schuldenbergen bij particulieren en overheden, en de daaruit vloeiende kredietcrisis die we kennen als de bankencrisis van 2008/2009 die het startsein bleek van een te voorziene kettingreactie met sneeuwbaleffect, en minsten goed voor 10 jaar, wat nog als een optimistische schatting mag aanzien worden. Zie ook: http://vlaamseuropsetoekomstmyblog.wordpress.com/2012/10/04/crisis-duurt-zeker-tien-jaar/ Naast de criminaliteit heeft ook corruptie, belangenvermengingen en wanbeheer op politiek niveau de crisis aangewakkerd. Belgische politici lijken wel intellectuele mooipraters die veelal te weinig praktisch inzicht hebben, om maarschappelijke organisatie op poten te zetten en het land te besturen, doch het kan ook hierop lijken, terwijl de heren druk doende hun persoonlijke belangen behartigen op kosten van de gemeenschap. Met het opzetten van de Europese Unie en haar onoverzichtelijke grootschaligheid werd deze plaag slechts versterkt en naar de Unie overgedragen met verspreiding als een uitgezaaide kanker.
Het duurt zeker 10
jaar vanaf het begin van de financiële crisis voordat de wereldeconomie weer in
goede vorm is. Dat zei topeconoom Olivier Blanchard van het IMF woensdag tegen
de Hongaarse nieuwssite Portfolio.hu.
Turbulente tijden en financiële chaos:(E-Mail aan VB Antwerpen 22/10/2008
- 9H36 AM)
De Financiële crash was al lang in
aantocht, en hierdoor niet alleen voorspelbaar, doch is momenteel duidelijk in
een beginfase.
Westerse welstand was destijds een
privilege der edelen en heersers, doch groeide door verenigingen en bundelingen
der gilden en vakverenigingen uit tot een steeds grotere groep in onze westerse
samenleving.
De bronnen van deze welstand, destijds
plundering der bevolking door de adel, later door plundering der kolonies, en
heden door uitbuiting van lage loonlanden, slinken zienderogen.
Door gebruik van arbeid in lage
loonlanden, groeiende modernisatie en automatisering, zal dit leiden tot een
drastische inkrimping der productieve inspanningen (door mankracht) in westerse
landen. De verplaatsing van nuttige productiviteit naar automaten en
derdewereldburgers heeft nochtans tot gevolg dat men verhoudingsgewijs steeds
minder moet uitgeven aan arbeid en westerse werkkrachten, waardoor ondanks dalende
marktprijzen, de afzetmarkt in westerse landen geleidelijk zal krimpen. Een
krimpende afzetmarkt die, als gevolg van de lage lonen in de derde
wereldlanden, daar nauwelijks toeneemt, wat dus geen compensatie biedt.
Ook de voormalige vlucht naar het oosten
leverde de westerse samenleving slechts windeieren, terwijl de hard werkende
oosterlingen hun aandelen zagen stijgen, werd het westerse aandeel steeds
kleiner. De oosterse welstand gaat dan ook snel de hoogte in.
Plunderingen van de eigen bevolking en de derde wereld ondervind steeds meer
weerstand. Wat voor 50 en meer jaren eenvoudig kon, kwam met de radio en vooral
de TV op de helling, de bevolking werd mondig en wetend, doch vooral de PC en
het onbegrensde en webverkeer is het keerpunt in mogelijkheden en communicatie. Voor
iedereen en overal is er communicatie en informatie, en de burgerij van hoog
tot laag is wetend.
Het moet duidelijk zijn dat de
schijnbare welstand in het westen, geleidelijk een holle doos werd, een opbouw
zonder grondvesten en te zwak om overeind te blijven, uitgehold door privileges
en rechten, die slechts in de westerse wereld worden aanvaard, rechten die het
kapitalisme moeten ondersteunen, ten kosten van burgers en consumenten.
Het hoge aanbod van moderne technologie
en amusement voor particulieren, creëerde een groeiende vraag met uitzinnige
winsten voor ondernemers en producenten, terwijl overheden en banken, meer en
meer krediet en waarborgen moesten aanbieden. Ook de stijgende stroom van
derdewereld burgers die met alle geweld in het westen aan de slag willen, en
niet zelden illegaal en onderbetaald aan de slag gaan, boog een steeds grotere
geldstroom om naar de derdewereld, doch in die landen is de behoefte beperkt en
de vraag naar westerse middelen en luxe gering, waardoor dit geld, vaak
verspreid over een grote groep van mensen een zeer verspreide doch beperkte
behoefte dekt, en nauwelijks voor het westen nuttige koopkracht en afzet biedt.
Hoge productiviteit met overproductie,
stuit nochtans op een verzadiging der markten met afname van koopkracht,
versterkt door snel stijgende behoefte aan huisvesting en voedsel. De snelle
klim aan noodzakelijke middelen, waardoor de prijzen waanzinnig snel stijgen
maken dat er steeds minder middelen resten voor luxe.
Bedrijven dreigen geleidelijk door
krimpende vraag en over modernisatie, in overcapaciteit te komen, waardoor deze
bedrijven daarom verlieslatend worden, met een niet te stuiten negatieve
spiraal tot gevolg. Een spiraal met een niet meer te stuiten sneeuwbal effect.
Ook het ontbreken van individualisme, en
de daaraan gekoppelde behoefte aan competitie, bij niet westerse volkeren,
belet hun uitzinnige behoefte en de groei van hun afzetgebied zoals we deze in
het westen kennen.
Stijgend verbruik in westerse landen, zonder
directe productiviteit, en stijgende productiviteit in de derdewereld zonder
toenemende koopkracht, vormt een toenemende geldstroom naar de derdewereld, om
er uitzinnig vele in hun behoefte te voorzien, terwijl deze mensen, naar onze
normen althans, armoedig en onbezorgd verder leven, zal uiteindelijk de doos
van ons kapitalisme verder uitgehold geraken.
Ook de uitzinnige bevolkingsgroei,
kunstmatig verwekt door onverantwoorde en uitzinnige interventies en medische
technologie, hollen uiteindelijk de mogelijkheden en bronnen uit, waardoor
voorraden schaars, doch kosten en inspanningen, steeds duurder worden.
Natuurlijke hulpbronnen worden
kunstmatig opgedreven, terwijl deze vaak uizinnig kostbare ingrepen, niet
alleen voor ontwrichting zorgen, doch ook een beroerd resultaat geven, terwijl
massas kostbaar voedsel van plantaardige of dierlijke aard, perslot uit
noodzaak vernietigd moet worden. Verliezen die zich hierdoor opstapelen, worden
door subsidies aan de producent en ondernemer verheeld.
Doch ook hier zit een adder onder t
gras, daar kosten en verliezen met overheidsinterventies opgevangen worden,
afgewend naar de gemeenschap, terwijl net hierdoor de koopkracht van de massa
verder ondergraven wordt.
Ook de bescherming van spaarders en
speculanten, zal ook nu, naar middeleeuwse gewoonte, op de werkende massa der
belastingbetalers worden afgewend.
Alle inspanningen ten spijt, is er iemand die de rekening dient te vereffenen,
en dit zal niet de kapitalist zijn, doch wel als van oudsher de bevolking en
arbeider, doch de factuur zal blijven oplopen, en plunderingen kennen steeds
een grotere weerstand en kostprijs.
Regering neemt voorschot op taks pensioenspaarders â (VRT Nieuws 3/10/12 om 12:00)
De regering-Di Rupo heeft vorige week donderdag in alle stilte
via een elektronische ministerraad een voorschot genomen op de belasting die
pensioenspaarders normaal op hun 60ste moeten betalen. Dat moet 210 miljoen
euro opleveren voor de begroting.
Steven Vanackeren Minister
van Financiën en de regering Di Rupo zijn overgegaan tot de eenmalige belastingsingreep
door het pensioensparen aan voorafgaandelijk belastingsinning te onderwerpen om
op deze manier een bijdrage te ontwikkelen in een begroting in een poging het begrotingsevenwicht
voor de federale overheid te bereiken. De minister gaat uit van een verdere
recessie tot de groei van 0% in het volgende jaar doch druk er op dat dit een
eenmalige operatie is die men niet kan herhalen.
Dergelijke ingrepen
zijn echter boter aan de galg, en halen slechts een tijdelijk en beperkt effect
op de begroting van één jaar, terwijl de groeivoorziening van 0% nu al te hoog
gegrepen zal zijn en er de volgende jaren een verdere recessie of regelrechte krimp
te verwachten is, waardoor er door inkrimping der budgetten bij particulieren
en overheden een verdere recessie zal ontstaan. Dit is het fameuze
sneeuwbaleffect door de kettingreactie die nu al enkele jaren aan de gang is. Dit
krimp proces zal slechts een einde hennen waneer er terug een evenwicht komt
tussen vraag en aanbod enerzijds en tussen aanbod en koopkracht anderzijds. Het
grote probleem echter is dat een te kleine menigte een te grote overschot heeft
terwijl de massa met de dag krapper bij kas wordt, en de koopkracht ziet
afnemen.
De politieke wil
ontbreekt om drastisch maatregel te nemen, en extreme lasten op extreme luxe te
heffen of de extreme inkomens extra te belasten.
Het is inderdaad
een feit dat mensen met uitzonderlijk hoge inkomens en fortuinen onmiddellijk
willen uitwijken naar landen waar de lasten op hun fortuin minder of niet
worden geheven, doch dergelijke vlucht zou via overleg met de unie automatisch
moeten leiden tot collectieve uitsluiting en degradatie tot persona non grata
in alle landen der unie, zolang zijn geen bijdragen leveren.
Hier zal bij vele
het idee groeien om de Europese Unie een grotere macht toe te delen, docht dit
mag niet gekoppend worden aan het beperken van de interne autonomie en
wetgeving, daar waar deze geen grensoverschrijdende impact hebben en andere
entiteiten der unie niet hinderen of in gevaar brengen.
Een overkoepelend
Europese macht is momenteel door de verregaande ongelijkheden der diverse
entiteiten der unie een gevaar voor de gehele unie en kan deze slechts verder
destabiliseren, terwijl de omvang van de unie deze slechts onoverzichtelijk
maakt, en zowel misbruik als corruptie aanwakkeren .
Door volksvermenging,
worden individuele doelstellingen en verschillen te scherp omlijnt, wat een
verdere destabilisering van de Unie slechts in de hand werk en volksverzet
aanwakkert, zoals dit op Indonesisch eiland Timor het geval was.
It takes at least 10 years from the beginning of the financial crisis,
before the world economy is in good shape. That said chief economist Olivier Blanchard
of the IMF today against the Hungarian news Portfolio.hu.
Blanchard advocated in the interview greater solidarity between members
of the Euro-zone and more integration in fiscal and economic policies. He
said that Europe should continue to integrate the monetary union would be a
success. "I think it should go forward or backward. It can't remain as it
is. I do not think anyone really wants to go backwards."
Larger monetary solidarity between
the members of the Union, the Union further disrupt through the economic and
mental retardation in some of its areas, can only lead to greater resistance by
the population of well developed areas that the burdens and crisis will have to
bear, and where the mass of unskilled workers already working in poverty threaten
to sink, a phenomenon that in some prosperous countries all reality exist, and
where a family on one income falls down .
The problem with the currency union is that countries which are connected
economic and monetary, too far apart and no unit can form, without exploitation
and jeopardizing the highly evolved members of the Union.
Especially the creation of monetary union was a premature step,
insufficiently prepared by equalization on economic and monetary internal
capacity, while Europe has had to contend with the extreme rise of especially
emerging Asian countries, and their emerging financial impact on the world and
especially on the nearest Europe.
The union did till now no added value compared to the previous economic
cooperation, but costs the citizen masses of money and offers only Eurocrats
imperial incomes through various employments and additional candies that they
are proffered, allowing the resist to control their capital and income (the
Liberal Euro commissioner Charles De Gucht mind) also be logical. It is clear
that increasing the political scene, as by extending to a European Union badly
harm to the population has made, while the whole cluttered and abuses are
proportional to the wealth of government members and High Society expand.
The question arises as to whether this crisis ever Europe will overcome,
unless extreme loads increased to the purchase of extreme luxury and
investments of higher values, and have
unlimited extreme abilities, especially mandataries, may audit. One cant go on
forever with the plunder of the employee, without a global civil war to come.
Het duurt zeker 10 jaar vanaf het begin van de
financiële crisis voordat de wereldeconomie weer in goede vorm is. Dat zei
topeconoom Olivier Blanchard van het IMF vandaag tegen de Hongaarse nieuwssite
Portfolio.hu.
Blanchard bepleit in het interview een grotere
solidariteit tussen leden van de eurozone en meer integratie in fiscaal en
economisch beleid. Hij zei dat Europa verder moet gaan met integreren, wil de
monetaire unie een succes worden. "Ik denk dat het vooruit of achteruit
moet gaan. Het kan niet blijven zoals het is. Ik denk dat niemand echt
achteruit wil gaan."
Grotere monetaire solidariteit tussen de leden van de unie
zullen de unie verder ontwrichten, gezien de economische en mentale ontwikkelingsachterstand
in enkele van haar gebieden, alleen kan leiden tot grotere weerstand bij de
bevolking van ontwikkelde gebieden die de lasten en crisis zullen moeten dragen,
en waarvan de massa van laaggeschoolden al werkend in armoede dreigen te verzinken,
een fenomeen dat in bepaalde welvarende landen al realiteit is, waar een gezin op
één inkomen terugvalt.
Het probleem met
de muntunie is dat er landen zijn aangesloten die economische en monetair te
ver van elkaar verwijderd zijn en dus geen eenheid kunnen vormen zonder dat dit
ten kosten gaat van de sterk geëvolueerde leden van de Unie.
Vooral de
oprichting van de muntunie was een voorbarige stap, onvoldoende voorbereid door
gelijkschakeling op economisch vlak en monetaire interne capaciteit, terwijl Europa
al te kampen had met de extreem sterke opkomst van vooral Aziatische groeilanden,
en hun opkomende financiële impact op de wereldmarkt en vooral op het nabije
Europa.
De unie leverde
tot noch toe geen meerwaarde tegenover de vroegere economische samenwerking,
doch kost de burger massas geld en biedt slechts Eurocraten keizerlijke inkomens
door allerlei postjes in bestuursraden en bijkomende snoepjes die hen worden
toegestoken, waardoor het verzet op controle op hun vermogen (de liberale eurocommissaris
Karel De Gucht indachtig) ook logisch is. Het is echter duidelijk dat de vergroting
van het politieke toneel, zoals dit door uitbreiding tot een Europese Unie
slecht windeieren aan de bevolking heeft geleverd, terwijl het geheel
onoverzichtelijk wordt en de misbruiken zich evenredig met de rijkdom der regeringsleden
en High Society uitbreiden.
De vraag dringt
zich op, of Europa deze crisis ooit te boven zal komen, tenzij men lasten
extreem verhoogd naar de aanschaf van extreme luxe en op geldbeleggingen van hogere
waarden, en men onbeperkt extreme vermogens, vooral van mandatarissen, mag
controleren. Men kan niet eeuwig doorgaan met het plunderen van de werknemer,
zonder in een wereldwijde burgeroorlog terecht te komen.
Het duurt zeker 10
jaar vanaf het begin van de financiële crisis voordat de wereldeconomie weer in
goede vorm is. Dat zei topeconoom Olivier Blanchard van het IMF woensdag tegen
de Hongaarse nieuwssite Portfolio.hu.
Turbulente tijden en financiële chaos:(E-Mail aan VB Antwerpen 22/10/2008
- 9H36 AM)
De Financiële crash was al lang in
aantocht, en hierdoor niet alleen voorspelbaar, doch is momenteel duidelijk in
een beginfase.
Westerse welstand was destijds een
privilege der edelen en heersers, doch groeide door verenigingen en bundelingen
der gilden en vakverenigingen uit tot een steeds grotere groep in onze westerse
samenleving.
De bronnen van deze welstand, destijds
plundering der bevolking door de adel, later door plundering der kolonies, en
heden door uitbuiting van lage loonlanden, slinken zienderogen.
Door gebruik van arbeid in lage
loonlanden, groeiende modernisatie en automatisering, zal dit leiden tot een
drastische inkrimping der productieve inspanningen (door mankracht) in westerse
landen. De verplaatsing van nuttige productiviteit naar automaten en
derdewereldburgers heeft nochtans tot gevolg dat men verhoudingsgewijs steeds
minder moet uitgeven aan arbeid en westerse werkkrachten, waardoor ondanks
dalende marktprijzen, de afzetmarkt in westerse landen geleidelijk zal krimpen.
Een krimpende afzetmarkt die, als gevolg van de lage lonen in de derde
wereldlanden, daar nauwelijks toeneemt, wat dus geen compensatie biedt.
Ook de voormalige vlucht naar het oosten
leverde de westerse samenleving slechts windeieren, terwijl de hard werkende
oosterlingen hun aandelen zagen stijgen, werd het westerse aandeel steeds
kleiner. De oosterse welstand gaat dan ook snel de hoogte in.
Plunderingen van de eigen bevolking en de derde wereld ondervind steeds meer
weerstand. Wat voor 50 en meer jaren eenvoudig kon, kwam met de radio en vooral
de TV op de helling, de bevolking werd mondig en wetend, doch vooral de PC en
het onbegrensde en webverkeer is het keerpunt in mogelijkheden en communicatie. Voor
iedereen en overal is er communicatie en informatie, en de burgerij van hoog
tot laag is wetend.
Het moet duidelijk zijn dat de
schijnbare welstand in het westen, geleidelijk een holle doos werd, een opbouw
zonder grondvesten en te zwak om overeind te blijven, uitgehold door privileges
en rechten, die slechts in de westerse wereld worden aanvaard, rechten die het
kapitalisme moeten ondersteunen, ten kosten van burgers en consumenten.
Het hoge aanbod van moderne technologie
en amusement voor particulieren, creëerde een groeiende vraag met uitzinnige
winsten voor ondernemers en producenten, terwijl overheden en banken, meer en
meer krediet en waarborgen moesten aanbieden. Ook de stijgende stroom van
derdewereld burgers die met alle geweld in het westen aan de slag willen, en
niet zelden illegaal en onderbetaald aan de slag gaan, boog een steeds grotere
geldstroom om naar de derdewereld, doch in die landen is de behoefte beperkt en
de vraag naar westerse middelen en luxe gering, waardoor dit geld, vaak
verspreid over een grote groep van mensen een zeer verspreide doch beperkte
behoefte dekt, en nauwelijks voor het westen nuttige koopkracht en afzet biedt.
Hoge productiviteit met overproductie,
stuit nochtans op een verzadiging der markten met afname van koopkracht,
versterkt door snel stijgende behoefte aan huisvesting en voedsel. De snelle
klim aan noodzakelijke middelen, waardoor de prijzen waanzinnig snel stijgen
maken dat er steeds minder middelen resten voor luxe.
Bedrijven dreigen geleidelijk door
krimpende vraag en over modernisatie, in overcapaciteit te komen, waardoor deze
bedrijven daarom verlieslatend worden, met een niet te stuiten negatieve
spiraal tot gevolg. Een spiraal met een niet meer te stuiten sneeuwbal effect.
Ook het ontbreken van individualisme, en
de daaraan gekoppelde behoefte aan competitie, bij niet westerse volkeren,
belet hun uitzinnige behoefte en de groei van hun afzetgebied zoals we deze in
het westen kennen.
Stijgend verbruik in westerse landen,
zonder directe productiviteit, en stijgende productiviteit in de derdewereld
zonder toenemende koopkracht, vormt een toenemende geldstroom naar de
derdewereld, om er uitzinnig vele in hun behoefte te voorzien, terwijl deze
mensen, naar onze normen althans, armoedig en onbezorgd verder leven, zal
uiteindelijk de doos van ons kapitalisme verder uitgehold geraken.
Ook de uitzinnige bevolkingsgroei,
kunstmatig verwekt door onverantwoorde en uitzinnige interventies en medische
technologie, hollen uiteindelijk de mogelijkheden en bronnen uit, waardoor
voorraden schaars, doch kosten en inspanningen, steeds duurder worden.
Natuurlijke hulpbronnen worden
kunstmatig opgedreven, terwijl deze vaak uizinnig kostbare ingrepen, =iet
alleen voor ontwrichting zorgen, doch ook een beroerd resultaat geven, terwijl
massas kostbaar voedsel van plantaardige of dierlijke aard, perslot uit
noodzaak vernietigd moet worden. Verliezen die zich hierdoor opstapelen, worden
door subsidies aan de producent en ondernemer verheeld.
Doch ook hier zit een adder onder t
gras, daar kosten en verliezen met overheidsinterventies opgevangen worden,
afgewend naar de gemeenschap, terwijl net hierdoor de koopkracht van de massa
verder ondergraven wordt.
Ook de bescherming van spaarders en speculanten,
zal ook nu, naar middeleeuwse gewoonte, op de werkende massa der
belastingbetalers worden afgewend.
Alle inspanningen ten spijt, is er iemand die de rekening dient te vereffenen,
en dit zal niet de kapitalist zijn, doch wel als van oudsher de bevolking en
arbeider, doch de factuur zal blijven oplopen, en plunderingen kennen steeds
een grotere weerstand en kostprijs.
Onverantwoorde voorwaardelijke of definitieve invrijheidstelling
als gevolg van procedurefouten, is een veel voorkomend euvel, waar de wetgevers
blijkbaar niets tegen willen of kunnen doen, dus ofwel zijn onze politici onbekwaam
of wel corrupt tot op het bot.
De advocaat van de familie van Didi Swiers reageerde furieus
op de vrijlating van Houthalenaar Davy Simons. Het is een mokerslag voor de
familie, zei Meester Geerdens. Simons is gestoord.
Davy Simons had twee kogels in het hoofd van zijn ex-vriendin
geschoten, doch de vrouw overleefde als bij wonder de aanval en verblijft op
het ogenblik van zijn voorwaardelijke invrijheidstelling nog in het hospitaal.
Dat de dader tot de categorie van gevaarlijke geesteszieken of mentaal
gestoorden mag gerekend worden leidt geen twijfel. Zijn vrijlating had
onmiddellijk moeten weerroepen worden, wat echter niet is gebeurd. Het is de
vraag of het soms gestoorden zijn die wetten ineen klungelen in dit land, of
worden criminelen moedwillig beter beschermd dan hun slachtoffers .
Deze vrijlating was het gevolg van een procedurefout begaan
door een parketmagistraat.
Het parket blundert weer eens, ofwel blundert men door
personen vrij te laten als gevolg van procedure fouten, ofwel maakt men van lopende
onderzoeken een zootje (Bende van Nijvel), ofwel reageert men niet op een
klacht tegen hogere regeringsambtenaren en mandatarissen. Dergelijke blunders
zijn dag dagelijkse kost, doch opeenvolgende regeringen der klassieke politieke
partijen van liberalen, socialisten en christendemocraten, weten het niet te
klaren en zijn niet geïnteresseerd of onbekwaam om het land degelijk te
besturen of de bevolking afdoende te beschermen.
Uiteraard is de hardnekkigheid waarmee men regering na
regering weigert drastische ingrepen te doen in de juridische wetgeving om de
burger in plaats van de criminelen te beschermen, slechts te verklaren in de veronderstelling
dat de klassieke partijen die telkens weer bedeeld zijn met het bestuur van het
land, betrokken zijn bij allerlei ongure praktijken en dus de wetten niet
aanpassen om de eigen bescherming niet in het gedrang te brengen. Eerlijke
burgers daar en tegen zouden alles op alles zetten om dergelijke toestanden te
voorkomen of herhaling uit te sluiten.
One mocks with religions and challenges heartfelt believers.
The least that one can ask is a respect for the philosophy of another,
especially when they do not preach violence or present a threat.
Islam is a religion that condemned the violence, but the fact that a
philosophy or religious fanatics abuse to violence as alleged defense to argue
should not lead others to the underlying doctrines to deface or ridicule.
In Islam, violence as self-defenses are not only approved but even
encouraged, but self-defense is inherent in the nature and urge to survive. It
is not because the Christian doctrine opposition to renounce violence, as in
the conception "if they hit your one cheek offer then other" what the
totalitarian tolerance reflected in the Christian doctrine is contained.However, such a doctrine is
contrary to the nature and creation and is good for poor people as docile
cattle to treat to make them endlessly to exploit. Secondly, it is just the
Christian world through that the ages is intolerable and violent to others believers,
while their members believe behalf god to judge.
One may the fact that extremism only fed by violence and oppression not
lose sight, yet the fact that Western society in the development of Islam these
contested has, through crusades, under pretext of necessity to the Holy Land
and specifically the city of Jerusalem, protecting Muslims occupation.
That Christianity and the underlying philosophies people to laugh is
therefore not surprising, but it is remarkable that from the Islamic world
never attacks focus on the philosophy and doctrines of Christianity. We
Christians focus however openly our arrows without any restraint on anything
not consistent with our beliefs, and show no respect for religion or belief of
others.
One should not lose sight of the fact that mock people, their behavior or
belief in facts gives the effect of bullying, or moral and psychological abuse,
which is not only reprehensible but in several western countries also
punishable.Such
actions the expression of free opinion classification is just a bridge too far,
since this leads to the freedom to anyone under any circumstances to mock or
moral and psychological attack. If such expressions not as harassment or
aggression mean, it would be at least apologize to offer.On the other hand it is also
true that extremists quickly every blunder of opponents will seize them to
accuse and attack. Such attacks may be best to disprove without any
counterattack but an assertive attitude and apology, by which way one the power
of this alleged weapon deprives.
Islam is presented as a religion that oppressed women, but this
phenomenon is really bad in the Arab world, while the area only a minority of
the followers of Mohammed represented. Under the black peoples in Africa, we
find societies in which the Muslim woman a premium positioning has and often
enjoy more rights as her husband.
One should know that the majority of Muslims in our society are present,
little or no recognizable by costume or use in public. The widely controversial
headscarf emerges only massively where such use fighting or contesting, while
simultaneously many Muslim women ultimately from pure resistance also take back
into use.Migrants
of the first generation have always been intertwined with morals and customs of
their roots and can often not suddenly in another world and use full integrate,
mainly through their clothes in public notice. We too can hardly or not the
clothing habits and manners in public of an area where we migrate to take over.
Religions, faith and morals are elements that arise from the general
development of a region, and thus consistent with the development and needs of
nature and man. Many of the foundations of faith and morals we unconsciously
carry over to posterity, itself partly through the DNA.
Men drijft de spot met godsdiensten en daagt oprecht gelovigen uit.
Het minste dat men kan vragen is respect voor een filosofie van een
ander, zeker waar deze geen bedreiging of geweld predikt.
De islam is een geloof dat het geweld veroordeeld, doch het feit dat
fanatici een filosofie of godsdienst misbruiken om geweld als vermeende
verdediging aan te voeren mag geen aanleiding zijn voor anderen om de
achterliggende doctrines te besmeuren of bespotten.
In de Islam wordt het geweld als zelfverdediging niet alleen goedgekeurd
doch zelfs aangemoedigd, doch zelfverdediging is eigen aan de natuur en drang
tot overleven. Het is niet omdat de christelijke leer het verzet tegen geweld
afzweert, zoals in de opvatting indien men op je ene wang slaat biedt dan
de andere aan wat de totalitaire verdraagzaamheid weerspiegeld die in de
christelijke doctrine bevat is. Dergelijke doctrine druist echter tegen de
natuur en de schepping in en is slecht goed om van mensen volgzaam slachtvee te
maken, en hen eindeloos te kunnen uitbuiten. Anderzijds is het net de
christelijke wereld die zich onverdraaglijk en gewelddadig naar anderen op
stelt, terwijl hun leden menen namens god te mogen oordelen.
Men mag het feit dat extremisme slechts gevoed wordt door geweld en
onderdrukking niet uit het oog verliezen, nog het feit dat de Westerse
maatschappij van bij het ontstaan van de Islam deze bestreden heeft, door
kruisvaarten, onder mom van noodzaak om het heilige land en specifiek de stad
Jeruzalem, te vrijwaren van islamieten.
Dat met het christendom en de achterliggende filosofieën de draak
gestoken wordt is dan ook niet te verwonderen, doch het is wel opvallend dat
vanuit de Islamitische wereld en nooit aanvallen gericht worden op de filosofie
of doctrines van het christendom. Wij christenen richten echter openlijk onze
pijlen zonder enige terughoudendheid op alles wat niet met onze opvattingen
strookt, en tonen geen respect voor het geloof of overtuiging van anderen.
Men mag trouwens niet uit het oog verliezen dat spotten met mensen, hun
gedrag of overtuiging in feiten het effect geeft van pesterijen, of morele en
psychische mishandeling, wat niet alleen verwerpelijk is doch in verscheidene
westerse landen ook strafbaar. Dergelijke daden tot de uiting van de vrije
mening klasseren is net een brug te ver, gezien dit leidt tot de vrijheid om
iedereen onder alle omstandigheden te bespotten of moreel en psychisch aan te
vallen. Indien dergelijke uitingen niet als pesterij of agressie bedoelt zijn,
zou men op zijn minst zijn verontschuldigingen aan kunnen bieden. Anderzijds is
het ook zo dat extremisten al snel elke blunder der opponenten zullen
aangrijpen om hen te beschuldigen en aan te vallen. Dergelijke aanvallen kan
men best ontkrachten door geen tegenaanval doch een assertieve houding en verontschuldiging,
waardoor men de tegenpartij de kracht van zijn vermeend wapen ontneemt.
De Islam wordt voorgesteld als een godsdienst die de vrouw onderdrukt,
doch dit fenomeen is slecht werkelijkheid in de Arabische wereld,
terwijl dit gebied slechts een minderheid der volgelingen van Mohammed vertegenwoordigd.
Onder de zwarte volkeren in Afrika treffen we Moslim maatschappijen waarin de
vrouw een vooraanstaande plaats inneemt en vaak meer rechten geniet als haar
man.
Men dient te weten dat de meerderheid der islamieten die in onze
maatschappij aanwezig zijn, nauwelijks of niet herkenbaar zijn door
klederdracht of gebruiken in het openbaar. De alom omstreden hoofddoek duikt
slechts massaal op waar men dit gebruik bestrijdt of aanvecht, terwijl er
gelijktijdig vele Islamitische vrouwen dit uiteindelijk uit puur verzet ook
terug in gebruik gaan nemen. Migranten van de eerste generatie zijn altijd weer
al vergroeid met zeden en gewoonten uit het geboorteland en kunnen zich veelal
niet plots in een andere wereld en gebruiken voluit verplaatsen, wat vooral
door hun kleding in het openbaar opvalt. Ook wij kunnen nauwelijks of niet de
kledingsgewoonten en zeden in het openbaar van een gebied waarnaar wij migreren
overnemen.
Goddiensten, geloof en zeden zijn elementen die ontstaan vanuit de
algemene ontwikkeling van een gebied, en dus aansluiten bij de ontwikkeling en
behoefte van de natuur en mens. Vele van de fundamenten van geloof en zeden
dragen we onbewust over op het nageslacht, zelf deels via het DNA.
Hilarisch, Etienne Schouppe (CD&V) schiet bokken en kemels:
Opgelet Schouppe op kemeljacht! Puinhoop bij ABX kost NMBS 1,847
miljard euro (De morgen
22/10/08)
Het was niet 650 miljoen
euro, en ook niet anderhalf miljard euro. De financiële put van ABX bij de
nationale spoorwegmaatschappij bedraagt 1,847,1 miljoen euro.
Terwijl de omvang van het
ABX-debacle zichtbaar wordt, verhoogt staatssecretaris Etienne Schouppe
(CD&V) zijn greep op het NMBS-management. Er is nog een selectieprocedure
met acht kandidaten aan de gang, maar zijn ex-rechterhand Marleen Verdonck is
volgens interne NMBS-documenten nu al 'generaal manager' van de dienst
patrimonium.
In maart eiste Herman De
Croo (Open Vld) een parlementaire onderzoekscommissie voor ABX. Het
vrachtwagenbedrijf waar de NMBS jarenlang honderden miljoenen euro's in had
geïnvesteerd, was in 2006 voor een prikje verkocht aan de Britse
durfkapitaalgroep 3i: 80 miljoen euro. Twee jaar later bleek 3i in het Deense
DSV een overnemer te hebben gevonden die er 750 miljoen euro voor wou
neertellen. En dat terwijl de NMBS zelf 1,5 miljard euro in ABX had gestopt,
aldus De Croo.
Wet Schouppe vanaf 1 september 2011, deze keer een bok geschoten.
(De motorSite.be door Bart
De Schampheleire | 20 jun 2011)
Op maandag 20 juni verscheen
in het Belgisch Staatsblad het Koninklijk besluit ter bevordering van de
veiligheid van de motorrijders, een KB dat er kwam op initiatief van
staatssecretaris van mobiliteit Etienne Schouppe en dat op 1 september 2011 in
voege gaat. Dit verandert er concreet voor wie zich met een motor op de
Belgische openbare weg begeeft.
1)Filefilteren:
Filefilteren is vanaf 1
september toegestaan op voorwaarde dat de motorrijder niet sneller dan vijftig
kilometer per uur rijdt en het snelheidsverschil met de andere voertuigen die
hij passeert niet groter is dan twintig kilometer per uur. Motorrijders die
tussen de traag rijdende of stilstaande rijen autos door willen rijden moet
daarvoor de ruimte tussen de twee meest linkse rijstroken gebruiken.
2)Parkeren
op het trottoir
Binnen de bebouwde kom mogen
motorfietsen op het trottoir en op de verhoogde berm worden geparkeerd, op
voorwaarde dat ze de andere weggebruikers niet hinderen en een begaanbare
strook van minstens 1,50 meter vrij laten.
Mr Schouppe
schijnt niet te weten dat er haast nooit een voetpad of berm is van meer dan
1,5m, waardoor deze regeling haast nergens toepasselijk is, en dus nagenoeg
zinloos.
3)Transport
van kinderen op de motor
Vanaf 1 september mogen
kinderen vanaf acht jaar op om het even welke motor als passagier worden
meegenomen. Kinderen tussen drie en acht jaar mogen als passagier enkel plaats
nemen op een 125cc tweewieler die voorzien is van een speciaal kinderzitje.
Kinderen jonger dan drie jaar mogen niet worden vervoerd op een motorfiets.
Kinderen
mogen onder de 3 jaar niet naar de kleuterklas gevoerd worden per motorfiets,
dus ook niet indien de moterfiets of scooter tot klas A, max. minder dan 25Km/h
behoort?
4)Beschermende kledij
De verplichting voor
motorrijders om een valhelm te dragen wordt uitgebreid en omschreven als de
verplichting om beschermende kledij te dragen. Naast een valhelm bestaat die
beschermende kledij uit handschoenen, een jas met lange mouwen en een lange
broek of overall. Het schoeisel, laarzen of bottines moet de enkels beschermen.
Uit
welk materiaal moet deze kleding vervaardigd zijn?Geld
dit ook voor kinderen die naar school worden gebracht? Geld dit ook op
scooters? Ook op toermotors? Weet EtienneSchouppe wat een motor is? Kent hij de
bepalingen van veilige motorkleding? Weet hij uit welk materiaal
veiligheidkleding voor race, sport en supersport motoren wordt vervaardigd?
En
wat is de meerwaarde die zijn wet biedt op het gebied van veiligheid?
5)Busbanen
Motoren mogen vanaf 1
september op de busbaan rijden.
Opgelet daar is Schouppe weer, doch nu met een
machinegeweer!
'Zeker in 275
Vlaamse gemeenten voorakkoorden gesloten'
Bedenk dat
CD&V overal en alom in het verleden bij regeringen en besturen de toon
aangaf.
(Knack - dinsdag
25 september 2012 om 17u29)
Etienne Schouppe (CD&V) schat dat er "in zeker 275
Vlaamse gemeenten" voorakkoorden zijn gesloten.
"Je kan er gif op innemen dat er
in ten minste 250 en mijn persoonlijke inschatting is zeker 275 van de 308
Vlaamse gemeenten nu al voorakkoorden zijn gemaakt". Dat zegt CD&V'er
Etienne Schouppe in een interview met de nieuwssite Apache.
Schouppe
was zes jaar geleden als politiek secretaris van CD&V nauw betrokken bij de
lijstvorming en wordt nu "aangesproken om behulpzaam te zijn", ook
bij het maken van voorakkoorden. "Als partij sturen we er zelf niet op
aan, maar we weten natuurlijk dat het gebeurt. Door iedereen. Het is een grote
huichelarij hoe politici voor televisie verklaren dat ze voorakkoorden niet
correct vinden", zegt Schouppe.
Of
er voorakkoorden tegen de N-VA gesloten worden? "Als dat al zo
zou zijn, dan is dat omdat ze het zelf hebben gezocht",Schouppe zegt
Schouppe. "Op de plaatsen waar ik weet heb dat mensen van Open Vld,
CD&V of sp.a zijn overgestapt, zie ik geen coalities met N-VA tot stand
komen. Wat wil je ook? Met 36 procent in de peilingen moet je geen calimero
meer spelen".
Hoe
de spanning tussen CD&V en N-VA na 14 oktober evolueert, zal afhangen van
de conclusies die uit de gemeenteraadsverkiezingen worden getrokken, zegt
Schouppe. "Als N-VA niet de grote dooddoener blijkt te worden, dan zal de
spanning zakken. Anders wordt het een kwestie van overleven". (Belga/SD)
Uit het relaas van Schouppe kan men
uitmaken dat er voorakkoorden werden en worden gesloten, doch zijn partij zetelt
haast altijd in de regeringen, wat de veronderstelling rechtvaardigt dat het
specifiek zijn partij is die via voorakkoorden de beste positie wist te
behouden. Er zijn slechts drie partijen die voor dergelijke afspraken in het
brandpunt staan, namelijk de drie klassieke grote partijen, CD&V, Open VLD
en Sp-a. Ook het verloop van de laatste regeervorming net zoals het cordon
sanitaire bewijzen het bestaan van voorakkoorden. Het is trouwens geen geheim
dat de klassieke partijen streven naar onderlinge samenwerking om NV-A uit te
sluiten, net zoals bij de federale regeringsvorming.
They
reach the third year in row, a balanced budget, which, in a time of economic
and financial crisis, a special benefit may be called.
The
executive Flemish Prime Minister Kris Peeters announced proudly that he and his
Flemish Government succeeded to the budget once again in balance to close, but
his vision and expectations seem premature. Peeters sees the crisis on its last
legs walk, and apparently also counts here, considering he is the last remains
of the government piggy bank has used to close a budget balance insured.
The
belief in the approaching end of a crisis, while debt in southern European
countries and the debt piling up mountains higher than previously settled, is a
bridge too far. The famous snowball effect in the next years is to assert, and
countries that did well shall be carried away.
The protectionism
that will under pressure from public opinion and imposes trade unions, trade
and economy threatens further be exploited and paralyzed. Many call for the
private trade and prosperity to shield, and thus to safeguard their own
interests, but the conclusion of the free trade also limits the supply and free
competition and the consumer does not benefit.
Protectionism
means that: "The protection of trade, industry or agriculture from their
own State or Community by tariffs, import restrictions, export premiums,
etc."
To clarify protectionism
one must imagine a family or clan to belong, which everyone has a different
profession or craft, and trade and service limit within the own clan, but all
by all we can buy everything we need.
We
maintain such way each other and ensure each other's sales and profits by
manufacturing and services. We limit ourselves therefore in utilizing further
supply from outside, and confine ourselves to new developments from outside.We also limit our own
growth and isolate us from any evolution that is happening outside our
community, while our friendly and peace assuring by contact with neighbors and environment
will be lost.
The globalization
of trade and industry is certainly not a threat to the prosperity of a country.
Europe goes under through uncontrolled flow of Europeans and foreigners through
the area while for Belgium even as an extra income that legislation and
jurisdiction are extremely lax, and not adapted to the whole of the European
Union, while the police are limited to its own territory and insufficient may
occur in cross-border crime, with increase of criminality near the borders.
Both
commercial industrial and combat crime must remain global and not limited by
stupid protectionism.
Globalization
should never degenerate into throwing open borders and uncontrolled access to
an area, without provisions against transnational crime, as we know it today.
Globalization,
however, can be without patronizing interference in the internal affairs of an
area by overarching governance. Each region should have the opportunity to
continue to own internal organization culture, size and needs, of course within
reason of humanity and rights for the community and the individual, and without
hindrance or threat to neighboring communities.
The crisis
is far from over, and the snowball effect is still underway, making each
community a policy must align security and future. Collateral and future means,
however, that one should strive for fiscal surpluses and allowed can sleep on
both ears as long as these surpluses in the checkout can store.The government crisis
would have learned that one must build a savings account and have, would not it
afterwards with the buttocks exposed. As long as there are countries within the
European Union that are monetary in a precarious position, the whole Union
interconnection with threatened, and it is the wealthy that the others will
have to keep right.
The European Union
is built on a soft and unstable ground, but the Union stands, an unforgivable
error, where first the substrate should stabilize and drain.
The
Union is a patchwork of States which monetary, economic and social can't
complement each other, while laws and collective development are separate by centuries,
just as the collective mental development and hereditary influences by area and
its population.