Het eigen gevoel dat ver boven het sociaal verantwoorde uit torent, waarbij het gedrag wordt bepaald door onverantwoord gevoel van meerwaarde en een asociaal effect in de maatschappij teweegbrengt. Men kan spreken van een waanzin indien de persoon niet in staat is het onderscheid tussen realiteit en fictie in te zien, en daardoor fictie als realiteit gaat geschouwen. Hoogmoedswaanzin is vooral een gevolg van een behoefte om een hoger niveau te bereiken of te handhaven dan men in werkelijkheid kan bereiken of handhaven. Doordat Hoogmoedswaanzin het onvermogen geeft om de eigen persoon in een juiste sociale context te plaatsen, zou men dit kunnen beschouwen als een vorm van, of grenzend aan Pseudologia phantastica Vele van deze mensen worden geconfronteerd met eigen onvermogen een plaats in de maatschappij in te palmen, waardoor ze een plaats op een gefantaseerd zelfbeeld trachten te veroveren, een direct gevolg aan een gebrek aan maatschappelijke intelligentie en integratie. Merkwaardig genoeg treed dit fenomeen slechts op in de westerse maatschappij der individualisten op, als gevolg van onverantwoorde toekenning van plaats en statuut op fictieve eigenschappen van de persoon, en dit zowel bij overheden als in de privaatsfeer en het bedrijfsleven. Het westerse individualisme dat bij gebrek aan sociale intelligentie zich ontpopt heeft tot egocentrisme en de extreme behoefte zich boven de omliggende maatschappij te plaatsen ligt hier aan de basis. Eigenaardig genoeg is dit fenomeen niet of nauwelijks of extreem uitzonderlijk waarneembaar bij zwarte individualisten in Afrika of Klein Azië, en blijft het al bij al hoofdzakelijk beperkt tot de westerse volkeren en hun nazaten. Het is trouwens dit fenomeen dat de basis vormt van de Arische ontwikkeling en de weerspiegeling biedt van het fenomeen bij hun nageslacht zoals de adel en de nakomelingen van westerse volkeren die zich over de planeet hebben verspreid, en aan de extreme behoefte voor zelfverheerlijking herkend wordt. De geringschatting waarmee deze mensen op anderen neerkijken is kenmerkend en ook basis voor zowel de westerse adel als het Jodendom en de Bijbel, doch reikt vandaag door volkvermengingen, ver over deze grenzen heen. Hoogmoedswaanzinnigen aanvaarden geen terechtwijzing en negeren fouten die zijzelf maken, terwijl eventuele terechtwijzingen leiden tot woede en mogelijk nietsontziende weerwraak. Hun inspanningen om een topniveau te bereiken grenst veelal aan het onvoorstelbare, en zij ontzien niets of niemand om hun doel te bereiken. Eigenaardig genoeg is persoonlijke ambitie van westerlingen, een gevolg van het individualisme, vaak een fenomeen dat egocentrisme voedt, doch redelijk en afdoend sociaal inzicht maakt dat vele van hen, al bij al, met beide voeten op de begane grond blijven en de realiteit niet uit het oog verliezen.
The selfish feelings that reach towering above the socially responsibility, where the behavior is determined by irresponsible own sense of value and antisocial impact in society brings about. One can speak of insanity if the person is unable to distinguish between reality and fiction to see, and therefore fiction as their reality is seen. Megalomania is mainly due to a need for a higher level to achieve or maintain than they actually can achieve or maintain. Because Megalomania is inability to give oneself in a proper social context, and could this be considered a form of, or related to "Pseudologia Phantastica" Many of these people are confronted with their own inability a place in society to win, giving them a place on an imaginary self image attempt to conquer, a direct result of a lack of social intelligence and integration. Curiously performs this phenomenon only in western society of individualists on, as a result of irresponsible granting of position and status on fictitious properties of a person, both in government as in the private sphere and business. The Western individualism that lack of social intelligence has emerged to egocentrism and the extreme need them above the surrounding society to set lies at the basis. Curiously, this phenomenon is not, hardly or extreme exceptionally visible at individualists in black Africa or Asia Minor, and all in all it remains largely confined to the western peoples and their descendants. Moreover, it is this phenomenon that forms the basis of the Aryan development reflection and gives this phenomenon in their offspring as the nobility and the descendants of Western nations which run on the planet have spread, and through the extreme need for self-aggrandizement are recognized. The contempt that these people look down on others is typical and also basic to Western nobility and Judaism and the Bible, but given today by people mixing, far beyond these borders. Megalomania not accept rebuke and ignore own errors, while any reprimands may lead to anger and ruthless revenge. Their efforts to reach the highest level often adjoin the unbelievable, and they spare nothing and nobody to achieve their target. Oddly enough personal ambition of Westerners, a result of individualism, often a phenomenon that egocentrism feeds, but reasonable and adequate social understanding make that many of them, all in all, with both feet on the ground remain and the reality dont lose.
De meeste West Europese landen behouden na een regeringswissel een nagenoeg gelijke politieke koers, die aansluit met de oude christendemocratische en kapitalistische tendens van de oude adel en aristocratie, en van in de middeleeuwen Europa via koppeling van kerk en adel, domineerde.
Terwijl de enige doorbraak naar een werkelijke democratie door het Nazi regime en de door hen uitgewerkte sociale wetgeving en voorzieningen werd geboekt, wordt deze door de meeste Europese overheden naar het verdomhoekje verdreven.
Men kan of mag de misdaden van het naziregime niet ontkennen, doch dat men de positieve waarden in het belang van de bevolking schaamteloos verzwijgt en vermeldingen hiervan verbiedt, slaat alles.
De bevolking kan echter de negatieve spiraal die door de tegenstanders van de positieve nazi impact, met de sociale vooruitgang die eraan verbonden was, niet negeren terwijl oude machtspolen en adel die vooruitgang en de inspraak van de werkende bevolking trachten terug te draaien.
Door toedoen van de psychopathische geldgier, eigen aan het bekrompen egocentrisch individualisme van sociale en maatschappelijke zwakzinnigen der aristocratie en adel, staat de westerse maatschappij anno 21ste eeuw aan de rand van de economische afgrond. Corruptie en sabotage van de rechtspraak en ondermijning van rechten der bevolking, hebben rendabele landen door rechtloosheid ondergraven, om uiteindelijk door stijgende misdaad en corruptie in een bestuurloze chaos te verzinken.
Corruptie en chaos slorpen op de koop toe massas geld op, en creëren parasieten, terwijl het prijskaartje naar een onbetaalbaar hoogtepunt stijgt, en betrokken gemeenschap in de economische en industriële strijd het bijltje moet leggen.
Het zijn vooral christendemocraten die door de oude adel verankerd werden en vanuit de politiek voor deze adel ijverden. De niet edele aristocraten en zelfstandige ondernemers hebben zich politiek onder de liberale vlag aaneengesloten. Twee machtspolen die samen de grondslagen der Europese politiek delen en bewerken, terwijl de socialistische partij die oorspronkelijk de arbeiders vertegenwoordigde, zich geleidelijk bij de kapitalisten van de twee grote machtspolen zal aansluiten en mee dansen voor het geld.
Europese landen die de inspraak van de bevolking ronduit negeren, gaan één na één onmiskenbaar bergaf, en koersen naar een monetair en economisch failliet.
Inspanningen van sommige politici om naar het belang en de wensen van de bevolking op te treden worden niet zelden door betrokken overheidsdiensten en dienstoversten verhinderd of genegeerd, en dit zonder dat de verantwoordelijke politici hiertegen optreden. Politici gaan uiteindelijk vrijwillig, noodgedwongen of omgekocht, mee draaien in een systeem dat niet aan de behoefte van de bevolking of de economie beantwoord, doch slechts functioneert naar de wensen van een machtige minderheid van aristocraten en oude adel, die slechts bekommerd zijn om persoonlijke positie, rechten en gewin.
Het begrip democratie wordt maar al te vaak misbruikt, terwijl belangen der bevolking door politieke mandatarissen terzijde wordt geschoven en voorrang wordt verleend aan wensen van aristocratische kringen en kapitalisten, die hier goed voor betalen.
In de strikte zin betekent democratie voor en door het volk doch vele niet westerse gemeenschappen
kent de bevolking nauwelijks of geen inspraak toe, terwijl hun leiding voorrang verleent aan het welzijn van de bevolking, waardoor de bevolking beter beschermd is dan in een westerse democratie.
West Europa dat in vele van zijn deelstaten nog onder supervisie van koningshuizen en de oude adel functioneren, kent een sterke economische terugval als direct gevolg van een interne politiek die slechts rechten en belangen van deze oude aristocratische garde beogen, ten koste van de belangen en het welzijn van de bevolking.
Daar waar de adel verdrongen en onttroond werd, is er aanzienlijk minder corruptie en worden veelal de rechten van burgers meer gerespecteerd, terwijl misbruikers zonder onderscheid vervolgd worden.
In België merken we dat in de regering Di Rupo, onder druk van openbare opinie en economische crisis er vele initiatieven opduiken die aan de behoefte van de bevolking zouden kunnen voldoen, doch onder de vooropgestelde politieke doelstellingen en afspraken niet uitvoerbaar zullen zijn, zeker niet indien men blijft knielen voor de oude machthebbers en het koningshuis. Het is echter overduidelijk dat deze de politiek manipuleren en vermoedelijk omkopen. Het is onvoorstelbaar dat politici knielen voor een monarch, wetende dat de bevolking dit niet steunt, en tot overmaat uiteindelijk op een monetaire en economisch fiasco zal uitdraaien, waarvan de eigen kiezers de dupe wordt.
De schaarse initiatieven in het belang van het volk, leveren echter geen doorbraken met een doorslaggevende waarde en geen reële impact op het algemene welzijn of de vooruitgang. Daar tegenover staat dat de bescherming der criminelen een dusdanige omvang aanneemt, dat het de criminaliteit in het land slechts aanwakkert, waardoor het ook volksverzet en ongenoegen bevorderd.
Het lakse migratie en asielbeleid dat aan dringende hervormingen toe is, heeft wel is waar een kordate mandataris toegewezen gekregen onder de persoon van Maggie De Block, doch initiatief en opdracht om grove fouten en wantoestanden uit het verleden recht te zetten, worden blijkbaar door betrokken diensten of hun diensthoofden genegeerd. Hierdoor blijven niet alleen de wantoestanden bestaan doch ook de verantwoordelijke vrijuit gaan, en de deur openstaat voor herhaling en het voortzetten van dergelijke misbruiken en corrupte activiteiten, tegen de opdracht van de verantwoordelijke mandataris in. Hier rijst de vraag of de genoemde mandataris slechts dienstdoet als zondebok of schietschijf.
Corruptie zit in bepaalde landen te diep geworteld en kan men nauwelijks bestrijden, zeker daar waar de hoogste nationale kringen hieraan deelnemen, of waar de wet klacht tegen mandatarissen of kroonadel verhinderd of verbiedt.
