Geniet onder de wuivende palmen van het tropische
paradijs, Sri Lanka, met persoonlijke begeleiding en minibusje, een prachtige trip
in afspraak met de reisgids die gedurende uw verblijf constant ter beschikking zijn,
en dit aan een ongelofelijke lage prijs!
Meer uitleg kan je bekomen met planning op
maat en naar wens:
Zijn er barsten en scheuren in de cordon sanitaire?
Laten we
eerlijk en neutraal het aspect cordon sanitaire bekijken zoals het door
politiek links werd opgetrokken rond het Vlaams Blok.
Een cordon
sanitaire is een techniek waarbij men een ongewenste of gevaarlijke situatie
probeert te isoleren en te neutraliseren door er een beschermende kring of
barrière rond op te trekken, en zo voor verdere verspreiding te behoeden.
Het Vlaams Blok
werd als ondemocratisch en racistisch omschreven door de andere partijen, doch
gezien hun succes bij het volk en de aanhang die haar in 2004 tot de grootste Vlaamse
partij maakte, sluit dit de omschrijving als zijnde ondemocratisch uit.
De aanklacht
als zijnde racistisch stond echter voor het feit dat men absolute voorrang wenste
te verlenen aan de eigen bevolking en men de gastarbeiders die geen werk meer
hadden terug wenste te zenden naar hun thuisland. Gezien het om gastarbeiders
ging, was hun eis correct, gerechtvaardigd en logisch, daar deze mensen als
gastarbeider toegelaten werden om arbeidsplaatsen en tekorten op de arbeidsmarkt
aan te vullen. Daar een gastarbeider die geen arbeid verricht ook geen
gastarbeider kan genoemd worden, was de terugkeer naar hun thuisland de enige
juiste oplossing, wel te verstaan met toezegging van het door hen opgebouwde pensioenrecht
en een afkoopsom overeenkomstige de gepresteerde jaren en dekking van ziekte of
werkonbekwaamheid. Het verzet van het Vlaams Blok en later Vlaams Belang
was dus slechts logisch en correct, en had vanuit deze stelling niets met racisme
te maken.
Het Vlaams Belang
kwam echter in 2009 naar de verkiezingen met de slagzin Islam nooit en stelde
zich hiermee tegenover alle volgelingen van de Islam, waardoor de gematigden en
extremisten op een lijn werden gezet, wat dus generaliseren is, en geen
beoordeling van het individu of individuele stelling name van een volgeling van
de islam zonder onderscheid. Hier kan men dus wel spreken van het afbakenen van
racisme op basis van ideologie of godsdienst, ook wetenschappelijk racisme
genoemd. Elke godsdienst is echter onderhevig aan de interpretaties van de leer
door haar en volgelingen, terwijl interpretaties onderhevig en beïnvloed wordt
door inzicht van de interpretator, de maatschappij, natuur en cultuur van de
volgelingen en hun leefomgeving.
Het uitsluiten
van een partij voor haar ideologie is echter een aanfluiting van het begrip
democratie, gezien een partij geen deelname kan hebben zonder steun van het
volk, en het volk dus het alleenrecht heeft om te bepalen welke ideologie zij
willen volgen.
Barsten in het
fameuze Cordon sanitaire rond een politieke partij zoals het Vlaams Belang is
hierom een zege voor de democratie, ongeacht of men de ideologie van deze
partij goedkeurt of afkeurt. In een democratie mag iedere noemenswaardige
vertegenwoordiging deelnemen, ook indien anderen er een bedreiging in zien,
gezien de deelname van elke strekking een weerspiegeling en informatie biedt
van wat er bij het volk leeft of welke verzuchtingen er door de politiek niet
of onvoldoende ingevuld worden. Het is aan de regerende partijen om de bevolking
te volgen en te vertegenwoordigen, en niet om dictatoriaal tegen de meerderheid
in te gaan. Het is trouwens duidelijk dat een groeiende massa van de Belgische
bevolking de betuttelingen en het dictatoriale optreden van zowel Europa als
van de monarchie beu zijn, en hun optreden tegen de democratische normen, rechten
en belangen van de massa terecht in vraag stellen. Hierbij komt dat de recente
ontwikkelingen op economisch vlak de onrust en het ongeloof in de politiek en Europa
versterken en het wantrouwen tegenover de gevestigde machten slechts bevestigen.
Heeft België een sleutelpositie en rol in Europa?
Ondanks de positie van België in Europa, bestaat democratie er slechts op papier. De regering bestaat er uit een verzameling van minderheden waardoor de werkelijke meerderheidspartijen buitenspel worden gezet, tot groot ongenoegen van de meerderheid van de bevolking. Dergelijke structuren wijzen meestal echter op een open of verdoken dictatoriale macht, zeker indien, zoals in België, dergelijke constructies gedurende opeenvolgende regeerperiodes in stand blijven. De enige constante machtsinvloed wordt vertegenwoordigd door de monarchie die ondanks democratie, niet onder de democratische invloed valt, en zich dus aan de stem en invloed van het volk kan onttrekken. Koning Albert II heeft echter de bonen gefret, en zijn duidelijke partijdigheid en politieke inmenging heeft een storm van protest opgewekt, terwijl het duidelijk wordt dat een meerderheid van het volk hem zijn functie en gezag wil ontnemen. Het is echter de vraag of dit grondwettelijk mogelijk is en of men hier een parlementaire meerderheid van doen heeft, voor dit laatste schuilt er, gezien de laatste regeringsvorming, wel een adder onder het gras.
De laatste regeringsvorming laten vermoeden dat de koning zijn kapitaal inzet om zijn positie te waarborgen, gezien partijvertegenwoordigers die vooraf verzekerde met de grootste partij in zee te zullen gaan plots het roer omgooiden en tegen de stroom in gingen varen, met alle desastreuze gevolgen van dien. Een ommezwaai en compleet complot tegen de meerderheid en de wil van de bevolking, terwijl het voor iedereen duidelijk moest zijn dat dit manoeuvre door de kiezer zou afgestraft worden, wat achteraf ook het geval bleek bij de gemeenteraadsverkiezingen.
De economische ontwikkelingen in Europa blijven negatief, of erger nog, de crisis is voor vele nog op komst. Terwijl regeringsleiders jubelen dat zij de crisis ver onder de knie hebben, is de stijgende wekloosheid en armoede onder de werkende bevolking een strop rond de nek van het bedrijfsleven, gezien de dalende koopkracht niet anders kan uitdraaien dan in een dalende verkoop, terwijl zuidoost Azië steeds meer productie van Europa overneemt en bedrijven door hen worden opgekocht en overgebracht naar Azië. Momenteel teert Europa weelderig verder op de reserves, doch deze worden met de dag kleiner, de vergoedingen voor hun leiders swingen gelijktijdig steeds verder de pan uit alsof zij nog snel hun persoonlijk leeuwendeel willen binnen rijven zoals ex premier minister JL Dehaene onlangs deed, terwijl het bedrijf Dexia bank waarin hij bestuurslid was, over kop ging. Dergelijke gewettigde graaicultuur nekt echter de westerse maatschappij, terwijl de daders zichzelf het recht geven en zelf de wetten schreven om zich hiervoor in te dekken. De corruptie bulkt en graaicultuur is een soort van gewoonterecht van overheden, terwijl verdoken geweld tegen burgers of weerlozen de pan uit swingt, en rechtspraak door de overheden zelf wordt gesaboteerd waar het hen past. Het is ook België dat het initiatief neemt om fiscale fraude te beschermen, de rijken hiermee naar zich toetrekt en de mogelijkheden geeft om aan rijkentaks te ontsnappen. Terwijl de heren ministers pochen met het hoog gemiddeld inkomen neemt de armoede van de bevolking zienderogen toe, en is het land in een neerwaartse spiraal verzeild.
Wie kan het land, de welvaart en economie terug op rails zetten, onder completen bestuurlijke anarchie? Niemand uiteraard, doch onze leiders doen er alles aan om de bevolking wijst te maken dat ze er toch aan werken, en de successen in het verschiet zijn. Worden het successen die zelfs voor hen die nog werken, door vermeend noodzakelijke lasten afgeroomd, om uiteindelijk onze leiders hun leeuwendeel, waarop zij wettelijk aanspraak hebben, te verzekeren?
