Twee elementen die onverbiddelijk met elkaar verbonden zijn, en wetenschap nooit zal kunnen ontkoppelen, ook al menen wetenschappers, of zij die zicht wetenschapper wanen, dat zij ooit de natuur en het overleven zullen kunnen bepalen, en hun macht daarover zullen bereiken.

Complexiteit van natuur en het onvermijdelijk natuurlijkevenwicht, reikt veel te ver om dit te vatten, net zoals de complexiteit van het brein bij mens en dier, en het overlevingsmechanisme dat er in bevat ligt.

Wetenschap kan hooguit achterhalen waar functies in de natuur, of in het brein opgeborgen zijn, en deze trachten te manipuleren, doch de complexiteit van het geheel reikt veel te ver om de gevolgen van ingrepen op termijn in te kunnen schatten.

Wetenschappelijke en medische ingrepen in het overlevingsmechanisme werden in het verleden succesvol gedaan, en de mens vandaag wordt gemiddeld veel ouder dan enkele eeuwen geleden, doch dat is wat we vaststellen. Doch is dat wel zo, of maken we onszelf wat wijs?

Laten we trachten het reëel beeld in kaart te brengen, en effectieve impact en evolutie vergelijken met wat we niet nog niet gemanipuleerd hebben.

Indien we door Afrika trekken mag men niet verwonderd zijn, dat men er regelmatige mensen treft van ver boven de 80 jaar, ook waar medische diensten soms ver verwijderd zijn van de woonplaats waar we deze mensen aantreffen. Dit is echter een logisch gevolg van het feit dat gebrek aan nabije medische infrastructuur, de natuurlijke selectie in stand houdt, en de sterksten overleven, terwijl geringe en vaak moeilijk bereikbare moderne infrastructuren nochtans de overlevingskansen toch verbeteren, en kindersterfte minimaliseren. Terwijl medische diensten soms schaars zijn, is het net in dergelijke gebieden dat er heel wat ouderen zelfstandig blijven functioneren tot op verrassend hoge leeftijd, puur op basis van een sterk ontwikkelde afweer of immuniteit.

Gebrek aan medische interventie dwingt het brein van het wezen op alle tekortkomingen te reageren en de problemen zelfstandig op te lossen, wat ook inhoudt dat het brein ervaringen opslaat, en telkens versterkt wordt. Immuniteit of weerstand tegen ziektekiemen ligt ook, bij degelijke bevolking, veel hoger als in de westerse maatschappij.

Zweden verrast de wereld met zijn gunstige resultaten, waar het de Corona Pandemie betreft, doch het feit dat een klein deel van de bevolking verspreid is over een immense oppervlakte, heeft tot gevolg dat in dat deel van Zweden de medische infrastructuur minder bereikbaar is, waardoor hun bewoners een betere weerstand opbouwen. Het zuidelijk deel van Zweden biedt 80 % of meer van haar bewoning, waardoor de toestand vergelijkbaar is met de dichtheid in de centraal Europese lage landen als Nederland en België. Hier is het Zweedse succes te danken aan het behoud van de natuurlijke selectie, en het feit dat hierdoor het virus snel door een immuniteitsbarrière, tot staan gebracht is, terwijl zwakkeren die op sterven na dood waren, versneld naar de eeuwigheid verhuisde. Doch niet te vergeten is het feit dat hun behoudt van natuur en natuurlijke selectie, het virus slecht een geringe werktijd gaf, waardoor versterking door mutatie ondergraven werd, en een virus sneller op een doodspoor terecht komt.

Zweden heeft duidelijk bewezen dat het behoudt van de natuurlijke selectie, het beste effect levert, en niet door de medische sector kan verbeterd worden.

In landen met sociaal ontwikkelde solitaire bevolking van de menselijke soort, in het Oost-Aziatisch binnenland, bij de Koi-San volkeren in Afrika, en de Pygmeeën in Afrika en Azië, treffen we met regelmaat ouderen van over de 90 jaar die alleen staand overleven, te midden een gemeenschap of verwanten, en zonder de bijstand of zorg van anderen uit hun gemeenschap. Als we dat vergelijken met onze westerse wereld, waar men dit als een wondere zal omschrijven, levert dit stof tot nadenken over het natuurlijk overlevingssysteem van de soort.

België dat vandaag een uitblinker is van medische vooruitgang, heeft gelijktijdig bewezen, met een overweldigend slecht Corona rapport, dat het uitsluiten van de natuurlijke selectie, ondanks een hoog aantal maatregelen en interventies, een catastrofe is.  

Behandelingsmethodes in de medische zorg gaan extreem ver, wat men betreffende de kijkoperatie of endoscopische chirurgie, best als een hele stap voorwaarts mag noemen, en toe mag juichen, doch het buitensporig toepassen van Coma voor het bewaken van patiënten, en vooral de diepte van de Coma blijken nadien mogelijke problemen na te laten, en mogelijk zelfs, fataal te worden, wat heel wat vragen oproept bij het veelvuldig toepassen van dergelijke technieken voor Griep besmetting van een stam of orde als Influenza of van de stam als SARS-Covid-19, welk laatste tot de groep der Corona behoort.

Het feit dan mens en dier door een weerstand tegen Pathogenen worden beschermd, en de overleving van een soort hiervan afhankelijk is, is stof om over na te denken vooraleer men met medische ingreep en onnatuurlijke middelen gaat werken, om de gezondheid van een soort te waarborgen.

Dat medische interventies nuttig kunnen zijn, hoeft men niet in twijfel te trekken, doch ook het feit dat men door vroegtijdige medische tussenkomst, de natuurlijke afweer kan verhinderen, en daarbij van nuttige ervaringen en opwaardering kan weerhouden, zal voor iedereen niet alleen duidelijk zijn, maar ook een gevaar aanduiden, een gevaar van degradatie van de volksgezondheid.

Medische interventies hebben dus zowel voor als nadelen, en het is de vraag welke de grootste zijn, de voordelen of de nadelen.

Het einde 20^ste eeuw opgedoken Corona-SARS-Covid-19 virus geeft echter een beeld van een wereldbevolking die voorlopig zwaar wordt toegetakeld voor een virus van de orde der griepverschijnselen. Een fenomeen dat onrustwekkend moet genoemd worden, en de kwetsbaarheid van de moderne mens, pijnlijk duidelijk demonstreert. Het idee dat complete Lock-down, grondig doorgedreven, de huidige ellende had voorkomen, wordt wel eens gesuggereerd, doch een virus op die wijze staande brengen, geeft een vals beeld van een oplossing die geen oplossing waarborgt, integendeel. Een virus staande brengen zonder gebruik van het afweer mechanisme, betekend immers het uitschakelen van de natuurlijke weestand, waardoor het voortbestaan der soort afhankelijk wordt van technologie die men eindeloos kan uitbuiten, terwijl de natuurlijke weestand van  de soort achterwegen blijft, en men van technologie en aanwezigheid hiervan, afhankelijk wordt.

Een groter gevaar schuilt in het feit dat het afremmen van infecties, Pathogenen tijd en mogelijkheden geven om zich extra te verzetten en te versterken door mutaties, wat de bedreiging slechts verhoogd.      

Vermeende wetenschappers zweren bij de vooruitgang en medische prestaties die de moderne mens vandaag neerzet, doch verliezen “uit mogelijk puur eigen belang”, de realiteit uit het oog, en zien de rasse schreden der aftakeling van de volksgezondheid niet. Een aftakeling die ziekenhuizen en verzorgingshuizen vullen, medische interventies steeds verder opvoeren, en de gezonde gemiddelde ouderdom in de moderne maatschappij verder naar beneden halen. Mannen en vrouwen worden ouder, doch storten steeds vroeger en vaker in, door mentale “burn-out” of fysieke aftakeling of onvermogen.

De menselijke soort heeft zich de laatste eeuw als onkruid verspreid en de planeet overwoekerd, doch door overbevolking en overconsumptie, de hele natuur en haar evenwicht op een gevaarlijke manier verdrongen en aan het wankelen gebracht.

Overbevolking:

Overbevolking put in een razend tempo de bronnen en natuur te land en te water uit, terwijl de natuur en natuurlijke voortplanting het tempo van de menselijke consumptie al lang niet meer kan bijhouden, en kustmatige aanvullingen de natuur, fauna en flora verder ontwrichten, en onherstelbare schade aanrichten.

Woestijnvorming is een term die gebruikt wordt voor zowel het oprukken of zich uitbreiden van een Woestijn, als het ontstaan van nieuwe woestijngebieden. Veelal ontstaat verwoestijning door klimaatverandering of door de overexploitatie van de grond door menselijk ondernemen.

Oorzaken van uitputting van gebieden en woestijnvorming. (Wikipedia)

1.       Begroeide gebieden worden platgebrand of gekapt voor het hout en voor het aanmaken van nieuwe landbouwgrond.

2.       Hellingen worden bewerkt met landbouwwerktuigen, wat versnelde erosie als gevolg heeft.

3.       Grond op hellingen wordt in de verkeerde richting bewerkt, wat versnelde erosie als gevolg heeft.

4.       Landbouwgrond raakt uitgeput als gevolg van het verbouwen van één enkel gewas: Monocultuur.

5.       Buitengewone exploitatie van grondwater. Hierdoor zakt de grondwaterspiegel en neemt de verzilting toe.

6.       Irrigatie van landbouwgrond leidt ook tot verzilting en juist verhoging van de grondwaterstand, waardoor planten verdrinken.

7.       Ontginning voor de landbouw van natuurlijk begroeid land.

8.       Watererosie leidt tot het wegspoelen van landbouwgrond.

9.       Bevolkingsgroei leidt tot intensief gebruik van, en verhoging van de druk op de landbouwgrond.

10.    Zwakke vegetatie wordt begraasd door vee, waardoor een gebied kwetsbaarder wordt.

Uitputting van Fauna, Flora, Energiebronnen, Zeeën en Oceanen gaan gepaard met omvangrijke vervuilingen van de planeet tot in de verste uithoeken.

En de wetenschapper zal het redden, en doet verder aan de afbouw en verspillingen van de middelen en het produceren van overbevolking, waarvoor de natuurlijke diversiteiten die elkaar onderhouden, moeten wijken.

De spil van deze groeiende catastrofe is de medische sector en het verbonden kapitalisme, samen met de Arische geest en zijn ziekelijke machtswellust, die overbevolking kweken om deze uit te kunnen buiten.   

29-10-2020, 18:40 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)